Eşimle aynı evde yaşamak işkence gibi

cherry blossoms .!.:

Kusura bakmayın da siz de pek normal değilsiniz. Şu an adamı kendi çıkarlarınız, menfaatleriniz için kullanıyorsunuz. Yok okulum bitsin, sınavım bitsin, şu bitsin vs. Adama siz de farkında olmadan psikolojik şiddet uyguluyorsunuz. Hem iğreniyorum diyorsunuz hem aynı evde yaşamaya devam ediyorsunuz, hem çiçek alıyor diye öpüp sarılıyorsunuz. Bi yaptığınızla diğer yaptığınız uyuşmuyor. Adamın ayarlarıyla oynuyorsunuz. Hem ümit veriyorsunuz hem istemiyorsunuz. Nasıl bi iş bu?

Vatandaşlığı kapmak için mi bu kadar çileye değsin diyorsunuz? Ne çıkarcı bi düşünce ya.

Madem düğün hazırlıkları aşamasında böyle hakaretler etti niye evlendiniz? Biraz daha dayanırım vatandaşlığı mı alırım onun sayesinde dediniz? Düğün hazırlıkları aşamasında madem ben istemiyorum bu evliliği, hakaretlerini çekemeyeceğim deseydiniz.

Dik bi duruşunuz yok. Çilenizi çekmeye devam edin ya da vatandaşlığı alana kadar psikolojik şiddet uygulamaya devam edin.

Genişletmek için tıkla...

hamburgdanhabervar .!.:

Herkesin aksine, ne icin mucadele verdiginizi anlayarak destek veriyorum size. Su an herkesin sahip olmak isteyip erisemedigi bir konumdasiniz. Oturuma kadar sabredin. Gerci calisiyorum demissiniz, suresiz sozlesmeniz varsa, cok kisa zamanda evlilikten bagimsiz, suresiz oturum alabilirsiniz. En azindan hollanda ve almanyada boyle. En kisa zamanda vizeyi alip, sutlamaniz dilegiyle

Genişletmek için tıkla...

Fitgirl30 .!.:

Merhaba,

Daha onceki konumdan beni hatırlayanlar olabilir. Olmayanlar için özet geçeyim. Yanlış bir insanla yanlış bir evlilik yaptım, düğün zamanı ve düğünden sonra bana hakaretler küfürler bagirmalar, beni ve ailemi hazırlıklarla yalnız bırakıp, umursamamalar, dugunden sonra altın peşine düşmeler... şuan boşanmayı planlıyorum fakat benim için en iyi vakti beklemek zorundayım. Çalışıyorum ayrıca okuyorum sınavlarım var.

Ama bu süreç bana işkence gibi geliyor. Aynı yatakta uyumak bile kabus gibi. Cinsel hayatımız zaten yok asla dokundurtmuyorum kendime son bir iki aydır. Kendi uyku sırasında yanaşıyor ama okadar rahatsız oluyorum ki. En son beraber olduğumuzda midem bulanmisti. Kendimi çok kötü hissetmiştim. Şuan aynı yatakta uyumak bile çok zor geliyor. İşten eve geliyor surat 5 karış, sabah uyanıyor surat 5 karış, saçma sapan yersiz iniş çıkışları var. Adam negatiflik abidesi. Bir karıcım der bir saçma sapan birseye sinirlenir, sagi solu yok. Hiç bir sorumluluk almıyor tam anlamıyla, işi dışında. Plan program yok ben demesem ne çöp atar ne fatura öder. Ona her baktığımda bana ve aileme düğün zamanı ve sonraki yaşattıkları ve küfürleri aklıma geliyor iyice tiksiniyorum.

Eşimi zaten artık sevmiyorum yeterince gıcık aldım ama bu süreçte daha da gıcık almaya başladım. Ne yaparsa yapsın ters geliyor. Bi kötülük yapmıyor ama onu görmek bile beni rahatsız ediyor. Evdeki varlığına katlanamiyorum. Birkaç ayım kaldı sabrediyorum, biran önce ayrılsam da gitse bu evden diyorum. Ne olur ne olmaz diye doğum kontrol hapı içiyorum. Okadar bunaldım ki iş-ev döngüsünden kilo aldım ve çok mutsuzum. Hayatımda ilk defa bir doğum günümü pastasız ve mumsuz geçirdim. . Moralim biraz bozuk, paylaşmak istedim.... Biliyorum bunlar dert bile değil ama sadece paylaşmak istedim. Gurbetteyim ve pek arkadaşım yok işten okuldan ve evden başka hayatım yok buara. Allahıma çok şükür sağlıklıyım, kariyer sahibiyim, annem babam hayatta ve sağlıklı. Daha ne isterim ki.

Ben sadece belki benim yaşadıklarımı yaşayan vardır belki biraz güç alırım hemcinslerimden birseyler paylaşırım içim biraz olsun rahatlar diye düşündüm. Gurbette yalnızlık zor ne yazıkki.

Var mı aynı durumda olan? Siz neler yapıyorsunuz.. Nasıl başa çıkıyorsunuz içinde yaşadığınız karanlıkla?

Sevgiler herkese.

Genişletmek için tıkla...

Fitgirl30 .!.:

Merhaba,

Daha onceki konumdan beni hatırlayanlar olabilir. Olmayanlar için özet geçeyim. Yanlış bir insanla yanlış bir evlilik yaptım, düğün zamanı ve düğünden sonra bana hakaretler küfürler bagirmalar, beni ve ailemi hazırlıklarla yalnız bırakıp, umursamamalar, dugunden sonra altın peşine düşmeler... şuan boşanmayı planlıyorum fakat benim için en iyi vakti beklemek zorundayım. Çalışıyorum ayrıca okuyorum sınavlarım var.

Ama bu süreç bana işkence gibi geliyor. Aynı yatakta uyumak bile kabus gibi. Cinsel hayatımız zaten yok asla dokundurtmuyorum kendime son bir iki aydır. Kendi uyku sırasında yanaşıyor ama okadar rahatsız oluyorum ki. En son beraber olduğumuzda midem bulanmisti. Kendimi çok kötü hissetmiştim. Şuan aynı yatakta uyumak bile çok zor geliyor. İşten eve geliyor surat 5 karış, sabah uyanıyor surat 5 karış, saçma sapan yersiz iniş çıkışları var. Adam negatiflik abidesi. Bir karıcım der bir saçma sapan birseye sinirlenir, sagi solu yok. Hiç bir sorumluluk almıyor tam anlamıyla, işi dışında. Plan program yok ben demesem ne çöp atar ne fatura öder. Ona her baktığımda bana ve aileme düğün zamanı ve sonraki yaşattıkları ve küfürleri aklıma geliyor iyice tiksiniyorum.

Eşimi zaten artık sevmiyorum yeterince gıcık aldım ama bu süreçte daha da gıcık almaya başladım. Ne yaparsa yapsın ters geliyor. Bi kötülük yapmıyor ama onu görmek bile beni rahatsız ediyor. Evdeki varlığına katlanamiyorum. Birkaç ayım kaldı sabrediyorum, biran önce ayrılsam da gitse bu evden diyorum. Ne olur ne olmaz diye doğum kontrol hapı içiyorum. Okadar bunaldım ki iş-ev döngüsünden kilo aldım ve çok mutsuzum. Hayatımda ilk defa bir doğum günümü pastasız ve mumsuz geçirdim. . Moralim biraz bozuk, paylaşmak istedim.... Biliyorum bunlar dert bile değil ama sadece paylaşmak istedim. Gurbetteyim ve pek arkadaşım yok işten okuldan ve evden başka hayatım yok buara. Allahıma çok şükür sağlıklıyım, kariyer sahibiyim, annem babam hayatta ve sağlıklı. Daha ne isterim ki.

Ben sadece belki benim yaşadıklarımı yaşayan vardır belki biraz güç alırım hemcinslerimden birseyler paylaşırım içim biraz olsun rahatlar diye düşündüm. Gurbette yalnızlık zor ne yazıkki.

Var mı aynı durumda olan? Siz neler yapıyorsunuz.. Nasıl başa çıkıyorsunuz içinde yaşadığınız karanlıkla?

Sevgiler herkese.

Genişletmek için tıkla...

MissCherryBlossom .!.:

Ne yazik ki katiliyorum.

Adam rezil ama konu sahibesi de sevmedigi biriyle oturma izni icin evlen is simdi de ah vah seklinde konu acmis.

Evlenmeseydin ablacim??? kendi ayaklarinin ustunde durup da calisma izni alabilirsin kaldi ki isim gucum var demissin, okula da gidiyorsun.
Ben 4 yil Blau Cardla calistim, sonra kalici calisma iznine basvurdum bir suru evrakla ugrastim ben essek miyim? Onurumla, kendi emegimle kazandim hakettim neyse artik. Sen dokunmasindan tiksindigin bir herifle evrak icin birlikte yatiyorsun her gece ustune gelip buraya yakiniyorsun. Bilerek kendini bu duruma sokmussun, kagitlar tam olana kadar da sabredicem diyorsun eee ne diyelim sabret o zaman yaza az kaldi zaten simdi neyden sikayet ediyorsun?

Genişletmek için tıkla...

Sevimsizkelebek .!.:

Şahsen düğün zamanı olanlar ve evlendikten sonra takı peşine düşme olaylarını bizzat bende yaşadım tabi daha çok yaşadığım şeylerde var. Neyse sonuç şuan boşanıyorum bence denemelisin çok iyi oluyor böylelerine

Genişletmek için tıkla...

zeynebzeyneb .!.:

Fikrine katıldığınız kişi ile aranızdaki isim benzerliği ilginç doğrusu

Genişletmek için tıkla...

Fitgirl30 .!.:

Yorumunuz için çok teşekkür ederim. Burda ne yazıkki çalışma izni ile süresiz vermiyorlar. O nedenle kalıcı oturum alırsam benim için blburda kalmam garanti olacak. Kimse kimsenin ne ile mücadele ettiğini bilemez. Hemcinslerim beni çok yargılanmış bu çok üzücü, küfür eden şiddet tehdit içeren eşimi savunacaklarini bilseydim zaten payladmazdim. Gurbet işte...

Genişletmek için tıkla...

Fitgirl30 .!.:

Yorumunuz için çok teşekkür ederim. Burda ne yazıkki çalışma izni ile süresiz vermiyorlar. O nedenle kalıcı oturum alırsam benim için blburda kalmam garanti olacak. Kimse kimsenin ne ile mücadele ettiğini bilemez. Hemcinslerim beni çok yargılanmış bu çok üzücü, küfür eden şiddet tehdit içeren eşimi savunacaklarini bilseydim zaten payladmazdim. Gurbet işte...

Genişletmek için tıkla...

Fitgirl30 .!.:

Ben de bosaniyorum.suan dava açmasını bekliyorum çünkü esip gürledi bosanicam sende diye, tamam ben de zaten boşanmak istiyorum diyince affet beni demeler başladı ama bir insan değişmiyor ben bunu anladım. Evleninceye kadar bir iki kere görmüştüm agresifligini fakat evlilik sonrası ve düğün zamanı küfür ve bu kadar yoğun sinir harbini ilk defa tecrübe etmiştim ve altın sorgulaması hakaretler cabası. Evlilikten vazgeçemedim o an işte o anki psikolojim şartlar öyle oldu, arkadaşlar eleştirmiş de kimse kimsenin yaşadığını bilemez keşke öyle yazıldığı gibi kolay olsa. Ben neden boşanmak için evleneyim ki. Oturum için falan da evlenmedim burdan sınırları aşıp olumsuz yorum yazan arkadaşlara duyurulur. Sevip evlendim sevgim azalınca en azından çektiğim çileye değsin zamana bırakmayıp deyip oturumu düşündüm, şimdi oturum da umrumda değil bosanayim yeter... Kimse boşanmak için evlenmiyor, ne kadar kurtulacak olsam da bu da bir yıkım..

Genişletmek için tıkla...

MissCherryBlossom .!.:

Bu uyenin nicki bana benziyor diye once kendisiyle dalga gecmistim dogrudur ... amma 2.uyelik alcak olsam da kendi nickimi kucuk harfle yazip almazdim yani
Lakin ayni uye olsak Kazen bulurdu zaten bunca zaman, ikimiz de aktif uyeleriz, benim IPim yurtdisi , diger uyeninki degildir diye dusunuyorum.

Genişletmek için tıkla...

Sevimsizkelebek .!.:

Kimse boşanmak için eVlenmiyor tabiki. Kimse bilmez senin ağlayarak uyuduğun geceleri yada ağrına gidenleri. Bende evliliğimde duyduğum iğrenç hakaretlere şaşar kalırdım. Fizikselde oldu bende. Ki bende cok sevmiştim çok hemde. Ama haksızlığa uğradıkça o sevgiden eser kalmıyor

Genişletmek için tıkla...

Fitgirl30 .!.:

Onun sayesinde gelmedim, burada tanıştık. Doktora yapıyorum ve çalışıyorum aynı zamanda özel bir şirkette. Benim normal Oturumun yok çalışma iznim var sadece onun ise vatandaşlığı var. Oyuzden. Zaten bugün ipler koptu, büyük tartıştık. Dolap kapı sehpa hepsini kırdı sinirinden. Ona soğuğum diye bana afra tafra yapıp bağırdı. Neymiş koltukta uyumuşum uyuyacağımi haber vermemisim,soguk davranıyor muşum kadınlık yapmıyor muşum. Çiçek almış optum teşekkür ettim sanırım fazlasını bekliyordu sonra patladı. Bosanicam diye yeri göğü inletti. Polisi arayacaktım artık tehdit etti. Az önce de özür diledi ağladı. Ben ne yapım yani sağı solu belirsiz bir adam işte. Kapımı kitleyip uyucam o başka odada uyumasını söyledim affet diyor ağlıyor iki saat önce deliler gibi bağırıp beni düşman görüyordu..

Genişletmek için tıkla...

cikolataveturkkahvesi .!.:

Anladim kendi çabanızla gittiniz.
Ama Norveç dünyada en zor ömür boyu oturum izni veren ülke. Benim yakın bir arkadaşımın abisi Hollanda'da bir Hollandalı kadınla evlendi. 2 çocuğu var. Buna rağmen Hollanda 8 yılda vatandaşlığı verdi. Her yıl 2 kere habersiz eve gelip denetlediler. Yani bizdeki gibi evlendin hop diye vatandaşlık alamıyorsun. Ciddi denetlemeler var.

Bu denetlemelerin nedeni; onlara göre biz gelişmemiş bir coğrafyadan gelen insanlarız. Ve dünyada orta doğudan surekli kişiler kaçmaya çalışıyor. Ki Norveç dünyanın sosyal devletinde zirve ülkesi. Mükemmel bir ülke. Burada size kızan ne kadar üye var ise kalıbımı basarım bu imkan onlara verilse oranın vatandaşı olmak için böyle bir adama 5 yıl 10 yıl katlanırdı.

Eşiniz tahminen yıllar önce oraya ailesi gitmiş bir gurbetçi. Tahminen eğitimi sizin kadar yok. Kültürü desen geleneksel kalmış ailesinin kültürü. Kendini geliştirdiğini sanmıyorum. O yüzden uyuşamıyorsunuz.

Benim bildiğim vatandaşlığı Norveçte almak çok zor. En azından ömür boyu oturum izni alana kadar eşinizle kalın. Ama iyi davranın. Aynı yatağı paylaşın. Böyle kavga gürültü ne kadar gidecek?

Evet vatandaşlık için evlenmişsiniz. Bu belli..
Ama size kızamıyorum. Elinizde dünyanın en iyi ülkesinde kalma imkanı var iken değerlendirmek istemişsiniz. Olabilir. Kaotik ve çok sorunları olan bir ülkede 32 yıldır yaşıyorum. Ülke giderek kaos çukuruna battı. Ve batmaya devam ediyor. Norveç gibi bir ülkeyi görüp; orada uygar bir toplumda yaşayıp; oradan inanılmaz kaotik bir yere dönmeyi asla istemezdim. Ben Norveç gibi bir ülkeyi görmediğim halde bu ortama zor katlanıyorum.
Siz o ülkenin tüm güzelliklerini yaşadınız. Artık burada zor yaparsınız.

O yüzden tavsiyem orada kalın.
Norveç bu fedakarlığa değer. Başka ülke olsa bunu yazmazdım. Amerika olsa değmez derdim. Eşinize de bir şans verin. Belki sizin onu sevmediğinizi hissediyor tüm agresifliği ondandır. Bir deneyin bir şey kaybetmezsiniz.

Genişletmek için tıkla...

cikolataveturkkahvesi .!.:

Anladim kendi çabanızla gittiniz.
Ama Norveç dünyada en zor ömür boyu oturum izni veren ülke. Benim yakın bir arkadaşımın abisi Hollanda'da bir Hollandalı kadınla evlendi. 2 çocuğu var. Buna rağmen Hollanda 8 yılda vatandaşlığı verdi. Her yıl 2 kere habersiz eve gelip denetlediler. Yani bizdeki gibi evlendin hop diye vatandaşlık alamıyorsun. Ciddi denetlemeler var.

Bu denetlemelerin nedeni; onlara göre biz gelişmemiş bir coğrafyadan gelen insanlarız. Ve dünyada orta doğudan surekli kişiler kaçmaya çalışıyor. Ki Norveç dünyanın sosyal devletinde zirve ülkesi. Mükemmel bir ülke. Burada size kızan ne kadar üye var ise kalıbımı basarım bu imkan onlara verilse oranın vatandaşı olmak için böyle bir adama 5 yıl 10 yıl katlanırdı.

Eşiniz tahminen yıllar önce oraya ailesi gitmiş bir gurbetçi. Tahminen eğitimi sizin kadar yok. Kültürü desen geleneksel kalmış ailesinin kültürü. Kendini geliştirdiğini sanmıyorum. O yüzden uyuşamıyorsunuz.

Benim bildiğim vatandaşlığı Norveçte almak çok zor. En azından ömür boyu oturum izni alana kadar eşinizle kalın. Ama iyi davranın. Aynı yatağı paylaşın. Böyle kavga gürültü ne kadar gidecek?

Evet vatandaşlık için evlenmişsiniz. Bu belli..
Ama size kızamıyorum. Elinizde dünyanın en iyi ülkesinde kalma imkanı var iken değerlendirmek istemişsiniz. Olabilir. Kaotik ve çok sorunları olan bir ülkede 32 yıldır yaşıyorum. Ülke giderek kaos çukuruna battı. Ve batmaya devam ediyor. Norveç gibi bir ülkeyi görüp; orada uygar bir toplumda yaşayıp; oradan inanılmaz kaotik bir yere dönmeyi asla istemezdim. Ben Norveç gibi bir ülkeyi görmediğim halde bu ortama zor katlanıyorum.
Siz o ülkenin tüm güzelliklerini yaşadınız. Artık burada zor yaparsınız.

O yüzden tavsiyem orada kalın.
Norveç bu fedakarlığa değer. Başka ülke olsa bunu yazmazdım. Amerika olsa değmez derdim. Eşinize de bir şans verin. Belki sizin onu sevmediğinizi hissediyor tüm agresifliği ondandır. Bir deneyin bir şey kaybetmezsiniz.

Genişletmek için tıkla...

Fitgirl30 .!.:

Merhaba,

Daha onceki konumdan beni hatırlayanlar olabilir. Olmayanlar için özet geçeyim. Yanlış bir insanla yanlış bir evlilik yaptım, düğün zamanı ve düğünden sonra bana hakaretler küfürler bagirmalar, beni ve ailemi hazırlıklarla yalnız bırakıp, umursamamalar, dugunden sonra altın peşine düşmeler... şuan boşanmayı planlıyorum fakat benim için en iyi vakti beklemek zorundayım. Çalışıyorum ayrıca okuyorum sınavlarım var.

Ama bu süreç bana işkence gibi geliyor. Aynı yatakta uyumak bile kabus gibi. Cinsel hayatımız zaten yok asla dokundurtmuyorum kendime son bir iki aydır. Kendi uyku sırasında yanaşıyor ama okadar rahatsız oluyorum ki. En son beraber olduğumuzda midem bulanmisti. Kendimi çok kötü hissetmiştim. Şuan aynı yatakta uyumak bile çok zor geliyor. İşten eve geliyor surat 5 karış, sabah uyanıyor surat 5 karış, saçma sapan yersiz iniş çıkışları var. Adam negatiflik abidesi. Bir karıcım der bir saçma sapan birseye sinirlenir, sagi solu yok. Hiç bir sorumluluk almıyor tam anlamıyla, işi dışında. Plan program yok ben demesem ne çöp atar ne fatura öder. Ona her baktığımda bana ve aileme düğün zamanı ve sonraki yaşattıkları ve küfürleri aklıma geliyor iyice tiksiniyorum.

Eşimi zaten artık sevmiyorum yeterince gıcık aldım ama bu süreçte daha da gıcık almaya başladım. Ne yaparsa yapsın ters geliyor. Bi kötülük yapmıyor ama onu görmek bile beni rahatsız ediyor. Evdeki varlığına katlanamiyorum. Birkaç ayım kaldı sabrediyorum, biran önce ayrılsam da gitse bu evden diyorum. Ne olur ne olmaz diye doğum kontrol hapı içiyorum. Okadar bunaldım ki iş-ev döngüsünden kilo aldım ve çok mutsuzum. Hayatımda ilk defa bir doğum günümü pastasız ve mumsuz geçirdim. . Moralim biraz bozuk, paylaşmak istedim.... Biliyorum bunlar dert bile değil ama sadece paylaşmak istedim. Gurbetteyim ve pek arkadaşım yok işten okuldan ve evden başka hayatım yok buara. Allahıma çok şükür sağlıklıyım, kariyer sahibiyim, annem babam hayatta ve sağlıklı. Daha ne isterim ki.

Ben sadece belki benim yaşadıklarımı yaşayan vardır belki biraz güç alırım hemcinslerimden birseyler paylaşırım içim biraz olsun rahatlar diye düşündüm. Gurbette yalnızlık zor ne yazıkki.

Var mı aynı durumda olan? Siz neler yapıyorsunuz.. Nasıl başa çıkıyorsunuz içinde yaşadığınız karanlıkla?

Sevgiler herkese.

Genişletmek için tıkla...