şimdi şöyle, şu an eşinize aşık olduğunuz için başkasıyla herhangi bir şekilde mutlu olma düşüncesi size olası gelmiyor. ve bu da çok normal çünkü aşıksınız.
ama şunun farkında olmanız lazım, siz eğer olur da bir gün eşinizden ayrılırsanız (ölüm hariç) bu zaten anlaşamadığınız ve birbirinize olan sevginiz bittiği veyahut artık yeterli gelmediği için olacaktır. e böyle bir durumda da 'ben ondan iyisini bulamam, ondan başkasıyla anlaşamam!' kısmı kalmıyor. gözünüz öyle kör olmayacak. elbette başkalarına yine aşık olursunuz.
ölüm ile ayrılmayı saymıyorum, zira o bambaşka bir olay. ama yine de eşi vefat ettikten sonra evlenen bir sürü insan var, o yüzden o konuda da kesin konuşmamak gerek. zira o zaman onca insan vefat eden eşini gerçekten sevmiyor muydu?
ayrıca 'ikimizin de çok kötü huyları var, başkası katlanamaz' falan.. bunlar da geçerli şeyler değil. hatta üzgünüm ama bence komik. dünya üzerinde katlanılması zor huyları olan tek iki insan siz misiniz de birbirinizi bulup anlayış gösterdiniz? milyonlarca insan birbirinin milyonlarca kötü huyuna katlanıyor. konuyu açıklamak için verdiğiniz iki kötü huy örneği zaten öyle çok ekstrem şeyler değil ('kadınlardan iğreniyor' kısmında anlatım hatası yaptığınızı ve esas kastettiğiniz kadın kozmetikleri olduğunu varsayarak bu yorumu yapıyorum. yoksa kadın cinsinden iğreniyorsa bu ciddi bir psikolojik rahatsızlıktır). mesela dünya üzerindeki makyaj yapmayan, parfüm sürmeyen tek kadın siz değilsiniz :) en basiti ben hayatımda makyaj yapmadım, parfüm kokusu midemi bulandırır. eşiniz sizden ayrılırsa kozmetiksiz, parfümsüz birini bulmak için akla karayı seçmesine gerek kalmaz.
yahut ben de aşırı dobrayımdır, daha geçen bir arkadaşıma bir sorunumu anlatıyordum da 'ya bence git konuş ama şey sen biraz fazla dobrasın, vur dedik mi öldürürsün istersen biraz yumuşatmaya çalış' dedi. ama ben bunu hiç hayatımda 'katlanılması zor bir özellik' olarak görmedim. bu huyumu seven bir sürü de insan var. anlatabiliyor muyum?
eğer verdiğiniz bu iki geçersiz örnek dışında çook ciddi rahatsızlıklar, karakter sorunları vs varsa şunu da söyleyeyim: insanlar birbirleri için ne fedakarlıklar yapıyorlar, ne zorlukları kabul edip ne sorunlarla başa çıkıyorlar haberiniz var mı? milyonlarca insan birbirleri için bunları yaparken sizin kötü huylarınıza katlanacak dünyadaki tek insan eşiniz değildir yani.
hal böyleyken ben bu 'eşimden ayrılırsam başkasını bulamam :/' söylemini çok gereksiz ve yersiz buluyorum. aynı zamanda şunu da kabul ediyorum, gerçek aşkı bulmak kolay değil. zor. gerçekten zor. ama bunun eşinizin sizin gözünüzdeki 'tek mükemmel erkek' olmasıyla pek bir alakası yok.
gereksiz. ve de yersiz yani. şu an eşinize aşıkken üzerine yorum yapabileceğiniz konular değil bunlar.
olur da bir gün eşinize aşkınız biterse anca o zaman durup bunun üzerine fikir yürütebilirsiniz.
bir de evliliğiniz nasıl diye soranlara 'iyiyiz' diyip geçmeyi deneyin bence. teyzenize oturup 'ayrılsak bir daha evlenmem' demeniz komik olmuş.
teyzeniz de muhtemelen kendi evliliğinde mutsuz olduğu için size öyle 'bıkacaksınız' diye konuşmuş, o ayrı mesele.
ama bana bu cevabı verseniz ben öyle laflara girmeden sadece bıyık altından güler, içimden de buldumcuk derdim :)
o yüzden bu gereksiz sohbete girmemenizi tavsiye ederim.
ha bakın derseniz ki 'ben ayrılırsam bir daha evlenmem çünkü evlilik bence çok zor bir şey, bana göre değil, bir kere denedim olmadıysa ikinciye hiç girişmem'; o baaaambaşka bir şey. ama siz böyle değil işin sevme-sevilme-katlanma kısmına girdiğiniz için bu yorumu yazdım.