Herkese merhaba bu ara çok bunaldım eşim şuan yoğun çalışıyor eve geliyor aynı rutin şeyler işte. Eskiden yine iyiydi işi o kadar yoğun değildi birlikte bir şeyler yapmaya daha çok vaktimiz olurdu. Aynı evdeyiz evet birbirimizi sürekli görüyoruz ama evde rutin olunca insan bir değişiklik, açılmak istiyor. Eşimle başbaşa vakit geçirmeye ihtiyacım var hissediyorum ama o bir yere gideceğimiz zaman görümcemleri arıyor onlarıda çağırıyor, gezmeye gitsek dönüşte mutlaka kaynanamlara gidiyoruz 3-4 saatimiz orda geçiyor eve geliyoruz. Ya da kuzenlerine haber veriyor onlarda geliyor. Sanırım bu durumdan artık çok sıkılmaya başladım hatta patlama noktasına geldim tamam arada gidilir böyle şeyleri bende severim ama şuan hiç kaldıramıyorum. İstiyorum ki şöyle dışarı çıktığımızda doya doya bir vakit geçirelim tadını çıkartalım ne bileyim bir şeyler yarım kalıyor gibi hissediyorum hep. İlk başta pek sorun gibi gelmiyordu ama gitgide canım sıkılmaya başladı. Bir haftasonu ful çalışıyor diğer haftasonu çalışmıyor o zaman sadece bize ait olsun istiyorum artık. Zaten kaynanamla geçmişte çok sorun yaşadığımız için aramız yok. Oraya gittiğimde doğru dürüst kimseyle konuşmuyorum bile hep bir negatif enerji, kasvetli bir ortam var. Ayrıca biliyorum bana çalış diyeceksiniz en kısa zamanda işe gireceğim zaten kendimi oyalamayı bilende bir insanım yani boş vaktimde film, kitap, oyun ne ararsanız… zamanın nasıl geçtiğini bilmem bir bakarım akşam olmuş. Arkadaşlarımda var birbirimize gelir gideriz. Haftanın iki üç günü ya arkadaşlarım bendedir ya ben onlarda. Sorunum gerçekten eşimle başbaşa vakit geçirememek, ilgi. Bunu uygun bir dille eşime nasıl söyleyebilirim sizce ? Annesini kardeşlerini istemiyormuşum gibi algılamasını istemiyorum. Okuduğunuz için teşekkürler fikirleriniz benim için çok değerli