Sende kendimi gördüm resmen. Bundan bir buçuk yıl önce yaşadım benzer şeyleri. Tek farkımız eşim ayrılmak istemedi Sadece bir süre ayrı eve çıkıp kafa dinlemek istedi. İzin vermedim buna çünkü giderse gelmez dedim. Bilmiyorum doğru mu yaptım. Dediğiniz gibi tişörtlerini koklayarak uyuduğum oldu berbat bir dönemdi. Bi arkadaşım güçlü birisin sen dediğinde hayır güçlü değilim demiştim.
Ve kızım daha 15 aylıktı.. bir anda 5 kilo verdim. Derdimi kimseye anlatamadım düzgüncene. Ailelere konuyu açmadık ikimizde. Berbat geçen aylar sonra eşim normale dönmeye başladı. Şuan çok iyiyiz. Ama ben o günleri kafamdan atamıyorum. Nasıl yaptı nasıl yaşattı onları bize die. Çok seviyorum onu ama kafamdan atamadığım düşünceler beni yiyip bitiriyor. Bu durumda huzurumuzu kaçırıyor.
Umarım herşey yolunda girer ama eşin çok kararlı gibi.
