yemın ediyorum ağladım bu yazdınızıa umarım hakkını helal etmez.
Ağlamayın lütfen değmez bu tip kişiler için diyecegim ama aglıyor insan.
Ben helal edemezdim gerçekten
Düşünsenize baba evinden gelinlikle çıkıp, mutlu huzurlu bir yuva hayali ile bilmedigin bir hayatın ortasına atıyorsun kendini.
Oluyorsun da mutlu hatta bir çocukta ekleniyor bu mutluluguna.
İyi günde kötü günde diyorsun.
Kötü günler de geliyor kimi zaman ama sabrediyorsun, seviyorsunya bir de çocuk(ların) varsa kişi sayısına göre bölünüp çogalmaya çalışıyorsun yetebilmek için.
Sonra...
Gün geliyor ''ben sıkıldım, sevgim bitti, ayrılalım ''
Sebebini bile dogru düzgün açıklamıyor sana..
Teori üretiyorsun..
-Acaba hasta mı ?
Ulan gebereksen bile en azından yanında olayım evladımla birlikte ben iyi gün dostu muydum, karı koca degil miydik biz ?
-Acaba başka kadın mı var ?
Bunu da yüzüme söyleyemecek kadar erkek degilse eger kimseyi sevmesin bu adam kardeşim, her sevdigi insan bir gün ölmeye mahkum çünkü..Katil bu adam ! seviyorum dedigi evladının sevgisi bile onun başka bir kadına meyletmesine engel olamamışsa s.... öyle sevgiye, atsınlar içeri, müebbet versinler..
Duygu katili olmanın cezası yoktu ama degil mi ?
-Acaba yüklü miktarda borç altında mı ?
Peki bana borçlu oldugu bir hayattan daha mı fazlaydı meblağ ?
Bla bla bla uzer gider liste..
Teori üretmeye görsün insan öyle şeyler kurarki o kafada kırk yıllık senaristlere taş çıkarır.
İşte tam da bu sebebten etmem hakkımı helal..
Bana ne yaşattıysa bin mislini yaşasın isterim..
Kolay mı öyle beni bir evladımla bu hayatta bir başına bırakıp bekâr hayatı yaşamak ?
ALLAH sorar..
Yarına kalır ama yanına kalmaz.
