çocuğun anaokuluna gidiyo mu canım:26:
ya eşin ne kadar sorumsuz inanamadım yani, bi çocuk var evde hamilesin ve koltukları kokutana kadar sigara içiyor ha, evin içinde...
en azından sigarasını balkonda falan içsin
ne diyo peki konuştuğunda bu ilgisizliğine...
öyle bi yerde bi ara bende oturmak zorunda kalmıştım, bi maydonoz almak için bile dolmuşa binmek gerekiyordu, ehliyetimde yoktu o zaman...
arabanız varsa hemen bi ehliyet almalısın bence, iki tane çocuğun olcak acil durumlar çok olcak
ayrıca 1. için 2. çocuğu yapmak bence hiç mantıklı değil, gerçi olan olmuş geri dönüşü yok, sağlıcakla gelsin
bence kendi ayarında insanlarla sosyalleşmek için ne gerekiyosa yapmalısın, ilerde dahada ihtiyacın olacak buna
ya aynı yasamaya devam,yada ıkı cocukla baska bır hayata...
haklıyım demıyorum ki ben.su an ki durumuma cozum arıyorum sadece.evet ıkıncı cocugu esım de ıstedı ve maddı olarakta buna yeterlı oldugumuzu dusundum.en azından burda aılesı bıze maddı anlamda destek oluyorken..vs.ama bunları dusunmem hata belkıde.şimdi şunu dusunuyorum sadece,zararın neresınden donersem kar.ama bırde su var,ya pısmanlık duyarsam..
kızım bu yarıyıl tatılınden sonra anaokuluna baslıyor.yarın gıdıp kayını yaptıracam.aslında bırde sunu dusunuyorum.yada sadcee bır umutmu bılmyorum.kızım okula basladıgı zaman ben de dogal olarak farklı bır ortama gırıcem,sımdı kafama taktıgım bırsuru seyden belıde kurtulup kafamı dagıtıcam,hamılelıgın stresıde var belkı,bılmıyorum...
esım dıger odada ıcıyor sıgarasını kapıyı kapatıp ama acayıp sınıyor eve yınede.ona gelmıyorkı koku zaten.ben baska odada ıcıyorum daha ne yapayım dıyor.ne denır kı...
çok güzel, mutlaka anaokuluna gitsin, sende bi ehliyet al mutlaka, o anaokuluna başlayınca hemen yazıl, arabanız yoksa araba alın
madem sana kimseden fayda yok, hayat şartlarını iyileştimeye çalışacaksın
diğer velilerle kaynaşmaya çalış, hem çocuklarınızda yaşıt olduğu için bir araya gelmek hem senin hem çocuğun için çok iyi olacaktır.
mutlaka eşini çocuğun alt yapı işlerine yardım etmesi için zorla, yada en azından sana yük olmaması için
hak verilmez alınır hesabı, hayat şartlarını iyileştirmek için ne gerekiyosa yap, bırak görümceydi ailende vs.. düşünme bunları, şimdiye kadar bunlaı düşünüp kafa patlatmak hiç bi işine yaramadı değil mi, o zaman neden kendini üzmeye devam edesin, mesafeni koru, gelip gitme
kendini başka şeylere ver, yeni şeyler öğrenmeye çalış, o zaman herşey daha güzel olacak göreceksin
defalarca denedım konusmayı.ama ona gore bu ılgısızlık degılkı.sıkayetcı oldugum ne yonunu soylesem kabul etmıyor.kendı bıldıgı dogru.onu bılmem ama benım zorluyorum kendımı sevgım bıtmesın dıye.valla zor siznin durumunuz iki çocuk ve sorumsuz bir eşş
evet bencede 2nci çocuk yapmanz hataa ama olmuş artık
yapcak bişey yok ben hep şunu söylerim bir insan yedisinde
neyse yetmşinde de odur değişmezz değiştiremezsin bu adam
daha önce farklı değildi mutlaka evlenmeden önce de böyleydi belki
daha az belli etmiştir ama böyledir mutlaka yapmanız gereken ya bu
hayatı bu şekilde yaşayacaksınız ya da kendinize çocuklarınızla beraber
yepyeni bir hayat kuracaksınız peki eşinizle oturup konuştunuzmu hiç?
neden böyle davranıyor size açık açık sorun sevgisimi bitmiş nolmuşta
bu kadar ilgisiz acaba:26::26:
ehlıyetım var canım.arabada var ama arabayla esım hergun ıse gelıp gıdıyor ve bana calısacak zman d kalmıyor malesef.anca haftada bır gun.ınanmak ıstıyorum herseyın daha guzel olacgına.bıde sorumlıluk almasına fırsat vermeyen bı anne babası var esımın.faturalara varana kadar babası gıder yatırır.oglum geldınmı gıttınmı yemek yedınmı hep boyleler.anlamıyorlarkı esımın artık bunları soracagı bır aılesı var. o hala aılesının koruması altında.hayatımızın sonuna kadar altlı ustlu yasamayız heralde.bıryerde bırseyler degısır dıye dusunuyorum.sımdı verecegım bır karardan pısmanlık duymak en korktugum.
canım araba olayını kendi hareket alanını genişletmek için dedim, ortamı tahmin ettiğim için...
eşin servisle gelip gitsin...
2 çocuk bunların ne eczanesi, ne hastanesi, ne aşısı, ne okulu bitecek, bunlara kendin koştukça hem başkasınına minnet etmesin hem bunları yaparken kafan dağılır, alışverişti, pazar marketi, kendin halledersin
valla ne diyim kendi faturasını bile yatırmayıp babasına yatırtan bi adam....
işin çok zor allah kolaylık versin....
amin insallah hayırlısı olur.ben de su an alacagım kararın dogru olmayacagını dusunuyorum.ve hamılelıkten once kı halımız esımle dha farklıydı en azından ıkı sohpet edıyorduk ama sımdı tartısmaya donusuyor hersey.bılmıyorum bend enmı kaynaklanıyor.bellı bır sure sonra o susuyor ve bakıyorum kıhala ben konusuyorum.bıraz kafamı dagıtmaya ıhtıyacım var sanırım.insanları hep dinleseydik o-hoooo....niye senin evin böyle,neden çocuğun yok,neden 2.yok,neden 3'ü yapmıyorsun,neden sen böylesin vs. vs. ....bunun hiç bir zaman sonu gelmez ki.daima hep kendi memnnuniyetleri için fikir yürütürler ama işin içine girdiğiniz vakit ve karşılaştığınız ilk zorlukta sizin yardımınıza koşmaktan ziyade başka bir açıdan yine konuşmaya başlarlar.bu sefer de eleştirilirsiniz.neyine güvendi de çocuğu yaptı,hadi bunu yaptı da neden 2.sini doğurdu ki sanki diye.keşkelerin size bir faydası olmaz gerçi,ama keşke dinlemeseydiniz kimseyi.çocuğunuz için destek olarak 2.yi düşünmüşsünüz.keşke onun yerine çocuğunuzun sosyalleşmesi için anasınıfında annelerle kontak kurup çocuğunuzun okul sonrasındaki hayatını sağlama almayı deneseydiniz.böylece çocuk okul bittikten sonra oynamak için bir sürü arkadaş seçeneği olacaktı.şimdi bebek doğduğu vakit,ona gereken ilgi eğilimini veremeyeceksiniz çünkü bebek buna müsaade etmeyecek.neyse olan olmuş,seçiminizi yapmışsınız,biz şimdiki zaman bakalım.bence bebek doğana kadar bir bekleyin.hamilelik aklı selim düşünüp karar alınacak bir zaman değildir.kendimden biliyorum,uçan kargaya bile ağlardım,bu yuvasına nası iki lokma ekmek götürcek diyebu yüzden alacağınız her karar atacağınız her adam pişman olmanıza neden olabilir.ancak bebek doğduktan sonra hayatınızın artılarını eksilerini tartın,ve her ne olursa olsun,ayrılmak olasılık dışı olmasa da alacağınız en son karar olsun.çünkü bu sefer kızınızın çok istediği kardeşi olur ama babası olmaz...eşinizi tümden değiştiremezseniz de kıssaslarla ya da psikolojik baskılarla kendisine çeki düzen vermesini sağlayabilirsiniz.hangi kararı alırsanız alın,umarım sizin için en hayırlısı olur.
uc aylık hamıleyım ve bes yasında bır kızım var.ve ben acayıp bunalmıs durumdayım artık.evımen nefret edıyorum.geldıgımden berı buradan nefret ettım.altı yıldır evlıyım ama evlılıgımızın basından berıesım o kadar guzel becerdıkı kendınden sogutmayı.cok severek evlendık ama ask ve cahıllık bırarada gozum bırsey gormedı.gelecegı goremedım.herseye olur dedım.gormezden geldım ama sımdı ıste bunları cekıyorum belkıde.esım sorumsuz.maddı anlamda falan degıl.evıne bakmakla degıl.esım benı sahıplenmıyor.bıryeremı gıdılecek sen annenlerle gıt dıyor hep.bı dogumgunu bırsey olsun,gıdılmesı gerek sonucta,gelmez ben gıderım ve mıllete bahaneler uydururum sureklı.bıryere zorla gotursem bıle o da bınde bır gelır surat bır karıs oturur herkesın ıcınde benı mahcup eder.aıleme karsı benı sahıplenmez.ben esımın arkasındayım yanındayım havası vermedı hıcbırzaman .cunku yanımda yokkı.aılem de herseyın farkında ama bırsey de dıyemıyorlar kı sonucta.evım dag basında bıryerde.tamam ulasım ımkanı var ama etrafımda ne bı czane var ne bı möarket.anca dolmusla gıdılebılıyor.ve ben burdan nefret edıyorum.evımden de.canım ısyapmak bıle ıstemıyor.duvarlar bıle ustume gelıyor sankı.asagıda kayınvalıdemler var.ve aramız pek ıyı degıl.ıkı gorumcem le zaten hıc konusmayız.kendılerını bırsey sanarlar ve esım herseye ragmen onlara hıcbırsey olmamıs gıbı davranır.benı onlara karsı yıne sahıplenmez.kavga etsek karısmaz.kardesıne yengene ne bıcım konusuyorsun sen demez.esım temızlıgıne de dıkkat etmez.asırı sıgara ıcer ve heryerı sıgara kokutur.artık kıyafetlerını toplarken bıle mıdem bulanıyo sıgara kokusundan.bunu da bırturlu anlamıyor.ve ben artık ne yapacagımı gercekten bılmıyorum.bunları ozellıkle benım yanımda olmamasını hakedecek bırı degılım benn.cok farklı buyudum babamın evınde.bızım aılede karıkoca yanyana olur hep.ama ben herkese karsı tek.mahcup oluyorum bu nasıl koca anlamıyorum.duzelır dıyrum.buna gelmez dıgerıne gelır ama degısen bırsey yok.anca soyledıgı ne ısım var orda ben ıstemem sen gıt.hep boyle.
dayanamıyorum artık bunlara.su an tek ıstedıgm bunu bırakıp gıtmek.ama kızıma kıyamıyorum.ve en kotusude artık bu bebegı ıstedıgımden emın degılım ne yazıkkı.cesaretımı toplayamıyorum ama.kafamın ıcınde hersey donup duruyor sadece...ne olacak boyle nasıl devam eder.ne kadar devam eder.
bıraz kafamı dagıtmaya ıhtıyacım var sanırım.
canım öncelikle Allahtan sabır dilerim sana tabi ki zor yaşadıkların hele bir de hamilesin duygular üçe beşe ona katlanır... insan daha da hisli olur... demişsin ki bu bebeği isteyip istemediğimden emin değilim.. aman diyim canım o bebeğin günahı ne ? hem o vebalin altından, o günahın altından nasıl kalkacaksın?
Bak biraz da şöyle düşün istersen eşim hiç bir şeye karışmıyor beni korumuyor vs demişsin . bence bu bi yerde iyi her şeye karışsa arada kalırdı ve o da sen de çk büyük kavgalar yaşayabilirdiniz eğer kayınvalidenler görümcenlerle anlaşamıyorsan daha az görüş evine çık onlardan ayrı kal.. hem iş yapmak da istemiyorum diyorsun bence biraz işe ver kendini ama çok değil kafanı dağıtırsın evi temizledikçe ruhunu da temizlersin bir de şu açıdan bak eşim eve bakıyor maddi açıdan değil diyorsun ya bir de eve bakmasa maddi problemlerin olsaydı herkesin mizacı farklıdır ben de kendi ailemin içinde çok farklı yetiştim çok farklı şeyler gördüm benim aile ilişkilerim çok iyiydi eşimin ailesine ayak uydurana kadar atla karayı seçtim onlar da bir seviye var babayla evlatları arasında aşılmaz bir engel var benim ailem öyle değildi ama ne yapacaksın? öyle kabul etmeyi öğrenmek zorundasın eğer öğrenemezsen vazgeçmen gerekir ki bence bu bütün çareler tükendikten sonra bile çok düşünülmesi gereken bir şeydir
eşin senle hiç ilgilenmiyor mu?
sana hiç sevgi göstermiyor mu?
seninle oturup konuşmuyor mu?
çocuklarına babalık vazifesini yerine getirmiyor mu?
senin maddi manevi isteklerini hiç umursamıyor mu?
eğer bunlardan bazılarını yapıyorsa bu konularda çok sorunun yoksa bence gerisini boş ver bırak gezmesin gitmek istemiyorsa gitmesin zorlama onunda mizacı o demek ki... zorla güzellik olmaz ki olduğu gibi kabul et...
bir de evimi sevmiyorum dağ başı diyorsun evini bence sevebilirsin çünkü o ev senin içinde istediğin gibi değişiklilkler yapabilir istediğin gibi oynayabilirsin ya kayınvalidenle aynı evde otursaydın? her şeyine karışılsaydı bir de böyle bakmalısın bence?
market uzaksa toplu alışveriş yap, ya da canın çok mu bir şey istedi atla otobüse git al, yürüyüşe çık, hem hava alırsın hem de yürüyüş en iyi terapidir insana
çok mu oldum bilmiyorum ama nacizane fikirlerimi söyledim
inşallah ufacık da olsa bi faydam olur...
sevgilerimle
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?