Hiç de öyle değil. Neredeyse 2 yıldır eşimin ailesi ile görüşmüyorum. Eşin görüşmemi istiyor, arada da üstü kapalı şekilde belli ediyor. Misal bugün pazarda muz aldım aileme, sen de seninkilere al istersen dedim. Giderken götürürüz dedi (onların bulunduğu şehir gideceğimiz bir yerde yol üstünde, yani gideriz görürüz anlamında değil). O kadar. Hayır götürmeyiz ben gelmem desem tamam der. Çünkü eşimin de benim de birbirimize saygımız var; seçimlerimize saygı duyuyoruz, kendi isteklerimizi dayatmıyoruz. Dayatırsak ikimiz de mutlu olamayız, çünkü ikimiz de kendimizi öbüründen üstün görmüyoruz.
Özetle, eğer görüşmek istemiyorsan ve eşin seni görüşmeye zorluyorsa eşin sana saygı duymuyor, sevmiyor demektir. Sana saygı duymayana sen neden duyuyorsun? Üstelik boşanma aşamasına gelmişsiniz, eşin görüşme ama boşanmayalım demiş, sen de tamam demişsin. Ama eşin döneklik yapıyor. Muhtemelen senin boşanacağını da düşünmüyor. Bir de 3 yıl ayrı yaşadıktan sonra hemen boşanabiliyorsun. Yani istersen er ya da geç boşanırsın. Öyle eşinin boşanmak yok demesiyle olmuyor o işler. Önemli olan sen ne yapacaksın?
