Eşimle yaşadığım sorunlar lütfen yardım edin!!!

Evlilik hayatım boyunca hiç bir tartışma da evden kovulmadım. Yaşarsam nasıl geri döneceğim konusunda kıstas bile belirleyemiyorum. Çünkü çok gurur kırıcı ve bir o kadar da onur meselesi olabilecek bir sebep benim için.
Bu sizin için de böyle olmalı, hatta kovarsa sonucunun öyle olacağını hissetmeli ve kullanacağı sözlere, tartışmalarda vereceği tepkilere ona göre dikkat etmeli.
Siz sınırlarınızı çizmemişsiniz, sorun çıkmasın diye evlilik hayatınızı onun eline bırakmışsınız. Ne münasebet annenleri arayıp "kızınıza terbiye verin öyle yollayın" demek. Ne haddine!
Böyle emir komuta evliliğinde sevgi, saygı olmaz. Onlar olmayınca da şefkat olmaz, empati olmaz kısacası evlilik olmaz. Askeri eğitimde misiniz, yoksa yalnızca duygularla yürütebilecek bir kurumun içinde mi? Bunu kavrayın önce.
Boşanır mısınız sonuç ne olur bilmiyorum ama yaptıklarından pişman olması lazım. Ama lafta değil, davranışlarına yansıyacak şekilde. Ailenizden de o pişmanlıkla özür dilemesi gerekir. Kendinizi ağırdan satın biraz. Aşılamayacak sınırlarınız olsun ilişkilerinizde.
 
Merhaba arkadaşlar ilk defa konu açıyorum.32 yaşındayım 1 buçuk senelik evliyim.bu arada 1 sene içinde tanışıp evlendik. Eşimle severek evlendik ama ne olduysa evlendikten sonra olmaya başladı. Herşey başta çok güzeldi iyi anlaşıyorduk. Ama sonra eşim herşeye karışmaya sürekli beni düzeltmeye başladı. Ben de 8 sene yalnız yaşadığım için biraz rahata alışmıştım. Alınganlık kavgalar küslükler... eşim başta sinirlendiği zaman evi terkedip giderdi bikaç sefer bunu yaptı sakinleştiğinde oturup konuştum hallettik.

Bide eften püften şeylere sinirlendiğinde bağırır çağırır küfretmez ama hakaretvari konuşur ben de hiç öyle değilim. Sesim yükselir cevap veririm ama asla şahsına hakaret etmem. Bikaç kere yine eften püften şeylere sinirlenip ailemi aradı. Kızınız bana sesini yükseltiyo yok bana karşılık veriyo falan filan. Neyse onu da bi zaman sonra oturup konuştuk annemlere yansıttığı için özürdiledi bidaha olmaz dedi uzun süredir de yoktu. Tartışsak da kendi aramızda hallediyorduk.

Bardağı taşıran son damla bugün oldu. Ben bekarken sigara içiyordum onunla görüşmeye başayınca bıraktım. Hatta bi ilaç bıraktım. Kendisi hayatı boyunca hiç içmediği için sigaraya çok karşıydı içersen hakkımı helal etmem diyip duruyodu. Ben de son zamanlarda hastaneye gidip geliyodum hamile kalmamın zor olduğunu söylemişti doktor. Canım çok sıkkındı bikaç sefer içtim. Bugün de işe gitmişti ama erken geldi habersizce. Yakaladı beni. İnkar ettim korkuyla. Daha da sinirlendi. Yine annemi aradı. Kadının konuşmasına bile fırsat vermeden kızınız sigara içiyo gelin alın terbiyesini verin öyle yollayın dedi. Çok denememe rağmen sakinleşmedi. Ben şimdi işe gidiyorum geldiğimde burda olmicaksın dedi. Çekti kapıyı çıktı gitti. Ne dicemi bilemedim o şokla ben de çıktım annemlere geldim. Eve gelince babam yeter artık herşeyde bizi aramasından sıkıldım biraz da kendi ailesi bilsin oğullarının sürekli tartıştığında bize saygısızlık ettiğini bilsinler dedi. Onları aradı. Ne konuştular bilmiyorum. Kayınvalidem beni aradı üzülme kızım biz konuşuruz gerekirse de küserim konuşmam kendisiyle annen de üzülmesin sen de üzülme biraz zaman verin birbirinize herşey düzelir inşallah gibi sakinleştirici cümleler kurdu. Bu arada eşim olacak insan beni heryerden engellemiş ulaşmak istediğimden değil ama çocuk gibi küsmelerinden böyle fevri davranışlarından bıktım. Devam etsem nereye kadar böyle sürecek etmesem boşansam nolacak hiç bilmiyorum afedersiniz ama iki ucu b.klu değnek anlicanız!! Bana yardımcı olursanız çok sevinirim şimdiden teşekkürler
Konunun teması kimse için değişmeye çalışmayın siZi olduğunuz gibi kabul edecek insanlarla beraber olun.
 
Merhaba arkadaşlar ilk defa konu açıyorum.32 yaşındayım 1 buçuk senelik evliyim.bu arada 1 sene içinde tanışıp evlendik. Eşimle severek evlendik ama ne olduysa evlendikten sonra olmaya başladı. Herşey başta çok güzeldi iyi anlaşıyorduk. Ama sonra eşim herşeye karışmaya sürekli beni düzeltmeye başladı. Ben de 8 sene yalnız yaşadığım için biraz rahata alışmıştım. Alınganlık kavgalar küslükler... eşim başta sinirlendiği zaman evi terkedip giderdi bikaç sefer bunu yaptı sakinleştiğinde oturup konuştum hallettik.

Bide eften püften şeylere sinirlendiğinde bağırır çağırır küfretmez ama hakaretvari konuşur ben de hiç öyle değilim. Sesim yükselir cevap veririm ama asla şahsına hakaret etmem. Bikaç kere yine eften püften şeylere sinirlenip ailemi aradı. Kızınız bana sesini yükseltiyo yok bana karşılık veriyo falan filan. Neyse onu da bi zaman sonra oturup konuştuk annemlere yansıttığı için özürdiledi bidaha olmaz dedi uzun süredir de yoktu. Tartışsak da kendi aramızda hallediyorduk.

Bardağı taşıran son damla bugün oldu. Ben bekarken sigara içiyordum onunla görüşmeye başayınca bıraktım. Hatta bi ilaç bıraktım. Kendisi hayatı boyunca hiç içmediği için sigaraya çok karşıydı içersen hakkımı helal etmem diyip duruyodu. Ben de son zamanlarda hastaneye gidip geliyodum hamile kalmamın zor olduğunu söylemişti doktor. Canım çok sıkkındı bikaç sefer içtim. Bugün de işe gitmişti ama erken geldi habersizce. Yakaladı beni. İnkar ettim korkuyla. Daha da sinirlendi. Yine annemi aradı. Kadının konuşmasına bile fırsat vermeden kızınız sigara içiyo gelin alın terbiyesini verin öyle yollayın dedi. Çok denememe rağmen sakinleşmedi. Ben şimdi işe gidiyorum geldiğimde burda olmicaksın dedi. Çekti kapıyı çıktı gitti. Ne dicemi bilemedim o şokla ben de çıktım annemlere geldim. Eve gelince babam yeter artık herşeyde bizi aramasından sıkıldım biraz da kendi ailesi bilsin oğullarının sürekli tartıştığında bize saygısızlık ettiğini bilsinler dedi. Onları aradı. Ne konuştular bilmiyorum. Kayınvalidem beni aradı üzülme kızım biz konuşuruz gerekirse de küserim konuşmam kendisiyle annen de üzülmesin sen de üzülme biraz zaman verin birbirinize herşey düzelir inşallah gibi sakinleştirici cümleler kurdu. Bu arada eşim olacak insan beni heryerden engellemiş ulaşmak istediğimden değil ama çocuk gibi küsmelerinden böyle fevri davranışlarından bıktım. Devam etsem nereye kadar böyle sürecek etmesem boşansam nolacak hiç bilmiyorum afedersiniz ama iki ucu b.klu değnek anlicanız!! Bana yardımcı olursanız çok sevinirim şimdiden teşekkürler
Böyle adamı alttan almak falan ahmaklıktır. Buna sağlam haddini bildirmen lazım. Kendi ne sanıyosa hıyar eşini ezip, eşinin ailesine posta koymalar falan... mal mı satın almışta gelin alın diyor ya? Bunların hakkı sağlam kötektir.
 
Aslında o konuda yine ben hatalıyım en başta tanışma aşamasında o herşeyi söyledi bana ben kabul ettim yaparım ederim bunca yıl gezdim tozdum istediğimi giydim dedim bundan sonra da eşimin dediği olsun onca sene annem çok karıştı kadını hiç dinlemedim bari bu sefer eşimi dinliyim dedim ama sonuç bu ya ra na ma dım! En ufak hatada annemlerdeyim
Herşeyine eyvallah dediğiniz birine yaranmayı mı bekliyordunuz? Ya da ortak yürüteceğiniz bir evlilikte neden eşinin istediği olsun? Onca yıl yaşadığın hayatta hiç tecrübe ettiğin bir konu yokmuydu ki hayatını sen yönetemeyesin.
Yahu bir kaç aylık bebek bile annenin tavırlarına göre nazını niyazın yapıyor, annenin açığını buluyor.

Kendimi tanıyamıyorum ki zaten evlendiğimden beri ben ben değilim ben gitmişim yerine bir robot gelmiş gibi
İnsana yaşadığı hayatı sorgulatması için daha iyi bir sebep olamazdı..

şu anda o beni hatalı görüyo kesinlikle evet bir konuda hatalıyım istemediği şeyi gizlice yaptım ama bu onun herkesi karşısına almasını saygısızlık etmesini herşeyi silip atmasıni gerektirmiyordu...
Sorunda bu ya zaten onun istemediği!!
Sigara sevmeyen insan uyarır, belki tartışır, benim olduğum ortamda içme der vs vs. Ama zorlayamaz! Zararı size değil mi sonuçta?
Siz kendinizi dövmeye alışmışsınız, baskı insana bunu yaptırır. Afallatır, özgüvenini alır, suçlu hissettirir.
Kendinize bunu neden reva görüyorsunuz. Yumruğunuzu masaya vurmayı bırak, masayı kırmanız lazım sizin artık.
 
Hiç umursamayin beyefendi biraz mantıklı düşünmek için zaman istemiş gibi düşünün. Siz ailenizle güzel zaman geçirmeye bakın. Ailenizi araması ayrı teybiyesizlik ,gelin alın demesi ayrı terbiyesizlik, terbiyesini verin demesi ayrı terbiyesizlik.
 
çocuğunuz olmadığı için çok şanslısınız ve aileniz sizin yanınızdayken bu herife ezdirmeyin kendinizi ! gerzeğe bak. sizin zaten onun için alışkanlıklarınızdan vazgeçmeniz hata ama karşınızdakini insan sanmışsınız belli ki. kalsın dımdızlak ortada, boşayın bu bahane ile.
 
Merhaba arkadaşlar ilk defa konu açıyorum.32 yaşındayım 1 buçuk senelik evliyim.bu arada 1 sene içinde tanışıp evlendik. Eşimle severek evlendik ama ne olduysa evlendikten sonra olmaya başladı. Herşey başta çok güzeldi iyi anlaşıyorduk. Ama sonra eşim herşeye karışmaya sürekli beni düzeltmeye başladı. Ben de 8 sene yalnız yaşadığım için biraz rahata alışmıştım. Alınganlık kavgalar küslükler... eşim başta sinirlendiği zaman evi terkedip giderdi bikaç sefer bunu yaptı sakinleştiğinde oturup konuştum hallettik.

Bide eften püften şeylere sinirlendiğinde bağırır çağırır küfretmez ama hakaretvari konuşur ben de hiç öyle değilim. Sesim yükselir cevap veririm ama asla şahsına hakaret etmem. Bikaç kere yine eften püften şeylere sinirlenip ailemi aradı. Kızınız bana sesini yükseltiyo yok bana karşılık veriyo falan filan. Neyse onu da bi zaman sonra oturup konuştuk annemlere yansıttığı için özürdiledi bidaha olmaz dedi uzun süredir de yoktu. Tartışsak da kendi aramızda hallediyorduk.

Bardağı taşıran son damla bugün oldu. Ben bekarken sigara içiyordum onunla görüşmeye başayınca bıraktım. Hatta bi ilaç bıraktım. Kendisi hayatı boyunca hiç içmediği için sigaraya çok karşıydı içersen hakkımı helal etmem diyip duruyodu. Ben de son zamanlarda hastaneye gidip geliyodum hamile kalmamın zor olduğunu söylemişti doktor. Canım çok sıkkındı bikaç sefer içtim. Bugün de işe gitmişti ama erken geldi habersizce. Yakaladı beni. İnkar ettim korkuyla. Daha da sinirlendi. Yine annemi aradı. Kadının konuşmasına bile fırsat vermeden kızınız sigara içiyo gelin alın terbiyesini verin öyle yollayın dedi. Çok denememe rağmen sakinleşmedi. Ben şimdi işe gidiyorum geldiğimde burda olmicaksın dedi. Çekti kapıyı çıktı gitti. Ne dicemi bilemedim o şokla ben de çıktım annemlere geldim. Eve gelince babam yeter artık herşeyde bizi aramasından sıkıldım biraz da kendi ailesi bilsin oğullarının sürekli tartıştığında bize saygısızlık ettiğini bilsinler dedi. Onları aradı. Ne konuştular bilmiyorum. Kayınvalidem beni aradı üzülme kızım biz konuşuruz gerekirse de küserim konuşmam kendisiyle annen de üzülmesin sen de üzülme biraz zaman verin birbirinize herşey düzelir inşallah gibi sakinleştirici cümleler kurdu. Bu arada eşim olacak insan beni heryerden engellemiş ulaşmak istediğimden değil ama çocuk gibi küsmelerinden böyle fevri davranışlarından bıktım. Devam etsem nereye kadar böyle sürecek etmesem boşansam nolacak hiç bilmiyorum afedersiniz ama iki ucu b.klu değnek anlicanız!! Bana yardımcı olursanız çok sevinirim şimdiden teşekkürler
Vay be. Böyle kral kaynanalar var mı çok iyi
 
Öfkeyle oturup zararla kalkmak istemediğim için yapmıyorum kendimden çok ailemi düşünüyorum(bizim bu taraflarda boşanınca adın başka şeylere çıkıyo maalesef)ama yapacağım şey şu asla ama asla adım atmicam şu anda o beni hatalı görüyo kesinlikle evet bir konuda hatalıyım istemediği şeyi gizlice yaptım ama bu onun herkesi karşısına almasını saygısızlık etmesini herşeyi silip atmasıni gerektirmiyordu...
Size söylenecek laf yok, uzatmayın evinize dönün. Eşinizle aynı zihniyettesiniz
 
Merhaba arkadaşlar ilk defa konu açıyorum.32 yaşındayım 1 buçuk senelik evliyim.bu arada 1 sene içinde tanışıp evlendik. Eşimle severek evlendik ama ne olduysa evlendikten sonra olmaya başladı. Herşey başta çok güzeldi iyi anlaşıyorduk. Ama sonra eşim herşeye karışmaya sürekli beni düzeltmeye başladı. Ben de 8 sene yalnız yaşadığım için biraz rahata alışmıştım. Alınganlık kavgalar küslükler... eşim başta sinirlendiği zaman evi terkedip giderdi bikaç sefer bunu yaptı sakinleştiğinde oturup konuştum hallettik.

Bide eften püften şeylere sinirlendiğinde bağırır çağırır küfretmez ama hakaretvari konuşur ben de hiç öyle değilim. Sesim yükselir cevap veririm ama asla şahsına hakaret etmem. Bikaç kere yine eften püften şeylere sinirlenip ailemi aradı. Kızınız bana sesini yükseltiyo yok bana karşılık veriyo falan filan. Neyse onu da bi zaman sonra oturup konuştuk annemlere yansıttığı için özürdiledi bidaha olmaz dedi uzun süredir de yoktu. Tartışsak da kendi aramızda hallediyorduk.

Bardağı taşıran son damla bugün oldu. Ben bekarken sigara içiyordum onunla görüşmeye başayınca bıraktım. Hatta bi ilaç bıraktım. Kendisi hayatı boyunca hiç içmediği için sigaraya çok karşıydı içersen hakkımı helal etmem diyip duruyodu. Ben de son zamanlarda hastaneye gidip geliyodum hamile kalmamın zor olduğunu söylemişti doktor. Canım çok sıkkındı bikaç sefer içtim. Bugün de işe gitmişti ama erken geldi habersizce. Yakaladı beni. İnkar ettim korkuyla. Daha da sinirlendi. Yine annemi aradı. Kadının konuşmasına bile fırsat vermeden kızınız sigara içiyo gelin alın terbiyesini verin öyle yollayın dedi. Çok denememe rağmen sakinleşmedi. Ben şimdi işe gidiyorum geldiğimde burda olmicaksın dedi. Çekti kapıyı çıktı gitti. Ne dicemi bilemedim o şokla ben de çıktım annemlere geldim. Eve gelince babam yeter artık herşeyde bizi aramasından sıkıldım biraz da kendi ailesi bilsin oğullarının sürekli tartıştığında bize saygısızlık ettiğini bilsinler dedi. Onları aradı. Ne konuştular bilmiyorum. Kayınvalidem beni aradı üzülme kızım biz konuşuruz gerekirse de küserim konuşmam kendisiyle annen de üzülmesin sen de üzülme biraz zaman verin birbirinize herşey düzelir inşallah gibi sakinleştirici cümleler kurdu. Bu arada eşim olacak insan beni heryerden engellemiş ulaşmak istediğimden değil ama çocuk gibi küsmelerinden böyle fevri davranışlarından bıktım. Devam etsem nereye kadar böyle sürecek etmesem boşansam nolacak hiç bilmiyorum afedersiniz ama iki ucu b.klu değnek anlicanız!! Bana yardımcı olursanız çok sevinirim şimdiden teşekkürler
Napacaksın hayatın boyunca bu biray olamamış yaşlı başlı ınsanları uzmekten cekınmeyen insan musveddesıylemı yaşıcaksın?Ayrıca çocugunun olmaması senın ıcın çok guzel .Sen bılırsın ama bence eşiniz hasta .Buyuk problemletı var.Ne hakkı varmışta helal etmıyor .Insanların sıgaradına karısan ınsanlardan befret edıyorum.
 
Öfkeyle oturup zararla kalkmak istemediğim için yapmıyorum kendimden çok ailemi düşünüyorum(bizim bu taraflarda boşanınca adın başka şeylere çıkıyo maalesef)ama yapacağım şey şu asla ama asla adım atmicam şu anda o beni hatalı görüyo kesinlikle evet bir konuda hatalıyım istemediği şeyi gizlice yaptım ama bu onun herkesi karşısına almasını saygısızlık etmesini herşeyi silip atmasıni gerektirmiyordu...

8 sene yalnız yaşamışsınız, sorun olmamış. Boşanınca kim, niye kötü gözle baksın?
Aileniz de "gerekirse boşan" diyormuş zaten. Onlar da "elalem ne der" kafasında değiller demek ki. Siz kendinize bahane buluyorsunuz sadece.

Tabii sizin hayatınız, boşanmak istemiyorsanız boşanmazsınız.
Ama o zaman adamın sözünden çıkmayın bari. Başka yolu yok çünkü. Ailenizin başı ağrımasın en azından.
 
Siz en baştan sigara içmemeyi kabul ederek onun isteklerini yerine getirmeyi kabul etmişsiniz. Sigara içince olan benim sağlığıma olacak ona ne ki. Benim zevkim. Yani yarın öbürgğn kazadan ölmeyeceğinin garantisi var mı ki. Şartları kabul edinceye kadar geri gitmeyin. Ben buyum de. İster eder ister etmez. Hayırlısı olsun hakkında
 
Merhaba arkadaşlar ilk defa konu açıyorum.32 yaşındayım 1 buçuk senelik evliyim.bu arada 1 sene içinde tanışıp evlendik. Eşimle severek evlendik ama ne olduysa evlendikten sonra olmaya başladı. Herşey başta çok güzeldi iyi anlaşıyorduk. Ama sonra eşim herşeye karışmaya sürekli beni düzeltmeye başladı. Ben de 8 sene yalnız yaşadığım için biraz rahata alışmıştım. Alınganlık kavgalar küslükler... eşim başta sinirlendiği zaman evi terkedip giderdi bikaç sefer bunu yaptı sakinleştiğinde oturup konuştum hallettik.

Bide eften püften şeylere sinirlendiğinde bağırır çağırır küfretmez ama hakaretvari konuşur ben de hiç öyle değilim. Sesim yükselir cevap veririm ama asla şahsına hakaret etmem. Bikaç kere yine eften püften şeylere sinirlenip ailemi aradı. Kızınız bana sesini yükseltiyo yok bana karşılık veriyo falan filan. Neyse onu da bi zaman sonra oturup konuştuk annemlere yansıttığı için özürdiledi bidaha olmaz dedi uzun süredir de yoktu. Tartışsak da kendi aramızda hallediyorduk.

Bardağı taşıran son damla bugün oldu. Ben bekarken sigara içiyordum onunla görüşmeye başayınca bıraktım. Hatta bi ilaç bıraktım. Kendisi hayatı boyunca hiç içmediği için sigaraya çok karşıydı içersen hakkımı helal etmem diyip duruyodu. Ben de son zamanlarda hastaneye gidip geliyodum hamile kalmamın zor olduğunu söylemişti doktor. Canım çok sıkkındı bikaç sefer içtim. Bugün de işe gitmişti ama erken geldi habersizce. Yakaladı beni. İnkar ettim korkuyla. Daha da sinirlendi. Yine annemi aradı. Kadının konuşmasına bile fırsat vermeden kızınız sigara içiyo gelin alın terbiyesini verin öyle yollayın dedi. Çok denememe rağmen sakinleşmedi. Ben şimdi işe gidiyorum geldiğimde burda olmicaksın dedi. Çekti kapıyı çıktı gitti. Ne dicemi bilemedim o şokla ben de çıktım annemlere geldim. Eve gelince babam yeter artık herşeyde bizi aramasından sıkıldım biraz da kendi ailesi bilsin oğullarının sürekli tartıştığında bize saygısızlık ettiğini bilsinler dedi. Onları aradı. Ne konuştular bilmiyorum. Kayınvalidem beni aradı üzülme kızım biz konuşuruz gerekirse de küserim konuşmam kendisiyle annen de üzülmesin sen de üzülme biraz zaman verin birbirinize herşey düzelir inşallah gibi sakinleştirici cümleler kurdu. Bu arada eşim olacak insan beni heryerden engellemiş ulaşmak istediğimden değil ama çocuk gibi küsmelerinden böyle fevri davranışlarından bıktım. Devam etsem nereye kadar böyle sürecek etmesem boşansam nolacak hiç bilmiyorum afedersiniz ama iki ucu b.klu değnek anlicanız!! Bana yardımcı olursanız çok sevinirim şimdiden teşekkürler
Yanlış olan kısa sürede evlilik yapmak ,bu yanlışa ben de düştüm .Sizi sigara için kovması ,engellemesi basit şeyler değil .Kendini yetiştirememiş bencil biri belliki .Bence dik durun ,sizi arayıp ailenizden ve sizden özür dilemedikçe .Dönmeyin dönerkende ,herşeyi ciddi ciddi konuşun .Bu şekilde evlilik yürümez .Çok yeni bir evlilik ,sizi çok yıpratıyorsa .Uzamadan bitmesi ,iyi de olabilir .Hakkınızda hayırlısı neyse o olsun.
 
Bu hep böyle devam edecek,asla düzelmez. Ve asla ayağınızla dönmeyin. Hatta bana kalırsa hiç dönmeyin. Böyle adamları yontmak için doğurmadı analar bizi...
 
X