- Konu Sahibi nonameanymore
-
- #121
herkesin eşi evde galiba o zamana denk geldi :)
yok be kuşum kimsenin kocişi yooooooooooook ben onu anladım ben girdim baktım hep ama yoktunuz kimsecikler yoktu bende özledim burda muhabbeti ben bu aralar benim canavarın 23 nisan işleriyle uğraştım okula gidiyor ya ama çok şükür anca bugün yaptık efe oldu benim oğluşum çok güzel oynadı
eee sizler ne yaptınız anlatın tek tek büyük ihtimalle ben sizin ablanızım aşklarımız ne zaman gelicek benim ki 10 mayıs gibi gelicek gene sıkıldım valla tam arıza çıkarma modundayım yardım edin bana tutun beni bacılarım...:78:
benimki evde valla haftaya salı gidiyor ama ben yine de giriyorum nete :) nolcak canım kendimize ait zamanımız olamayacak mı :) kızlar bıraktı gitti valla topik söndü.. ben bir ay yalnızım mayısta artık burda olurum 7/24... konusacak birseyler bulmamız lazım. fikir birligine varırsak aramıza yeni katılacaklar da birseyler paylasir. yoksa seninki geldi mi gitti mi den oteye gecmiyor ne yazık ki
Hepinizi anlıyoruyorum arkadaşlar, ama eşleriniz çalışmazlarsa yuvayı kim geçindirecek? Asgari ücretle geçinmeye razı olacak mıydınız?
Üç gün sonra isyan ederdiniz, lüks bir hayat süremediğiniz için...Yapacak birşey yok hayat zor...
Hepinizi anlıyoruyorum arkadaşlar, ama eşleriniz çalışmazlarsa yuvayı kim geçindirecek? Asgari ücretle geçinmeye razı olacak mıydınız?
Üç gün sonra isyan ederdiniz, lüks bir hayat süremediğiniz için...Yapacak birşey yok hayat zor...
haklısın ama bu bence ancak başka yapacak bir işi olmayanlar için geçerli. yoksa kim karısını çocugunu bırakıp gitmek ister?
eşim çok ünlü bir ünv den ve çok iyi bir bölümden mezun ama yapabilecegi tek bir iş var, bırakıp limon satmayı bile düşündü. ama olmuyor tr de hayat bambaşka..
iananır mısın benim eşim de öyle. simit satsam daha mutlu oluruz bile dedi. onca yıl okudu emek verdi, ben de ankarada çok iyi bi üniversiteden mezunum. eşim çok düşündü istifa etmeyi ayrılmayı ama subay olduğu için istese de bırakamıyor. devletten istifa etmeyi de insan göze alamıyor kolay kolay, arkanda zengin bir ailen olmayınca...
aynen öyle canım ama dediğim gibi yapacak birşey yokinsan daha çok mutlu olmak mı yoksa gelecek kaygısı mı diye düşünürken bile mutsuz oluyor. bilmiyorum sizde de oluyor mu, bu kadar ayrı kaldıktan sonra bir anda dan diye sürekli birlikte olmak bile mutsuz edecek bizleri. benim eşim bir ay yok, bir ay evde ve o bir ayın 10 günü 24 saat evde. bazen içim daralıyor...
ben her zaman evde yalnız kalan biri değilim. eşim asker ve nöbetleri bazen birkaç günlğüne görevleri falan oluyor o günlerde alnız kalmaya bile tahammül edemezken seneye şark görevi var ve tayini beni götüremeyeceği bi yere çıkabilir ben bundan çok korkuyorum. yalnız ne yaparım onsuz nasıl dayanırım diye düşünüp duruyorum. bazen düşündükçe psikolojimin bozulduğunu hissediyorum. sürekli ağlamak istiyorum. burda çok yalnızım eşim dostum yok. komşum bile yok. yalnız olmaz o kadar zorki.
eşimin gelmesini dört gözle bekliyorum her gün, nöbetim var dediğinde oturup ağlıyorum. mesela şu anda çok hastayım o kadar hastayımki bu yazıyı bile durup dinlene dinlene yazıyorum ve bana bakacak kimsem yok. eşim akşam gelecek ama ben yerimden kalkıp su bile alamıyorum kendime o kadarki halsizim. inanın resmen yarım saatte yazdım sanırım bunları. birgün eşim olmadan yaşamayı düşünmek istemiyorum artık. askerle evlenmek isteyen birini görürsem evlenme dicem kesinlikle. pişman olmadım hiç ama yalnızlık gurbete alışmak o kadar çok zorki. herşeyi en ince ayrıntısına kadar düşünür oldum. küçücük bişeyi hemen büyütüyorum. bünyem zayıfladı. bi grip olsam yataklara düşüyorum. hepsini bu sıkıntılara bağlıyorum. yalnız olmak gerçekten çok zor. bu yalnızlığa alışamamışken eşimdende ayrı kalma düşüncesi deli ediyo beni. allah hakkımızda hayırlısını nasip etsin. dua edin kızlar benim için şarka bnide götürebilsin ayrı kalmayalım. allah hepimizin yardımcısı olsun. bize güç versin. güçlü olmak istiyorum ama yapamıyorum.
canım güçlü olmak zorunadyız biliyorsun. hasta olmaman lazım, bir de akılları bizde kalınca daha kötü oluyor. ben bile bile evlendim resmen, babam yeni emekli oldu askerdi. annem de yıllarca hep ayrı kaldı annesinden, büyüdüğü şehirden. babam nöbetçi olur tatbikatlara gider gelmezdi. 4 yıldan fazla aynı şehirde kalmadık biz. ama güçlü olmak zorundaydık. belki ben de o yüzden daha alışkınım bu hayata. şikayet edemiyorum yani. biliyordum başıma geleceği. eşimi tanıdığım ilk günden biliyordum hatta. daha çıkmaya başlamamıştık düşün. ben odtüde siyaset okurken o askerdi. işlerimiz uymayacaktı.o da biliyordu, gidip öğretmen,hemşire ya da bi çalışmayan biriyle evlenebilirdi. o beni seçti ben onu seçtim. aşık olunca hiç bişey engel olamıyor kiher şeye rağmen evlendik. ayda bir de gelse bana geleceğini bilmek mutlu ediyor beni. sen de öyle düşünmeye çalış. gidiyorlar ama hep bize geri geliyorlar. sağlıklı ve güvende olsunlar, biz bekleriz napalım:97:
Hoşbulduk. Evet zamanla en azından kontrollü tepkiler verebiliyoruz. Yoksa insan gece gece evde tek başına kalınca sarıyor da sarıyor...
Bu forumu keşfettiğim iyi oldu. Ben de burdayım artık! Güleyim mi ağlayayım mı halime bilmiyorum. Evde yalnız kaldığım için depresyona girmiştimAma sizleri görünce sevindim Normal insan tepkileri veremiyorum yani...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?