Ben de gittim. İşimi seviyordum ama eşim güzel bir iş teklifi almıştı. Gideceğimiz şehirde de iyi kötü bir iş bulacağımı bildiğimden, o riski göze aldım. Gitmeyelim desem, gitmezdik ama eşim üzülürdü, çünkü çok ilerleyebileceği bir alanda çalışıyordu ama bulunduğumuz şehrin imkanları kısıtlıydı. Eşimle o konuda farklıyız mesela, eşim yükselmek ister, bendeyse tık yok, mutlu olduğum işte, evi döndürecek parayı kazansam yüz yıl çalışırım. O yüzden bana pek koymadı, büyük bir fedakarlık gibi gelmedi bu gitme işi, onu ise çok mutlu etti.
Neyse gittik, düşündüğümüz gibi oldu, ben birkaç ayda güzel bir iş buldum, eşim birkaç senede gayet iyi bir pozisyona geldi. Sonra bulduğum işte öyle güzel insanlarla tanıştım ki, çocuğum olduktan sonra evden çalışma imkanım oldu bu sayede. Kısmetim iyiymiş diyorum.
Sizin yerinizde olsaydım, kimin kaybedecek daha çok şeyi varsa, diğerinin onun yanına gelmesini mantıklı bulurdum. Gittiğiniz yerde aynı şekilde ya da daha iyi bir iş bulmanız mümkün mü? Yoksa eş adayınızın gelip sizin yanınızda iş bulması mı daha kolay? Öyle gözü kapalı gitmek de mantıklı değil.