Eşinizde nasıl tanıştınız? Ve evlenmeye nasıl karar verdiniz?


Etrafa yaydığın enerji ile çok alakası var..
Şunu hatırlıyorum mesela eşimle sevgili olduğumuz dönemde tabiri caizse kısmetim açılmıştı..
Öylesine naber diyen adamlar çevremde dolaşmaya iltifat etmeye başlamışlardı..

Ben genelde soğukkanlı biri yapıya sahibim. Eşimden önce de kimseye yüz vermezdim. Kendimce sade takılıyordum.
Ama sevmenin, sevilmenin verdiği pozitif enerji sanırım diğer insanlara da sırayet ediyor..
 
Bu arada aklıma şu da geldi. Biraz magazinsel bir örnek olacak ama, Alişan Eda hanımla nişanlıydı. Sonra bir duyduk ayrılmış. Kısa süre sonra bir diziye başlama haberi çıktı. Dizi tek bölüm oynadı. Reytinglere yenildi. İşi olmadı evet ama bu reytingi 1 bölüm dayanmayan dizi sayesinde güzeller güzeli bir kızla evlendi. Kız daha iyisini bulamaz mıydı evet bulurdu ama kısmet işte Allah kimi yazmışsa ona gönlün ısınıyor.
 
aynı ünv, aynı bölüm..ben 2010 eşim 2011 mezunu..en yakın arkadaşımla arkadaş..yanımıza bile gelmiş..ne ben onu hatırlıyorum ne o beni hatırlıyor..2017 nisan ayında arkadaşımın faceinde görmüş beni..7 sene sonra çok garip ki hep buluşuruz resim fln paylaşırız..istek yolladı kabul etmedim..7-8 ortak arkadaş var halbuki..sonra benim aklıma düştü ertesi gece ama adını bile hatırlamıyorum arkadaşımın faceine girdim..resminden hatırladım ve msj attım hemen kabul etti..konuşmaya başladık..meğer bizim oturduğumuz sitede akrabaları..üst katımızda da aile dostları otururmuş kaç kere gelip gitmişler..1 kere bile karşılaşmadık..çılgınlar gibi konuşmaya başladık..sabah öğlen akşam..buluştuk o haftasonu..resmini görünce seninle evleneceğimi hissettim dedi..(klasik erkek yalanı da olabilir bilemedim şimdi)ben ise onunla evlenmeye 3 ay sonra karar verdim..7 ay sonra nişanlandık..3,5 ay sonra da evlendik..ben kocamın merhametine aşık oldum..bence bir erkeğe yakışan duyguların başında geliyor..

NOT: annem almanyadan türkiyeye tatile geldiğinde babamla tanışıp evlenmiş

hiç aklında olmayan bir anda çıkacak karşına emin ol..
ve evet erkekler maddi manevi güçlü kadınlardan çekinir..cesareti varsa da öyle kadınlarla evlenmeyi tercih eder..
 
Biz tatilde tanıştık.Ablam.annesini tanıyordu.Ayni zamanlarda ben ablamlarla oda ailesi ile tatile gelmişti.Bizi tanıştırdılar.Evlilikten deli gibi korkan hiçkimseyi begenmeyen eşim ikinci gün evlenme teklif etti.Ben şok))
Düşünmem lazım seni hiç tanımıyorum dedim tabi.(Ama içimden ya bu adamla evlenirim yada hiç evlenmem demiştim neden bilmem)
Üçüncü gün biz eve döndük.Ertesi gün birde baktım eşim annem ve babamla tanışmak için bize geliyor.Geldi tanıştılar sohbet,gezmeler,piknik derken bu babamı ıssız bir köşede sıkıştırıp kızınızla evlenmeyi çok istiyorum uygun görürseniz demiş.Babamda en doğru kararı kızım verir biraz tanıyın birbirinizi demiş.
10 gün sonra nişan ve iki ay içinde de düğün yaptık.Cok tanımışız birbirimizi)))
Yaşadığım ülkeyi bırakıp yurt dışına geldim tanimadigim kocamla..
Sukur mutluyuz 20 yıl oldu ve iki çocuğumuz var..
 
Ogrenci degisimiyle yurtdisina cikmistim.
Okulun partisi vardi, arkadaslarla oraya gittik.
Karsidan bi cocuk geliyor, yanimda Turk bir arkadasim vardi.
Bak dedim, cocuklarimin babasi geliyor.

Tovbe estagfrullah, boyle anlatinca adami yataga atma niyetindeymisim gibi geliyor ama gordugum an dedim ben bu adami taniyorum, sanki daha onceden tanisiyoruz..ki yabanci kendisi.
O ilk ve son gorusum oldu esimi, 6 ay hic gormedim sonrasinda - bolum ve fakultelerimiz farkliydi-

Ama her gece istisnasiz ruyamda goruyordum kendisini.

Artik eve donuslerimiz yaklasmisti, bi aksam bir arkadasin evinde toplandik.
Esimde geldi.
Konustuk tum gece.
Tlf alip verdik ve ben ertesi gunu Turkiye'ye dondum o da ulkesine.
Bana bikac gun sonra msj atti, benimle evlenir misin diye.
Baska hicbirsey yazmiyordu mesajda.
Evet dedim evlenirim gel iste ailemden
8 ay icinde evlendik.
Tabi annem ayildi bayildi.
Katir gibi inadim vardir, ya evlenirim ya da omur boyu basinizda otururum, tursumu mu kurarsiniz, bana ayri ev mi acarsiniz bilmem.
Ben bu adamla evlenicem.

Bendeki manyak cesareti, ondaki de oyle.
8 senedir evliyiz, 2 de cocugumuz var.
 
Lisede tanıştık, sevgili olduk Hiç ayrılmadan tam 10 yılı devirdik, 2 yıldır evliyiz... Bizim ilişkimizin sırrı şu: Ne olursa olsun birbirimize karşı saygımızı yitirmedik, “biz” düşüncesiyle hareket ettik ama “ben” düşüncesini de bir kenara atmadık, eşim de ben de hep kendimize zaman ayırdık birbirimize karışmadan, onun derdi benim oldu benimki onun, yarı yolda bırakmadık, birbirimize karşı anlayışlı olduk, çizgiyi aşmadık. Bana göre her şeyin aşırısı itici. Sevginin de, aşkın da, kıskançlığın da... Ayrıca sadece kalple değil kalp+akılla hareket etmek gerekiyor ilişkilerde.
 
Çok tatlıı
 

Aynısını yaşadım evet :) O sırada bir çok talibim vardı, eşim şans verdiğim en son insandı hatta, duysa bozulur Aynen dediğinizi yaşadım bende. Ve bahsettiğim kızlar bu enerji sayesinde hep yaşıyor bunu Ne kadar ego tatmin edici bir durum değil mi
 

Allah mutluluğunuzu artırsın, böyle hikayelere bayılıyorum ya, hani ilk görüşte aşk gibi :) Bizimde bir akraba anlatırdı, uzaktan görmüş kızı hah evleneceğim kız bu demiş, ne cesaret demiştim, 2 çocukları var mutlular hiç bir vukuatlarını duymadım.
 
kendime benzettim...hayatı paylaşma ve haramdan korunma isteği...sonuç "Nasıl Boşanılır" diye konu açmak...
iyi düşün derimm ya da iyi düşünme evlen..
 
Amin insallah..Allah herkese hep mutluluk versin.)
 
Sana katılıyorum,annemin mahallesinde,2 iyi akraba ve arkadaş olan gencin aynı kıza aşık olmaları yüzünden tatsızlıklar yaşandığını öğrenince kızı merak etmiştim.Gerçekten anlattığın gibi.İki aile birbirine girdi,kız sonunda binbir nazla birini seçti...
Babamın kuzenlerinden bir kız da bölgenin en yakışıklı çocuğuyla evlenmiş,çok vasat bir kızken,ve oğlanın annesi hiç istemezken o kadar kendinden eminmiş ki,kadının karşısında sigara içip dumanı yüzüne üflüyormuş...O enerji yapıyor ne yapıyorsa,konu sahibi modunu düşürme sakın...
 
ay durun bende anlatayım :)

bi gün arkadaşım aradı hadi sinemaya gidelim diye kabul ettim ve çok korkmama rağmen bi korku filmine girdik. en arkada oturuyoruz, eşimle bi erkek arkadaşı da geldi. eşim montunu çıkartıp düzgün bi şekilde koltuğunun arkasına astı ki bu benim çok dikkatimi çekmişti, elinde kovada mısır bende arkadaşıma eğer canın çok çekerse yandakinin mısırından ye diye dalga geçtim (eşim duymadı tabi). neyse film başladı ben ellerimle gözlerimi kapatıp izliyorum, arkadaşım da ya hep boya bunlar ne korkuyosun muhabbeti yapıyor en sonunda eşim dayanamayıp sizin yüzünüzden filmden zevk almıyoruz sessiz olun falan dedi film bitti çıktık sadece merdivenlerden inerken eşimi gördüm sonra beni swa.mdan bulup ekledi ısrar kıyamet buluşalım diyor. neyse 1 haftanın sonunda gittim görüştüm 3 saat oturduk o 3 saatin nasıl geçtiğini anlamadım, hiç sıkılmadım. arkadaşlarıma mesaj attım bu iş oldu ben bu adamla evlenirim diye. 3 ay sonra teklif etti 9. ayımızda evlendik :)
 
Bankacıydım o zamanlar, yıl 2008. Firması işlemleri için bana yönlendirmiş. İlk gördüğümde de pek beğenip "Allah sahibine bağışlasın" demiştim içimden :) Kendisi de hala "O andan itibaren evleneceğimizi biliyordum" der. Twilightta kenetlenme mi ne varmış onu anlatıp durur (hiç okumadım doğru kelime bu olmayabilir).

Ama sonra ne oldu, biz daha bir iki aydır görüşüyorken pat evlilik teklifi. Topuklarım vura vura kaçtım. Daha yaşım 23, ne güzel takılıyoruz, ne gerek var böyle şeylere?

Ardından önce iş ve sektör, sonra da şehir değiştirdim, 6 yıl boyunca çok çok nadir zamanlarda attığı hal hatır mailleri dışında bir iletişim olmamıştı. (Benimle ilgili tek bildiği şey mail adresimdi)

Yıl 2014. Bir iş görüşmesi için yakınlarda bir şehre geleceğini, görüşmek istediğini vs yazan bir mail.. Bilmem kaç yıl geçmiş, adamdan hiç sapıklık, takip, taciz görmemişim, "olur, neden olmasın" dedim. Geldi, bir yemek yiyip oturup konuştuk.

Geçen yıllar içinde evlenip boşanmış, gırtlağına kadar borca batmış ama neredeyse hiç değişmemiş.

Bu sefer kandırdı beni. Evlilik kesinlikle düşünmeyen, çok güzel, müthiş keyifli bir hayatı olan ben, ilk tanıştığımız günden 8,5 yıl, ilk tanıştığımız yerden 1500km sonra kabul ettim teklifini.

Temmuz 2015 nikah, Şubat 2016 düğün. İlk bebeğimizi bekliyoruz şu an, arada takılır bana, "kaçmasaydın şimdiye bu çocuk okula gidiyor olurdu, ben de saçma bir evlilik yapmamış olurdum" diye. Kabul etmiyorum çünkü bendeki o kafayla evlense biz kesin boşanırdık.

Bir şey olacaksa siz ne yaparsanız yapın, ne kadar kaçarsanız kaçın oluyor, o yüzden rahat olun. Ben evlendiysem kimse ümitsiz olmamalı :)
 

Özgüven işte :) Aynen böyle yürüyor işler inanın senelerce bu konuyu merak edip dururdum:) Sonunda çözdüm ama geç oldu Zamanında milleti köle yapmak vardı ahahaa
 

Şimdi aklıma geldi, ben daha ortaokul ergeniyim, dersaneye gidiyoruz tüm erkeklerin ağzında bir kız ismi, Meryem miydi Melek mi neyse...Ben tabi merak ediyorum, bir gün gittik okula arkadaşlarla kıza bir baktım eneeee bu mu demiştim Ama bir duruşu vardı daha o yaşta allahımmm böyle bir nazlı niyazlı nasıl desem kırılacak kızımız:)

Yine aklıma geldi şimdi, tam ortaokul bitmiş lise sınavına girmişim, babaannem anneme fıstık yeşili harika bir hırka getirmiş hala unutmuyorum neyse ben onu giyiyorum falan kendimi dünyanın en güzel kızı sanıyorum :) Ve gerçekten aynı okulda olup senelerce yüzüme bakmayan bir çok erkeğin birdenbire teklif etmesi, hatta kavga etmeleri falan, mahallenin bıçkın delikanlılarının peşimden gelip önüme gül bırakıp gitmesi neler neler :) Sonradan o enerji gidince tırt oldu hepsi tabi.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…