eşinizle kavgalarınızı annenizle paylaşırmısınız?

ben anlatmasamda anemle beraber oturduğumuz için başka odadada olsa malesef duyuyor duymak istemesede :1no2::1no2:
çok üzülüyor annecim bu durumda bende başka çare buldum
baktım tartışmaya yer arıyor yada ben eşime gel arabayla dolaşalım
derim dışarda sorunumuzu çözmeye çalışıyoruz konuşarak
çünkü benim büyük kızım 17 yaşında onun üzülmesini piskolojisinin
bozulmasını istemem küçüğümde 5 yaşında
böyle yapıyorum başka çarem yoksenağlamasenağlama

böle bi durumda en güzelini yapıyosun canısı.. :teselli: kaydirigubbakcemile5
 
Paylaşırım.. Çünkü annecimden başka güvenip de anlatabileceğim kimsem yok senağlama

Kendi içime de atarsam daha büyümesin diye , annecimin fikirleri bana ışık tuttuğu için ve annem her

zaman objektif davrandığı için anlatırım.. O ; ben bunu anlattım diye eşime tavır da almaz, içinde öfke de

oluşturmaz, çünkü öz evladı gibi sever onu..

Eğer annemin eşime karşı cephe aldığını veya öfkelendiğini hissetseydim zaten yapmazdım...
 
Paylaşırım.. Çünkü annecimden başka güvenip de anlatabileceğim kimsem yok senağlama

Kendi içime de atarsam daha büyümesin diye , annecimin fikirleri bana ışık tuttuğu için ve annem her

zaman objektif davrandığı için anlatırım.. O ; ben bunu anlattım diye eşime tavır da almaz, içinde öfke de

oluşturmaz, çünkü öz evladı gibi sever onu..

Eğer annemin eşime karşı cephe aldığını veya öfkelendiğini hissetseydim zaten yapmazdım...

Düşüncelerimi o kadar güzel anlatmışın ki bana yazacak bişey kalmamış....Teşekkürler cnm.. Harfi harfine katılıyorum....
 
eğer anne olaya objektif bakabiliyorsa anlatılmalıdır ki; benim annem her olaya objektif bakar. annenin tepkisine bağlıdır anlatmak bence. misal veriyorum eşimle arkadaşları yüzünden çok sürtüşmelerimiz olmuştu. anneme bir defa anlattım. ne yapacağım diye. bana " kızım inatlaşıyor seninle. geçmi geleceğim dedi. tamam de geç. sakın msj atıp arayıp sorma sürekli ne zaman geleceksin diye. eve gelincede hiçbirşey olmamış gibi davran dedi" ve ben annemin dediğini aynen uyguladım. ilk aramadığım gün 10 da geldi eve. ikinci gün 9 da. 3. gün 8.30 da. derken şimdi işten çıkar çıkmaz evde. şükürler olsun anneciğimi çok seviyorum.
 
kesinlikle anlatmam çünkü dünyada birtek annem ve çocuklarım var
benim mutlu bir evliliğim olduğunu düşünsün
birde benim için niye üüzülsün ki
 
Bende bu güne kadar hiç anlatmadım anne babama ve kimseye. Ne yaşadıysam hep kendi içimde kaldı. Bazen çok büyük kavgalarımız oldu eğer anlatsaydım hem çok üzülürlerdi hemde bu gün boşanmış olurduk. Ben kocamı affedebilirim ama annemin aklının bir kenarında hep kalır ve damadından soğur. Ama şunu biliyorum ki yarın birgün çok mutsuz olur da ayrılmaya karar verirsem hiçkimseyi inandıramayacağım nedenlerine çünkü eşim tartıştığımız kırgın olduğumuz zamanlarda bile çevreye pembe tablolar çizebilen oyunculuk kabiliyeti yüksek biri. Kimse bana inanmıycak.
 
çok büyük kavgamiz olmadi 2 aylik evlilik hayatimizdakaydirigubbakcemile3
daha cicim ayindayiz zcim ayina girince asil kavgalar başlar-tatlicadiarzu-
ama yinede anlatmam kimseye galiba:delphin:
 
3. yılımıza giricez Allah a şükür hiç büyük tartışmalarımız olmadı

annemede anlatmam diye düşünüyorum
 
hayır anlatmam:1no2:önceden eşime kızgınlıklarımı anneme anlatırdım baktım annem çok sinirli tarafsız olamıyo pek ağzınıda tutamıyo sonra kolay kolay hiçbirşey anlatmaz oldum
eşimle yıldızları bir türlü barışmadı zaten bu nedenle eşimin hep iyi yönlerini ona anlatıyorum araları daha iyi olsun eşimi sevsin diye:1hug:ama çok isterdim daha sakin ve olgun bir annemin olmasını.çünkü çok şeyi içime atmak zorunda kalıyorum.ben kesinlikle aile içi ilişkilerimi kimseyle paylaşmam en iyi dostum annem ama onada bişey anlatamıyorum
allahtan çok olgun bir kızkardeşim var herşeyimi onunla paylaşabiliyorum ama o da çok uzakta sık görüşemiyoruz maalesef:çok üzgünüm:
 
ne kendi anneme ne en yakın arkadaşıma hiç kimseye bizim evimiz de kol kırılır yen içinde kalır.sorunlarımızı tek başımıza halletmemizden yanayım bizi birbirimizden fazla kimse anlayamaz.
 
evli değilim ama evlendiğim zaman eşimle yaşadığım sorunları ya da kavgaları eşime anlatmam.doğru bulmuyorum bunu.çünkü hem karı koca arasında olan mevzular orada kalmalı,hem de annemi üzmek istemem.bir de şöyle bir durum var bence,ben eşimle yaşadığım sorunu unuturum geçer gider ama annem unutmaz.daha doğrusu kendi annemin şahsı için söylemiyorum bunu ,anneler unutmaz...çünkü anne o...koruma kollama iç güdüsü hakimdir onda.ben haksız bile olsam bana toz kondurmaz...her seferinde bu birikir birikir ve sonu tatsız olur bence....
ama şu var tabi...çok ciddi bir sorun yaşarım,boşanma noktasına gelirim.o zaman her şeyi paylaşırım...
 
Eşimle elbette oluyor tartşmalarımız fakat bunu ne onun ailesine nede benim aileme yansıtmıyoruz..Evlenmeden öncesinde annemle paylaşırdım şimdi ise anlatmam..
 
hayır asla anlatmam..9 sene bitecek evleneli daha bir kere damadınız şöğle böğle bile demedim..
bırakın anneyi ben eşimle geçen tartışma vb şeyleri kimseyle paylaşmam asla..
bu ikimizin arasındadır ve halladecekte ikimiziz..
ama çok büyük eziyet misal dayak aldatma vb .insanın kaldıramayacağı şeyleri anlatırım..zaten ozamanda boşanma aşamasında olurum..
bana göre eşler arası sorun vb şeyler istisnalar hariç kimseye anlatılmamalı.ben öğle düşünüyorum..
 
Son düzenleme:
bizim nemli çok az kavgammız oldu nedeni de eşimin ailesiydi anneme sorunu eşimle çözüp barıştıktan sonra anlattım
eşimin annesine zaten ne ben ne de eşim bişi anlatmayız sadece onların çözebileceği bir sorun vardı onu anlattı eşim zaten derdimize derman olmak ilk olaydan 4 ay sonra eşim onlara bağırıp çağırdıktan sonra akıllarına geldi halen de adam gibi bi gelişme yok
 
biz öyle çok kavga eden bi çift değiliz ama kavga etsem bırakın anneme ailemden herhangi birine anlatmam bunu çünkü ben affetsem onlar affetmez ve asla tarafsız olamazlar.bence karı koca arasında yaşananları kimsenin bilmesine de gerek yok kanımca.
 
Back
X