sen eşinden ayrıl zaten bu denliyse olay... ama hala aldırmak? sen çocuğuna bakamayacak durumda mısın? ailen destek olmaz mı? "babasız çocuk büyümez" diye bir şey yok... çok var babasız büyüyen. bi yakınım 2.cocuğuna hamileyken ayrıldı... ailesinin yanına gitti. şimdi küçük ek gıdaya geçti o da işe başladı. çok mutlu. çocuklar da mutlu... geziyorlar tozuyor... babası 15günde bir görüyor çocuklarını, kız görüşmüyor eski eşiyle... hatta ileride çocuklarıma iyi davranacak biri olursa evlenirim de diyor. bir sürü var... benim halam 3 çocuğunu, teyzem 2 çocuğunu babasız büyüttü...
ama sen eğer "ben babasız çocuk büyütmek istemiyorum" diyorsan ona bir şey diyemem.... boşanmak çocuğuna haksızlık ise öldürmek haksızlık değil mi? zaten 9.5 haftalık kocaman olmuş... eşinden ayrı çocuklu bir çok kadın var... tabiki zorlukları vardır.
ama sen eşinden boşanmayı da düşünmüyorsun ki... sorunluyuz çocuk olmasın diyorsun... eğer şiddet varsa ayrıl zaten, çocuğun düşebilir sana da bir şey olabilir.
canım bak sen hamilelikten agresif düşünüyorsun. anlıyorum ben de şu an bi gün sinirliyim bi güm ağlıyorum bir gün gülüyorum... şu psikoloji ile bu kararı vermen zor... yazdıklarımızı direkt savunma olarak okuma.... sana farklı açılar sunuyoruz.
o çocuğu aldırdığında, yarın "ya biri vardı çocuğu aldırdı ne oldu..." diye gelmez benim aklıma... bana ne yoksa... ben kendi çocuğumla ilgileniyor olurum. ama senin aklından çıkmaz güzelim.... aldırınca bize bir şey olmayacak sana olan olacak.... yarın boşanmasan, yüzüne baktıkça eşini suçlayacaksın, çocğumun ölümüne sebep oldu diye... boşansan, yalnız kaldım bir yavrum olsa bana destek olur muydu diyece dertleneceksin.... yaşın da küçük değil... boşan, yeniden evlen... güven çocuk yap... acaba fırsatın olacak mı?
sadece babasız çocuk diye düşünme... onu Allah bilir.