Neden arkadaşlar? Neden yani neyi yanlış /eksik yapıyor olabilirim?
Gerçekten soruyor musunuz?
Yazınizdan kizinizin mutluluğunu istemiyor gibi görünüyorsunuz. Ergenliğin esigindeki kızınız da eminim bunu hissediyordum cunku çok açık.
eski eşim evli ve o kadını bile seviyor benim bu kız bu da benim çok canımı sıkıyor. Sürekli Duygu abla şöyle yapıyor böyle yapıyor bana şunu aldı falan.
Üvey annesini sevmesi mesela sizi sinirlendiriyor. Hem kızınizi öyle ya da böyle başka şehire bırakmişsiniz, hem de onun orada sevilen bir evde olması sizi rahatsız ediyor. Peki kızınızın üvey annesini hiç sevmemesini, üvey annesinin ona mutluluğuna atilan bomba gibi davranmasıni, aşağılanmasini,dayak yemesini falan mı isterdiniz? Kızınızın velayetinin olduğu evde mutlu olması çok güzel bir şey değil mi???
Bende sinirleniyorum bazen kızıyorum bağırıyorum. Duygu abla bana hiç bağırmıyor benimle dizlerinin üstünde konuşuyor vs vs neler neler ben de daha çok köpürüyorum bu sefer. Daha çok bağırıyorum elimde değil o da küsüyor bana, konuşmuyoruz bir süre... Ben kendime hakim olamıyorum o zaman gerçekten yapamıyorum yani.... Çok üzülüyorum sonra.
Kızınız zaten annesi tarafından terkedilme hissini yaşamış. En ihtiyacı olan zamanda annesiyle arasına şehirler girmis. Ayda yılda bir birlikte oluyorlar. O zaman da devamlı bağırıp çağıran, köpüren, ona iyi davranan üvey annesini sevdiğini icin bile hirpalanan bir anne ve arasında kardeşlik bağı kuramadigi, devamlı kendisine sitem eden bir abi buluyor.
Bu kız neden gelmek istesin ki böyle bir eve???
Babaisyla oğlu arasında baba oğul bağı kurulamadı diye üzülüyorsunuz ama sizce sizinle kızınızın arasinda anne kız bağı var mı??
Eğer kendinize çeki düzen vermezseniz ilerleyen senelerde çocuğunuz hiç gelmek istemeyecek. Baginiz tamamen kopacak.
Lütfen çocukla çocuk olmayın, bağırıp çağırmayin. Onu bir yerden kazanmaya çalışın.
Burada keyifli zaman geçirsin ki annesi,abisi çocukluk hafızasında silik bir nokta olmaktan çıksın.
Mesela ev mikrofonlari var ya. Onlardan sipariş edin, bir akşam evde karaoke yapın. Hem kiziniz hem oğlunuz çok eglenecektir,eminim.
Durumunuz da iyiymiş. Scrabble,Monopoly ya da daha yeni nesil kutu oyunlarından sipariş edin, bazı akşamlar oynayin... İnternetten güzel saç örme modelleri öğrenin, kızınızın saçlarını örün. Bazı akşamlar geçmişten konu açın ,sizin hayatınızla ilgili bazı anılara sahip olsun...
Ne bileyim, hızlandırılmış anne kız anılarına sahip olun işte.
Yoksa çocuğunuz için öylesine bir figürden ibaret olursunuz.
Kızlar en çok annelerine kırılırlar. Çoğu psikolojik sıkıntının altında anneler yatar. Benim annemle babamın oldukça mutlu bir evliliği var. Annem dövmemiştir bile bizi. Özene bozene büyütmüştür ama hakimiyet kurmayı çok isteyen,fevri bir kadındır ve ebeveyn olmak yerine dedektifcilik oynadığı için (yaşım otuz olacak) ona asla ne bir sevgilimden bahsetmisimdir, ne bir konuda akıl danismisimdir, ne bir planımi anlatmisimdir. 5 ay önce aldığım uçak biletini bile son hafta -vizem falan çıkmışken anca söylerim. Aramızda kurulması gereken anne çocuk bağı kurulamadı. Ve bu sene psikologa gitmeye basladim. Adam daha ilk seanstan anladı tüm problemimin temelinde annemin yattığını, annemle ilgili ödev falan verdi...
Yani kısaca ne yapin edin, bu bağı kurmaya çalışın. Ona bagirmayin, dediklerinizi dikte etmeyin.
Ebeveyn çocuk arasındaki bağda İpin ucu bir kere kaçinca tekrar yakalamak o kadar güç ki