Eski eşim kızımıza çok daha ilgiliyken, oğlumla ilgilenmiyor. Kızım bana geldiğinde sürekli o kadını anlatıyor. Neden? Ben yanlış mı yapıyorum?

Hayır maalesef. Aslında babası davet ediyordu ama oğlum gitmek istemiyordu. Sonra babası da zaten gelmek istemiyor diye davet etmeyi bıraktı.

Kızınız size gelip babasına geri giderken oğlunuzu da 1-2 günlüğüne gönderebilirsiniz bir şekilde oğlunuzu ve babasını ayarlayıp
Bu şekilde araları iyileşebilir
 
Arkadaşlar merhaba, daha önce de konu açmıştım. Oğlumla ilgili sıkıntılarım vardı. Bu kısıtlamalar sayesinde o konuda baya rahatladım.

Ama sürekli bir huzursuzluk var evde... Biz anlaşmalı boşandık (o dönem çok yorulmuştum ve bitsin istiyordum artık her şey) ve kızımın velayeti eşimde kaldı. Kızım da babasıyla yaşamak istediğini söyledi. Eşim de maddi ve mesleki olarak benden çok daha iyi konumda olduğu için hakim de protokolü bozmadı.

Sorun şu ki eşim kızımla çok ilgiliyken oğluyla ilgilenmiyor. Nafaka harici az bir cep harçlığı gönderiyor, kolej ücretini ödüyor arada telefonda konuşuyor ama o bile çok nadir.

Farklı şehirlerdeyiz ve doğru dürüst görmez bile oğlumuzu. Kızıma ise aksine çok ilgili. Zaten evliyken de böyleydi ama aynı ev içinde olunca bu kadar belli olmuyordu bu durum.

Kızımı da tatillerde ya da ben ne zaman istersem bana gönderir orda bir sıkıntı yok. Ama oğlum büyük bile olsa kardeşini kıskanıyor bunu fark ediyorum.
O babamın kıymetlisi falan diyor. Beraber bir yere çıkıyoruz aman kızına dikkat et başına bişey gelirse bize dünyayı dar eder diyor. Yok oğlum olmaz öyle şey o da kardeşin falan diyorum ama tabi çokta etki etmiyor.
Onların maddi imkanları bizden çok daha iyi kızımda gelince eşyalarıyla, yanında parayla geliyor o da sorun oluyor hep aralarında.

Kızım bir baba aşığı zaten ama eski eşim evli ve o kadını bile seviyor benim bu kız bu da benim çok canımı sıkıyor. Sürekli Duygu abla şöyle yapıyor böyle yapıyor bana şunu aldı falan.

Bende sinirleniyorum bazen kızıyorum bağırıyorum. Duygu abla bana hiç bağırmıyor benimle dizlerinin üstünde konuşuyor vs vs neler neler ben de daha çok köpürüyorum bu sefer. Daha çok bağırıyorum elimde değil o da küsüyor bana, konuşmuyoruz bir süre... Ben kendime hakim olamıyorum o zaman gerçekten yapamıyorum yani.... Çok üzülüyorum sonra.

O da beni daha çok sinirlendirmek için mi yapıyor bilmiyorum bu sefer de anlatıyor ki aslında kendisi buraya gelmek istemiyormuş da Duygu ablası diyormuş ki şimdi gitmezsen seni bizden alır annen hep onunla yaşamak zorunda kalırsın. Bende seni hiç göndermek istemiyorum ama annen istiyor vs vs daha neler neler.

Doktor bir de bu kadın... Gerçekten böyle konuşmuş mudur bilmiyorum tabi ama gecem zehir oldu yine...

Bu sefer de benden sonra abisiyle birbirine girdi. Odasında babasını arıyor sıkıldım ben bu kutu gibi evde geri dönücem diye... Çıldırıcam artık. 11 yaşında bu arada henüz şimdiden bana karşı olan bu fevriliği ilerisi için beni çok şüphelendiriyor. Neden arkadaşlar? Neden yani neyi yanlış /eksik yapıyor olabilirim?
Keske kizinizin velayetini vermeseydiniz en basindan.Bosanma sirasinda kardeslerin ayrilmasi bölüşülmesi gibi olmus.Belki de kiziniz sanki onu daha az seviyormussunuz o yuzden onun velayetini almamissiniz oğlunuzu secmissiniz gibi dusunuyor olabilir ki bir anne icin bu soz konusu olamaz elbette.Bir yandan da babasinin esi iyi biri gibi gorunuyor uvey evlat muamelesi de yapabilirdi.Siz sinirlenmeyin onu ovdugunde belli etmeyin en azindan.Konuyu değiştirin en olmadi.Cocuk iyice kiyasa gider siz ilişkilerine karisirsaniz.Duygu abla dizlerinin uzerinde konuşarak dogru olani yapiyor cocuklarla konusurken goz hizasina inmelisiniz.Kiziniz size bunu dediginde sinirlenmek yerine aa oyle mi bunun hosuna gideceğini dusunememistim bundan sonra ben de oyle konusayim deyin mesela konu da uzamaz cocugun da gonlu olur hhosunagider.Bu tabi bir ornek sadece.
 
Oglunuza ve kızınızın 'baba beni gel al bu kutu gıbı evde cok sıkıldım' demesine cok uzuldum.
Allah yardımcınız olsun.
Aynen acayip ya. O yaşta Bi çocuk niye öyle bir laf etmiş anlamadım. Çocukların huyuna gitmek lazım yoksa geri teper öbür tarafa iter hepten bişeyde dolayı böyle yapıyo bencede. Daha ılımlı davranarak çocuktaki inadı kırmak gerekiyo.
 
Ben olsam böyle ortamda bende babamı secerim yani biraz kendinizi düzeltin çocuk arada bir yanınıza geliyor ondada bağırış çağıris kıskançlık ..evinizde huzurlu bi ortam sağlayın huzurlu müzikler açın asla asla bagirmayin ... Maddiyat değil huzurlu olanı seçer çocuk ..birde babasını , ablasını kotulemeyin ..o ablada doğru demiş yani...benim kızım misal babasıyla konuşmak istemiyor ama neden çünkü karşıdaki kişi minicik çocuğa bağırış çağıris yok seni Alicam bilmem ne korkutmalar...oysa azcik huzur verse gülüp eglense çocuk seviyor konuşmak istiyor özlüyor..ama böyle davranınca konusmucam diyor yani
 
Yani kardeşlerin ayrılması başlı başına bir saçmalık zaten. Kardeş dediğin yediği içtiği ayrı gitmeyen beraber büyüyen hayatı paylaşan birbirine herzaman destek ve yanında olandır yani kardeş candır ayrılamaz ki
 
Çok can sıkıcı bir durum. 2 evlat sahibi bir anne olarak o an boşanmadaki ruh halinizi bilemediğimden bir şekilde sağlıksız bir karar aldığınızı sanıyorum. Yoksa hiçbir anne evladını babası da olsa kolay kolay bırakmaz. Belki ikisine bakacak ekonomik gücünüz olmayacağından korktunuz belki eşiniz diretti illa küçük bende kalacak yoksa boşanma süreci daha kötü ilerleyecekti inanın bilemiyorum. Ama olmuşla ölmüşe çare yok. Şimdiyi yaşıyorsunuz şimdiyi değerlendirmek lazım. Kızınız daha çok ufak baba evinde refah içinde birazda şimartılıyor sanırım, o rahatlıkla sizi ve abisini beğenmiyor muhtemelen. Bu Duygu abla onun rol modeli olabilir 🤔 Nasıl erkeklerin bir baba-adam rol modeline ihtiyacı varsa kızlarında var. Kızınız bu hanımı kendisine model alıyor olabilir. Anladığım kadarıyla da sizinle ve yaşadığınız yerde de mutlu değil. Kızınıza hep dürüst ve sevgi dolu olmalısınız ancak sizin psikolojiniz bence iyi değil. Ruhsal olarak çok yıpranmışsınız. Bir taraftan boşanma diğer tarafta oğlunuz diğer köşede kızınız... İçten içe mutlu evliliği olan kocanız, yalnızlığınız, belki kendinizi bezgin ve çirkin hissediyorsunuz... Belki ekonomik sorunlar da diğer tarafta olabilir. Kendinizle barışmalısınız, kendiniz sevmelisiniz, kendinize yüzünüzü güldürecek hobiler edinmelisiniz. Oğlunuz içinde kesinlikle pandemi geçer geçmez (inşallah) babadan hayır yoksa aidiyet hissedeceği bir spor klubü gibi bir alana yönlendirmelisiniz. ( iyi araştırın sıkı insani ilişkileri grup çalışması iyi olan bi kulüp seçin) Ya da enstrüman da çalabilir. Oğlunuz bir şeylerle uğraşmalı sevip yapabildikçe özgüveni ve sosyalleşmesi artacaktır. Yine elinizden geldiğince baba-oğul zamanları planlayın. Oğlunuza; gitmelisin lütfen o senin baban, biz her ne yaşıyorsak-yaşadıysak babanla benim aramdaydı, sen ne kadar mesafe koyarsan babanla aranız o kadar açılıyor. Babana hiç olmazsa benim için bir şans ver demelisiniz. Kızınız konusunda da kızınızı dolaylı olarak gerçeklerle yüzleştirmelisiniz ama tatlı tatlı. Duygu ablayla iyi anlaşmana sevindim. Ama duygu ablan seni yanlış bilgilendirmiş buraya geliyorsun çünkü benim evladımsın, ben seni seviyorum ve görmek istiyorum. Ama öyle polis zoruyla gelmezsen başları belaya girer diye bir şey yok. Ama onlarda artık karı koca onları bazen başbaşa bırakmalısın öyle değil mi? Biz birlikte vakit geçirirken onlarında başbaşa kalması iyi olacaktır. Sizin anlaşmanızdan da çok memnunum hem Duygu ablanda genç bir insan belki bir çocukları olur sizinde kardeşiniz. Seni kendi çocuğuyla bir tutmasını beklemiyorsamda hiç olmazsa rahat hissettirmesi beni de mutlu eder diyeceksiniz. Çocuk birazda başbaşa kalsınlar diye gönderildiğini başka çocukları olabileceği gerçeğini ve sizden daha çok onu sevebilecek kimsenin olmayacağını idrak etmiş olacak. Kendi psikolojinizi biran önce toparlayıp 3 kişilik eğlenceli 🤩 etkinlik, gezi, sinema akşamları, mutfakta pasta pişirmeceler, kamp, tatil vs planlamalısınız.
 
Gerçekten durumunuza çok üzüldüm Burda çoğu yorumda babayla oğlunuz hakkında konuşun demişler ama bir babaya oğluyla da ilgilenmesi gerektiğini anne mi anlatacak? Adamın sorumsuzluguna çok kızdım bu gidişle iki kardeşin arası da açık olacak
 
bu durumu ne derece anlayabilirim bilmiyorum fakat oğlunuz için üzüldüm, ebevenylerinden ilgi görmeyen çocuklar genelde mutsuz büyüyor bu açığı inşallah siz kapatabilirsiniz çünkü babasına ne derece siz bunu aşılayabilirsiniz ki? kızınıza gelirsek daha 11 yaşındaymış, tam ergenliğe giriş zamanları.. bırakın anlatsın hatta duygu ablası hakkında bir iki de siz güzel bir şey söyleyin ki bu durumu kızınız normal bir şey gibi görsün belki o zaman anlatmayı bırakabilir. size yanlış gelebilir fakat o yaştaki çocuklar kızdıklarında daha acımasız olabilirler. küçük kızınızdan sizinle yaşıt gibi davranmasını beklemeyin. çocuklardan çok şey beklediğinizde genelde böyle bağırıp çağırmalar yaşanır. sevinin ki siz sevmeseniz bile o evde mutlu, ne çocuklar var üvey anneden dolayı sesini çıkaramayıp fiziksel ve psikolojik şiddet gören. umarım sorun gördüğünüz her şey çözüme ulaşır.
 
Kolay bir durum değil yaşadığınız fakat kızınıza bağırmanız kızmanız doğru değil. Mümkün mertebe sinirlerinize hakim olmalısınız. Siz sinirlendikçe kızınız size ztn gelmek istemez. Siz onunla daha kaliteli vakit geçirmeye çalışmalısınız. Ergenlik döneminde ve ayrıca bırakın anlatsın öteki bayanla yaptıklarını bence siz bağırdığınız kızdığınız için anlatıyor, siz aaa öyle mi yaptınız ne kadar güzel falan gibi davranmaya çalışmalısınız ki kızınızı kazanın. Ayroca oğlunuz için üzüldüm inşallah o durum da düzelir.
 
hiç kusura bakmayın kızınızı sadece rahat rahat boşanmak için vermişssiniz. birde çekinmeden söylüyorsunuz. kardeşler ayrılmaz hele ki o yasta. 8 yasında bir kız cocugu . ergenliği reglisi kızsal sorunlarını hayatta ilk anneyle paylaşır yardım ister. ne olursa olsun isterse 10 yıl sürsün beş kurus parasını bile reddeder kardeşleri ayırmaz heleki kızımı asla vermezdim. birde kalkmıs adamın karısını kıskanıyorsunuz. pes artık pes
 
Arkadaşlar merhaba, daha önce de konu açmıştım. Oğlumla ilgili sıkıntılarım vardı. Bu kısıtlamalar sayesinde o konuda baya rahatladım.

Ama sürekli bir huzursuzluk var evde... Biz anlaşmalı boşandık (o dönem çok yorulmuştum ve bitsin istiyordum artık her şey) ve kızımın velayeti eşimde kaldı. Kızım da babasıyla yaşamak istediğini söyledi. Eşim de maddi ve mesleki olarak benden çok daha iyi konumda olduğu için hakim de protokolü bozmadı.

Sorun şu ki eşim kızımla çok ilgiliyken oğluyla ilgilenmiyor. Nafaka harici az bir cep harçlığı gönderiyor, kolej ücretini ödüyor arada telefonda konuşuyor ama o bile çok nadir.

Farklı şehirlerdeyiz ve doğru dürüst görmez bile oğlumuzu. Kızıma ise aksine çok ilgili. Zaten evliyken de böyleydi ama aynı ev içinde olunca bu kadar belli olmuyordu bu durum.

Kızımı da tatillerde ya da ben ne zaman istersem bana gönderir orda bir sıkıntı yok. Ama oğlum büyük bile olsa kardeşini kıskanıyor bunu fark ediyorum.
O babamın kıymetlisi falan diyor. Beraber bir yere çıkıyoruz aman kızına dikkat et başına bişey gelirse bize dünyayı dar eder diyor. Yok oğlum olmaz öyle şey o da kardeşin falan diyorum ama tabi çokta etki etmiyor.
Onların maddi imkanları bizden çok daha iyi kızımda gelince eşyalarıyla, yanında parayla geliyor o da sorun oluyor hep aralarında.

Kızım bir baba aşığı zaten ama eski eşim evli ve o kadını bile seviyor benim bu kız bu da benim çok canımı sıkıyor. Sürekli Duygu abla şöyle yapıyor böyle yapıyor bana şunu aldı falan.

Bende sinirleniyorum bazen kızıyorum bağırıyorum. Duygu abla bana hiç bağırmıyor benimle dizlerinin üstünde konuşuyor vs vs neler neler ben de daha çok köpürüyorum bu sefer. Daha çok bağırıyorum elimde değil o da küsüyor bana, konuşmuyoruz bir süre... Ben kendime hakim olamıyorum o zaman gerçekten yapamıyorum yani.... Çok üzülüyorum sonra.

O da beni daha çok sinirlendirmek için mi yapıyor bilmiyorum bu sefer de anlatıyor ki aslında kendisi buraya gelmek istemiyormuş da Duygu ablası diyormuş ki şimdi gitmezsen seni bizden alır annen hep onunla yaşamak zorunda kalırsın. Bende seni hiç göndermek istemiyorum ama annen istiyor vs vs daha neler neler.

Doktor bir de bu kadın... Gerçekten böyle konuşmuş mudur bilmiyorum tabi ama gecem zehir oldu yine...

Bu sefer de benden sonra abisiyle birbirine girdi. Odasında babasını arıyor sıkıldım ben bu kutu gibi evde geri dönücem diye... Çıldırıcam artık. 11 yaşında bu arada henüz şimdiden bana karşı olan bu fevriliği ilerisi için beni çok şüphelendiriyor. Neden arkadaşlar? Neden yani neyi yanlış /eksik yapıyor olabilirim?
Peki siz de bu durumda oğlunuzu kayırmıyor musunuz? siz de sorunsuzca kabul etmişsiniz.benimle kalmanı istiyorum diyebilirdiniz. Bence kızınız için de üzülün. O da annesinin babasına bıraktığı bir çocuk- kendi karar vermiş olabilir ama bunun ne denli sağlıklı olduğu tartışılır- dolayısıyla oğlunuzun hissettiklerini kızınızda yaşıyor ama siz bunu göremiyorsunuz:KK43:
 
Özellikle beğenmedime çöken arkadaşlar; ben tabi ki kızımın mutlu olmasından dolayı mutluyum. Ama her ne kadar aldatma olmasa dahi evliyken tanıdığınız bir kadının boşanınca kocanıza yanaşması ve evlenmelerini ne kadar hoş karşılayabilirsiniz? Kaldı ki zaten ben madem babasında kalmak istiyor tamam kalsın dedim. Problem de çıkarmadım yani en çok ben isterim mutlu olmasını.

Ama biraz da kendinizi benim yerime koyun lütfen. Öz kızınız eski kocanızın karısını size övüyor. Hoşunuza gider mi? Bu kadar övgüye gerek var mı? Tamam iyi dersin geçersin. Ben sevmesin demiyorum ki. Sevsin ama bu sevgisini bana bu denli yansıtmasına gerek yok.

Ayrıca ne güzel iyi davranıyormuş kadın diyorsunuz da eşimi tanımıyorsunuz. İyi davranmak zorunda. Öyle söyleyeyim size.

Ayrıca kimse rahatsız olmazdı yani bu durumdan burda. Peki ben çok yanlış düşünüyormuşum o zaman. Teşekkürler...
Eski Eşinizin yeni eşini takdir ettim ben kusura bakmayın insanlar öz çocuğuna bile neler yapıyor kadın ne güzel ilgilenmiş,siz biraz kıskanmıssınız sanırım ama kızınız da çocuk ergen sonuç olarak olgun değil birkaç sene geçip biraz olgunlaşınca o da size anlatmaz şu an düşünecek kapasitede değildir olgunluk beklemeniz için çok küçük yaş 11 yaş ,oğlunuza üzüldüm baba ile konuşun sakince güzel üslupla oğlunuzun durumunu onunla da ilgilensin daha çok arasın sorsun
 
Arkadaşlar merhaba, daha önce de konu açmıştım. Oğlumla ilgili sıkıntılarım vardı. Bu kısıtlamalar sayesinde o konuda baya rahatladım.

Ama sürekli bir huzursuzluk var evde... Biz anlaşmalı boşandık (o dönem çok yorulmuştum ve bitsin istiyordum artık her şey) ve kızımın velayeti eşimde kaldı. Kızım da babasıyla yaşamak istediğini söyledi. Eşim de maddi ve mesleki olarak benden çok daha iyi konumda olduğu için hakim de protokolü bozmadı.

Sorun şu ki eşim kızımla çok ilgiliyken oğluyla ilgilenmiyor. Nafaka harici az bir cep harçlığı gönderiyor, kolej ücretini ödüyor arada telefonda konuşuyor ama o bile çok nadir.

Farklı şehirlerdeyiz ve doğru dürüst görmez bile oğlumuzu. Kızıma ise aksine çok ilgili. Zaten evliyken de böyleydi ama aynı ev içinde olunca bu kadar belli olmuyordu bu durum.

Kızımı da tatillerde ya da ben ne zaman istersem bana gönderir orda bir sıkıntı yok. Ama oğlum büyük bile olsa kardeşini kıskanıyor bunu fark ediyorum.
O babamın kıymetlisi falan diyor. Beraber bir yere çıkıyoruz aman kızına dikkat et başına bişey gelirse bize dünyayı dar eder diyor. Yok oğlum olmaz öyle şey o da kardeşin falan diyorum ama tabi çokta etki etmiyor.
Onların maddi imkanları bizden çok daha iyi kızımda gelince eşyalarıyla, yanında parayla geliyor o da sorun oluyor hep aralarında.

Kızım bir baba aşığı zaten ama eski eşim evli ve o kadını bile seviyor benim bu kız bu da benim çok canımı sıkıyor. Sürekli Duygu abla şöyle yapıyor böyle yapıyor bana şunu aldı falan.

Bende sinirleniyorum bazen kızıyorum bağırıyorum. Duygu abla bana hiç bağırmıyor benimle dizlerinin üstünde konuşuyor vs vs neler neler ben de daha çok köpürüyorum bu sefer. Daha çok bağırıyorum elimde değil o da küsüyor bana, konuşmuyoruz bir süre... Ben kendime hakim olamıyorum o zaman gerçekten yapamıyorum yani.... Çok üzülüyorum sonra.

O da beni daha çok sinirlendirmek için mi yapıyor bilmiyorum bu sefer de anlatıyor ki aslında kendisi buraya gelmek istemiyormuş da Duygu ablası diyormuş ki şimdi gitmezsen seni bizden alır annen hep onunla yaşamak zorunda kalırsın. Bende seni hiç göndermek istemiyorum ama annen istiyor vs vs daha neler neler.

Doktor bir de bu kadın... Gerçekten böyle konuşmuş mudur bilmiyorum tabi ama gecem zehir oldu yine...

Bu sefer de benden sonra abisiyle birbirine girdi. Odasında babasını arıyor sıkıldım ben bu kutu gibi evde geri dönücem diye... Çıldırıcam artık. 11 yaşında bu arada henüz şimdiden bana karşı olan bu fevriliği ilerisi için beni çok şüphelendiriyor. Neden arkadaşlar? Neden yani neyi yanlış /eksik yapıyor olabilirim?
Öncelikle siz kendi içinize dönüp bakmalısınız. Neden bağırıyorsunuz kızınızın veya bir başkasının sebep olduğu bir davranış duygu değildir bağırmak o yüzden terapi almanızı öneririm sonra bütün sorunlar çözülür zaten
 
X