Merhaba kızlar.. ağlamaktan gözlerim kanayacak hale geldi. Ben Urfa’ya atanmış bir öğretmenim, ailem ve 1 yıldır görüştüğüm ‘eski’ erkek arkadaşım İstanbul’da yaşıyor.
Şu an urfadayım. Dün öğleden sonra eski erkek arkadaşıma ilişkide gelecek göremediğim için ayrılmak istediğimi söyledim. geçici işlerde çalışıyor, canı istediğinde işten çıkıyor diye ve kendisi 36 yaşında. Ben 27 yaşındayım. Artık çok da sevmediğimi fark ettim ayrıca. Ve Urfa’da herhangi bir erkekle münasebetim hiç olmadı 2 yıldır.
O kadar çirkinleşti ki size anlatamam küfür kıyamet yok o telefonu açacaksın yoksa bi yerine…/ sen tam bir o. orada birini buldun onla kırıstırıyorsun/ gidip babana söyleyeceğim namusuna sahip çıksın/ üniversite okumuş kızla konuşulur mu zaten hepsi o…
Kız kardeşimin (daha 16 yaşında) instagramına ulaşıp ablan Urfa’da çalışıyor mu sanıyorsun o….luk yapıyor. Eve her gün birini atıyor. Ve daha yazamadığım bir sürü çirkin laflar iftiralar.
Dün akşam beni arayıp su an evinize gidiyorum dedi. Yapma etme diye yalvardım yine aynı lafları duydum. Neymiş babamla konuşacakmış namusuna sahip çıksınmış. Ailem yemekteyken kapıya dayanmış. Ben kızınızın erkek arkadaşıyım aşagı inin konuşmamız gerekiyor demiş, bunları kardeşim anlatıyor. Babam da katı biridir bunlara gelemez. Kavga küfür kıyamet en son bıçakla kovalamış adamı. Darp vs yok allahtan. Tüm apartman ayağa kalkmış. Herkes duydu rezaleti.
ne babam ne annem telefon açtı bana, sadece kardeşim çok sinirli olduklarını herkese rezil olduğumuzu bu eve nasıl döneceksin gibi şeyler söyledi. O kadar sinirliyim ve mutsuzum ki, şimdi hastaneye gidiyorum üzüntüden baygınlık geçirdim ve yanımda hiç kimsem yok. Tek başımayım kızlar aşırı çaresizim