Hoşbuldum.
Olmayacağını anladığım zamanlar çok oldu. Hep olmadığını gören bi tek ben oldum, bitsin dedim ilk anladığım zamanlarda. Sevemem dedi başkasını, seni bir başkasının yanında düşünemem dedi, ölürüm dedi. Böyle de olmuyo dedim, olucak dedi. Ben geri adım attım, o geldi çekti. Sonra alıştığımı farkettim ona. Bende dedim, ondan başkasıyla olmaz, sevemem ki bi başkasını. Yalanlarına göz yumdum. Seni sevdiğim için hepsi dedi. Ailesiyle aramızda benim bildiğim hiç bi sorun olmamasına rağmen, onlar kendi istedikleri gibi, kendi düşünce tarzlarına uyan bi insanla evlenmeyeceği için alttan alltan kafasına girmişler. En ufak tartışmamız onlar için evlenirsek boşanmamıza sebep olacak şey olarak gösterildi. 7 yıl her günümüz mutlu geçecek değildi ya.
Ben bi çocuk büyüttüm içimde, 7 yıl kadar adı "aşk" olan. Sonra onu kaybettim, elimden aldılar. Şimdi bilmiyorum hayatına aldığı, evlendiği o insanla büyütebilir mi bi aşkı yeniden. İstemem canı yansın, ama benim yaşadıklarıma sebep olanlar, yaşattıkları acıyı yaşasınlar.
Şimdi birini sevebilmek zor geliyo, güvenebilmek daha da zor. Belki de biraz daha zaman gerekli, alışabilmek için...
yeni başlık umut vaat edici değil
Canim sanirim blackk'in dedigi ayrildigi sevgilisiyle iletisim halinde olup, heran barisabilecek ciftler icin degil; tamamen bitirmis olanlar icin acilmis bi topik. Ama sizde sanirim 1 aydan fazladir artik tamamen bitirmis durumdasiniz. Eger unutmak istiyorsan veya unuttuysan, ask acin gectiyse sana uygun bir topik ((=
Bu arada hosgeldin canim, yeni konunun linkini terapi grubunda gorebilin diye paylasmistim ((=
Bir buçuk sene oldu ayrılalı. Kafamı dağıtacak şeyler yaptığım süre içersinde aklıma bile gelmiyo diyebilirim. Ama bir anda, hiç onla alakalı bişey bile yokken aklıma gelmesi, yaşadığım acıları bana tekrarlatıyo. Herkes "zaman" derdi, "zaman herşeyin ilacı". Unutulmuyo kızlar, ne yaparsanız yapın. Sadece onsuzluğa alışıyosunuz, ne kadar yalancı, ne kadar şerefsiz, ne kadar adam olmasa bile.
Çok şey yaşadım, yalanlar dolanlar, ailesinin beni istememesi, ama aramıza hiç başka biri girmedi. Yine de değişmedi sonuç. Biz birbirimizi severken ayrıldık. Evlenmemize 23 gün kala, günlerce her hazırlığı yapmışken yarı yolda bırakıldım. Hiç bişey yemedim, içmedim, 12 kilo zayıfladım 20 günde. Her gün ağladım, aldım gelinlik ayakkabılarımı elime geceleri, onları sevdim. Eşyalarıma baktım, evimiz için aldığımız tüm eşyalara, ortadaydı her şey, çünkü tuttuğumuz eve yerleştirecektik artık. İnanmadım, biz 7 yıldır beraber olupta, evlenicekken nasıl ayrılabilirdik. Ailesi tek kelime etmedi, aramadılar bile, neden bitti diyen olmadı onun ailesinden. Zaten istemiyolarmış, neden arasınlar ki, istediklerine kavuştular. Çok sabrettim, herşeye, sadece onunla olsun sonumuz diye. Ama olmadı.
Ben bi adamı büyüttüm, 20 yaşından 27 yaşına kadar. İşsizdi, işe girsin diye uğraştım, ailesi benim oğlum çalışmaz derken bile. Yıllarca uğraştım. Adam ettim onu ben, biliyorum çok şey öğrettim ben ona. Merhameti öğrettim, sevmeyi öğrettim, sevilmeyi öğrettim, sadakati öğrettim, çalışmayı öğrettim, paranın sevgiden asla üstün olamayacağını öğrettim, yuva kurmayı öğrettim. Evet yuva kurmayı öğrettim ona ben. Evliliğin her hazırlığını öğrettim. Ve o bir başkasıyla 5-6 ay içinde yuvasını kurmuş. 7 yılda bana giydiremediği gelinliği, bir başkasına nasıl giydirebildiğini hala anlayamadım.
Sevmek bu değil, sevginin üstü bu kadar kolay kapanmaz. Benimki sevgiydi, onunki neydi bilemiyorum. Adını ben koyamadım. Ama ben sevdiğim adamı neredeyse ellerimle evlendirdim. Unutabilir miyim bunu? Hayır, alışıyorum ama zamanla. Zaman zaman gözyaşlarıma engel olamasamda, umudumu kaybetmek istemiyorum yeniden sevebilmek için...
Erkekler aşağı yukarı aynı odundan yontulmuş olabiliyor :) Bazen odunlarımız birbirine cok benziyor al birini vur otekine
kızlar sizin yazdıklarınızı okurken acaba hepimiz aynı adamlamı çıktık diye düşündüm resmen.bu saatten sonra kime güvenicez artık.
kızlar sizin yazdıklarınızı okurken acaba hepimiz aynı adamlamı çıktık diye düşündüm resmen.bu saatten sonra kime güvenicez artık.
Merhabalar
Bende yeni geldim aranıza.2 gündür aynı soru benim de kafamın içinde dolaşıp duruyor.Nasıl olacak nasıl unutacağım yaptıklarını bundan sonra nasıl birine güveneceğim gerçekten bilmiyorum.Gerçekten çok kötü durumdayım
neden ayrıldınız ve ayrılalı ne kadar oldu
Bir buçuk sene oldu ayrılalı. Kafamı dağıtacak şeyler yaptığım süre içersinde aklıma bile gelmiyo diyebilirim. Ama bir anda, hiç onla alakalı bişey bile yokken aklıma gelmesi, yaşadığım acıları bana tekrarlatıyo. Herkes "zaman" derdi, "zaman herşeyin ilacı". Unutulmuyo kızlar, ne yaparsanız yapın. Sadece onsuzluğa alışıyosunuz, ne kadar yalancı, ne kadar şerefsiz, ne kadar adam olmasa bile.
Çok şey yaşadım, yalanlar dolanlar, ailesinin beni istememesi, ama aramıza hiç başka biri girmedi. Yine de değişmedi sonuç. Biz birbirimizi severken ayrıldık. Evlenmemize 23 gün kala, günlerce her hazırlığı yapmışken yarı yolda bırakıldım. Hiç bişey yemedim, içmedim, 12 kilo zayıfladım 20 günde. Her gün ağladım, aldım gelinlik ayakkabılarımı elime geceleri, onları sevdim. Eşyalarıma baktım, evimiz için aldığımız tüm eşyalara, ortadaydı her şey, çünkü tuttuğumuz eve yerleştirecektik artık. İnanmadım, biz 7 yıldır beraber olupta, evlenicekken nasıl ayrılabilirdik. Ailesi tek kelime etmedi, aramadılar bile, neden bitti diyen olmadı onun ailesinden. Zaten istemiyolarmış, neden arasınlar ki, istediklerine kavuştular. Çok sabrettim, herşeye, sadece onunla olsun sonumuz diye. Ama olmadı.
Ben bi adamı büyüttüm, 20 yaşından 27 yaşına kadar. İşsizdi, işe girsin diye uğraştım, ailesi benim oğlum çalışmaz derken bile. Yıllarca uğraştım. Adam ettim onu ben, biliyorum çok şey öğrettim ben ona. Merhameti öğrettim, sevmeyi öğrettim, sevilmeyi öğrettim, sadakati öğrettim, çalışmayı öğrettim, paranın sevgiden asla üstün olamayacağını öğrettim, yuva kurmayı öğrettim. Evet yuva kurmayı öğrettim ona ben. Evliliğin her hazırlığını öğrettim. Ve o bir başkasıyla 5-6 ay içinde yuvasını kurmuş. 7 yılda bana giydiremediği gelinliği, bir başkasına nasıl giydirebildiğini hala anlayamadım.
Sevmek bu değil, sevginin üstü bu kadar kolay kapanmaz. Benimki sevgiydi, onunki neydi bilemiyorum. Adını ben koyamadım. Ama ben sevdiğim adamı neredeyse ellerimle evlendirdim. Unutabilir miyim bunu? Hayır, alışıyorum ama zamanla. Zaman zaman gözyaşlarıma engel olamasamda, umudumu kaybetmek istemiyorum yeniden sevebilmek için...
Aslında hikayeyi başından anlatsam daha iyi olacak gibi.İşyerimle bağlantılı olan bir firmaya gitmiştim ben Nisan 2012 sonu gibi.Orada tanıştık biz.Sonra dolaylı yollardan araya birilerini koydu ve görüşmeye başladık.İlk zamanlar çok güzeldi herşey.Rüyadayım sandım.İlk defa birine güvendim aşık oldum çok sevdim.Daha 3.hafta da bana evlenme teklifi etti.Babası vefat ettiği için amcasıyla tanıştırdı.Ailevi problemleri vardı bayağı.Sonra bigün uzaklaşmaya başladı benden.Telefon aramaları azaldı mesajlar azaldı.Temmuz başında Bodrum'a amcasının yazlığına tatile gitti.Gitmeden benimle buluşmak istemedi.O kadar aradım msj attım neredeyse hiç birine cevap vermedi.Sonra birgün dayanamayıp açtı telefonu buz gibi soğuk bir sesle söylediği tek şey kafam karışık bana biraz zaman ver oldu.Tamam dedim kafanı toparla konuşuruz.3 gün hiç aramadı gecenin bir köründe mesaj attı bitsin bu soğukluk yazmış.Tamam dedim bitsin aramızdaki gerginlik sen dönünce konuşuruz uzun uzun.Ertesi gün yine msj attım cevap gelmedi.Tatilden döndü yine aramadı.Bir hafta sonra faceteki resimlerimizi kaldırdı.Bende tamam dedim bitti artık.Aramadım sormadım 2 ay o arasın dedim.17 eylül doğum günüydü.Dayanamadım mesaj attım doğum gününü kutladım.Teşekkür etti.Sonradan işte yine mesajlaşmalarımız başladı.Niye diye sordum.Verdiği cevap hep aynı kafam çok karışıktı,dengemi kaybettim.En sonunda bigün buluşmaya ikna ettim.Kendine geldi sandım.Buluştuk konuştuk sanki hiç ayrılmamışız gibi elimi tuttu.Sonrası yine aynı dengesizlikler aramamalar sormamalar buluşmamalar.Hep bi umut bekledim.Gelecek dedim seviyor dedim.Defalarca sordum ona duyguların mı değişti niye soğuksun bana diye.Gelen cevap hep aynı öyle birşey yok nereden çıkarıyosun.Benim problemlerim çok işim yeni kafam karışık kendimi toparlayamıyorum.Dengemi kaybettim.Kendime bi gelsem sana söyleyecek çok şeyim var düzelecek herşey zamana bırakalım v.s. v.s.
Sonra bir gün artık dayanamadım herşeyi söyledim ona bana artık bir cevap ver ne istiyosun sen.Beni yanında istiyo musun diye.Şu an hiç birşey isteyecek durumda değilim dedi.Ben bir ilişki yaşayabilecek durumda değilim dedi.Tamam dedim o zaman herkes kendi yoluna.17 Aralık'ta kesin olarak ayrıldık.Geçen hafta çalıştığı yere gitmek zorunda kaldım.Oradaydı o kadar insanın içinde merhaba demeden geçemedim.Sırf onu küçük düşürmemek için.Merhabalaştık ben gelince aldı montunu dışarı çıktı.Ve asıl bomba dün sabah face'i açıp onun profiline baktığımda gördüğüm şey kardeşi tarafından eklenmiş bir kız isteme videosuydu.
Beynimden vurulmuşa döndüm.Aylarca oyaladı beni.Düzelecek dedi.En son söylediği şey ben bir ilişki yaşayacak durumda değilim di.Ama 2 ay sonra evlenme kararı almış adam.Bu reva mıdır ya. Ben nasıl güvenicem bundan sonra birine.Defalarca sordum ona sormasam neyse dicem ama bir insan bile bile nasıl yapar bunu.Nasıl yedekte tutmaya çalışır karşısındakini.Kafam uyuşmuş durumda.Çok kötüyüm çok.
yok canim sen bizi bekleme :)) en azindan ben bi daha kolay kolay bulasmam böyle islere :))) bu aralar platonik takilicam daha rahat ve tatli oluyo hem karismiyo bogmuyo seni hem karsilikli bi beklenti yok...herkes hayatini yasiyo ne güzzel :)
Aklımızda bulunsun bundan sonra aramamasını sormamasını ortadan kaybolmasını yok işlerim yok ailemle sorumlar var yok kafam karısık vs diyorsa hemen tamam kes deyip bitirmek ve asla bir daha dönmemek. Çünkü gidişat belli yani bunların tarz aynı
Blackk in soylediklerine ek olarak fazla soyleyebilecegim birsey yok ama inanin ki cok uzuldum. 7 koca yildan sonra evlilige bir kac hafta kala sizden ayrilmis.. Bu nasil bir yikim hissedebiliyorum. Sonra da hemen evlenmis. Demek adam evlenmek istiyormus, evlilige hazirmis ama bunca yili beraber gecirdigi kisiyi istememis. Sevseydi birakmazdi. Seven insan sevdiginin gozyasina dayanamaz. Hic mi vicdanlari sizlamiyor ben anlamiyorum? Ailesi bir helallik almak icin bile aramamis.. 1.5 senedir unutamamaniz normal.. Buyuk bir şok olmali.. Zamanla insallah bu konuya duyarsizlasirsiniz. Ve umarim gecmisi iyi ki olmamis dedirtecek biriyle en kisa surede karsilasirsiniz..
Off butun moralim bozuldu.. Bu nedir ya? Resmen oyalamis durmus sizi. Ya zaten yogunum, yok efendim yeni ise basladim kafami toparlayamiyorum, bilmem ne.. Bunlarin hic biri bahane degil. Hepimizin gun icinde 24 saatimiz var, napiyorlar ki Allah ini seversin 24 saatin 17 saatini full mesgul mu geciriyorlar? Hic.. Bahane.. Yeni ise baslamista kafasi karisikmis.. Bundan sacma bahane mi olur? Ben 3 is degistirdim, hic boyle bir sorun yasamadim. Insan birini severse iki eli kanda olsun onu hatirlar, ondan guc ve destek almak ister.. Insan sevdiklerine en cok boyle zamanlarda ihtiyac duyar.. Sizinki sizi hic sevmemis. Oyle bi hevesmis, hevesini almis sonrada skilip kacmis. Bir kac kez size iliski hakkinda olumsuz birseyler soylemis ama hemen baskasiyla evlenmeyi dusunen bi adam icin oldukca yetersiz laflar etmis. "Zamana birakalim.. Duzelecek.. SUANDA hic birsey isteyecek durumda degilim.." tam olarak net olmadigi gibi size yalan da soylemis. Aramalarina devam ediyormus. Demek o anda tam olarak emin olamamis diger kizdan, belki de kiz kabul etmedi vs sizi oyalamis durmus.
Birinin bahanesi mantiksiz geliyorsa demekki ortada yalan var.. Neyse, inan cok uzuldum. Allah sabir versin sana..
Saolasın teşekkür ederim.Nasıl atlatacağımı bilmiyorum.Dün akşam gördüklerimden sonra dayanamadım.Gayet uzun bir mesaj yazdım ona.Kalıbının adımı değilmişsin.Şerefsizin teki çıkacağını nereden bilebilirdim.Beddua etmiyorum sana mutsuz ol da demiyorum.Allaha havale ettim seni.Bu kadar gönlümü kırdın bu kadar oyaladın oynadın benimle biliyorum ki yanına kalmayacak.Şimdi çok mutlu olabilirsin.Çok tebrik ederim dedim.Verdiği cevap şu : yazdıkların için sana kızmak isterdim ama iyi düşün bu olayı bu yazdıkların yakından uzaktan beni ilgillendirmez yazmış.Bende benim gördüklerim bunlar.Defalarca sordum sana en azından kafamda biri var diyebilirdin hep oyaladın aynı zamanda da diğer tarafta da yerini yaptın dedim.Verdiği cevap: Hayatıma girdiğin günde kimse yoktu çıktığın günde benim içim rahat ne olduysa senden sonra oldu sen varken hayatımda biri olduysa rabbim sabaha çıkmayı nasip etmesin demiş.Bende en son cevap olarak Çok yazık inanmıyorum sana daha 2 ay önce ne söyledin bana şimdi evlilik kararı alıyosun.Buna inanmamı bekleme.Vicdanını rahatlatmaya çalışıyorsun.Ben seni Allaha havale ettim.Ne halin varsa gör dedim.
Böyle işte aylardır beklediğime mi yanayım,enayi yerine konulduğuma mı yanayım,hayallerime mi yanayım.
İlk defa tamam budur dedim ben bu kişi için.26 yaşındayım ve ilk defa evlilik hayali kurdum.Düzelecek dedim ama insan oğlu çiğ süt emmiş işte.Bundan sonra ne olur bilmiyorum.Ama rabbimden tek istediğim yanına kalmasın.Bana yaşattığı hayal kırıklığını yaşasın anlasın.
Aslında hikayeyi başından anlatsam daha iyi olacak gibi.İşyerimle bağlantılı olan bir firmaya gitmiştim ben Nisan 2012 sonu gibi.Orada tanıştık biz.Sonra dolaylı yollardan araya birilerini koydu ve görüşmeye başladık.İlk zamanlar çok güzeldi herşey.Rüyadayım sandım.İlk defa birine güvendim aşık oldum çok sevdim.Daha 3.hafta da bana evlenme teklifi etti.Babası vefat ettiği için amcasıyla tanıştırdı.Ailevi problemleri vardı bayağı.Sonra bigün uzaklaşmaya başladı benden.Telefon aramaları azaldı mesajlar azaldı.Temmuz başında Bodrum'a amcasının yazlığına tatile gitti.Gitmeden benimle buluşmak istemedi.O kadar aradım msj attım neredeyse hiç birine cevap vermedi.Sonra birgün dayanamayıp açtı telefonu buz gibi soğuk bir sesle söylediği tek şey kafam karışık bana biraz zaman ver oldu.Tamam dedim kafanı toparla konuşuruz.3 gün hiç aramadı gecenin bir köründe mesaj attı bitsin bu soğukluk yazmış.Tamam dedim bitsin aramızdaki gerginlik sen dönünce konuşuruz uzun uzun.Ertesi gün yine msj attım cevap gelmedi.Tatilden döndü yine aramadı.Bir hafta sonra faceteki resimlerimizi kaldırdı.Bende tamam dedim bitti artık.Aramadım sormadım 2 ay o arasın dedim.17 eylül doğum günüydü.Dayanamadım mesaj attım doğum gününü kutladım.Teşekkür etti.Sonradan işte yine mesajlaşmalarımız başladı.Niye diye sordum.Verdiği cevap hep aynı kafam çok karışıktı,dengemi kaybettim.En sonunda bigün buluşmaya ikna ettim.Kendine geldi sandım.Buluştuk konuştuk sanki hiç ayrılmamışız gibi elimi tuttu.Sonrası yine aynı dengesizlikler aramamalar sormamalar buluşmamalar.Hep bi umut bekledim.Gelecek dedim seviyor dedim.Defalarca sordum ona duyguların mı değişti niye soğuksun bana diye.Gelen cevap hep aynı öyle birşey yok nereden çıkarıyosun.Benim problemlerim çok işim yeni kafam karışık kendimi toparlayamıyorum.Dengemi kaybettim.Kendime bi gelsem sana söyleyecek çok şeyim var düzelecek herşey zamana bırakalım v.s. v.s.
Sonra bir gün artık dayanamadım herşeyi söyledim ona bana artık bir cevap ver ne istiyosun sen.Beni yanında istiyo musun diye.Şu an hiç birşey isteyecek durumda değilim dedi.Ben bir ilişki yaşayabilecek durumda değilim dedi.Tamam dedim o zaman herkes kendi yoluna.17 Aralık'ta kesin olarak ayrıldık.Geçen hafta çalıştığı yere gitmek zorunda kaldım.Oradaydı o kadar insanın içinde merhaba demeden geçemedim.Sırf onu küçük düşürmemek için.Merhabalaştık ben gelince aldı montunu dışarı çıktı.Ve asıl bomba dün sabah face'i açıp onun profiline baktığımda gördüğüm şey kardeşi tarafından eklenmiş bir kız isteme videosuydu.
Beynimden vurulmuşa döndüm.Aylarca oyaladı beni.Düzelecek dedi.En son söylediği şey ben bir ilişki yaşayacak durumda değilim di.Ama 2 ay sonra evlenme kararı almış adam.Bu reva mıdır ya. Ben nasıl güvenicem bundan sonra birine.Defalarca sordum ona sormasam neyse dicem ama bir insan bile bile nasıl yapar bunu.Nasıl yedekte tutmaya çalışır karşısındakini.Kafam uyuşmuş durumda.Çok kötüyüm çok.
Aslında hikayeyi başından anlatsam daha iyi olacak gibi.İşyerimle bağlantılı olan bir firmaya gitmiştim ben Nisan 2012 sonu gibi.Orada tanıştık biz.Sonra dolaylı yollardan araya birilerini koydu ve görüşmeye başladık.İlk zamanlar çok güzeldi herşey.Rüyadayım sandım.İlk defa birine güvendim aşık oldum çok sevdim.Daha 3.hafta da bana evlenme teklifi etti.Babası vefat ettiği için amcasıyla tanıştırdı.Ailevi problemleri vardı bayağı.Sonra bigün uzaklaşmaya başladı benden.Telefon aramaları azaldı mesajlar azaldı.Temmuz başında Bodrum'a amcasının yazlığına tatile gitti.Gitmeden benimle buluşmak istemedi.O kadar aradım msj attım neredeyse hiç birine cevap vermedi.Sonra birgün dayanamayıp açtı telefonu buz gibi soğuk bir sesle söylediği tek şey kafam karışık bana biraz zaman ver oldu.Tamam dedim kafanı toparla konuşuruz.3 gün hiç aramadı gecenin bir köründe mesaj attı bitsin bu soğukluk yazmış.Tamam dedim bitsin aramızdaki gerginlik sen dönünce konuşuruz uzun uzun.Ertesi gün yine msj attım cevap gelmedi.Tatilden döndü yine aramadı.Bir hafta sonra faceteki resimlerimizi kaldırdı.Bende tamam dedim bitti artık.Aramadım sormadım 2 ay o arasın dedim.17 eylül doğum günüydü.Dayanamadım mesaj attım doğum gününü kutladım.Teşekkür etti.Sonradan işte yine mesajlaşmalarımız başladı.Niye diye sordum.Verdiği cevap hep aynı kafam çok karışıktı,dengemi kaybettim.En sonunda bigün buluşmaya ikna ettim.Kendine geldi sandım.Buluştuk konuştuk sanki hiç ayrılmamışız gibi elimi tuttu.Sonrası yine aynı dengesizlikler aramamalar sormamalar buluşmamalar.Hep bi umut bekledim.Gelecek dedim seviyor dedim.Defalarca sordum ona duyguların mı değişti niye soğuksun bana diye.Gelen cevap hep aynı öyle birşey yok nereden çıkarıyosun.Benim problemlerim çok işim yeni kafam karışık kendimi toparlayamıyorum.Dengemi kaybettim.Kendime bi gelsem sana söyleyecek çok şeyim var düzelecek herşey zamana bırakalım v.s. v.s.
Sonra bir gün artık dayanamadım herşeyi söyledim ona bana artık bir cevap ver ne istiyosun sen.Beni yanında istiyo musun diye.Şu an hiç birşey isteyecek durumda değilim dedi.Ben bir ilişki yaşayabilecek durumda değilim dedi.Tamam dedim o zaman herkes kendi yoluna.17 Aralık'ta kesin olarak ayrıldık.Geçen hafta çalıştığı yere gitmek zorunda kaldım.Oradaydı o kadar insanın içinde merhaba demeden geçemedim.Sırf onu küçük düşürmemek için.Merhabalaştık ben gelince aldı montunu dışarı çıktı.Ve asıl bomba dün sabah face'i açıp onun profiline baktığımda gördüğüm şey kardeşi tarafından eklenmiş bir kız isteme videosuydu.
Beynimden vurulmuşa döndüm.Aylarca oyaladı beni.Düzelecek dedi.En son söylediği şey ben bir ilişki yaşayacak durumda değilim di.Ama 2 ay sonra evlenme kararı almış adam.Bu reva mıdır ya. Ben nasıl güvenicem bundan sonra birine.Defalarca sordum ona sormasam neyse dicem ama bir insan bile bile nasıl yapar bunu.Nasıl yedekte tutmaya çalışır karşısındakini.Kafam uyuşmuş durumda.Çok kötüyüm çok.
Saolasın teşekkür ederim.Nasıl atlatacağımı bilmiyorum.Dün akşam gördüklerimden sonra dayanamadım.Gayet uzun bir mesaj yazdım ona.Kalıbının adımı değilmişsin.Şerefsizin teki çıkacağını nereden bilebilirdim.Beddua etmiyorum sana mutsuz ol da demiyorum.Allaha havale ettim seni.Bu kadar gönlümü kırdın bu kadar oyaladın oynadın benimle biliyorum ki yanına kalmayacak.Şimdi çok mutlu olabilirsin.Çok tebrik ederim dedim.Verdiği cevap şu : yazdıkların için sana kızmak isterdim ama iyi düşün bu olayı bu yazdıkların yakından uzaktan beni ilgillendirmez yazmış.Bende benim gördüklerim bunlar.Defalarca sordum sana en azından kafamda biri var diyebilirdin hep oyaladın aynı zamanda da diğer tarafta da yerini yaptın dedim.Verdiği cevap: Hayatıma girdiğin günde kimse yoktu çıktığın günde benim içim rahat ne olduysa senden sonra oldu sen varken hayatımda biri olduysa rabbim sabaha çıkmayı nasip etmesin demiş.Bende en son cevap olarak Çok yazık inanmıyorum sana daha 2 ay önce ne söyledin bana şimdi evlilik kararı alıyosun.Buna inanmamı bekleme.Vicdanını rahatlatmaya çalışıyorsun.Ben seni Allaha havale ettim.Ne halin varsa gör dedim.
Böyle işte aylardır beklediğime mi yanayım,enayi yerine konulduğuma mı yanayım,hayallerime mi yanayım.
İlk defa tamam budur dedim ben bu kişi için.26 yaşındayım ve ilk defa evlilik hayali kurdum.Düzelecek dedim ama insan oğlu çiğ süt emmiş işte.Bundan sonra ne olur bilmiyorum.Ama rabbimden tek istediğim yanına kalmasın.Bana yaşattığı hayal kırıklığını yaşasın anlasın.
Hayatindayken baska birini dusunmesinden ziyade, seni hic dusunmemis olmasi ve bunu sana net bi sekilde ifade etmemis olmasi bana gore asil sorun. Hemen bir - iki ay icinde baskasiyla evlenecek hale gelen adam sizi cok net hayatindan cikarabilirdi en basinda. Simdi boyle soyleyerek o vicdanini rahatlatti. siz ne deseniz bos.. Hic bence daha fazla konusmayin. Ne ise yarayacak ki? Yuzugu cikarip size haksizlik yaptigi icin evlilikten cayacak degil, simdilik hic olmazsa henuz agzini bozmus halde degil, ama daha fazla mesajlasmaya devam ederseniz kalbinizi daha da cok kirabilir. Allah'a havale edin. Zaten basindan beri problemli bir iliskiymis. Sanki iyi gununuzden cok kotu gununuz varmis gibi gorundu gozume. Iyi anlari gozunuzde abartmayin.. Kalbinizi de kimseye kapatmayin. Mutlaka kalbinizi hak edecek biri vardir.
nisanda tanışmışsınız sanırım temmuz başında da sorunlar başlamış. size rüya gibi gelen zamanlar aslında 2-3 aylık çok kısa bir zaman dilimi ve hemen ardından ne kadar sorumsuz, ani karar değişiklikleri olan, sözüne güvenilmez biri olduğunun sinyallerini vermeye başlamış. şu anda çok duygusal yaklaşıyor ve olayları dışarıdan değerlendiremiyorsunuz ama yazdıklarınız çerçevesinde şunu söyleyebilirim; bir erkek 1 ayda da evlenmeye karar verebilir asla olmaz diye bir genelleme yapmak istemem ama neden o kararı verdiği önemli. ya hayatının kadınını bulmuştur ve tüm hayatı, beklentileri değişmiştir ya da ani heyecanlar yaşayıp aniden vazgeçebilecek kadar dengesiz ve kaypaktır. sizinki ikincisine uyuyor. sizden sonra da aniden evlilik kararı vermiş, belki doğrudur siz hayatındayken o insan yoktur çevresinde ama takılmanız gereken asıl nokta onun zihniyeti. bilemezsiniz ki o kişiyle de bu iş neticelenecek mi ya da evlense de ne gibi sorunlar yaşayacak. esas mesele onun ne istediğini bilmeyen, kararsız biri oluşu. böyle bir ilişki sürse de sizi çok yıpratırdı hatta evlenseniz de bir anda çekip gidebilirdi. bir erkek sorumluluk sahibi olmalı, vicdanı olmalı vicdanı olan insan dürüst olur birini oyalamaz, yanımda dursun yalnız kalmayayım diye bir öyle diğer gün aksi yönde konuşmaz yaptıklarının bilincinde olur. bahsettiğiniz kişinin davranışları olgun bir insana yakışır gibi değil. dengesiz biriyle benim de birlikteliğim oldu çok daha uzun süreli ve yıpratıcıydı üstelik, sürekli onu anlamaya dengesizliklerini kendi içimde rasyonalize etmeye çalıştım bu yalnızca benden götürdü maalesef çünkü insanları değiştiremiyoruz evlilik yoluna da girdik ve sonu haliyle hüsran oldu. yalnız değilsiniz, bu tip erkekler de maalesef çoğunlukta. gün gelecek kurtulduğunuza şükredeceksiniz o zamana kadar da duygularınızla değil mantığınızla ilişkinizi gözden geçirin, kiminle beraber olduğundan ziyade hayatını nasıl yaşadığını verdiği kararların ne kadar ani ve değişken olduğunun farkına varmaya çalışın. umarım kısa sürede atlatırsınız. hakkınızda hayırlısı olsun.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?