- 1 Mart 2010
- 1.433
- 9
- 683
- Konu Sahibi sekerparee
-
- #121
Aklımızda bulunsun bundan sonra aramamasını sormamasını ortadan kaybolmasını yok işlerim yok ailemle sorumlar var yok kafam karısık vs diyorsa hemen tamam kes deyip bitirmek ve asla bir daha dönmemek. Çünkü gidişat belli yani bunların tarz aynı
Acını yaşa sonuna kadar sonra unut ancak böyle geçiyor. Bakarsın hala mutludur hayatına güzelce devam ediyordur ama seni hiç etkilemeyecek hale gelmesini bekle..
Yok canim bende kendimi hemen bir iliskiye atacak kadar hazir hissetmiyorum. Nasil paronayak bi hale geldiysem..
Hic birseyden emin olunmaz elbette ama tam olarak mutlu olabilecegime inanmadan hic birseye baslamak istemiyorum. Hayirliysa olsun, hayirsizsa bozulsun, sadece arkadas kalalim insallah. Ben suan mutluyum, huzurluyum, su halim bozulmasin.. ((=
bence zaten bu yaklaşım -haysiyetsiz erkekler özelinde tabi sağlıklı bir insan bu tarz fiillerde bulunmaz- ehven-i şerdir. mesela 12 saat önce söz tarihi belirleyip 1 hafta önce isteme olup 1 gün öncesinde bizim kadar mükemmel çift olmadığını söyleyen, evlilik için gün sayan, aylar var daha nasıl bekleyeceğiz diyen, ilgin mi azaldı eskisi gibi aşık mı değilsin diye kaygı duyan, artık kavgalarımız da bitti herşey ne kadar kusursuz bana nasıl katlandın onca zaman senin gibi kadın yeryüzünde yok diye varlığıma şükredip teşekkür eden bir adam sonra sizi terk ediyorsa siz de haliyle keşke soğuk dursaydı da ben hazırlansaydım yavaş yavaş diyorsunuz. asıl garabet sonrasında başlıyor üstelik, 6 ay sonra "gezemediği" için terk edildiğinizi öğreniyorsunuz. evlilik ve gezmek arasındaki bağı, iki yolun nasıl aynı düzlemde çakışacağını anlamasanız da anlamadığınız diğer herşey gibi sizi çıldırtmaya yetiyor. sonra aklınıza geliyor ki zamanında sen arkadaşlarınla gez istersen seni henüz evliliğe hazır görmüyorum bile demiş oluyorsunuz ve o çıldırıyor evlenmeyeceksek ayrılalım diyor sizi zorluyor vs. böylesi de var yani daha fazla can yakıyor. bu tip ruh hastalarına karşı nasıl önlem alacağını ise insan kestiremiyor 7 ay düşün dur sonra, ben ne yaşadım yaşadıklarım neydi, kimle beraber oldum, bu kadarı da olmaz diye
A süper olmuş burası, beni de aranıza alın kızlar.
sen kaçıncı kurdasın
artık kur hesabı yapıcam.
sevgiliden ayrılınan ilk ay 1.kur: henüz idrak edememe dönemi
2-4 ay arası 2. kur : bir garip boşluk ve herşeyin anlamsız gelme dönemi
5-8 ay arası 3.kur : acaba arayacak mı aramayacak mı dönecek mi dönmeyecek mi,acaba bunalıma girsem mi girmesem mi diye düşünülen dönem
9 ay ve sonrası 4 ve son kur: kronik depresyon ve patolojik bozukluklar
Aslında hikayeyi başından anlatsam daha iyi olacak gibi.İşyerimle bağlantılı olan bir firmaya gitmiştim ben Nisan 2012 sonu gibi.Orada tanıştık biz.Sonra dolaylı yollardan araya birilerini koydu ve görüşmeye başladık.İlk zamanlar çok güzeldi herşey.Rüyadayım sandım.İlk defa birine güvendim aşık oldum çok sevdim.Daha 3.hafta da bana evlenme teklifi etti.Babası vefat ettiği için amcasıyla tanıştırdı.Ailevi problemleri vardı bayağı.Sonra bigün uzaklaşmaya başladı benden.Telefon aramaları azaldı mesajlar azaldı.Temmuz başında Bodrum'a amcasının yazlığına tatile gitti.Gitmeden benimle buluşmak istemedi.O kadar aradım msj attım neredeyse hiç birine cevap vermedi.Sonra birgün dayanamayıp açtı telefonu buz gibi soğuk bir sesle söylediği tek şey kafam karışık bana biraz zaman ver oldu.Tamam dedim kafanı toparla konuşuruz.3 gün hiç aramadı gecenin bir köründe mesaj attı bitsin bu soğukluk yazmış.Tamam dedim bitsin aramızdaki gerginlik sen dönünce konuşuruz uzun uzun.Ertesi gün yine msj attım cevap gelmedi.Tatilden döndü yine aramadı.Bir hafta sonra faceteki resimlerimizi kaldırdı.Bende tamam dedim bitti artık.Aramadım sormadım 2 ay o arasın dedim.17 eylül doğum günüydü.Dayanamadım mesaj attım doğum gününü kutladım.Teşekkür etti.Sonradan işte yine mesajlaşmalarımız başladı.Niye diye sordum.Verdiği cevap hep aynı kafam çok karışıktı,dengemi kaybettim.En sonunda bigün buluşmaya ikna ettim.Kendine geldi sandım.Buluştuk konuştuk sanki hiç ayrılmamışız gibi elimi tuttu.Sonrası yine aynı dengesizlikler aramamalar sormamalar buluşmamalar.Hep bi umut bekledim.Gelecek dedim seviyor dedim.Defalarca sordum ona duyguların mı değişti niye soğuksun bana diye.Gelen cevap hep aynı öyle birşey yok nereden çıkarıyosun.Benim problemlerim çok işim yeni kafam karışık kendimi toparlayamıyorum.Dengemi kaybettim.Kendime bi gelsem sana söyleyecek çok şeyim var düzelecek herşey zamana bırakalım v.s. v.s.
Sonra bir gün artık dayanamadım herşeyi söyledim ona bana artık bir cevap ver ne istiyosun sen.Beni yanında istiyo musun diye.Şu an hiç birşey isteyecek durumda değilim dedi.Ben bir ilişki yaşayabilecek durumda değilim dedi.Tamam dedim o zaman herkes kendi yoluna.17 Aralık'ta kesin olarak ayrıldık.Geçen hafta çalıştığı yere gitmek zorunda kaldım.Oradaydı o kadar insanın içinde merhaba demeden geçemedim.Sırf onu küçük düşürmemek için.Merhabalaştık ben gelince aldı montunu dışarı çıktı.Ve asıl bomba dün sabah face'i açıp onun profiline baktığımda gördüğüm şey kardeşi tarafından eklenmiş bir kız isteme videosuydu.
Beynimden vurulmuşa döndüm.Aylarca oyaladı beni.Düzelecek dedi.En son söylediği şey ben bir ilişki yaşayacak durumda değilim di.Ama 2 ay sonra evlenme kararı almış adam.Bu reva mıdır ya. Ben nasıl güvenicem bundan sonra birine.Defalarca sordum ona sormasam neyse dicem ama bir insan bile bile nasıl yapar bunu.Nasıl yedekte tutmaya çalışır karşısındakini.Kafam uyuşmuş durumda.Çok kötüyüm çok.
o kadar iyi anlıyorum ki sizi.benimde ilişkim tamamen biteli 10 gün oldu.onun öncesinde 1 ay kadar zaman istedi kafam karışık dedi kendimi toparlamam lazım dedi.bizde nişan arefesindeydik.öylece bitti gitti sebepsiz nedensiz.sanki sözleşmişler gibi hepsi aynı şeyi söylüyorlar.aynı bahaneler aynı yalanlar.en çokta o bekleme sürecindeki umut yoruyor insanı.bitirirken bile adam gibi davranmıyorlar.benimde tıpki sizin gibi içimi rahatlatan tek şey ahımın yerde kalmayacağına inanmak.umarım başlarına gelen her kötü olayın bizim ahımız yüzünden geldiğini düşünürler.
Merhabaa,
bende 13 gün önce ayrıldım daha doğrusu terkedildim. saçma sapan anlamsız nedenler sundu ama özetle canı yeni heyecanlar arıyor diyebiliriz. sanırım bende 1. kurdayım şuan :) ancak baş ve ayakta kas ağrılarım, uyku düzensizliklerim, açlık hissim azaldı ve çok hızlı duygu değişimleri yaşıyorum (şuan mutluysam iki dk sonra tamamen yerin dibinde hissedebiliyorum kendimi). bu sebeple iki gün sonra psikiyatri randevusu aldım umarım etkisi olur
Bi zamanlarki o tanidik yuz nasilda simdi bir yabanciya ait oldu. Dusunuyorumda.. Dusunmemek daha iyi galiba=))
Off kızlar özel günlerimdeyim duygusallık tavan yaptı.. Çikolata bile kar etmiyor malesef..
O yüzden benim ex aklıma geliyor bu ara ama öyle hayal kurmuyorum onunla sadece şöyle olmuştu böyle olmuştu diye güzel şeyler aklıma geliyor.. Sonra ona daha da kızıyorum daha da nefret ediyorum ondan..
Birde ayrıldığımdan kesin olarak emin olan erkek arkadaşlarım imalı laflar ediyor iyice soğudum bu erkek milletinden..
Aynen öyle bekleme sürecindeki umut yoruyor insanı.Bi de kendimi anlayamıyorum.Bu kadar ne gördüm ben bu adam da.Niye bu kadar devam ettim anlayışlı davrandım.Ben ki bu güne kadar kimseye taviz vermedim,aklıma yatmayan bir şeyde karşımdaki insanı kırmadan umut vermeden ve birşeyler daha yolun başındayken bıraktım.Şimdi diyorum neden ? Neden yaptım bunu kendime.Neden kendimi ona bu kadar kaptırdım.Niye her söylediğine sorgulamadan inandım güvendim.Niye sevgisine bu kadar çabuk inandım.Niye bunca zaman kendimi kandırdım göremedim onun yalanlarını bahanelerini.Hep aynı sorular dönüp duruyor kafamın içinde.İnanabiliyor musunuz ben ayrıldıktan sonra bile hep onun iyiliği için dualar ettim.Hep bana dönsün diye dualar ettim.Ben bi yalanın bi kandırmacanın içine hapsedilmişim.Aylarca ona inandırılmışım.Ama bir taraftan da kendimi şanslı hissediyorum.Artık kafamın içinde onunla ilgili bir belirsizlik yok.Herşey net artık.Döner mi dönmez mi diye düşünmüyorum.O beni kaybetti ben onu zaten hiç kazanamamışım ki....
Ben onunla hesabımı kapattım.Bundan sonra umarım sizinde dediğiniz gbi başlarına gelen kötü olayların bizim ahımız olduğu akıllarına gelir.Size de tavsiyem taviz vermeyin kendinizden.Dediğiniz gibi hep aynı bahaneler hep kaçamak cevaplar.Bu laflar söylenmeye başlandığında aslında arkaya bakmadan kaçıp gitmek gerekiyor.Ama ben yapamadım umarım siz yaparsınız.Hepimiz için hayırlısı olsun.
dediğiniz gibi bende zaman istediği süreçte bekledim.aslında kafasında bitirmiş olan adamı bekledim bi umutla kendimde hatalar aradım.acaba neden böyle oldu diye bir sürü soru sordum kendime.10 gün önce en son telefon görüşmemizde ( ben aradım bu arada o beni hiç aramadı) bu söylediklerinin bahane olduğunun farkında olduğumu söyledim.beni seviyormusun dedim sevmiyorum dedi.yürümüyo dedi 1 yıldır yürüdğünü sanıyormuş ama yürümüyormuş meğerse.yani beni kandırmış 1 yıl bouyunca.çünkü sevgi denilen şey hemen bitmez fedakarlık gerektirir emek gerektirir.biz yaptık o fedakarlığı ama karşılığını göremedik maalesef. bende o bekleme sürecini atlattım artık herşey net.kesinlikle bitti.bi beklentim yok onunla ilgili.ama sizin yaşadığınız olayı yaşamaktan korkuyorum açıkçası.hala seviyorum çünkü.ama öyle hissediyorumki oda yakın zamanda nişanlanıcak.hislerim yanıltmaz beni.işte o zaman ne yapacağım nasıl dayanacağım bilemiyorum.ben nişanlımdan ayrılmıştım bundan önce oda terk etmişti beni ama bir nedeni vardı.ona bile ah etmedim.ama buna ediyorum.ve haklı olanın ahı yerde kalmaz buna inanıyorum.umarım çabucak unuturuz daha fazla acı çekmeden daha fazla yıpranmadan
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?