- 26 Ekim 2013
- 1.801
- 1.398
- 198
- Konu Sahibi LolaBunnyy
-
- #21
Eşinizin doğru düzgün bir işi yok ve bebek istiyor?
Neyle bakılacak mış o bebeye,hiç sordunuz mu?
Sanırım size güveniyor eşiniz,ohh siz çalışın siz bakın mis gibi.
Sizin durumunuzda ki bir çift için çocuk için çok erken.
Ev konusu da bekleyin derim.
Eşimin düzgün işi yok demedim.
Eşim 10 senedir aynı mesleği yapıyor, geçerlide bir mesleği var üstelik sabah 9 akşam 11 arası çalışıyor, çalışkanlığına laf söylemem söyletmemde, ama esnaflığın zor tafarları işte bunlar. Bir günü diğerine uymuyor. Ve dükkanımız yeni.
Banada güvendiğini düşünmüyorum.
Bugün işten ayrılsam, dur yapma demez.
Konumuz bu değil, ben mevcut şartların farkındayım zaten. Bu şartlartlarda ne yapmam daha mantıklı olur diye sordum sadece.
Sizin duygusal bulduğunuz düşünce bana gayet mantıklı geldiBen sizin yerinizde olsam eve kesinlikle tadilat yaptırmam. İlerde sorun yaşarım korkusuyla değil gençsiniz ve hayalleriniz/çocuğunuz için en çok para biriktirmeniz gereken/biriktirebileceğiniz zamanlardasınız o yüzden.
Ayrıca "eski bi evin içinde evliliğinin ilk yıllarını, eşyanın evinin hevesini alamadan geçir" lafınıza çok takıldım. Ailem ve onların neslinin bir çoğu sizin kötü bulduğunuz o güzelim evinizden çok daha kötü şartlardan iyi şartlara geldi. Tokgözlü olursanız, sahip olduklarınızın değerini bilirseniz ve çalışırsanız özendiğiniz şeylere kavuşursunuz. Bence sorun sizin durumunuzda değil bakış açınızda :26:
2 senelik evli sayılırım.Şuan hiç istemediğim bir semtte, bütün hısım akrabanın tanıdığın yakınlarımda olduğu, kayınvalidenin üst katında ortalama 10-15 senelik müstakil bir evde oturuyorum. Bunu belirtiyorum çünkü insanlarla mesafeli olmayı tercih eden, gereksiz yakınlığı sevmeyen, sık sık karşılaşmaktan hoşlanmayan, insanların ağzına laf vermeyi sevmeyen bi yapım var. Bu yüzden tek hayaimdi birazda uzak bi semtte ev sahibi olmak.
Evlenirkenki hedefimiz eşimin zaten iyi olmayan işini düzene sokup 1-2 sene sonra ev almaktı.Düzene girmek bir yana eşimin işleri kötü gitti, iş değişikliği yaptı 4-5 ay oldu.Ha bugün ha yarın kendimizi toparlicaz derken ben, 2 senede 1 arpa boyu yol alamadık hatta geri adım attık.
Şimdi çocuk düşünüyoruz.Ben biraz daha bekleyebilirim aslında ama eşim çok çok istiyo. Çalışıyorum, doğumdan sonra çalışmaya devam edicem.
Bu konuyu çok düşündüm, fikirlerine güvendiğim birkaç yakınımada danıştım ama halen çok ikilemdeyim, bu yüzden sizlerede sormak istiyorum.
Gönlüm diyor ki; sık dişini Lola ama 3 sene ama 5 sene bu ev için bi harcama yapma çocuğunu doğur, işe başla eşinin işleride yoluna girsin (maaşlı çalışan değil eşim, günlük kazanıyor), sonra hayallerin olan evi al.eski bi evin içinde evliliğinin ilk yıllarını, eşyanın evinin hevesini alamadan geçir. Yani sabret.
Aklım ve mantığımda diyorki, Lola kendini kandırma. Şuan kendinizi zor geçindiriyorsunuz.Üstelik çocuk bile yokken.
Çocuk olacak onun masrafı olacak, benim aldığım maaş asgari ücretin az üstü, eşiminde şuan bundan fazla kazandığı söylenemez.
Eşimin işleri artacak,ben iş bulucam, şuan nekadar olduğu bile belli olmayan aylık gelirimiz net 3-4 bin olacak ki biz hem ev geçindirelim çocuk bakalım, hemde ev kredisi ödeyelim. Yani bu ihtimal bana çok uzak geliyor ne yazıkki.
Ve bu ihtimali düşünerek diyorum ki, eşimin ailesininde onayını aldıktan sonra çünkü başka kardeşleride var (birkere tmm yaptırın oturun derlerse bidaha çık demezler), Lola sen bu eve güzel bi tadilat yaptır, bu evi benimse ve otur. İleri doğru şartlar olgunlşaırda kredi ödeyebilecek duruma geldiğimizde gerekirse yatırım için küçük bi ev alırız.
Çok kararsızım. Evet kesinlikle burda oturmayı istemiyorum aslında ama ev alıcaz diyede hayal dünyasında yaşamak istemiyorum, gerçekçi olmaya çalışıyorum. Buyüzden realist görüşlere ihtiycım var.
Gönlümü dinleyip ev alacağımız o belirsiz zamanı mı beklemeliyim, yoksa gerçekçi olan aklım ve mantığım mı bu evi yaptırp benimsemelimiyim ?
Fotoğraflarına bakltım,hiç te oturulmayacak bir ev değil bence.
Anlıyorum gençsin daha yeni ve modern bir ev isteyebilirsin ama eşyaların çok güzel bence
bi sıkıntı yok.
Ben elindeki tek birikimini bu eve yatırmanı mantıklı bulmadım açıkcası.
O paraya ileride ihtiyacınız olabilir dursun bi kenarda.
Ayrıca bu evden ileride çıkarılma ihtimaliniz olabilir mi,bunu da gözönünde bulundurmak lazım.
Eşinin kardeşleri veya bizzat ailesi sizi çıkarmak isteyebilir mi veya büyüklerin vefatı ile
satışa çıkarılması sözkonusu olabilir mi?Tapu kimin üstünde.?
Eğer böyle bir ihtimal varsa harcama yapmana değmez.
Ha kırığı,döküğü yaptırırsın o ayrı,ama kapıdır,penceredir, dolaptır vs. gibi ağır tadilatlara girme bence.
Sen çalışıyosan ve çalışmaya devam edeceksen birikiminizi yapmaya devam edin,ileride elinizdeki ile birleştirirsiniz.
Kapıları boyama ihtimaliniz varsa araştırın,tek bu değişiklik evin havasını bak gör nasıl değiştirir:))
Haklı olmadığınızı söyleyemem. Evet bakış açısı çok önemli. Ama buda benim bakış açım.
Annelerimizin dönemiyle kıyaslama yaparsak ozaman, burda kayınvalidesi kayınpederi tarafından baskı gören hanımlara nasıl tavsiyeler veriyoruz, birlikte oturma ayır evini diyoruz, kendini ezdirme diyoruz, ozaman eskiden hep birlikte otururlarmış gelinler kv ye hizmet edermiş falan...
Yani demek istediğim eskide yaşamıyoruz artık. Ben durumumu bugünkü şartlara göre değerlendiriyorum. Çevremdeki tüm yeni gelinler yeni evlerde otururken allaha çok şükür başımızı sokacak bi evimiz var ama ben kendimi bu evde mutsuz hissediyorum.
Ve 2 seçeneğim var, bu 2 seçenekten biri doğrultusunda kendime yol çizmek istiyorum. Kötümü yapıyorum?
ben diyorum ki: lola kendini kandırma. durumunuz belliyse ki en çok senin iş bulma kısmında takıldım.
insanla plan yapıyor işte işe gireceğim şöyle olacak böyle olacak.
daha önce iş tecrüben var mı? varsa ne? vs vs bir sürü detay var bununla ilgili. rakiplerine bir baksan hepsi o kadar donanımlı ki artık. artık okul bitirmek yetmiyor, insanları kurs kesmiyor yurt dışına gidiyor. morali bozmak için söylemiyorum ama her aradığında iş bulman tam bir hayal. ama bim gibi yerlerde çalışırım diyorsan o başka..
kvalidenlerle sorunlarınız da yoksa huzur batar derim resmen.
Şuan çalışıyorum canım. Doğumdan sonra niyetim daha iyi bi işe geçmek, tabi dediğin gibi hayat bu biz plan yapıyoruzda...
Sanırım elimdeki birikimimi harcamadan ufak tefek tadilatlar yapıp, evi daha temiz ve bakımlı hale sokmaya çalışmalıyım.
Hayır tabi ki de kendinize bir yol çizmeniz kötü bir şey değil sadece bu yolu kendinizi ve çevrenizdekileri yıpratarak çizmeye çalışmanız kötü. Ayrıca kayınvalidesi kayınpederinden baskı görenlere ayır evini kendini ezdirme gibi bir yorumum benim hiç olmadı :) Tam tersini yap kendini ezdir ezdirebildiğin kadar da demedim kimseye. Bence insanın şartlarını bilip ona göre davranması gerekir, duygusal davranıp yanlış kararlar alan yanlış tepkiler veren o kadar çok kişi var ki. Ayrıca ben sizin durumunuzda olsaydım sizin gibi düşünmezdim, yaşınızı bilemiyorum ama tahminimce yakın yaşlardayız. Derler ya hani samanlık seyran olur diye. Herkes saraylarda yaşa ben sizin beğenemediğiniz o evde yaşasam yine de kendime dert etmezdim, sevdiğim adamla olduktan sonra. Çünkü ben maddi şeylere değer vermem. Herkeste olan şey bende de olmak zorunda değil. Anladığım kadarıyla utanıyorsunuz yaşadığınız yerden, misafiriniz geldiğinde kendinizi kötü hissediyorsunuz ama bunlara inanın gerek yok. Çünkü ilerde bir gün olur neden olmasın?
Ayrıca son olarak eşinizin durumunu bence dert etmeyin. Yeni bir yer açıp onu tutundurmak öyle 1-2 senede olabilecek bir şey değil genelde gördüğüm kadarıyla. 3-4 senede ancak istediğiniz karı elde edebilirsiniz gibi geliyor bana. Ama şöyle de bir şey var ki eğer bu tavrınız devam ederse size o da yetmeyecek. Dediklerime lütfen alınmayın ama insana sahip oldukları yetmiyorsa sahip olacağı şeyler de yetmezmiş gibi geliyor bana. Çevremde gördüğüm bu, kusura bakmayın
Tespitleriniz yanlış değil. Ben herzaman kendimin farkında olan biriyim.
Bazen mükemmelliyetçi olduğumu düşünürüm bazende hayır lola sen doyumsuzsun diye öz eleştiride yaparım.
Ben bu eve girerken bir pirizini bile değiştirmeden girdik, üstelik sıfır bi evden geçtim. Elimde değil gözüme batan okadar şey var ki, ve bu evde nekadar oturacağım belli değil. Bilsemki 3 sene sonra kendi evimi alıcam, ozaman sabredicem. Ama bu belirsizlik beni mahvediyo.
Şuanki fikrim küçük değişiklikler yapma yönünde ilerliyor...
Önerileriniz, fikirleriniz ve yorumlarınız için gerçekten çok teşekkür ediyorum.
Tespitleriniz yanlış değil. Ben herzaman kendimin farkında olan biriyim.
Bazen mükemmelliyetçi olduğumu düşünürüm bazende hayır lola sen doyumsuzsun diye öz eleştiride yaparım.
Ben bu eve girerken bir pirizini bile değiştirmeden girdik, üstelik sıfır bi evden geçtim. Elimde değil gözüme batan okadar şey var ki, ve bu evde nekadar oturacağım belli değil. Bilsemki 3 sene sonra kendi evimi alıcam, ozaman sabredicem. Ama bu belirsizlik beni mahvediyo.
Şuanki fikrim küçük değişiklikler yapma yönünde ilerliyor...
Önerileriniz, fikirleriniz ve yorumlarınız için gerçekten çok teşekkür ediyorum.
Ben sizden bahsettiğim olumsuz enerjinin yanında çok da pozitif şeyler aldım şu anda. Bence sizin yapmanız gereken tek şey içinizdeki savaşın galibi olmanız. Durun bir sakinleşin, düşünün. Bir şeye takılıp kalmayın. O şey olmadığında olması için kendinizi yiyip bitirmeyin bu şekilde daha sağlıklı sonuçlar alırsınız diye düşünüyorum. Ayrıca sizin düşüncelerinizin pozitifliği inanın eşinizin işine de yansıyacaktır.
İnsanız tabi hep daha iyisini ve güzelini isteriz.
Sen de genç ve yeni evlisin seni anlayabiliyorum.
Ancak bu maddi şartlar içerisindeyken ,oturacak bir eviniz olduğuna da şükretmelisin.
şimdi diyeceksin şükretmediğimi nerden biliyosun diye.
Bilemem tabi ama evini fazla kafana taktığını görebiliyorum.
Kendi öz eleştirini kendin yapmışsın zaten.Biraz da içinde bulunduğumuz şartları değerlendirerek
düşünmemiz gerekiyor veya isteklerimize ket vurmamız gerekebiliyor.
sormuştum ama atlamışsın ev kimin üstüne,çıkarılma ihtimali var mı diye bu önemli bence.
tadilata gelinde ufak tefek tadilatlar yapabilirsiniz.
bir duşakabin dediğin maliyeti fazla değil.bunun gibi evi derleyip toparlayacak ufak masraflarla
idare edebilirsiniz.
ama benim fikrimce elindeki tüm birikimini bu eve yatırma,mantıklı değil.
dünyanın binbirtürlü hali var
Merhaba
Benzer durumlarda kalmış biri olarak sizi çok iyi anlıyorum
Ayrıca bende mesafeyi çok seven biriyimdir
Şu aile binası teklifini nişanlıyken reddettim bu yüzden.
Bi dünya borçla küçük bi ev aldık
Bizim de 2 yıl yeni bitti
Bulunduğum semt anneme de uzaktı, eşim de çocuk istiyordu
Bi dakika dedim, öyle istemekle olmuyo. Bi dünya borcumuz var, çocuk olsa bile çalışmam lazım ve annem uzak ( çocuk olursa annem bakar diye dedim ).
Arayışlara başladık, biraz daha kendimizi zorlayıp anneme yakına ve eşimin hayali olan üst kat bi eve taşındık ( daha önce en alt katta oturuyorduk )
Daha yeni bi durum olduğundan borçlar biraz zorluyor ama geçecek
Sende eşine çocuktan önce kazancı net bi iş bulmasını söyle bence
Yaşın geçkinse çocuk doğur derim..
Sonrasında pişman olmamak adına..
Biz de bu konuyu çok düşünüp çocukta karar kılmıştık
Yaşım 24 ama içim bebeğimin aşkıyla dolu
Bi de dövseydin bari.Benim sorum çocuk yapsam mı yapmasam mı değil.
Çocuk yapıcaz zaten.
Ne zaman ev alırız belli değil, bulunduğum evi tadilat yaptırsam mı yaptırmasam mı?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?