- 17 Ağustos 2010
- 1.657
- 2.451
- 358
- Konu Sahibi Cakmamarliyn
-
- #1
merhaba,
Kasım ayında hayatımın döngüsünü tamamen değiştirdim. 8 yıldır devam ettiğim iş yerimden ayrıldım. 5 yıldır ite kaka devam eden ilişkimi bitirdim. İlk günler hersey cok güzeldi tatil üstüne tatil eğlence üstüne eğlence. Yıllarca hayatımı boşa yasamıs gibi hissettim asırı mutluydum.
Bu süreçte yasımn gectiği öne sürülerek kendimden 9 yas büyük biriyle tanıstırıldım. Aklımda ilişki evlilik adına hiçbişey yokken. Allah yukarda iyi işi kariyeri olan düzgünde bi insandı. Ailem cok beğendi fakat bende bi elektrik olusmadı. Okadar baskı gördüm ki ısınmaya calıstım hata mı yapıyrum hiç evlenemeyecek miyim yasım gecerse diye. Bu arada dısardan görünecek kadar farklıydık gercekten. O öğlen 12 lere kadar uyuyan en byük eğlencesi yemeğe cıkmak olan ağır bi adamdı ben ise daha yerimde durmayan hareketli bi kadınım .
Haliyle olmadı. Pratikte aslında ben konuyu acıp olmuyoruz diye dile getirsemde teoride onun bana son 2 bulusmada koyduğu mesafeydi benim bunu söyleme sebebim.
Aslında hayatımda bişi değişmemesi lazımdı bu süreçten sonra ama ben kebdimi cok kotu ve evde kalmıs hissefiyorum sürekli onu düşünüyorum hatakı mı davrandım son kursunumdu onu mu kacırdım diye. Ben bugün onunla yeniden baslasam ve evlensem mutsuz olacağımıda şimdiden görüyorum aslında ve ona karsı gerfekten hala bi cekimim yok neden boyle oldum? Dengem niye bu kadar şaştı bilmiyorum.
Anlatmak istedşm sadece :) yazmak iyi gelicekti. Bide bu donemlik bi sendrommu yasayan var mı benzeri seyler onu merak ettim acıkcası.
Okuyan gözlerinize sağlık.
Kasım ayında hayatımın döngüsünü tamamen değiştirdim. 8 yıldır devam ettiğim iş yerimden ayrıldım. 5 yıldır ite kaka devam eden ilişkimi bitirdim. İlk günler hersey cok güzeldi tatil üstüne tatil eğlence üstüne eğlence. Yıllarca hayatımı boşa yasamıs gibi hissettim asırı mutluydum.
Bu süreçte yasımn gectiği öne sürülerek kendimden 9 yas büyük biriyle tanıstırıldım. Aklımda ilişki evlilik adına hiçbişey yokken. Allah yukarda iyi işi kariyeri olan düzgünde bi insandı. Ailem cok beğendi fakat bende bi elektrik olusmadı. Okadar baskı gördüm ki ısınmaya calıstım hata mı yapıyrum hiç evlenemeyecek miyim yasım gecerse diye. Bu arada dısardan görünecek kadar farklıydık gercekten. O öğlen 12 lere kadar uyuyan en byük eğlencesi yemeğe cıkmak olan ağır bi adamdı ben ise daha yerimde durmayan hareketli bi kadınım .
Haliyle olmadı. Pratikte aslında ben konuyu acıp olmuyoruz diye dile getirsemde teoride onun bana son 2 bulusmada koyduğu mesafeydi benim bunu söyleme sebebim.
Aslında hayatımda bişi değişmemesi lazımdı bu süreçten sonra ama ben kebdimi cok kotu ve evde kalmıs hissefiyorum sürekli onu düşünüyorum hatakı mı davrandım son kursunumdu onu mu kacırdım diye. Ben bugün onunla yeniden baslasam ve evlensem mutsuz olacağımıda şimdiden görüyorum aslında ve ona karsı gerfekten hala bi cekimim yok neden boyle oldum? Dengem niye bu kadar şaştı bilmiyorum.
Anlatmak istedşm sadece :) yazmak iyi gelicekti. Bide bu donemlik bi sendrommu yasayan var mı benzeri seyler onu merak ettim acıkcası.
Okuyan gözlerinize sağlık.