Ailesi büyük ekonomik sıkıntılar çekmiş bir ailenin çocuğuyum, hiç sene kaybetmeden okudum ve hemen atandım.. Doğal olarak aileme hep çok destek çıktım.. Yapmasam vicdanen sorumlu hissediyorum demişsiniz ya çok iyi anlıyorum sizi, ailemin ben den beklentisi olmuyordu ama vicdanım rahat etmiyordu.çalışma hayatında iki üç yıl tamamen aileme destek çıktıktan sonra durup düşündüm para kazandığım en güzel yaşlardayım kendim için bir şeyler yapmazsam ileride bunun da pişmanlığını yaşarım diye, kredi çekip araba aldım.Kredim ve kendi masraflarımdan kalanın dışında da Olduğu kadar aileme destek çıktım..Şimdi iyiki de kendim için de bir şey yapmışım diyorum.Kendiniz için bişeyler yapın mutlaka tavsiye ederim.