Evi yokmuş! Evlenemez mişim!


Amin çok teşekkür ederim.
 

Zaten tek taraflı olan şeyler beni hep rahatsız etti. El ele vererek olsa herşeyimiz. Herşeyde yan yana olsak. İyi günde kötü günde denerek başlanmıyor mu evliliğe... Anlatamıyorum. Keşke sizler gibi beni anlayan bir ailem olsa.
 
sabır sabır anlarlar belki geç olur ama sonu güzel olur sen sıkma canını ama sakın yılma vazgeçme evi var diye parası var diye başkayıyla mutsuz olmaktansa 5 yıl bekle dolu dolu mutlu yaşa dualarım seninle
 

İnşallah canım çok çok teşekkür ederim. İnanıyorum herşeyin yoluna gireceğine. Çok sağol.
 
aynı şeyleri beinm akrabalarımda söyledi ama evi yok diye ayrılık olmaz şuanda nişanlandık herşey yolunda
 
her şey iyi tamam da düğüne ne gerek var. bi nikah yapsanız olmuyor mu? yani bu insanlardaki düğün takıntısını bi türlü anlayamıyorum. sırf ele güne hava atacam diye, millet gelsin de sonra arkamızdan bikaç gün, aaa bak filancanın oğlu- kızı şöyle düğün yaptı böyle düğün yaptı desin, dedikodu etsinler, eğlensinler, göbek atsınlar diye onca para saçmak.. üstelik ev alacak paranız bile yokken!
o düğüne gidecek parayla çok lazım olan ihtiyaçlar karşılanır, en azından beyaz eşyalarınızı alırsınız, ya da ev için birikim amaçlı kenara koyarsınız. ama yooook, illa ki düğün olacak, millet göbek atacak, sizde ele güne karşı yüzünüzü yere eğmiceksiniz! değil mi yazık diyorum yani.
umarım siz biraz olsun aklı başında birisinizdir de düğünün bu durumda ne gereksiz olduğunu idrak edersiniz.
 
Benimkine benzer bir konu..
Şu an yaşadıklarını o kadar iyi anlıyorum ki..
Evlenmemize onay vermeyen bir baba ile karşı karşıyayım aylardır..
Allah yardımcımız olsun..
 
böyle bir mantık olur mu ya. evi yoksa niye ayrılasın ki? ailen doğru düşünmüyo hiçç. onları ikna etmeye bak..
 
evi olan ama sana huzursuzluk veren kişiliği on para etmez birine karılık edeceğimee,kirada oturduğum ama her konuda bana huzur ve güven veren biriyle ömrümü geçirmeyi tercih ederim..
kimse evi yok diye beni sevdiğimden ayıramaz müsade etmezdim..
 
Kimse anasının karnından ev sahibi olarak doğmuyor. Birlikte para biriktirip eve alabilirsiniz imkansız bişey değil bu.
 


Ne kadar güzel yazmışsınız.
Ailenizin acaba aklında başka biri mi vardı sizin için diye şüphelenmeye başladım.
Çünkü normalde kırmızıyla çizdiğim yerleri yapabilen, bu vasıfları taşıyan erkek el üstünde tutulur, hatta evlendikten sonra bile varsa ailelerin gücü yardım bile görür.
Dediğiniz gibi önemli olan ne kadar kazandığı ya da ne iş yaptığı değil; utanmadan gocunmadan ne iş olursa yapabilecek evinin sorumluluğunu bilmesidir.
Bir de üstüne sizi bu kadar seviyor, el üstünde tutup koruyor, kolluyor...
Ev almanın da araba almanın da zamanı gelir, yarın olmaz 4 sene sonra olur.
Ailenizle bence güzel bir konuşma yapın, ikinizin her zorluğun üzerinden gelebileceğini anlatın.
Sevgi, saygı ve sadakat olduktan sonra eviniz 1 göz de olsa size saray gelecektir, ailenizin gençliğinden örnekler vererek bunları tekrar anımsamaları ve onay vermelerini sağlayın derim.
İnşallah yakın zamanda ikna edersiniz ve dillere destan mutluluğunuz olur.
 
Hemen hemen aynı durumu ben de yaşadım, erkek arkadaşm spor hocası(doktor,avukat,garanti meslek vb düşüncelerle), ailelerimiz biraz farklı vs diye annem 1 sene tanışmayı dahi kabul etmedi. Ben ne direttim, ne erkek arkadaşıma belli ettim. Sabrettim, yavaş yavaş tanıdı, önce kendisini sevdi. Gerçekten beni çok sevdiğine, değer verdiğine vs inandı.

Ailesiyle tanışmayı kabul ettiler, evden gittiklerinde de maalesef çok burun büküldü. Ben bu aileyle ne paylaşabilirim, ortak hiçbir sohbetimiz yok, dedi annem. Gerçekten de öyle. Ama onun dışında anneannem, erkek kardeşim çok sevdiler, destek verdiler. Ben hep arayı bulmaya çalıştım, yorulmadım mı çok yoruldum. Yeri geldi durduk yere kızdım sevgilime, çünkü anneme azıcık savunsam sorun çıkıyodu, belli de edemiyodum olanları, sıkıntılı dönemler geçirdim ama asla ona bu olanları söylemedim.
Şimdi ise nişanlıyız.
Sen de vazgeçme, arayı bulmaya çalış. Zaten bi zaman sonra senin onu çok sevdiğini, onun da çok iyi biri olduğunu anlayacaklardır...
 

Bende çok zor günler geçiriyorum bu konuyla ilgili.. Babam onay vermiyor.. Bu nişanlanma aşamasına nasıl geldiğiniz acaba..
Ahh ahh..
 
Yazdığım gibi canım. Acele etme, baskı yapma, zamana bırak. Üsütüne düşdükçe iyice geri tepiyolar çünkü.
Bende çok zor günler geçiriyorum bu konuyla ilgili.. Babam onay vermiyor.. Bu nişanlanma aşamasına nasıl geldiğiniz acaba..
Ahh ahh..
 
Hep mi babalar pürüz çıkarır...

2,5 yıldır süren bi ilişkim var. Ben üniversite öğrencisiyim, ama o lise mezunu. yabancı değil, zaten tanıyorlar aileler birbirlerini. annem ailesini de sevdiğimi de seviyor hani karşı çıkmıyor. ama babamın henüz haberi yok; duyarsa da karşı çıkacak muhtemelen çünkü biraz burnu ve gözü havada bir yapıya sahiptir kendisi. ayrıca biraz da dediğim dedik bi tip. düşüncesinin aksini kabul etmez kolay kolay. ben de bu yaşıma kadar her dediğine tamam dedim, karşı çıkmadım. bu olayda onu nasıl ikna edeceğim bilmiyorum... güveniyorum hayatımdaki insana, tamam evi arabası yok ama boş durmayı seven, boş gezen bir insan değil aksine çalışmadığı zamanlar sıkılıyor. 2,5 yıldır kafamda evlenince mutsuz olacağımıza dair hiç soru işareti oluşmamışken sırf babammış, amcammış bilmem kimmiş karşı çıkıyor diye sevdamdan, kurduğumuz hayallerden vazgeçmek istemiyorum. buradan çıkacak cevaplar benim için de faydalı olacak.
 
Son düzenleme:
canım şu an bu başlıkla eş değer bir konu açmak için foruma girdim ve tak...senin başlığın...sadece başlığına karşın cevap veriyorum...evi yoksa, sevdiğimiz adamla mutlu olmaya da hakkımız yok mu?
 
isyan artik yaa, bir ben degilmisim demekki ailesiyle bu konuda anlasamayan...

Allah yardimciniz olsun...
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…