tatlım ben evlenırken dugun borcundan başka hıc bışeye sahıp degıldık eşylar salon dugun borcu ama eşimde aynen anlatıgın karakterdeydı su an 7 yıllık evlıyız ama 4.5 senelıkk evlıyken evımızde oldu arabamızda oldu hepsını kafa kafaya verdık yaptık sevgımızden de hıcbışey yıtırmedık sen doğru duşunuyosun tatlım rabbım huzur dolu yuva versın yeter
Merhaba sana hemen kendimden örnek vericem bende sevdim ve benim sevdiğim kişi yani eşimin cebinde 5tl bile yoktu kpss hazırlanıyordu yani bir bilmece ile başladık sonunu düşünmeden ailem destek oldu...... 1,5 yıl konuştuk sonra iş yok güç yok para hiç yokkkkkk söz taktık borç harçla kpss;yi kazandı iptal edildi. Hiç para yok gene cepte ben çalışıyordum destek oluyordum arada yeni kitaplar alındı tekrar hazırlıklar falan filan 2. sınavda gene kazandı atandığı memlekete gitmeye yol parası yok düşün ailece yardımlaştık gene ihtiyaçlarını aldık sonra 1 yıl bende oda çalıştık sonra kredi çekip yoktan var edip evlendik 1 yıl oldu çok şükür çokta mutluyuz bizde ailelerimizde evimiz yok belki ama saygı, sevgi ve huzur dolu dolu ailem içinde benim içinde para hiç önemli değildi şimdi ben çalışmıyorum yaşadığımız yer çok küçük iş bulamadım eşim çalışıyo çok şükür biz bizi bilip ayağımızı yorganımıza göre uzattık bu yıl arabamızı aldık. ailen size destek olup yolunuzu kapatmazsa herşey hal olur bide ev öyle marketten üç kuruşa alınacak bişeymi ya millet yıllarca çalışıyor emekli ikramiyesiyle zar zor alıyor tuaf geliyo bana Allah yardımcınız olsun ......
sabır sabır anlarlar belki geç olur ama sonu güzel olur sen sıkma canını ama sakın yılma vazgeçme evi var diye parası var diye başkayıyla mutsuz olmaktansa 5 yıl bekle dolu dolu mutlu yaşa dualarım seninle
Meraba. Öncelikle zahmet edip okuyan,yorum yapan herkeze teşekkür ederim. Klasik belki artık ama benim derdim de bu.
3 yıldır hayatımda bana değer veren,beni gerçekten seven,herşeyden,herkesden her daim koruyan sevdiğim adamla evi yokmuş,işi iyi değilmiş diye evlenemez mişim. Ailemin görüşü bu. Dürüstlüğün her zaman paradan puldan önemli olduğunu hep tekrar ederler oysa ki. Laftaymış! Evet hak veriyorum onlara. Kendi çektikleri zorlukları benim çekmemi istemiyorlar. Rahat yaşamamı,hiç birşeyden eksik kalmamı istiyorlar. Anlıyorum gerçekten. Ama her zaman isteyince,çabalayınca her dileğimizin gerçek olduğuna inananlardanım. Ki sevdiğim kişi -sevdiğim için gözüm kör olduğundan düşünmüyorum böyle- herşeyi başarabilecek,taşı sıksa ekmeğini çıkarır derler ya işte öyle biri. Ben onun hayatına girmeden öncede böyleydi,şimdi de böyle. 3 yıl dile kolay. Yok o duyacak,yok o görecek diye doya doya yaşayamadık sevgimizi. Şimdi tam büyüdük,işimizi gücümüzü yerine oturttuk,vaktin geldiğine inandığımız zaman da yolumuza engeller konuluyor. Takıldığım konu bu değil aslında. Yani sabrederek,dua ederek bunları aşacağımı-zı biliyorum. Ya evi yok diye insan sevdiğinden ayırılır mı? Buna bozuluyorum. Zengin adamla evlensem adam beni mutlu edemedikten sonra ben ne anlayacağım o evlilikten. Param olacak huzurum olmayacak. Parasız hayat olmuyor bunu biliyorum. Ama Allah'a şükür durumu öyle kötü değil ya. Sadece ailesine o bakmak zorunda evin tek oğlu. Şuan ev alacak gücü yok. Öyle ağır bir yükün altına giremez. Düğün yapacak o kadar para gidecek zaten. Ama ''düğünü yapalım,borçları kapatır,hemen ev bakarız'' diyor. İstedikten sonra neden olmasın ki! Şimdi evin yok diyerek neden gururunu kırayım. 4-4 lük ilişkim varken neden zora sokayım,huzur bozayım. Mantıksız mı düşünüyorum ya! Bu ara zaten allak bullak kafam. Ruh gibiyim. Aileme derdimi anlatamıyorum. Herşeyi yoluna koyacağımıza inanmıyorlar. Babaannem desem başka sevdalarda. Damat arıyor yanık yanık! Ben ona sevdiğim var dedikçe o daha iyi nasip çıkar diyor. Kafayı yememem mümkün mü şu durumda...
Hemen hemen aynı durumu ben de yaşadım, erkek arkadaşm spor hocası(doktor,avukat,garanti meslek vb düşüncelerle), ailelerimiz biraz farklı vs diye annem 1 sene tanışmayı dahi kabul etmedi. Ben ne direttim, ne erkek arkadaşıma belli ettim. Sabrettim, yavaş yavaş tanıdı, önce kendisini sevdi. Gerçekten beni çok sevdiğine, değer verdiğine vs inandı.
Ailesiyle tanışmayı kabul ettiler, evden gittiklerinde de maalesef çok burun büküldü. Ben bu aileyle ne paylaşabilirim, ortak hiçbir sohbetimiz yok, dedi annem. Gerçekten de öyle. Ama onun dışında anneannem, erkek kardeşim çok sevdiler, destek verdiler. Ben hep arayı bulmaya çalıştım, yorulmadım mı çok yoruldum. Yeri geldi durduk yere kızdım sevgilime, çünkü anneme azıcık savunsam sorun çıkıyodu, belli de edemiyodum olanları, sıkıntılı dönemler geçirdim ama asla ona bu olanları söylemedim.
Şimdi ise nişanlıyız.
Sen de vazgeçme, arayı bulmaya çalış. Zaten bi zaman sonra senin onu çok sevdiğini, onun da çok iyi biri olduğunu anlayacaklardır...
Bende çok zor günler geçiriyorum bu konuyla ilgili.. Babam onay vermiyor.. Bu nişanlanma aşamasına nasıl geldiğiniz acaba..
Ahh ahh..
Yazdığım gibi canım. Acele etme, baskı yapma, zamana bırak. Üsütüne düşdükçe iyice geri tepiyolar çünkü.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?