Çocuk gözünden de böyle oluyor demek ki . Size yaşatılanlar için çok üzgünüm ve sizi gerçekten çok iyi anlıyorum. Çok haklısınız, söylenecek hiçbir şey yok.
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Evlat ayrımı ve torun ayrımı yapan anneanne ve dede
- Konu Sahibi avheraa
- Başlangıç Tarihi
Sanırım böyle devam ederlerse büyüdüğünde benim yavrum da benzer tavırlar sergiler. Sizin Allah bağışlasın anladığım kadarıyla birden fazla çocuğunuz var. İşte yaşadığım çıkmaz daha çok evladımın tek çocuk olması ve kuzeniyle o “kardeş gibi” hissetme duygusu. Yeğenimi de çok seviyorum birbirlerinden mahrum kalsınlar istemiyorum hem bu olan bitende onun hiçbir günahı yok. Ancak kimsenin de bizi bu kadar eşşek yerine koymasına bu kadar kolay lokma olmaya artık bir gram tahammülüm kalmadı. Benim evladım da torun, ben de evladım. Gerçekten yeter artık noktasındayım.
Canım daha önceki konularını da biliyorum malesef sen çocuğundan önce kendin sağlıklı gelişim göstermelisin çocuk seni hissediyor senin beklentilerin kıyasların kırgınlıkların devam ettikçe çocuğunda senin taklitçin olcak evet kabullenmesi zor ama daha önce de konuştuğumuz gibi gerçek bu . Sebep burda ablanızın boşanmış olması değil emin olun evli de olsa aileniz ona daha yakın olacaktı o zaman da başka şekilde sizi dışlayacaklardı o aslansın kaplansın sözleri varya hepsi uydurmaca bazı aileler tıpkı böyledir bir evlat otomatik olarak saf dışı kalır siz buna kendinizce sebep sonuç ilişkisi kurmaya çalışmayın bırakın kopun zihninizi bu fikirlerden arındırın evladınız anneanne görmesin ne olacak ? Benim evladım 25 aylık daha 1 defa gördü anneannesini ben üzülmüyorum şahsen çünkü eğer üzülüp kırgınlıkların beni yıkmasına izin verirsem çocuğum benim yaptığımı yapacak ve değer alma verme dengesi bozuk olacak siz şuan her ne kadar evladınız üzerinden sorguluyor gibi hissetseniz de olayı aslında tamamen sizin ablanıza ve annenize duyduğunuz kızgınlık bu evladınızı bu tarz çekilmelerle tanıştırmayın gerek yok emin olun hissediyorlar biliyorlar. Anneniz ablanızı daha çok sevmek istiyorsa bırakın sevsin siz kendi odak noktanızdan kopmayın
- 30 Ocak 2014
- 4.984
- 10.847
- 408
Aynısını benim teyzemle dayım yaptı bana....
Bir kuzenimle sürekli kıyaslarlardı. Gözümün önünde onu severlerdi. O 2 tane bişey alsa yarınını düşünen uyanık olurdu,ben alsam aç gözlü. Hep kendimi değersiz hissettirdiler. Ta ki yüzleşene kadar. Kendi değerimi anladım. Aşağı çekemediler. 50 tane eleştiri. Anladım ki ben de iyiymişim....
Öylelerindense 7 kat el iyidir. Sen de iyi bilirsin
A ahvera Mesafe koyup aramayın sormayın. Sordukları zaman anlatırsınız. İçinizi dökmeyince rahatlama yok size. İnsan kaç yaşında olursa olsun. Gün gelir devran döner hanım efendiciğim unutmayın.
Size davrandıkları gibi davranın dicem ama annesiniz,vicdan yapabilirsiniz. Bence gerek yok. Ya da numaralarını silin. Siz de önemsemiyormuş gibi yaparsınız. Ne kadar aileden olsalar da toksikler kötü.
- 20 Kasım 2018
- 15.776
- 59.568
- 598
- 36
Aileniz esinizi sevmiyor olabilir mi? Yani siz evlenmeden önce de ablanizla aranizda bu derece ayrim yapıyorlar miydi?
Bazi aileler damadı/gelini sevmeyince cocuk onun diye toruna da mesafeli duruyorlar. Esinizin hastaliginda yaninizda olmamaları da yine esinizi sevmediklerinden olabilir mi?
Bazi aileler damadı/gelini sevmeyince cocuk onun diye toruna da mesafeli duruyorlar. Esinizin hastaliginda yaninizda olmamaları da yine esinizi sevmediklerinden olabilir mi?
Tam tersi lafa gelince oğlumuz olsa bu kadar çok severiz derler, her şeyi ondan talep ederler ve eşim gerçekten her işlerine koşturur. Diğer damatlarından nefret ederlerdi ki zaten boşanıyorlar. Eşim için de hep melek gibi çocuk , tertemiz vs diye bahsederler. Kendisine de iyi davranırlar ancak bizim onlara işimiz düştüğünde yok olurlar. Eşim rahatsızlandığında ki çok şükür geldi geçti gayet de ciddi bir durumdu çocuğumuz daha bebekti ve büyük bir şok ve yıkım yaşamıştık . “Amaan geldi geçti çok şükür aslansınız siz halledersiniz” diyerek yine o esnada çok daha ufak tefek dertleri olan ablamın yanındalardı. Yani eşimle hastaneye bile gidemedim bebeğimi bırakacak kimsem olmadığı için o süreçte ; bunları kendilerine söylediğimde e gelmiştik ne kadar büyütüyorsun falan diyorlar. Yani asla anlamayacaklar yaşattıklarını ve benim ne hissettiğimi. Ya da anlamak istemiyorlar bilmiyorum. Ama öteki taraftan ablamın boşanması dünyanın en önemli konusu ölüm kalım meselesi onlar için. O konu o kadar önemli ki benim yavruma anneannelik dedelik yapmaları imkansız adeta onlar için: diğer çocuk mağdur, ablam mağdur , sen de ablanla ilgilen diyorlar bir de bana hep. Hayatımız bu döngüde geçiyor ; boşanmadan önce de bu böyleydi şimdi de böyle.
Söylediklerinizde çok haklısınız , mantıklı bir şekilde düşündüğümde her şeyin farkındayım, konuyu siz açsanız aynı şeyleri yazardım muhtemelen ben de. Ama sanıyorum ki konuyla ilgili ne kadar terapi almış olsam da ben mesela sizin kadar dirayetli ya da güçlü adına hangi sıfatı koyarsanız koyun o şekilde davranamıyorum. Sürekli mesafe kararı alıyorum , uyguluyorum da ama bir an oluyor bir nokta oluyor kendimi çok köksüz hissediyorum ve alamadığım o evlatlık hakkını kendi yavruma yaşatmayacağım onlardan çatır çatır adil olmalarını isteyeceğim derken buluyorum kendimi . Neyin doğru neyin yanlış olduğuna bir türlü karar veremiyorum . Gidince ben kendimi gurursuz ve kolay lokma gibi hissediyorum ama bir taraftan da yaşlanıyorlar sen saygını koru evlatlık vazifeni yap diyorum. Ama sonra oğlum için asla orada olmadıklarını düşününce de hayır diyorum , uzak olsunlar diyorum. Özetle işlerine geldikleri kadar hayatlarındayız ve kendimi geçmiş durumdayım artık oğlumun yok sayılması beni gerçekten çok üzüyor. Siz nasıl bu kadar keskin ve güçlü bir şekilde çözüyorsunuz bu konuyu gerçekten ben de istiyorum artık bunu başarmayı
Bakın yine aynı şeyi yapıyorsunuz konunun oğlunuzla bir alakası yok o tüm bunları bilmiyor bu döngüde o yok . Bu konu tamamen annenizle sizin aranızda üzgünüm ama evlat ayrımı kardeş kıskançlığını getirir siz de şuanda kardeş kıskançlığı yaşıyorsunuz doğal olarak ama yaptığınız en büyük hata olmayacak bir şeyi oldurmaya çalışmak zorlamak sonunda yine kendiniz üzüleceksiniz ve oğlunuzu üzeceksiniz. Anneniz ve ablanız sizinle savaşmıyor farkındaysanız siz kime savaş açıyorsunuz? Onlar hayatına bakıyor sizi yok sayıyor siz neden böylesine hırs yapıp kendinizi küçük düşürüyorsunuz? Ben cevap vereyim yıllarca içinizde biriken hisleri ezilmişlği kendiniz adına ses çıkaramadığınız için oğlunuzun üzerinden dosyayı yeniden açıp iyileşmek istiyorsunuz olmaz hayatım olmaz evlat ayrımı çok ama çok keskin bir bıçaktır bir defa kesti mi bir daha kolay kolay iyileşmez evladınızı bu dengesiz durumlara sokmayın onu kullanarak kendi uğradığınız haksızlığa hesap sormaya annenizle yüzleşmeye çalışmayın çünkü biz öyle birşey yapmıyoruz der çekilirler malesef acı gerçek şu ki kendi kanınızdan insanları bile kendinizi zorla sevdiremezsniz ne yapabilirsiniz siz de onlar gibi işinize gelince görüşürsünüz veya hiç görüşmezsiniz. Nasıl rahat edeceğinize karar veremiyorsunuz çünkü halen beklenti içindesiniz bakın çok uzattım ama ben çok daha ağır şeyler yaşadım ve buna rağmen şu son 6 ay koyduğum mesafe bana hayat suyu oldu kafam sakinledi ruhum dinlendi bu noktadan sonra zaten benim içimden gelmiyor görüşmek
- 20 Kasım 2018
- 15.776
- 59.568
- 598
- 36
Anladim. Maalesef bu sekilde yazmak cok uzucu o zaman dertleri sizinle. Siz hep evin güçlü kızı, ablaniz zayıf caresizi olduysa (en azindan kendini oyle lanse ettiyse) siz nasilsa yaparsiniz halledersiniz diye size ozen gostermiyorlar.
- 17 Haziran 2024
- 1.703
- 6.282
- 78
Kötü gününde de iyi gününde de yoklarmis daha ne diye gidiyorsun evlerine? Çocuk yalnızlık çekiyor diye kendine bahane bulma bence, başka arkadaşlar bulur mutlaka. Bir gitmez iki gitmez unutur. Silerim ben böyle aileyi. Hem destek yok hem sevgi ilgi yok, ne diye sevgi dileniyorsun bunlardan
Son düzenleme:
- 1 Ocak 2022
- 6.055
- 23.138
- 298
Benim en zor günümde anam babam yanımda olmayacaksa varsın iyi günümdede yanımda olmasın.Ayrımı,gayrımı,boşanmayı hepsini geçin Eşiniz ölümle savastayken siz yanlız bırakılmışsınız bu işin aması fakatı lakini olmaz kendinize gelin!!!Babam kanserden vefat etti ve en zor zamanda amcam bizi ortada bıraktı.O gün benim için amcam öldü , babamla gömdüm onu.Bazı şeylerin affı vardır can, kan ,aile ,akraba der devam edersin ama bazı şeylerin affı yoktur .....
- 30 Mayıs 2021
- 308
- 1.005
- 63
- 28
Ay ben sizin çocuğunuzun yerinde oldum bu hikayede. Annemin annesi dayımla yaşıyordu ve annem sizin yerinizdeydi. Annem dışlandığını kabul edemedi, kendini yıprattı hasta oldu, üzüntüden otoimmün hastalıkları falan çıktı ama benim umrumda bile değildi annemin "kök ailesi ile bağ kurmak". Aile konsepti bu topraklarda çok sağlıksız bir bağ olarak insanın ayağına dolanıyor zaten sınırların saygının görülmediği ve sevginin de hor görüldüğü. Siz de kendi kırgınlıklarınızı oğlunuzu konu ederek (buna kalben inanıyor olabilirsiniz bu arada, kendiniz de farkında değilsinizdir) sürdürüyorsunuz.
Kaldı ki çocuklar anlar dediğiniz gibi, teyzesinin ayağınızı kestiğini, anneanesinin babası hastayken umursamazlığını bu tavırları anlayıp ileride onlara öfkelenecek ve görüşmek istemeyecek muhtemelen. Siz kendi kendinizi yorduğunuzla kalacaksınız bence.
Bu arada ben oğlunuzun yerindeydim demiştim, su an dayımla görüşmüyorum, anneannemi hala seviyorum. Tabii benim anneannemin ayrı evi var artık. Yani sadece onunla görüşme şansımız var ve öyle vakit geçiriyoruz. Annem de aştı sorunlarını o da kardeşiyle değiş anneannemle görüşüyor sadece. Olmayanı kestirip atınca insan kendine geliyor gerçekten.
Şu düşünce sizce çocukla mı ilgili yani kendiniz için iyi bir şey yapmıyorsunuz.
Kaldı ki çocuklar anlar dediğiniz gibi, teyzesinin ayağınızı kestiğini, anneanesinin babası hastayken umursamazlığını bu tavırları anlayıp ileride onlara öfkelenecek ve görüşmek istemeyecek muhtemelen. Siz kendi kendinizi yorduğunuzla kalacaksınız bence.
Bu arada ben oğlunuzun yerindeydim demiştim, su an dayımla görüşmüyorum, anneannemi hala seviyorum. Tabii benim anneannemin ayrı evi var artık. Yani sadece onunla görüşme şansımız var ve öyle vakit geçiriyoruz. Annem de aştı sorunlarını o da kardeşiyle değiş anneannemle görüşüyor sadece. Olmayanı kestirip atınca insan kendine geliyor gerçekten.
- 5 Nisan 2023
- 5.012
- 16.673
- 178
- 28
Hikayenin bi diğer kısmı olarakta ben örnek vereyim bende sevilen torundum, çocukken bile fark ederdim zaten babanem söylemektende çekinmezdi, ona ve halalarıma tıpa tıp benzemem diğer torunları o kadar benzememesi midir (bunuda derdi) artık bu sebepten mi yoksa ailem ayrı diye mi bilmiyorum.(annemle yaşadım)He şuda var sadece babane dede değil halalarda aynı şekildi gezme tozma beni yanlarına alırlardı çok sevildiğimi hissederek büyüdüm, kuzenlerim kıskanırdı bazı anlarda çocuk aklı işte. Gel gelelim yetişkinim anneyim ve bu durumun hayatıma etkisi nedir derseniz kesinlikle ve kesinlikle öz saygı kazandırması, çocukken sevilen çocuklar yetişkin olduğunda kendilerine daha çok saygı duyuyorlar, daha özgüvenli oluyorlar, sözüm ona sevgi ilgi dilenmiyorlar. Bence bu çok önemli, kız içinde erkek içinde.
Bu yüzden bi çocuk sevilmiyorsa bi ortamda bu hissediliyorsa anne baba engel olmalı seti çekmeli. İnanın çocuklar hissediyor, ona iyi davransınlar, 2 oyuncağı bir bir bölsünler fark etmez, anlıyorlar. Evlat ayrımı bakın size ne yaralar açmış, değersizlik hissi ile yetişkinken nasıl baş edemiyorsanız bu hep çocukluktan aşılandığı için oluyor.
Bu yüzden bi çocuk sevilmiyorsa bi ortamda bu hissediliyorsa anne baba engel olmalı seti çekmeli. İnanın çocuklar hissediyor, ona iyi davransınlar, 2 oyuncağı bir bir bölsünler fark etmez, anlıyorlar. Evlat ayrımı bakın size ne yaralar açmış, değersizlik hissi ile yetişkinken nasıl baş edemiyorsanız bu hep çocukluktan aşılandığı için oluyor.
