Aslında bu tip durumlarda bence en önemli tavsiyeyi yapmışsınız: Evi ayırmışsınnz üstelik kredi çekerek hazır paranızı azaltıp abinin borç istemesini engellemek. Başarılı da olmuş.
Ablanız da parasını bir yere gömsün, bu isteklerden kurtulsun.
Şimdi ikinci en önemli konuya gelelim: Annenizle mesafe koymaya şimdiden başlayın. Reddedin demiyorum ama peşine de düşmeyin, elinizi çekin.
Peki neden şimdi?
Sizin asıl sınavınız ileride başlıyor. Şu soruyu soralım ileride torun geldiğinde anneniz nasıl davranacak?
Siz onu affettim bunu affettim dedikçe annenizin küstahlığı gittikçe artıyor, o kabloyu elinden alıp yere çarpsanız şimdi size çok daha iyi davranırdı.
Sizi kaybetme korkusu yok, pasif olmanıza alışmış hatta gözü dönmüş. Yenge iki gün sonra torun göstermez diye peşinde fıldır fıldır dönüyor.
Peki iki gün sonra sizin çocuğunuza ayrım yapıp aşağıladığında ne olacak? Siz kendinize kıyarsınız da (kablo olayından belli) çocuğunuza kıyamazsınız. O zaman da tepkiniz şimdiki gibi pasif olmaz, aman yaşlılıkta üzülmesinler demezsiniz. Çoğu ilişki bu noktada tamamen kopuyor, geri dönüşü yok.
O noktayı beklemeyip şimdiden mesafe koyarsanız sizi kaybetme korkusu gelir, çekinir. İşte o çekingenlik anne-kız ilişkisini kurtarır.
Peşinde annem annem diye dolanmayın, bir duruşunuz olsun.
Bu kadar paragraf yazdım, abiniz ve yengeniz için tek diyeceğim anne babanızın kabahatinin bir sonucukar, dik dursalardı tek kuruş gitmezdi. O yüzden onları yardımcı karakter olarak görüyorum.