Sevgili Lily,merhaba aramıza hoşgeldin
topiği okuduguna göre söylememe gerek yok ama yine de hatırlatayım ben anne değilim evli de değilim ama buradaki tüm anne ve anne adaylarını çok seviyorum sen de bu ailenin yeni bireyisin artık
inşallah Allah gönlünde olanın hakkında hayırlı olanını sana nasip eder
eee artık sen de hamiş annelerimizden birisin
başvuru tarihiniz de çok manidar:)
bak nushunun 2 aylık bir bebeği var ve 2 ay önce başvuru yapmıştı buradaki hikayeleri okuyunca Rabbimin büyük lütuflarını daha çok görüyor ve şükrediyorum inan çok güzel bir duygu bu, bir bebeğin senin için biyerlerde beklediğini bilmek...
anne değilim ama bir bebek görsem, dayanamıyorum bebek lafı bile yetiyor herhalde annelik içgüdüsü dedikleri şey bu olsa gerek her bayana Rabbim katından verilen şefkat duygusu....
neyse cok uzattım başvurun hayırlı olsun
bizi takibe devam et olur mu????
sevgiler...
Merhaba sevgili anneler,
Yazmadan önce konunun en başından itibaren bütün mesajları okumak istedim.Elbetteki hem çok duygulandım hem de yüreklendim.
Ben 34 yaşında evlendim.4 yıldır çocuk sahibi olmaya uğraşıyoruz.Hiçbir neden bulunamasa da 4 aşılama,4 tüp bebek denemesi geçirdim,hepsi negatif.İnanın ne evlilikten birşey anladım ne de bir şeyden zevk alır oldum.Bu durum eşimi de çok etkiledi.Aşırı strese girdi.Evimizin de huzuru bozuldu.Biz de düşündük taşındık son denemeden sonra yanlız yaşlanmaktansa evlat edinerek anne baba olmaya evlat yetiştirmeye karar verdik.Bu karar gerçekten çok içime sindi,rahatladım.Artık biz de anne baba olabiliceğiz inşallah.Bence de doğurmayla arasında hiçbir fark yok.Ben de Allah'ın bebeklerimizi önceden bize yazdığını zaten bizim çocuklarımız olduğunu düşünüyorum.Artık çok heyecanlıyım.Yaşamım yeniden anlam kazandı.Yeniden hayal kurmaya başladım.Eşim de rahatladı.Bundan sonra Allahım doğal yolla da verirse kardeş olur,yok vermezse de tek evladımıza gözümüz gibi bakarız.Eşim tek çocuk.Kayınvalideminde şu an torunu yok.Bizde iki kardeşiz.Ne yazıkki erkek kardeşimin de çocuğu olmadı henüz.Dolayısıyla anneminde torunu yok.Hepimiz için çok özel ve paylaşılamaz olacak inşallah.
21.11.2011 de eşimle kuruma başvurduk.Kız,erkek fark etmez,0-1 yaş terk bebek hatta ikiz de olabilir dedik.Bundan sonra ziyareti bekleyeceğiz.Hep dua edelim inşallah Allah sağlıklı,hayırlı,uzun ömürlü evlatlarımızı tez günde hayırlısıyla nasip eder,yüzlerimizi güldürür.Çocuğuna kavuşmuş annelerede çocuklarıyla sevdikleriyle birlikte nice sağlıklı ve mutlu yıllar diliyorum.
Herbirinizi seviyorum.
Güzel haberlerde buluşmak dileğiyle.
Hoşbuldum.Çok teşekkür ederim.Bugün kurumu aradım.Sosyal çalışmacımız belli oldu.Bundan sonra ziyareti bekleyeceğiz.Bence bu karar hepimiz için şahane bir karar.Özellikle son bir yılda bebeği olanları gördüğümde onlar adına sevinsemde içim burkuluyordu.Bir bebeği sevmek istesem "yazık çocuğu yok onun için çocuklara düşkün "gibi düşünmelerinden çekindiğim için sevemiyordum.Tabi bu benim hassasiyetim.Kuruma gittiğimizden beri bebekleri rahatlıkla seviyorum.Hamile olanları ya da bebeği olanları gördüğüm de içim burkulmuyor.Nasılsa anne olacağımı biliyorum.Önemli olan nasıl daha iyi bir anne olabilirim düşüncesi bundan sonra.İnşallah bundan sonra sizler için de dua ediyorum tez zamanda Allahım sağlıklı,hayırlı evlatlar nasip etsin.aramıza hoşgeldin, bu kararınızdan ötürü seni ve eşini kutluyorum, burda çoğumuz benzer aşamalardan geçtik ama sonuçta bu kararı almış olmak gerçekten çok rahatlatıcı ve güzel.ben kuruma başvurduğum günden itibaren omuzlarımdan büyük bir yük ve sıkıntı kalktı. artık bu konuyla ilgili olumsuz her düşünce bir anda yok oldu ve kendimi o günden beri gerçekten hamile gibi hissediyorum.büyük bir heyecanla bekliyoruz bebeğimizi. çevremde hala kendini tedaviler ve doktorlarla perişan eden umutsuz arkadaşlarım var ve bizim seçtiğimiz yolla anne baba olmayı asla düşünmeyenler var aralarında.onları eleştirmiyorum, sonuçta herkes benim gibi düşünmeyebilir diyorum ama çok acıyorum hallerine.çünkü umutsuzlukla kendini harab etmek yerine böylesine güzel bir yol varken neden kendilerine işkence etmeye devam ediyorlar anlayamıyorum.evet biz çok doğal bir yolda hissediyoruz kendimizi ama inanın arkadaşlar bunu aklının ucunden bile geçirmeyen o kadar insan varken ben bizim gerçekten bu kararı zamanında alıp hem kendimizi hem de ailelerimizi yıpratmadığımız için özel olduğumuzu düşünüyorum.bence hepiniz gerçekten çok özelsiniz, sevgiyle kalın:)
Evlat edinmek kadar yüce bir gönüllük yok gerçekten.
Hiçbir kan bağı olmadan savunmasız bir bebeği almak, ona bağlanmak, anne olabilmek...
Ben çocuk esirgeme de çalışırken insanlar bir heyecan sıralarını bekliyorlardı.
Keşke mümkün olsaydı da kimse beklemeden yavrularına kavuşabilseydi.
Maalesef kuruma gelen her bebek evlatlık verilemiyor.
O masum günahsız meleklerin ne şekilde yuvaya geldiklerini görseniz içiniz parçalanırdı.
örnek veriyorum kadın geldi ben bebeğe bakamıyorum dedi. Sebep olarak eşinin kaza geçirdiğini söyledi.
Oysa adam yanındaydı ve sapasağlamdı.
Kadın çocuğu emzirdi verdi, bebeği aramaması söylendi. çünkü evlatlık verilsin dedi. Ben neden arıyımki işim mi yok gibisinden laflar etti.
Insan öyle kötü oluyor ki...
Abisinden, babasından hamile kalan küçücük genç kızlar,
babaannesinin, anneannesinin bakmadığı bebekler
sırf ayni nakdi yardım almak için çocuğunu alıp evde canından bezdirenler.
Dövenler, hatta kendi öz evladına bıçak çekenler
ailesi şizofren olanlar neler neler.
Kuruma 20 bebek geliyorsa 5i ancak evlatlık olabiliyor.
Daha evde yemek yapmayı bilmeyen, tırnakları ojeli genç çiftler gelirdi onu bırakan vefasız kadınlardan kat kat daha iyi annelik yapabiliyorlardı. Elleri titrerdi bebeğini almaya gelenlerin.
Canlarım benim ya.
Yuvada yetişen çocukların her şeyi var ama sevgileri yok.
Böyle olunca sosyal hayata uyum sağlayamıyorlar.
Elimizden geldiğince bu konuda duyarlı olalım, evlatlık alanlara da canı gönülden allah razı olsun diyorum...
Bilmez miyim meldacım.
Şimdiki heyecan bebeği kucağına aldığında solda sıfır kalıyor.
Elleri ayakları titrerdi annelerimizin.
Rabbim en sağlıklısından, hayırlısından bir yavru nasip etsin sizlere.
Her ne kadar siz bebeği alıp büyütseniz de illa bir yerde biyolojik ailesine çektiği tarafları oluyor.
Nur yüzlü bir amca vardı benim kurumda olduğum zamanlarda.
Yıllar önce erkek bebek almış.
Terk bebekmiş.
Adamın hali vakti son derece yerinde.
Oğluna yatlar, katlar, arabalar ne istese verecek durumda.
Ama çocuk o kadar bencildi ki kendi ailesini aramakta diretiyordu.
Ki ailesi hakkında tek bir bilgi bile bulamaz. Terk edilmiş çünkü.
Evlatlık alan aileyi bir görseniz varya pamuk gibilerdi.
Yine de kızamıyorlardı aslında.
Asıl anne baba onlardı işte.
Bir çocuk dünyaya getirmişsin haberin bile yok ne kadar acı bir durum
kızlar merhaba
nerelerdesiniz?
Liliy gibi bende yoklama çekeyim dedim:)))
Lily? Nushu bebek geldi bizleri unuttun, neler yapıyorsun , izne ayrıldın mı?
Bebek odası hakkında bilginize ihtiyacım var.
Pırılım, Angelika sizde yoksun...
Bebek odalarınız ortalama ne kadara nerelerden aldınız?
Paylaşırsanız sevinirim:)
bu arada emzirmeyle ilgili bir kitap sipariş ettim.
Merak edenler olursa paylaşırım.
Ama emzirmek mümkün...
Denemek kesin lazım:)
Merhaba Sevgi_Meleği,
Tahmin ediyorum ki iyi niyetle buradaki arkadaşlara destek olmaya çalışıyorsun.. Teşekkür ederiz.. Yazılarının içindeki bazı cümleler beni çok rahatsız etti.. Yazmadan edemedim..
Bu topik, evladına bu bu yolla kavuşan annelerin tecrübelerini paylaştığı, bekleme sürelerini birbirine destek olarak geçirdiği bir topik. Yani bizler kurumda çalışmadık ama, o yavruların nasıl dünyaya geldiklerini nelere maruz kaldıklarını zaten biliyoruz.. Burada onları açık açık yazmanın gereği yok değilmi arkadaşım.. Bu yazıları belki evlat edinmiş onlarca genç kardeşimiz okuyor olabilir ve üzülebilirler.. Onlar hep bebek kalmıyorlar, büyüyorlar.. Çok hassas konular.. Evlatlık demesek olmaz mı.. Onlar evlat zaten... Canlar..
kızlar merhaba
nerelerdesiniz?
Liliy gibi bende yoklama çekeyim dedim:)))
Lily? Nushu bebek geldi bizleri unuttun, neler yapıyorsun , izne ayrıldın mı?
Bebek odası hakkında bilginize ihtiyacım var.
Pırılım, Angelika sizde yoksun...
Bebek odalarınız ortalama ne kadara nerelerden aldınız?
Paylaşırsanız sevinirim:)
bu arada emzirmeyle ilgili bir kitap sipariş ettim.
Merak edenler olursa paylaşırım.
Ama emzirmek mümkün...
Denemek kesin lazım:)
Merhaba sevgili anneler,
Yazmadan önce konunun en başından itibaren bütün mesajları okumak istedim.Elbetteki hem çok duygulandım hem de yüreklendim.
Ben 34 yaşında evlendim.4 yıldır çocuk sahibi olmaya uğraşıyoruz.Hiçbir neden bulunamasa da 4 aşılama,4 tüp bebek denemesi geçirdim,hepsi negatif.İnanın ne evlilikten birşey anladım ne de bir şeyden zevk alır oldum.Bu durum eşimi de çok etkiledi.Aşırı strese girdi.Evimizin de huzuru bozuldu.Biz de düşündük taşındık son denemeden sonra yanlız yaşlanmaktansa evlat edinerek anne baba olmaya evlat yetiştirmeye karar verdik.Bu karar gerçekten çok içime sindi,rahatladım.Artık biz de anne baba olabiliceğiz inşallah.Bence de doğurmayla arasında hiçbir fark yok.Ben de Allah'ın bebeklerimizi önceden bize yazdığını zaten bizim çocuklarımız olduğunu düşünüyorum.Artık çok heyecanlıyım.Yaşamım yeniden anlam kazandı.Yeniden hayal kurmaya başladım.Eşim de rahatladı.Bundan sonra Allahım doğal yolla da verirse kardeş olur,yok vermezse de tek evladımıza gözümüz gibi bakarız.Eşim tek çocuk.Kayınvalideminde şu an torunu yok.Bizde iki kardeşiz.Ne yazıkki erkek kardeşimin de çocuğu olmadı henüz.Dolayısıyla anneminde torunu yok.Hepimiz için çok özel ve paylaşılamaz olacak inşallah.
21.11.2011 de eşimle kuruma başvurduk.Kız,erkek fark etmez,0-1 yaş terk bebek hatta ikiz de olabilir dedik.Bundan sonra ziyareti bekleyeceğiz.Hep dua edelim inşallah Allah sağlıklı,hayırlı,uzun ömürlü evlatlarımızı tez günde hayırlısıyla nasip eder,yüzlerimizi güldürür.Çocuğuna kavuşmuş annelerede çocuklarıyla sevdikleriyle birlikte nice sağlıklı ve mutlu yıllar diliyorum.
Herbirinizi seviyorum.
Güzel haberlerde buluşmak dileğiyle.
Sevgili Pırılım,Merhaba hoşgeldin..
Başvurun hayırlı uğurlu olsun.. Hayırlısıyla tez zamanda evladına ya da evlatlarına kavuşmanı diliyorum..
Hepimizin yaşadıkları aşağı yukarı birbirine o kadar benzer ki.. Sanki aynı konunun farklı insanlarla yaşanmış halleri gibiyiz..
Yazdıklarını okuyunca, düşündüm de eşimle başvurumuzu yaptığımızdan beri neredeyse hiç tartışmadığımızı fark ettim.. Yıllardır yaşadığımız o bebek özleminin gerginliği gidince pamuk gibi bir çift olduk.. Evladımıza kavuşunca nasıl olacağımızı hayal bile edemiyorum..
Allah, anne olmak için çarpan kalpleri, kucakları boş bırakmasın inşallah..
Güzel haberlerini bekliyoruz..
Merhaba Sevgi_Meleği,
Tahmin ediyorum ki iyi niyetle buradaki arkadaşlara destek olmaya çalışıyorsun.. Teşekkür ederiz.. Yazılarının içindeki bazı cümleler beni çok rahatsız etti.. Yazmadan edemedim..
Bu topik, evladına bu bu yolla kavuşan annelerin tecrübelerini paylaştığı, bekleme sürelerini birbirine destek olarak geçirdiği bir topik. Yani bizler kurumda çalışmadık ama, o yavruların nasıl dünyaya geldiklerini nelere maruz kaldıklarını zaten biliyoruz.. Burada onları açık açık yazmanın gereği yok değilmi arkadaşım.. Bu yazıları belki evlat edinmiş onlarca genç kardeşimiz okuyor olabilir ve üzülebilirler.. Onlar hep bebek kalmıyorlar, büyüyorlar.. Çok hassas konular.. Evlatlık demesek olmaz mı.. Onlar evlat zaten... Canlar..
Merhaba Pırılım,
Ben de rahatsız olmuştum açıkçası yazılanlardan. Hepimizin adına bu şekilde ifade etmen çok yerinde olmuş. Bizim yaşadığımız olay herkesin başına gelebilir, aynen hayatımzıdaki diğer olaylar gibi. Dolayısıyla bize ve bebeklerimize/çocuklarımıza ayrı bir statu verilmesi hoş olmuyor.
Açıkçası ben çocuğun ne şekilde verildiğini, nasıl bir ortamda olduğunu falan bilmek istemiyorum çünkü gerek yok o benim bebeğim olacak ve benimle büyüyecek. Ne kadar şanslıyız ki ülkemizde böyle bir uygulama var hem minikler hem de bizler için harika bir çözüm. Önemli olan bu bence. Biz bekleme sürecimizin keyfini çıkaralım tatlım.
Herkese sevgilier,
Angelica
Sevgili Angelica,
Rahatsızlık konusunda yalnız olmadığıma sevindim, düşüncelerini çok güzel özetlemişsin.. Eline sağlık.. Her kelimene katılıyorum..
Şanslı olduğumuzu düşünmen ve bunu yazman çok hoşuma gitti.. Bende öyle düşünüyorum, evlat ta ayrım olmaz.. Allah, bu şekilde anne olma ayrıcalığını bize yaşatıyorsa bunun da kıymetini bilmemiz ve farkında olmamız gerekiyor değil mi.. Unutmadan hazırlıklarını sormak istiyorum, ne durumdasın, tamamlayabildin mi..
Merhaba Pırılım,
Bu aralar benim işlerim çok yoğunda ama arada birşeyler yapmaya çalıştım. Kıyafetlerimiz hazır, alınacak eksik listemiz hazır ki bunları haftasonu almayı planlıyorum. Odamıza karar vermiştik zaten haftaya onu sipariş edeceğiz. Mama ve bez miniğim gelince alınacaklar arasında. Eve yardımcı bulma işim var orada kararsızım henüz seçim yapamadım. Bir de çocuk doktoruna karar veremedim. Sanki haftaya gelecekmiş gibi hissediyorum ama bakalım belli olmaz tabii.
Nushu napıyor caba, hiç haber yok.
Sevgiler,
Angelica
Merhaba Canım,
Bende değişiklik yok bekliyoruz. Emzirme konusunda bilgilerini paylaşırsan çok sevinirim, ben de bebeğimi emzirmek istiyorum tabii başarabilirsem.
Sevgiler,
Angelica
Merhaba Shenay cım,
Nushu nun bilgisayarında sorun olduğu için şimdilik yazamıyor..İnşallah en kısa zamanda gelecek.. Şu an evinde ve prensesiyle meşgul.. Kalbi bizimle..
Bebek odasına gelince biz henüz almadık ama Meltem Mobilyanın yeni çıkan Rose modeline bayıldımmm.. Hem bebekken hem de genç kız olduğunda çok rahat kullanabilir..
Ayrıca dolabı o kadar büyük ki şifonyerini almasan bile olabilir.. 7 yıl garantisi var antikanserojen, antibakteriyel, antialerjen..
Emzirme ile ilgili kitabı sana birisimi tavsiye etti cnm yoksa sen mi araştırıp buldun? Bir ara emzirme konusunu çok araştırdım ve mümkün olmadığına karar verdim..
Aksine ikna olmayı çok isterim.. Tavsiye edersen kitabi bizde alabiliriz.. Heyecanla bekliyor olacağız değil mi Angelica..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?