Canım beni de ağlattın şu an.Hakkaten çok duygusal bir hikaye.İşte bu kader.Bir yanda sevinenler,bir yanda üzülenler.Demekki Allah ona doğurduktan sonra annelik etmeyi nasip etmemiş.Annesi olarak seni seçmiş.Sen de dünya tatlısı bir annesin.Ben hep şöyle düşünüyorum bu olayda"Allahım iyiki veren değil de alan tarafım.Çok şükür diyorum."5-6 ay önce evlat edinme üzerine yabancı bir film izledik tesadüfen bebeğimizin yeni geldiği haftalarda.Durumları iyi ama,çocuğu olmayan bir çift evlat edinmiş,çocuk 5-6 yaşlarına gelmiş dünya tatlısı bir erkek çocuğu.Anne-babayla ilişkileri mükemmel.Çok mutlular.Bırakan kadında sevgilisi hapishanede ve alkol bağımlısı olduğu için çocuğu bırakmış.Adam hapishaneden çıkınca çocuğun peşine düşüp almak istiyorlar.Oradaki kurallara göre çocuk hafta sonları doğuranların yanına geliyor.İlkinde iyi vakit geçirselerde daha sonra adamın eski huyları depreşiyor.Alkol alıyor,çocuğa bağırıyor,hatta vuruyor.Çocuğa yanlarında kaldıkları ailenin anne babası olmadığını söylüyorlar.Çocuk oradan çok mutsuz birlikte yaşadığı anne babasını özleyerek,kafası karışık dönüyor.Anne babasına"Sizin anne babam olmadığınız söylediler diyor.""Baba da " Sen beni seviyormusun,sence bir baba neler yapar diyor"Çocuk da"Oyun oynar,birlikte vakit geçirir,mutlu olur,ben seni çok seviyorum" O zaman tabiki babamsın diyor.Diğer doğuran kadın bu yaşanmışlıklardan sonra seneler önce çocuğu bırakmakla ne kadar doğru bir karar verdiğini anlıyor.Kendi şartlarında,kocasının bu durumunda çocuğu çok mutsuz ve sorunlu yetiştireceklerini anlıyor.Kendisi kuruma gidip ben oğlumu çok sevdiğim ve onun iyiliğini istediğim için onu annesine bırakıyorum diyor.Ve ekliyor"Oğlumu çok seven bir annesi,babası var"Ben çok etkilenmiştim.Bana bu filmi hatırlattı yazdıkların.Allahın işlerinde sorgu sual olmaz.Allah,bırakmak zorunda kalanlara yardım etsin.Ama çok şükür biz bırakan değil alan konumundayız.Allah bize bunu nasip etmiş.Çok şükür.Çocuklarımıza Allahın yardımıyla,sevgi ve ilgi ile en iyi şekilde yetiştirip bizlere,vatanına hayırlı,inançlı,ahlaklı evlat yetiştirmeyi Rabbim nasip etsin inşalalh.eğer doğumla beraber bırakmayı düşünüyorsa sosyal hizmetlere gidip durmunu söyleyecek ve bir tutanakla bebeğinden vazgeçtiğini söyleyecek. çocuk doğana kadar bakımı sosyal hizmetler tarafından yapılıyor kontroller filan.. doğum devlet hastanesinde veya kadın doğum hastenesinde yapılıyor ardından emzirmek isterse emzirip bebeği teslim ediyor sonrasında anne ve bebeğin yeni hayatı başlıyor tıpkı benim oğlumun hayatı gibi. annesi anne karnındayken kendisinden vazgeçmiş daha doğrusu vazgeçmk zorunda kalmışyeşil kartlıymış zaten fakirlik,açlık... Allah yardımcısı olsun.. doğumdan hemen sonra ayrılmak üzere bir dilekçe yazmış mahkemeylede onanmış. ve doğumdan hemen sonra bir kez emzirmiş ayrılmış... kontrol için hastaneye gelmiş bir kaçgün sonra bebek nerde demiş gitti demişler oysa yan odada yatıryormuş kuzucuk bu hikayeyi hatırladıkça içim acıyor. oğlumu çok seviyorum doğursam anca bu kadar severdim yüreğim pır pır onun için yine de doğum anını düşündükçe o ayrılık anını düşündükçe içim paramparça oluyor. yavrum anne kokusuna doyamadan daha sütü ağzındayken yapayalnız bir odada yatmış. ve o anne kimbilir kaç gece ağladı... ben oğlumu hiç ağlatmadım. annem bir gün demiştiki "sen bebekken ağladığında göğsümden süt gelirdi, göğsüm sızlardı,acırdı. üç çocuğum var ama en çok sen ağladın ki senin sızını unutmuyorum" annem çalışan bir anneydi beni bırakıp gittiği için belkide sızıyı unutmadı. oğlum ne zaman ağlamaya başlasa onu doğuran annenin göğsü sızlamasın canı yanmasın diye hemen susturmaya çalıştım. bu sebeple benim oğlum ağlamayı hiç öğrenmedi çok nadir ağlar. şimdi ben bu satırları yazarken ağlıyorum. ne olur o yakınınıza söyleyin bebeğini bırakmasın. gerekirse devletten yardım istesin aç kalsın susuz kalsın ama babası öldü diye yavrusunu bırakmasın. o bebek doğsun inanın etraftan bir sürü yardım gelir gün doğmadan neler doğar. bırakmasın.son sözüm bu... kusura bakmayın bir soru sorup bin ah işitmiş gibi oldunuz. hassas bir zamanım sanırım kusura bakmayın.
eğer doğumla beraber bırakmayı düşünüyorsa sosyal hizmetlere gidip durmunu söyleyecek ve bir tutanakla bebeğinden vazgeçtiğini söyleyecek. çocuk doğana kadar bakımı sosyal hizmetler tarafından yapılıyor kontroller filan.. doğum devlet hastanesinde veya kadın doğum hastenesinde yapılıyor ardından emzirmek isterse emzirip bebeği teslim ediyor sonrasında anne ve bebeğin yeni hayatı başlıyor tıpkı benim oğlumun hayatı gibi. annesi anne karnındayken kendisinden vazgeçmiş daha doğrusu vazgeçmk zorunda kalmışyeşil kartlıymış zaten fakirlik,açlık... Allah yardımcısı olsun.. doğumdan hemen sonra ayrılmak üzere bir dilekçe yazmış mahkemeylede onanmış. ve doğumdan hemen sonra bir kez emzirmiş ayrılmış... kontrol için hastaneye gelmiş bir kaçgün sonra bebek nerde demiş gitti demişler oysa yan odada yatıryormuş kuzucuk bu hikayeyi hatırladıkça içim acıyor. oğlumu çok seviyorum doğursam anca bu kadar severdim yüreğim pır pır onun için yine de doğum anını düşündükçe o ayrılık anını düşündükçe içim paramparça oluyor. yavrum anne kokusuna doyamadan daha sütü ağzındayken yapayalnız bir odada yatmış. ve o anne kimbilir kaç gece ağladı... ben oğlumu hiç ağlatmadım. annem bir gün demiştiki "sen bebekken ağladığında göğsümden süt gelirdi, göğsüm sızlardı,acırdı. üç çocuğum var ama en çok sen ağladın ki senin sızını unutmuyorum" annem çalışan bir anneydi beni bırakıp gittiği için belkide sızıyı unutmadı. oğlum ne zaman ağlamaya başlasa onu doğuran annenin göğsü sızlamasın canı yanmasın diye hemen susturmaya çalıştım. bu sebeple benim oğlum ağlamayı hiç öğrenmedi çok nadir ağlar. şimdi ben bu satırları yazarken ağlıyorum. ne olur o yakınınıza söyleyin bebeğini bırakmasın. gerekirse devletten yardım istesin aç kalsın susuz kalsın ama babası öldü diye yavrusunu bırakmasın. o bebek doğsun inanın etraftan bir sürü yardım gelir gün doğmadan neler doğar. bırakmasın.son sözüm bu... kusura bakmayın bir soru sorup bin ah işitmiş gibi oldunuz. hassas bir zamanım sanırım kusura bakmayın.
Nasıl üzüldüm anlatamam, içim öyle acıdı ki, hüngür hüngür ağlamak istedim....eğer doğumla beraber bırakmayı düşünüyorsa sosyal hizmetlere gidip durmunu söyleyecek ve bir tutanakla bebeğinden vazgeçtiğini söyleyecek. çocuk doğana kadar bakımı sosyal hizmetler tarafından yapılıyor kontroller filan.. doğum devlet hastanesinde veya kadın doğum hastenesinde yapılıyor ardından emzirmek isterse emzirip bebeği teslim ediyor sonrasında anne ve bebeğin yeni hayatı başlıyor tıpkı benim oğlumun hayatı gibi. annesi anne karnındayken kendisinden vazgeçmiş daha doğrusu vazgeçmk zorunda kalmışyeşil kartlıymış zaten fakirlik,açlık... Allah yardımcısı olsun.. doğumdan hemen sonra ayrılmak üzere bir dilekçe yazmış mahkemeylede onanmış. ve doğumdan hemen sonra bir kez emzirmiş ayrılmış... kontrol için hastaneye gelmiş bir kaçgün sonra bebek nerde demiş gitti demişler oysa yan odada yatıryormuş kuzucuk bu hikayeyi hatırladıkça içim acıyor. oğlumu çok seviyorum doğursam anca bu kadar severdim yüreğim pır pır onun için yine de doğum anını düşündükçe o ayrılık anını düşündükçe içim paramparça oluyor. yavrum anne kokusuna doyamadan daha sütü ağzındayken yapayalnız bir odada yatmış. ve o anne kimbilir kaç gece ağladı... ben oğlumu hiç ağlatmadım. annem bir gün demiştiki "sen bebekken ağladığında göğsümden süt gelirdi, göğsüm sızlardı,acırdı. üç çocuğum var ama en çok sen ağladın ki senin sızını unutmuyorum" annem çalışan bir anneydi beni bırakıp gittiği için belkide sızıyı unutmadı. oğlum ne zaman ağlamaya başlasa onu doğuran annenin göğsü sızlamasın canı yanmasın diye hemen susturmaya çalıştım. bu sebeple benim oğlum ağlamayı hiç öğrenmedi çok nadir ağlar. şimdi ben bu satırları yazarken ağlıyorum. ne olur o yakınınıza söyleyin bebeğini bırakmasın. gerekirse devletten yardım istesin aç kalsın susuz kalsın ama babası öldü diye yavrusunu bırakmasın. o bebek doğsun inanın etraftan bir sürü yardım gelir gün doğmadan neler doğar. bırakmasın.son sözüm bu... kusura bakmayın bir soru sorup bin ah işitmiş gibi oldunuz. hassas bir zamanım sanırım kusura bakmayın.
Durumu çok iyi anlatan bir filmmiş. Adı neydi hatırlıyor musun?Canım beni de ağlattın şu an.Hakkaten çok duygusal bir hikaye.İşte bu kader.Bir yanda sevinenler,bir yanda üzülenler.Demekki Allah ona doğurduktan sonra annelik etmeyi nasip etmemiş.Annesi olarak seni seçmiş.Sen de dünya tatlısı bir annesin.Ben hep şöyle düşünüyorum bu olayda"Allahım iyiki veren değil de alan tarafım.Çok şükür diyorum."5-6 ay önce evlat edinme üzerine yabancı bir film izledik tesadüfen bebeğimizin yeni geldiği haftalarda.Durumları iyi ama,çocuğu olmayan bir çift evlat edinmiş,çocuk 5-6 yaşlarına gelmiş dünya tatlısı bir erkek çocuğu.Anne-babayla ilişkileri mükemmel.Çok mutlular.Bırakan kadında sevgilisi hapishanede ve alkol bağımlısı olduğu için çocuğu bırakmış.Adam hapishaneden çıkınca çocuğun peşine düşüp almak istiyorlar.Oradaki kurallara göre çocuk hafta sonları doğuranların yanına geliyor.İlkinde iyi vakit geçirselerde daha sonra adamın eski huyları depreşiyor.Alkol alıyor,çocuğa bağırıyor,hatta vuruyor.Çocuğa yanlarında kaldıkları ailenin anne babası olmadığını söylüyorlar.Çocuk oradan çok mutsuz birlikte yaşadığı anne babasını özleyerek,kafası karışık dönüyor.Anne babasına"Sizin anne babam olmadığınız söylediler diyor.""Baba da " Sen beni seviyormusun,sence bir baba neler yapar diyor"Çocuk da"Oyun oynar,birlikte vakit geçirir,mutlu olur,ben seni çok seviyorum" O zaman tabiki babamsın diyor.Diğer doğuran kadın bu yaşanmışlıklardan sonra seneler önce çocuğu bırakmakla ne kadar doğru bir karar verdiğini anlıyor.Kendi şartlarında,kocasının bu durumunda çocuğu çok mutsuz ve sorunlu yetiştireceklerini anlıyor.Kendisi kuruma gidip ben oğlumu çok sevdiğim ve onun iyiliğini istediğim için onu annesine bırakıyorum diyor.Ve ekliyor"Oğlumu çok seven bir annesi,babası var"Ben çok etkilenmiştim.Bana bu filmi hatırlattı yazdıkların.Allahın işlerinde sorgu sual olmaz.Allah,bırakmak zorunda kalanlara yardım etsin.Ama çok şükür biz bırakan değil alan konumundayız.Allah bize bunu nasip etmiş.Çok şükür.Çocuklarımıza Allahın yardımıyla,sevgi ve ilgi ile en iyi şekilde yetiştirip bizlere,vatanına hayırlı,inançlı,ahlaklı evlat yetiştirmeyi Rabbim nasip etsin inşalalh.
arkadaşlar ben kuruma başvurduğumda sadece nufus cuz.fot.ile diploma fot.verdik diğer evrakları(özgeçmiş 5 referans 5 resim) hazırlayın kurumuzuz arayın ona göre randevu ile geleceksiniz dediler . şimdi ararsak kaç gün sonra gelin diycekler bilgisi olan varmı
bizde aynı olduk 1 hafta sonra aradım randevu verdiler gittik sonra ise 4 ay bekledik eve geldiler eve geldikleri tarihten 1 ay sonrasına 2. görüşme için randevu aldım çok geçe verdiler üzüldüm aslında önümüzde ki hafta vericeğini demişti demik ki müsait değil napim sabır diyip beklicem tek tek görüşülcekmiş ondan sonra 2 ay beklicekmişiz dosyanın onaylanıp onaylanmadığını öğrenmek için ondan sonra sıra verilcekmiş nerden baksam 3 ay sonra anca öğrenicem onaylandı mı sıramız kaç kızlar dua edin daha kısa sürede alıyim mutlu haberi çok üzüldüm zaman gecermi[/
canım benim tşk ederim yazın için evet hemen geçsin istiyorz zamanın ama olmuyor galiba biz daha yolun başındayız alahım gönlne göre versin umarım tez zamanda herşey istediğin gibi ilerler ve olur
İnan canım noktası noktasına aynı şeyleri bende kızım için düşünüp onu ağlatmamaya çalışıyorum.Daha anne karnında terk edilmek ve bebeğin o sesleri daha anne karnında duyması kadar acı bir şey yoktur sanırım.Allah iyi ki onları bize gönderdi.Bazılarının üzüntüsü ,bazılarının sevinçi oluyor işte dünya bir denge üzerine mucizelerle kurulmuş.Gözlerim doldu çok duygulandım inan.İnsan aynı şeyleri yaşayınca karşısındakinin psikolojisini daha iyi anlıyor.eğer doğumla beraber bırakmayı düşünüyorsa sosyal hizmetlere gidip durmunu söyleyecek ve bir tutanakla bebeğinden vazgeçtiğini söyleyecek. çocuk doğana kadar bakımı sosyal hizmetler tarafından yapılıyor kontroller filan.. doğum devlet hastanesinde veya kadın doğum hastenesinde yapılıyor ardından emzirmek isterse emzirip bebeği teslim ediyor sonrasında anne ve bebeğin yeni hayatı başlıyor tıpkı benim oğlumun hayatı gibi. annesi anne karnındayken kendisinden vazgeçmiş daha doğrusu vazgeçmk zorunda kalmışyeşil kartlıymış zaten fakirlik,açlık... Allah yardımcısı olsun.. doğumdan hemen sonra ayrılmak üzere bir dilekçe yazmış mahkemeylede onanmış. ve doğumdan hemen sonra bir kez emzirmiş ayrılmış... kontrol için hastaneye gelmiş bir kaçgün sonra bebek nerde demiş gitti demişler oysa yan odada yatıryormuş kuzucuk bu hikayeyi hatırladıkça içim acıyor. oğlumu çok seviyorum doğursam anca bu kadar severdim yüreğim pır pır onun için yine de doğum anını düşündükçe o ayrılık anını düşündükçe içim paramparça oluyor. yavrum anne kokusuna doyamadan daha sütü ağzındayken yapayalnız bir odada yatmış. ve o anne kimbilir kaç gece ağladı... ben oğlumu hiç ağlatmadım. annem bir gün demiştiki "sen bebekken ağladığında göğsümden süt gelirdi, göğsüm sızlardı,acırdı. üç çocuğum var ama en çok sen ağladın ki senin sızını unutmuyorum" annem çalışan bir anneydi beni bırakıp gittiği için belkide sızıyı unutmadı. oğlum ne zaman ağlamaya başlasa onu doğuran annenin göğsü sızlamasın canı yanmasın diye hemen susturmaya çalıştım. bu sebeple benim oğlum ağlamayı hiç öğrenmedi çok nadir ağlar. şimdi ben bu satırları yazarken ağlıyorum. ne olur o yakınınıza söyleyin bebeğini bırakmasın. gerekirse devletten yardım istesin aç kalsın susuz kalsın ama babası öldü diye yavrusunu bırakmasın. o bebek doğsun inanın etraftan bir sürü yardım gelir gün doğmadan neler doğar. bırakmasın.son sözüm bu... kusura bakmayın bir soru sorup bin ah işitmiş gibi oldunuz. hassas bir zamanım sanırım kusura bakmayın.
Destine ve gerçek 19 bebekleriniz için namazdan sonra dua ediyorum.Allah tüm çocuklara hayırlı şifalar versin
Canım beni de ağlattın şu an.Hakkaten çok duygusal bir hikaye.İşte bu kader.Bir yanda sevinenler,bir yanda üzülenler.Demekki Allah ona doğurduktan sonra annelik etmeyi nasip etmemiş.Annesi olarak seni seçmiş.Sen de dünya tatlısı bir annesin.Ben hep şöyle düşünüyorum bu olayda"Allahım iyiki veren değil de alan tarafım.Çok şükür diyorum."5-6 ay önce evlat edinme üzerine yabancı bir film izledik tesadüfen bebeğimizin yeni geldiği haftalarda.Durumları iyi ama,çocuğu olmayan bir çift evlat edinmiş,çocuk 5-6 yaşlarına gelmiş dünya tatlısı bir erkek çocuğu.Anne-babayla ilişkileri mükemmel.Çok mutlular.Bırakan kadında sevgilisi hapishanede ve alkol bağımlısı olduğu için çocuğu bırakmış.Adam hapishaneden çıkınca çocuğun peşine düşüp almak istiyorlar.Oradaki kurallara göre çocuk hafta sonları doğuranların yanına geliyor.İlkinde iyi vakit geçirselerde daha sonra adamın eski huyları depreşiyor.Alkol alıyor,çocuğa bağırıyor,hatta vuruyor.Çocuğa yanlarında kaldıkları ailenin anne babası olmadığını söylüyorlar.Çocuk oradan çok mutsuz birlikte yaşadığı anne babasını özleyerek,kafası karışık dönüyor.Anne babasına"Sizin anne babam olmadığınız söylediler diyor.""Baba da " Sen beni seviyormusun,sence bir baba neler yapar diyor"Çocuk da"Oyun oynar,birlikte vakit geçirir,mutlu olur,ben seni çok seviyorum" O zaman tabiki babamsın diyor.Diğer doğuran kadın bu yaşanmışlıklardan sonra seneler önce çocuğu bırakmakla ne kadar doğru bir karar verdiğini anlıyor.Kendi şartlarında,kocasının bu durumunda çocuğu çok mutsuz ve sorunlu yetiştireceklerini anlıyor.Kendisi kuruma gidip ben oğlumu çok sevdiğim ve onun iyiliğini istediğim için onu annesine bırakıyorum diyor.Ve ekliyor"Oğlumu çok seven bir annesi,babası var"Ben çok etkilenmiştim.Bana bu filmi hatırlattı yazdıkların.Allahın işlerinde sorgu sual olmaz.Allah,bırakmak zorunda kalanlara yardım etsin.Ama çok şükür biz bırakan değil alan konumundayız.Allah bize bunu nasip etmiş.Çok şükür.Çocuklarımıza Allahın yardımıyla,sevgi ve ilgi ile en iyi şekilde yetiştirip bizlere,vatanına hayırlı,inançlı,ahlaklı evlat yetiştirmeyi Rabbim nasip etsin inşalalh.
Günaydın Arkadaşım,
Ağlattın beni iş yarinde çok hassas bir hikaye. Ne kadar hassas davranıyorsun oğluna. Sen çok iyi bir annesin canım. Herzaman mutlu olun.
Herşey herzaman gönülnce olsun.
Sevgiler,
Nasıl üzüldüm anlatamam, içim öyle acıdı ki, hüngür hüngür ağlamak istedim....
Mükemmel düzeni herkes ister ama, maalesef şartlar, hayat bazen tam tersini gösterir. Her zaman yol ayrımları olacak, bizlerin hayatında oldu, çocuklarımızın da hayatında olacak. Herkes kendi seçtiği yolun sonuçlarına katlanacak, acısıyla tatlısıyla.
Emekle, zahmetle, yıllar içinde anne baba oluyorsun, sperm ve yumurta annelik babalık hakkı kazandırmıyor. Onun annesi sensin ve onu bırakmayacaksın, önemli olan bu, oğlun çok şanslı bir bebek mükemmel bir anneye sahip olduğu için.
herdemk canım çok hassas bir hikaye gerçekten. bizi bu kadar etkilediyse seni nasıl etkilemiştir kim bilir. ama bu gibi şeyler tanık olanları yaralar. ben de babaneme ilk geldiğimde koltuk altına burnumu sokar uyurmuşum meme ararmışım. herkes ağlarmış halime. hatta beni doğuran kadına bir komşumuz otobüste rastlamış ta rezil etmiş bari memeden kesilene kadar baksaydın diye. ben hangisini hatırlıyorum??? hiçbirini... hatırladığım şeyler çocukluğuma ait mutlu günlerim babanemle dedemle geçen mutlu bir hayat. şükürler olsun ki sahipsiz kalmıyor hiçkimse. Rabbim bebeklerin meleklerini gönderiyor yanlarına. Sen de onlardan birisin.
düşünüyorum da beni doğuran insan direnseydi bırakmasaydı ne olurdum? psikolojisi bozuk bir anne, üvey baba eziyeti, paramparça hayatlar, yokluk sıkıntı.... bugün olduğum yerde mi olurdum acaba? kaç tane anne 70 küsür yaşındayken evini çevresini tüm hayatını bırakıp eve kapanır da torun büyütür? babanem yaptı benim için... hala da yapıyor hep yanımda şükürler olsun.
O nedenle bunları düşünüp üzülmeyin. görene üzgünlük verse de o bebecikler hiçbirini hatırlamayacaklar. sizin sevginiz emeğinizden başka hiçbirşey umurlarında olmayacak emin olun.
bizde aynı olduk 1 hafta sonra aradım randevu verdiler gittik sonra ise 4 ay bekledik eve geldiler eve geldikleri tarihten 1 ay sonrasına 2. görüşme için randevu aldım çok geçe verdiler üzüldüm aslında önümüzde ki hafta vericeğini demişti demik ki müsait değil napim sabır diyip beklicem tek tek görüşülcekmiş ondan sonra 2 ay beklicekmişiz dosyanın onaylanıp onaylanmadığını öğrenmek için ondan sonra sıra verilcekmiş nerden baksam 3 ay sonra anca öğrenicem onaylandı mı sıramız kaç kızlar dua edin daha kısa sürede alıyim mutlu haberi çok üzüldüm zaman gecermi
İnan canım noktası noktasına aynı şeyleri bende kızım için düşünüp onu ağlatmamaya çalışıyorum.Daha anne karnında terk edilmek ve bebeğin o sesleri daha anne karnında duyması kadar acı bir şey yoktur sanırım.Allah iyi ki onları bize gönderdi.Bazılarının üzüntüsü ,bazılarının sevinçi oluyor işte dünya bir denge üzerine mucizelerle kurulmuş.Gözlerim doldu çok duygulandım inan.İnsan aynı şeyleri yaşayınca karşısındakinin psikolojisini daha iyi anlıyor.
haklısın,düzen mükemmel değil. dün doktora götürdüm oğlumu. doktorumun yanında bir bayan vardı oğlum onu görünce gülümsedi ve ellerini uzattı kadın bana bakıp" maşallah ne kadar güler yüzlü tıpkı size benziyor gamzesi bile var" dedi doktorumda "30 undan sonra doğurdu böyle kendine benzeri çıkardı" dedi. doktorum bana baktı ben ona dolu dolu gözlerle... kadın gidince doktorum onu sen doğurdun sen onun annesisin başka türlüsü yok ve oğlunun yanında artık kimseye hikayenizi anlatma dedi büyüsün, önce oğlun öğrensin sonra başkaları bilsede bilmese de farketmez dedi. haklı bende öyle düşünüyorum. ve sende çok haklısın emekle zahmetle yıllar içinde anne baba olunuyor. ne kadar güzel yazmışsın çok teşekkür ederim. QUOTE]
doktorun gerçekten alkışlacak biri.helal olsun ona.gerçekleri sölemiş canım ...sensin onun annesi .doguranmı emek verenmi degilmi
herdemk canım Allah senin anneciğinden de razı olsun uzun ömürler versin. esas olan sevgidir hayatta bence. sen harika bir annesin yavrunu sevgi ile büyüteceksin ve onun her anında yanında olacaksın inş. Bunlar hatıra kalacak seneler geçtikçe bunlar anılacak. Ben babanemden sen annenden nasıl minnetle bahsediyorsak yavrun da senden öyle bahsedecek. doktorun çok doğru demiş. başkalarına anlatmaya gerek bile yok sen onun annesisin eşin de babası... bu kadar...
beni doğuran kadın diyorum evet çünkü annelik sıfatına layık görmüyorum. onun diğer eşinden olan kızı ben hamileyken beni aramış bulmuş. teyze oluyormuşum vs demişti. dedim orda duracaksın, bir insanın diğerinin bişeyi olabilmesi için yaşanmışlık gerekiyor. aynı karından çıktık diye sende benim evladımın teyzesi olma hakkı doğmuyor demiştim. hiçbirşey paylaşmadığım insanlara sıfatlar yapıştıramıyorum canım. bir de babanem öyle bir kaplamış ki hayatımdaki tüm sevgi noktalarını... o benim annem, arkadaşım, sırdaşım herşeyim... gerisine gerek duymuyorum...
inanın yazdıklarınızla okadar duygulandım..yalnızlık çok zor gerçekten .evladımın kokusunu senelerce bekledim . ..şimdi yanımda olaydı..
Yarın sabah FOX TV de Fatih Portakalın sunduğu Çalar Saat isimli programa Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanı Faruk Çelik konuk ve ben Fatih beye hem mail gönderdim hemde tweet attım. Mailde hepimiz için önemli bir soruyu Bakanımıza sormasını rica ettim.
Sormasını istediğim soru ise Evlat edinen çalışan annelere neden izin olmadığı konusu.Eğer okuduysa ve sorarsa sevinirim. Benim ,eminim sizinde merak ettiği bir sorudur. Ben diyorum ki bu soruyu soran bir tek ben olmayayım.Sizler için uygunsa sizde bu soruyu iletin ki aynı soru birden fazla kişiden gelirse daha çok dikkatlerini çekecektir değil mi ama.
Dogum yapan anneye izin varken Evlat edinen anneye neden izin yok ? Çok merak ediyorum...
merhaba kızlar uzun zamandır yazamıyorum işler çok yoğun sınavlar var .evladına kavuşan anneleri çokkkkkkkk tebrik ediyorum ve kocaman öpüyorum inanın çokkkk sevindim çok darısı biz bekleyen anne adaylarının başına olsun. sizlere bişey danışıcam ev görüşmesi için bekliyorum biliyosunuz ve kocaman 2 ayı geçti arayan soran yokne yapmalıyım arasam kendimizi hatırlatsam mı yoksa sessiz bekleyişe devammı? kafam darmaduman akıl verin bana lütfennnnnnnnnn . öpüldünüz
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?