Çok şükür davalar tek celsede sonuçlandı ve rahattı,davaların biri 2 ay diğeri 3 ay sonraya gün verildi.
davalardan sonraki prosedür bizi çok bekletti.30 Ocakta davalarımız tam olarak bitti.2 ay evrak işlerini bekledik.Çok şükür buna da.
Sıkıntı yapmayın,ben hem mahkemede hem de isim değişikliği yapılırken ve kimliği yazılırken şırıl şırıl ağladım.
Kolay değil,yılların mücadelesi,tüp bebekler,aşılamalar,tartışmalar,kuruma başvurmalar,rapor çıkarmalar,ev ziyaretleri,çocuk sahibi olmak için bitmek bilmeyen sınavlar,prosedürler,verilen büyük mücadele,insanların kırıcılıklarını,ön yargılarını göğüsleyip yola devam etmek.
Ama sonunda bu mücadelenin meyvesini almak..
Dünyanın en güzel meyvesi,evlat...
Sana sevgiyle bakan iki çift göz.
Onun için dünyadaki her insandan daha özelsin.O seni herkesten daha çok seviyor.
Ama sorumluluğun büyük.
Ona ahlaklı olmayı,sevgiyi,saygıyı,dürüstlüğü,çalışmayı,erdemli olmayı öğretmen gerek.
Uğrunda mücadele ettiğin şey bu kadar özel,güzel,önemli ve anlamlı ise mücadeye değmez mi?
canım hayırlı uğurlu olsun....ilk zamanlar zordur...benzer şeyleri bende yaşadım...en kısa zamanda psikolojini düzelt zaten zamanla düzeltirsin...gaz için colic-x masaj kremi ve gaz damlası var sap simplex i de tavsiye ederim....ayrıca kimyon anason çayı da bebişi rahatlatır...kullandığın mama ve biberonda önemli...fıtık konusunu bilmiyorum inşallah ameliyatsız düzelir...kucağına almaktan korkma ...aklına takılan bir şey olursa sorabilirsin canım...yardımcı olmaya çalışırım....benimki nisan 8 de beşinci aynı bitirecek...
Sevgili arkadaşlar merhaba;
34 yaşımdayım ve 6,5 aylık evliyim henüz.. Yeni gelin sayılırım anlayacağınız :) Ama bu kadar kısa süreye 2 tüp bebek denemesi sığdırdık neredeyse.
Eşimin sperm sayısı, hareketliliği ve morfoloji kötü.. Benim de yaşıma göre yumurta rezervim azalmış maalesef.. 2 ay önce negatif sonuçlanan bir denememiz olmuştu.. Şimdi de 2. denememiz.. Cumartesi günü yumurtalarımız toplanacak kısmetse.. Umutluyum bu kez bebişimiz gelecek inşallah..
Bir yandan da evlatlık olayı eskiden beri hep içimde olan bir istekti.. Bekarken bile koruyucu aile kapsamında bir yavruya sevgimi vermek istedim çok.. Ailem karşı çıktığı için yapamamıştım.. Şimdi de diyorum ki eşime neden olmasın? İkimizin parçası bir yavru olsun veya olmasın, mutlaka sevgi bekleyen bir yavruya anne baba olmalıyız diye düşünüyorum.. Bekarken yine, birkaç kez yuva ziyaretim olmuştu.. O çocukların bacaklarıma yapışması, "abla beni sev, abla beni sev" demeleri... Hele, sevdiğim 7-8 yaşlarında bir erkek çocuğun, "abla, şu kuzular sınıfında küçük kardeşim var, gel onu da sev ne olur" demesini hala unutamıyorum.. Mutlaka bir gün bir yavrunun ben de hayatını değiştirmeliydim.. Şimdiki durumumuzda ise açıkcası, daha yeni evli olduğumuz için, acaba eşim ne düşünür diyordum.. Konuyu geçtiğimiz günlerde açtım kendisine.. O da çok güzel yaklaştı... Çok heyecanlandık.... Tabii ki hepinizin kafasından geçen sorular bizim de geçmiyor değil.. İlk önce çevre.. Ailelerimizin bile ilk söyleyeceği şey "Daha yeni evlisiniz, sanki 10-15 yıl mı oldu" diyecekler.. Sonrasında, yavrumuzla iletişimimiz, gerçeği anlatma süreci, vs vs vss.. Ama ben hep güzel şeyler düşünüyorum.. Bir gün gerçekten hamile kalabilsem bile, annesiz babasız kalmış bir küçüğe sevgimi vermeyi çok istiyorum..
Bu sayfayı birkaç gün önce keşfettim.. Herkesle paylaşamıyoruz durumumuzu malum.. İlk sayfadan başladım okumaya, kitap gibi.. Şu an 39. sayfadayım.. Bin küsurlarda sanırım son sayfa.. Kısa sürede sona gelmeyi hedefliyorum.. Denizgeldi'nin başvuru yaptığı günlerdeyim yani... :):):) İyi ki sizler varsınız, duyguları paylaşmak ne kadar güzel..
Ve bugün yeni öğrendiğim birşey beni çok mutlu etti. Yeni evli olduğumuz için başvuru yapamayacağımızı sanıyordum. 5 yıllık evlilik şartı olduğunu okumuştum. O nedenle koruyucu aile kurumunu araştırıyordum.. Fakat ikimizin yaşı da 30'un üzerinde. Ben 34 eşimse 37 yaşında.. Bu durumda yıl şartı aranmıyormuş doğru mu? O zaman hemen başvuru yapabilirim değil mi? Bugün il müdürlüğünü aradım. Buraya gelirseniz ayrıntılı görüşebiliriz dediler.. Çok heyecanlıyım... Muhakkak sonraki sayfaları da okuduğumda daha ayrıntılı bilgi sahibi olacağım ama, şu an bana önerileriniz nedir? Eşimden başka hiç kimseye açmadım bu konuyu.. Allahım diyorum, o kadar sevgi bekleyen çocuk varken, biz hem milyarlar döküp borç harç tedavilerle uğraşıyoruz, hem de her yönden çok yıpranıyoruz... Keşke maddi imkanlarımız ve başka şartlar da uygun olsa da iki kardeşi birlikte alabilsek, ayırmadan aile sıcaklığında büyütebilsek...
Kısacası, en kısa sürede başvurumuzu yapmayı planlıyoruz.. Bir bebiş doğursam bile bir de kardeşi olsun değil mi?
Güzel yürekli arkadaşlarım; umarım sıra bekleyen tüm dostlar en kısa sürede mis kokulu bebeklerine ulaşırlar.. Bizim için ve herkes için de Rabbim yardımcımız olsun inşallah... Ben bi 10-15 sayfa daha okuyayım şimdi. Herkese sevgiler.. Desteğinizi bekliyorum canlar...
Sevgili arkadaşlar merhaba;
34 yaşımdayım ve 6,5 aylık evliyim henüz.. Yeni gelin sayılırım anlayacağınız :) Ama bu kadar kısa süreye 2 tüp bebek denemesi sığdırdık neredeyse.
Eşimin sperm sayısı, hareketliliği ve morfoloji kötü.. Benim de yaşıma göre yumurta rezervim azalmış maalesef.. 2 ay önce negatif sonuçlanan bir denememiz olmuştu.. Şimdi de 2. denememiz.. Cumartesi günü yumurtalarımız toplanacak kısmetse.. Umutluyum bu kez bebişimiz gelecek inşallah..
Bir yandan da evlatlık olayı eskiden beri hep içimde olan bir istekti.. Bekarken bile koruyucu aile kapsamında bir yavruya sevgimi vermek istedim çok.. Ailem karşı çıktığı için yapamamıştım.. Şimdi de diyorum ki eşime neden olmasın? İkimizin parçası bir yavru olsun veya olmasın, mutlaka sevgi bekleyen bir yavruya anne baba olmalıyız diye düşünüyorum.. Bekarken yine, birkaç kez yuva ziyaretim olmuştu.. O çocukların bacaklarıma yapışması, "abla beni sev, abla beni sev" demeleri... Hele, sevdiğim 7-8 yaşlarında bir erkek çocuğun, "abla, şu kuzular sınıfında küçük kardeşim var, gel onu da sev ne olur" demesini hala unutamıyorum.. Mutlaka bir gün bir yavrunun ben de hayatını değiştirmeliydim.. Şimdiki durumumuzda ise açıkcası, daha yeni evli olduğumuz için, acaba eşim ne düşünür diyordum.. Konuyu geçtiğimiz günlerde açtım kendisine.. O da çok güzel yaklaştı... Çok heyecanlandık.... Tabii ki hepinizin kafasından geçen sorular bizim de geçmiyor değil.. İlk önce çevre.. Ailelerimizin bile ilk söyleyeceği şey "Daha yeni evlisiniz, sanki 10-15 yıl mı oldu" diyecekler.. Sonrasında, yavrumuzla iletişimimiz, gerçeği anlatma süreci, vs vs vss.. Ama ben hep güzel şeyler düşünüyorum.. Bir gün gerçekten hamile kalabilsem bile, annesiz babasız kalmış bir küçüğe sevgimi vermeyi çok istiyorum..
Bu sayfayı birkaç gün önce keşfettim.. Herkesle paylaşamıyoruz durumumuzu malum.. İlk sayfadan başladım okumaya, kitap gibi.. Şu an 39. sayfadayım.. Bin küsurlarda sanırım son sayfa.. Kısa sürede sona gelmeyi hedefliyorum.. Denizgeldi'nin başvuru yaptığı günlerdeyim yani... :):):) İyi ki sizler varsınız, duyguları paylaşmak ne kadar güzel..
Ve bugün yeni öğrendiğim birşey beni çok mutlu etti. Yeni evli olduğumuz için başvuru yapamayacağımızı sanıyordum. 5 yıllık evlilik şartı olduğunu okumuştum. O nedenle koruyucu aile kurumunu araştırıyordum.. Fakat ikimizin yaşı da 30'un üzerinde. Ben 34 eşimse 37 yaşında.. Bu durumda yıl şartı aranmıyormuş doğru mu? O zaman hemen başvuru yapabilirim değil mi? Bugün il müdürlüğünü aradım. Buraya gelirseniz ayrıntılı görüşebiliriz dediler.. Çok heyecanlıyım... Muhakkak sonraki sayfaları da okuduğumda daha ayrıntılı bilgi sahibi olacağım ama, şu an bana önerileriniz nedir? Eşimden başka hiç kimseye açmadım bu konuyu.. Allahım diyorum, o kadar sevgi bekleyen çocuk varken, biz hem milyarlar döküp borç harç tedavilerle uğraşıyoruz, hem de her yönden çok yıpranıyoruz... Keşke maddi imkanlarımız ve başka şartlar da uygun olsa da iki kardeşi birlikte alabilsek, ayırmadan aile sıcaklığında büyütebilsek...
Kısacası, en kısa sürede başvurumuzu yapmayı planlıyoruz.. Bir bebiş doğursam bile bir de kardeşi olsun değil mi?
Güzel yürekli arkadaşlarım; umarım sıra bekleyen tüm dostlar en kısa sürede mis kokulu bebeklerine ulaşırlar.. Bizim için ve herkes için de Rabbim yardımcımız olsun inşallah... Ben bi 10-15 sayfa daha okuyayım şimdi. Herkese sevgiler.. Desteğinizi bekliyorum canlar...
canım sonucu aldınmı nezaman alacaksın
Cumartesi yumurta toplanacak canım.. Ama bizim doktor dondurup daha sonra transfer yapacakmış... Mayıs sonunda transfer olacak.. Arada histereskopi falan... Anlayacağın sonucu almaya daha var :):):) Haziran ortası gibi sonucum belli olur herhalde..
hayırlısı olsun inşallah güzel haber alırsın
Amin inş canım, bugün son lucrini vurdum az önce göbişime.. Bu gece çatlatma iğnem var... Kasıklarım ağrıyor iyice.. Yumurtacıklarım büyümüşş..
Senin gibi biz de gebe oluruz inş canım.. Olsa da olmasa da bak biz kararımızı aldık.. Başvuru yapacağız kimsesiz biz yavruya kimse olmaya....
Sevgili arkadaşlar merhaba;
34 yaşımdayım ve 6,5 aylık evliyim henüz.. Yeni gelin sayılırım anlayacağınız :) Ama bu kadar kısa süreye 2 tüp bebek denemesi sığdırdık neredeyse.
Eşimin sperm sayısı, hareketliliği ve morfoloji kötü.. Benim de yaşıma göre yumurta rezervim azalmış maalesef.. 2 ay önce negatif sonuçlanan bir denememiz olmuştu.. Şimdi de 2. denememiz.. Cumartesi günü yumurtalarımız toplanacak kısmetse.. Umutluyum bu kez bebişimiz gelecek inşallah..
Bir yandan da evlatlık olayı eskiden beri hep içimde olan bir istekti.. Bekarken bile koruyucu aile kapsamında bir yavruya sevgimi vermek istedim çok.. Ailem karşı çıktığı için yapamamıştım.. Şimdi de diyorum ki eşime neden olmasın? İkimizin parçası bir yavru olsun veya olmasın, mutlaka sevgi bekleyen bir yavruya anne baba olmalıyız diye düşünüyorum.. Bekarken yine, birkaç kez yuva ziyaretim olmuştu.. O çocukların bacaklarıma yapışması, "abla beni sev, abla beni sev" demeleri... Hele, sevdiğim 7-8 yaşlarında bir erkek çocuğun, "abla, şu kuzular sınıfında küçük kardeşim var, gel onu da sev ne olur" demesini hala unutamıyorum.. Mutlaka bir gün bir yavrunun ben de hayatını değiştirmeliydim.. Şimdiki durumumuzda ise açıkcası, daha yeni evli olduğumuz için, acaba eşim ne düşünür diyordum.. Konuyu geçtiğimiz günlerde açtım kendisine.. O da çok güzel yaklaştı... Çok heyecanlandık.... Tabii ki hepinizin kafasından geçen sorular bizim de geçmiyor değil.. İlk önce çevre.. Ailelerimizin bile ilk söyleyeceği şey "Daha yeni evlisiniz, sanki 10-15 yıl mı oldu" diyecekler.. Sonrasında, yavrumuzla iletişimimiz, gerçeği anlatma süreci, vs vs vss.. Ama ben hep güzel şeyler düşünüyorum.. Bir gün gerçekten hamile kalabilsem bile, annesiz babasız kalmış bir küçüğe sevgimi vermeyi çok istiyorum..
Bu sayfayı birkaç gün önce keşfettim.. Herkesle paylaşamıyoruz durumumuzu malum.. İlk sayfadan başladım okumaya, kitap gibi.. Şu an 39. sayfadayım.. Bin küsurlarda sanırım son sayfa.. Kısa sürede sona gelmeyi hedefliyorum.. Denizgeldi'nin başvuru yaptığı günlerdeyim yani... :):):) İyi ki sizler varsınız, duyguları paylaşmak ne kadar güzel..
Ve bugün yeni öğrendiğim birşey beni çok mutlu etti. Yeni evli olduğumuz için başvuru yapamayacağımızı sanıyordum. 5 yıllık evlilik şartı olduğunu okumuştum. O nedenle koruyucu aile kurumunu araştırıyordum.. Fakat ikimizin yaşı da 30'un üzerinde. Ben 34 eşimse 37 yaşında.. Bu durumda yıl şartı aranmıyormuş doğru mu? O zaman hemen başvuru yapabilirim değil mi? Bugün il müdürlüğünü aradım. Buraya gelirseniz ayrıntılı görüşebiliriz dediler.. Çok heyecanlıyım... Muhakkak sonraki sayfaları da okuduğumda daha ayrıntılı bilgi sahibi olacağım ama, şu an bana önerileriniz nedir? Eşimden başka hiç kimseye açmadım bu konuyu.. Allahım diyorum, o kadar sevgi bekleyen çocuk varken, biz hem milyarlar döküp borç harç tedavilerle uğraşıyoruz, hem de her yönden çok yıpranıyoruz... Keşke maddi imkanlarımız ve başka şartlar da uygun olsa da iki kardeşi birlikte alabilsek, ayırmadan aile sıcaklığında büyütebilsek...
Kısacası, en kısa sürede başvurumuzu yapmayı planlıyoruz.. Bir bebiş doğursam bile bir de kardeşi olsun değil mi?
Güzel yürekli arkadaşlarım; umarım sıra bekleyen tüm dostlar en kısa sürede mis kokulu bebeklerine ulaşırlar.. Bizim için ve herkes için de Rabbim yardımcımız olsun inşallah... Ben bi 10-15 sayfa daha okuyayım şimdi. Herkese sevgiler.. Desteğinizi bekliyorum canlar...
Tek tavsiye, kimsenin fikrine kulak asma... Olumsuz karşılayanlar muhakkak oluyor, yakın veya uzak... Sen ve eşinin içine sindiyse eğer, bebişiniz geldiğinde herkes kabullenir... Biz ailelere başvurduktan sonra söylemiştik, bir taraf çok mutlu oldu, diğer taraf vazgeçirmeye çalıştı... Şimdi oğlumuz iki tarafın da kıymetlisi :)) tekrar aramıza hoşgeldin... Allah tamamına erdirsin... :))
Mutluluğumuza ortak olan tüm arkadaşlara ayrı ayrı teşekkür ediyorum.
Darısı herkesin yavrusunun başına olsun.
1 yılınızı doldurduktan sonra kurumu arıyorsunuz,zaten 1 yıl içinde de gelip gitmeler oluyor.Onlar bize 1yıl 15 gün sonra mahkemeye başvurmamız için oğlumuzun dosyasını verdiler.Biz de gidip bizzat dava açtık,avukat falan yok.Kurum yönlendiriyor sizi.Ben hesapladım oğlumuza kavuştuktan tam 1.5 yıl sonra kimliğine kavuşmuş.Son kimlik aşamasına kadar kurum yetkilisiyle birlikte gidiyorsunuz davalara,mahkeme işlerine.Mahkeme kararı sonuçlandıktan imza prosedürleri bittikten bir süre sonra da mahkeme nüfus müdürlüğüne haber veriyor,yavrunuz üstünüzde gözüküyor.Eşinizle birlikte nüfus müdürlüğüne gidiyorsunuz.Önce isim değişikliği ile ilgili dilekçe veriyorsunuz.Dilekçeden sonra hemen o an kimliği veriyorlar.
Her aşaması için herkese kolaylıklar diliyorum canı gönülden...
merhaba herkese yarın ev ziyaretim ver çok heyecanlıyım nelere dikkat etmem gerekiyo bilgi verebilir misniz.
hoş geldin bacımSevgili arkadaşlar merhaba;
34 yaşımdayım ve 6,5 aylık evliyim henüz.. Yeni gelin sayılırım anlayacağınız :) Ama bu kadar kısa süreye 2 tüp bebek denemesi sığdırdık neredeyse.
Eşimin sperm sayısı, hareketliliği ve morfoloji kötü.. Benim de yaşıma göre yumurta rezervim azalmış maalesef.. 2 ay önce negatif sonuçlanan bir denememiz olmuştu.. Şimdi de 2. denememiz.. Cumartesi günü yumurtalarımız toplanacak kısmetse.. Umutluyum bu kez bebişimiz gelecek inşallah..
Bir yandan da evlatlık olayı eskiden beri hep içimde olan bir istekti.. Bekarken bile koruyucu aile kapsamında bir yavruya sevgimi vermek istedim çok.. Ailem karşı çıktığı için yapamamıştım.. Şimdi de diyorum ki eşime neden olmasın? İkimizin parçası bir yavru olsun veya olmasın, mutlaka sevgi bekleyen bir yavruya anne baba olmalıyız diye düşünüyorum.. Bekarken yine, birkaç kez yuva ziyaretim olmuştu.. O çocukların bacaklarıma yapışması, "abla beni sev, abla beni sev" demeleri... Hele, sevdiğim 7-8 yaşlarında bir erkek çocuğun, "abla, şu kuzular sınıfında küçük kardeşim var, gel onu da sev ne olur" demesini hala unutamıyorum.. Mutlaka bir gün bir yavrunun ben de hayatını değiştirmeliydim.. Şimdiki durumumuzda ise açıkcası, daha yeni evli olduğumuz için, acaba eşim ne düşünür diyordum.. Konuyu geçtiğimiz günlerde açtım kendisine.. O da çok güzel yaklaştı... Çok heyecanlandık.... Tabii ki hepinizin kafasından geçen sorular bizim de geçmiyor değil.. İlk önce çevre.. Ailelerimizin bile ilk söyleyeceği şey "Daha yeni evlisiniz, sanki 10-15 yıl mı oldu" diyecekler.. Sonrasında, yavrumuzla iletişimimiz, gerçeği anlatma süreci, vs vs vss.. Ama ben hep güzel şeyler düşünüyorum.. Bir gün gerçekten hamile kalabilsem bile, annesiz babasız kalmış bir küçüğe sevgimi vermeyi çok istiyorum..
Bu sayfayı birkaç gün önce keşfettim.. Herkesle paylaşamıyoruz durumumuzu malum.. İlk sayfadan başladım okumaya, kitap gibi.. Şu an 39. sayfadayım.. Bin küsurlarda sanırım son sayfa.. Kısa sürede sona gelmeyi hedefliyorum.. Denizgeldi'nin başvuru yaptığı günlerdeyim yani... :):):) İyi ki sizler varsınız, duyguları paylaşmak ne kadar güzel..
Ve bugün yeni öğrendiğim birşey beni çok mutlu etti. Yeni evli olduğumuz için başvuru yapamayacağımızı sanıyordum. 5 yıllık evlilik şartı olduğunu okumuştum. O nedenle koruyucu aile kurumunu araştırıyordum.. Fakat ikimizin yaşı da 30'un üzerinde. Ben 34 eşimse 37 yaşında.. Bu durumda yıl şartı aranmıyormuş doğru mu? O zaman hemen başvuru yapabilirim değil mi? Bugün il müdürlüğünü aradım. Buraya gelirseniz ayrıntılı görüşebiliriz dediler.. Çok heyecanlıyım... Muhakkak sonraki sayfaları da okuduğumda daha ayrıntılı bilgi sahibi olacağım ama, şu an bana önerileriniz nedir? Eşimden başka hiç kimseye açmadım bu konuyu.. Allahım diyorum, o kadar sevgi bekleyen çocuk varken, biz hem milyarlar döküp borç harç tedavilerle uğraşıyoruz, hem de her yönden çok yıpranıyoruz... Keşke maddi imkanlarımız ve başka şartlar da uygun olsa da iki kardeşi birlikte alabilsek, ayırmadan aile sıcaklığında büyütebilsek...
Kısacası, en kısa sürede başvurumuzu yapmayı planlıyoruz.. Bir bebiş doğursam bile bir de kardeşi olsun değil mi?
Güzel yürekli arkadaşlarım; umarım sıra bekleyen tüm dostlar en kısa sürede mis kokulu bebeklerine ulaşırlar.. Bizim için ve herkes için de Rabbim yardımcımız olsun inşallah... Ben bi 10-15 sayfa daha okuyayım şimdi. Herkese sevgiler.. Desteğinizi bekliyorum canlar...
çok sevindim sonunda herşey bitti demekMutluluğumuza ortak olan tüm arkadaşlara ayrı ayrı teşekkür ediyorum.
Darısı herkesin yavrusunun başına olsun.
1 yılınızı doldurduktan sonra kurumu arıyorsunuz,zaten 1 yıl içinde de gelip gitmeler oluyor.Onlar bize 1yıl 15 gün sonra mahkemeye başvurmamız için oğlumuzun dosyasını verdiler.Biz de gidip bizzat dava açtık,avukat falan yok.Kurum yönlendiriyor sizi.Ben hesapladım oğlumuza kavuştuktan tam 1.5 yıl sonra kimliğine kavuşmuş.Son kimlik aşamasına kadar kurum yetkilisiyle birlikte gidiyorsunuz davalara,mahkeme işlerine.Mahkeme kararı sonuçlandıktan imza prosedürleri bittikten bir süre sonra da mahkeme nüfus müdürlüğüne haber veriyor,yavrunuz üstünüzde gözüküyor.Eşinizle birlikte nüfus müdürlüğüne gidiyorsunuz.Önce isim değişikliği ile ilgili dilekçe veriyorsunuz.Dilekçeden sonra hemen o an kimliği veriyorlar.
Her aşaması için herkese kolaylıklar diliyorum canı gönülden...
Herkese merhaba uzun zamandır yazamadım beklediğinizi biliyorum bende cok merak eder sabırsızlıkla beklerdim kızıma kavusalı bir buçuk ay oldu duzenimizi daha yeni oturtuyoruz insanın hayatında cok buyuk bır degısıklık benım uyum saglamam bıraz zaman aldı lahusa sendromu denilen psikolojiye girdim ilk haftalar surekli aglıyordum bebegim çok aglayan bir bebek gaz sacısı cok yogundu şimdilerde biraz hafifler gibi agrısından uykuları 15 dakikayı gecmıyordu geldiğinde göbek fıtıgı vardı 3-4 cm dısarı fırlamıstı dr agrı yapmaz desede aglasında etkisi vardı herhalde agladıgında dahada dısarı cıkıyodu bu yuzden aglatmamaya calıstık kucagımıza aldık her agladıgında sürekli kucakta kaldı uykuları kısa oluncada hiç dinlenemiyodum gece gündüz uykusuzluk buda sinirlerimi çok bozmustu cok hızlı 4kiloverdim yemek bile yiyemiyodum üstüne üç hafta olmadsn eşim bir aylıgına yurt dısına goreve gitti zor zamanlardı ama çok sukur atlattık artık daha ıyıyız duzenımızı kurmaya basladık uykular hala kısa ama gece uykuları daha ıyı hala kucaktayız kol kaslarım gelişecek artık huzurlu mutlu aglamaları kesildi artık orda ne kadar aglattılarsa ancak guven kazandı yavrum bırazda ondan kucagımdan bırakamıyorum guvenmesını ıstıyorum sabahları altıda kalkıyoruz bır gorsenız o kadar mutlukı nasılda guluyor hareketli elleri kolları durmuyor ilk zamanlarda kendimi sucluyodum bakamıyorum aglamasını kesemiyorum bana alışmadı diyosum şimdi beni tanıyo bir bende sakinleşiyo uyuyor artık annesi oldugumu biliyo benim yavrum öyle masumki allah hepinize bu duygulsrı tatmayı nasip etsin
Nisracım senide tebrik ederim allah anneliğini hayırlı ugurlu etsin
Heidiankara gözün aydın hayırlı ugurlu olsun ne kadarda önemliymiş kimlik basa gelince insan daha iyi anlıyor darısı tum bekleyenlerin basına olsun inşallah
hoş geldin bacım
Rabbim yardımcınız olsun inşallah sende anneler kervanına katılırsın
evlat edinmek için sizin 5 yıl şartını beklemenize gerek yok 30 yaş sınırından başvuru yapabiliyorsunuz
tedavinde inşallah olumlu sonuçlanır
benim eşimde hala tedavi oluyor henüz bir değişiklik yok spor olsun diye tedavideyiz yani :)
Sağol canım.. Biz daha yeni evliyiz ama ben aynı anda hem tedavime devam edip hem de sıramı beklemek istiyorum.. Bu arada gebe kalabilirsem bile, yuvada beni bekleyen yavrumu da alıcamm.. Ben gebe kaldım, sana gerek kalmadı asla diyemem... O da gelsin o da gelsin... Kardeş kardeşş olsunlar.. Ayy nasıl heyecanlanıyorum bi bilseniz....
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?