gecmis olsun dilekleriniz icin tesekkur ederim oncelikle pgt yi genetik sorunumuz oldugu icin onerdi doktor tup bebek yaptirmadim daha once en son gebeligimde kurtajdan sonra patoloji ye gönderilmişti ve kromozom bozukluğunun oldugunu ogrendim doktorum bundan sonra dogal yollardan degilde pgtyi denemelisin dedi ev meselesine gelince de bizi zorlamiyor ama krediyle aldigimiz icin ev ipotekli .... umarim sorun degildir çünkü kredinin bitmesine 4 yil var
Canım ben yaşadığın yani ikamet ettiğin yerden başvuru yapabiliyoruz die biliyorum ama bende tam bilgim yok ben kendi yaşadığım şehirde başvuru yapıcam zaten oraya yönlendiriliyo hayatımın ışıltılı daha bilgili bu konuda senin yazdığın bilgilenme istediğin sorulara cevap verecektir bende merak ettimbu arada istanbuldan basvuru yaparim diye düşünmüştüm boyle bir hakkim var mi bilmiyorum ama sadece yasadigimiz ilden mi basvuruyoruz acaba
Merhaba arkadaslar malesef 4 gebelik kaybim var ve doktorum pgt önerdi en son gebelik kaybimda evlat edinmeyi düşünmeye basladim pgtyi deneme konusunda suan kararsizim çünkü ayni seyleri yasamaktan cok yoruldum benim merak ettiğim evlat edinme sürecinde ev kredisinin olmasi bir engel midir
gecmis olsun dilekleriniz icin tesekkur ederim oncelikle pgt yi genetik sorunumuz oldugu icin onerdi doktor tup bebek yaptirmadim daha once en son gebeligimde kurtajdan sonra patoloji ye gönderilmişti ve kromozom bozukluğunun oldugunu ogrendim doktorum bundan sonra dogal yollardan degilde pgtyi denemelisin dedi ev meselesine gelince de bizi zorlamiyor ama krediyle aldigimiz icin ev ipotekli .... umarim sorun degildir çünkü kredinin bitmesine 4 yil var
Öncelikle çok geçmiş olsunyasim 27 doguda gorev yapiyoruz uzun bir surede orada kaliciyiz gibi görünüyor bu arada 4 yillik evliyiz sartlara uymuyorum suan
5 yillik evli oldugunda basvuru icin yasi beklememiz gerekmiyor diye biliyordum yanlis mi biliyorum acaba biz suan 4 yillik evliyiz
evlilikte 5. yılınızı doldurur doldurmaz başvurunuzu yapabilirsiniz, evlilik yılı tuttuğu için yaşın önemi kalmıyor.
Ve evet sadece ikamet ettiğiniz ilden başvuru yapabiliyorsunuz. ama başvuru yaptıktan ve tercih belirlerkenmesela tüm Türkiye deme şansınız var. bu durumda sadece yaşadığınız şehirden değil, ülke genelinde herhangi bir yerden gelebilir bebeğiniz...
şuan eğer sizzin için çok yıpratıcı olacaksa son bir seceneği de deneyin bu arada evlilik ile ilgili 5. yıl sınırını da aşmış olursunuz. eğer o yolla olmazsa buradan kesilikle sonunda anne olursunuz :)
bu arada ben hiç tedavi olmadım, hiç tüp bebek denemedim, hiç hmile kalmadım. neden hiç hamile kalmıyorum diye dokora da gitmedim. cok erken yaşta kanser başlangıcı nedeniyle rahmimin nerdeyse yarısı alındığı için hamileliğim yüksek düşük ile sonuçlanacaktı. buların bana söylendiği dönem bekardım, eşimle çıkıyorduk o zaman...
belki kazara hamile kalsam denerdim şansımı... ama kalmadım da... ölü doğum, düşük vs risklerini alamadım ben, tek bir kez şüphelendim hamile kaldığımdan, onda da günlerce gördüğüm kabusları ve uyandığım zamanki halimi anlatamam. hamile olmadığımı, sadece bir kist olduğunu öğrendiğimde nerdeyse sevindim hatta.... 3 aydan sonra düşüreceğim bir bebek, ömür boyu atlatamayacağım bir travmaya neden olabilirdi bende...
o yüzden taa evlenmeden önce bile anne olmayı isterken hep minnacık bir canı ilk kucağıma alacağım anın hayal ile direndim. sonunda anne olacağımı biliyordum, biliyorum kızımın gelmesine az kaldı...
sonradan, birkaç önce olduğum yumurtalık ameliyatı öncesi öğrendim zaten doğal yollarla hamile kalamayacağmı. ama ben o dönemde kızımın gelişini beklemeye başlamıştım bile.
o nedenle bana göre belki doğumdan çok daha sancılı (çünkü beklemek çok çok çok zor) bu yöntemle anne olmak, eşinizi baa yapmak, aile olmak; normal doğumdan, sezeryaandan veya tüp bebek veya başka nasıl bir tadavi varsa ondan farklı değil...
hepimizde yazılı bir kader var, belki şuan olduğunuz ama boşa giden tedaviler bile sırf o alnınzda yazılı evladınıza kavuşabilmek için doldurmanız gereken zamanın bir parçası...
O yüzden moralinizi yüksek tutun... ya tedavi sonucu ya başvuru sonucu anne olacaksınız sonunda. kucağınızda minnacık bir beden size bakacak, gülümseyecek, anne diyecek...
AMİNNNMNNNN Aynen Takip ediyorum bende ve benim karar vermemi sağlayan kişidir elifada nın annesi duygu hn .Nekadar güzel bir aile ve elbette ELİF ADA ....Elif Ada'nın annesin'e bir kardeşimiz yazmış bugun. Okumayan varsa okusun lütfen...
16 yaşında kazara öğrenmiş evlat edinildiğini... Ve diyor ki
"Şimdi sizin sayenizde buradan evlat edinen ailelere sesleniyorum;
Ne olur bu durumu gizlemeyin. Bunu sonsuza kadar gizleyemezsiniz ayrıca da. Evladınızın size sevgisi asla azalmayacak, buna inanın! Asla sizi bırakıp gitmeyecekler.
Ve evlat edinildiğini geç öğrenen arkadaşlar,
Kendinizi bir annenin yerine koymayı deneyin ve ne olur onlara kızmayın. Zamanı geri getiremeyiz. Anneniz babanız da getiremez.
Yaşamınızın bundan sonra ki evresinde onlara sımsıkı sarılın ve
" İyi ki beni evlat edinmişsiniz."deyin."
Gözyaşları içinde okudum arkadaşlar, hepimize böyle evlat nasip etsin Rabbim...
bana versiginiz cevaplar icin cok tesekkur ederim benimle ayni duygulari paylasan insanlarin olmasi beni cok rahatlatiyor son gebeligimin sonlanacagini ogrendigimde hayatim karardi ve o gun anladim ki benim derdim illa ki hamile kalmak degil ben sadece anne olmak istiyorum ve bu sürece girince o gunun bir gun gelecegini biliyorum
evlilikte 5. yılınızı doldurur doldurmaz başvurunuzu yapabilirsiniz, evlilik yılı tuttuğu için yaşın önemi kalmıyor.
Ve evet sadece ikamet ettiğiniz ilden başvuru yapabiliyorsunuz. ama başvuru yaptıktan ve tercih belirlerkenmesela tüm Türkiye deme şansınız var. bu durumda sadece yaşadığınız şehirden değil, ülke genelinde herhangi bir yerden gelebilir bebeğiniz...
şuan eğer sizzin için çok yıpratıcı olacaksa son bir seceneği de deneyin bu arada evlilik ile ilgili 5. yıl sınırını da aşmış olursunuz. eğer o yolla olmazsa buradan kesilikle sonunda anne olursunuz :)
bu arada ben hiç tedavi olmadım, hiç tüp bebek denemedim, hiç hmile kalmadım. neden hiç hamile kalmıyorum diye dokora da gitmedim. cok erken yaşta kanser başlangıcı nedeniyle rahmimin nerdeyse yarısı alındığı için hamileliğim yüksek düşük ile sonuçlanacaktı. buların bana söylendiği dönem bekardım, eşimle çıkıyorduk o zaman...
belki kazara hamile kalsam denerdim şansımı... ama kalmadım da... ölü doğum, düşük vs risklerini alamadım ben, tek bir kez şüphelendim hamile kaldığımdan, onda da günlerce gördüğüm kabusları ve uyandığım zamanki halimi anlatamam. hamile olmadığımı, sadece bir kist olduğunu öğrendiğimde nerdeyse sevindim hatta.... 3 aydan sonra düşüreceğim bir bebek, ömür boyu atlatamayacağım bir travmaya neden olabilirdi bende...
o yüzden taa evlenmeden önce bile anne olmayı isterken hep minnacık bir canı ilk kucağıma alacağım anın hayal ile direndim. sonunda anne olacağımı biliyordum, biliyorum kızımın gelmesine az kaldı...
sonradan, birkaç önce olduğum yumurtalık ameliyatı öncesi öğrendim zaten doğal yollarla hamile kalamayacağmı. ama ben o dönemde kızımın gelişini beklemeye başlamıştım bile.
o nedenle bana göre belki doğumdan çok daha sancılı (çünkü beklemek çok çok çok zor) bu yöntemle anne olmak, eşinizi baa yapmak, aile olmak; normal doğumdan, sezeryaandan veya tüp bebek veya başka nasıl bir tadavi varsa ondan farklı değil...
hepimizde yazılı bir kader var, belki şuan olduğunuz ama boşa giden tedaviler bile sırf o alnınzda yazılı evladınıza kavuşabilmek için doldurmanız gereken zamanın bir parçası...
O yüzden moralinizi yüksek tutun... ya tedavi sonucu ya başvuru sonucu anne olacaksınız sonunda. kucağınızda minnacık bir beden size bakacak, gülümseyecek, anne diyecek...
Kızlar bugün sıramızı öğrendik, çok yaklaşmış belki bayramdan sonra kızımıza kavuşabiliriz, 2 gündür garip duygular içindeyim. Bir tuhafım nasıl derseniz tarif edemicem
kızlar, çok depresifim bugun yine. bu gelgitlerden yorulmuş hissediyorum kendimi. ya yarın hemen geliverecekmiş gibi bir duygu beliriveriyor bazen içimde, ya da uzun uzun gunlerin olduğu ayları düşünüyorum. bazen günlerce uyumuyorum adam akıllı veya bir uyuyorum uyanmak bilmiyorum. bazen evde habire iş, temizlik yapıyorum, bazen yatağı kapamaya bile dermanım olmuyor. ruh halim sürekli iniş çıkışlarda...
hangi kriterimi değiştirip sureci hızlandırabilirim diye düşünmeden edemiyorum. eşim tek çocuk diyor başka birşey demiyor. belki kardeş kabul ederiz desek gelir miydi diye düşünüyorum.... Yada erkek bebek mesela ama izmir özellikle bu sene erkek bebekte çok yavaş ilerliyor, sırada benden önce kız erkek farketmez diyen aileler de var zaten... şehir dışına tamam dedik, terk/rıza farketmez dedik, yaş sınırı koymadık kendimize (Her ne kadar 0-1 yaşta prosedur gereği ilerlesek de, daha büyük yaş gurubundan da olabileceğini belirtiyorum zaten; 40 a yakınların önceliği olduğu söyleniyor mesele 1 yaş üstü bebeklerde de)
bugun dayanmaya gucum yok kızlar, beklemeye tahammülüm yok... sabah uyandığımdan beri ağlıyorum, susturamıyorum kendimi
ah be kızım, ne olur gel artık...
O duygular hepimizde zaman zaman oluyor, merak etme yalnız değilsin
Ben de hazırlıkları hızlandırdım ya hemen gelirse diye, bir taraftan sağlık problemlerim var onlarla uğraşıyorum. İnşallah kızım bana ilaç gibi gelir hiç bir hastalığım kalmaz diyorum.
Ben de benzer bir durumdayım canım, hiç denemedim, hiç tedavi de olmadım, hiç hamile kalma şansım var mı diye muayene de olmadım. Bir gün şans eseri olursa doğururum diye bekledim, ama ille de olsun diye uğraşmadım. Şimdi ise yaşım 40 ı geçti ve inanır mısın hala da bilmiyorum, doğal yolla veya tüp bebek yoluyla olur mu bebeğim diye. Ama aklımda nedense hep evlat edinme fikri bana hep sıcak gelmiştir...Neden bilmiyorum, o çocuklardan birine sahip çıkmak , birine kucak açmak, birini kurtarmak, sıcak bir aileye kavuşturmak... Hep gönlümde vardı... Oysa şimdi öğreniyorum ki, bunun için geç kalmışım... O yüzden kendi kanımdan olsun, ille de kendim doğurayım diyen arkadaşlara sesleniyorum, lütfen bu fikrinizden vazgeçip, "evlat" fikrinin sevgiden geçtiğini ve emekten geçtiğini ve bir gün kucağınızın tamamen boş kalabileceğinizi ,ayrıca gözlerini yollara dikmiş, ellerini sevgiye uzatmış, aile ve anne şefkatine hasret küçücük yürekleri bizleri beklediklerini unutmayalım lütfen.....
ben de hep istemiştim. annesiz babasız bir bebeğe sahip çıkmayı hatta bir çocuğum olur da maddi durumum el verirse bir de evlat edinirim diye hep aklımdan geçmişti. ama işte maalesef eşler bunu biraz zor kabulleniyorlar. ikna etme süreci uzun sürüyor. sen 40 yaşındayım dedin. peki sana 40 yaşından sonrakilere 1 yaş üstü bebek veriyoruz dedilermi. çünkü ben de 36 yaşındayım. bu konu için bir tedavi daha atlatacağım. eşimin ikna olması zaman alacak. ondan merak ediyorum 40 yaş üstüne ne dediklerini
Eşinizin yaşı otuz sa sıraya görebiliyorsunuz benimde yasin 27 canim suan bende şartlara uymuyorum burada öğrendiğim kadariyla 29 yaşında sıraya görebiliyorsunuz 30 da sıra gelmişse evladımızı edinebiliyor sunuz suan bır uzmana danışmadim ama burdan bunu öğrendim sana da bilgi olsun
Ben geçen hafta kurumla görüştüğümde ya en az 30 yaşında olacaksınız ya da 5 yıllık evli olacaksınzı diye söylemişlerdi. Bu koşullar olmadan başvuru almıyorlarmış.
EPey zaman önce kaydolmuştum buraya, çatlatma iğnesi vs konularında tanıştığımız arkadaşlar oldu. Uzun zaman sonra yeniden buraya uğradım ve bir kaçının bebişleri için sorular sorduğunu gördüm. Hatta birinin üçüzleri olmuş. Tutamadım gözyaşlarımı, çok duygulandım.
Ben bu sene evliliğimin 4. yılını ve 30. yaşımı tamamladım. Aşılama vs den sonra 2. tüp bebek tedavimde hamile kaldım. Nasıl bir bayram havası esti evimizde görmeniz lazım. Hamile kaldım diye adanan adaklar yapıldı, hayırlar yerine getirildi. Herkes coşuyor mutluluktan. 3 gün sonra kan değerlerim düştü ve sağlıksız gebelik oluşmuş düşürüyorsun dediler. O an neye uğradığımı şaşırdım. Negatif sonuçlara alışkındık ama bu pozitif sonucun,neşenin üzerine çok ağır geldi, kaldıramadım. Bu sonlanan ikinci gebeliğimdi. Bu olayın üzerine bir daha asla bir tek iğne vurulmam, bir tek ilaç kullanmam olmuyorsa olmuyor, yeter kaldıramıyorum dedim.
Ama ben çocuk sahibi olmak istiyorum, anne olmak istiyorum.Geçmişte toplum gönüllüsü iken çocuklar için yürüttüğüm bir proje vardı o zaman 'Bir gün evlendiğimde bakacak gücüm olursa çocuğum dışında evlatlıkta alırım inşallah' demiştim. Çocuğumun olmayacağını hiç düşünmemiştim ki. Şimdi ise kararımı verdim ve evlat edinmek istiyorum. Yakın arkadaşımın ablası evlat edindi, karı koca hiç bir problem olmadığı halde hala kendi doğurmuş olduğu çocuğu yok. 12 yıl sonra başvuru yaptılar ve 3 sene sıra bekledikten sonra kızları İpek'e sahip oldular. Kadın şimdi 'Keşke kimseyi dinlemeseydim de daha erken başvursaydım' diyor. 2 aylıkken almışlardı şimdi 6 yaşında ve okula başlayacak. Doktorla birlikte evlatlık olduğu söylenmiş.Durumunu sorduğumda annesi ''Ufak ufak anlıyordu, doktoru zamanı geldi söylemeliyiz deyince söyledik. Çocuğum şimdi bana ' anne ben çok şanslıymışım ki beni almışsınız annem babam olmuş' dedikçe içim sızlıyor'' diyor.
Konunun ilk başında yazan arkadaşın dediği gibi korkularım var hemde çok... en büyük korkum acaba sonrasında benden alırlar mı diye. 1 sene nasıl geçer diye... yoksa başkaları ne dermiş umurumda değil, çocuk sahibi olacağım diye çabalarken, tedavi görürken etrafa bunları açıklamak daha zormuş, benim çocuğum olmuyor diye kabullenmek daha koılaymış bunu anladım.
Evlat edinen bir arkadaşım, istersen şehir dışıda seçim yapabiliyorsun öyle sıra daha erken geliyor dedi bu bilgi doğru mu acaba? Bilen varsa yardımcı olursa sevinirim.
Hayırlı olsun kararın arkadaşım.. Artık sen de hamile sayılırsın. Ve eninde sonunda bir yavruya kavuşacaksın.. Evet seçeneklerini biraz geniş tutarsan sıran daha çabuk ilerler.. İl dışı da kabul ediyorum dersen, sana haber geldiğinde, o şehre gidebilmen gerekiyor.. Kız- erkek farketmez dersen, yaş aralığı illa ki bebek istemezsen, veya hasta bebek kabul ediyorum dersen, bunları kabul etmeyen kişilerden bir adım önde olmuş oluyorsun.. Ayrıca terk bebek-rıza bebek durumu var.. Her ikisi de olur dersen gibi gibi... Kurumda ayrıntılı bilgi veriyorlar zaten....
Ben de, yıllarca bekledikten sonra evlat edinmek suretiyle yavrusuna kavuşan annelerden hep "keşke daha önce başvursaymışım" şeklinde duygularını ifade ettiklerini gördüm. Ama herşey kısmet... Umarım kısa sürede kucağına alırsın yavrunu...
Güzel dileğin için çok teşekkür ederim arkadaşım. Terk- rıza konusunu yeni öğrendim anlamaya çalışıyorum, birinde mahkeme vs epey sürüyormuş diye bir yorum okumuştum tırstım biraz. Ben bulunduğum ilden olsun istemiyorum zaten, sanki başka şehir olunca gelip almaya çalışmazlar gibime geliyor içimi rahatlatıyorum:)) 0-2 yaş arası olması konusunda biraz ısrarcıyım ama bazıları biraz daha büyük olursa sağlıklı olduğunu anlarsın gibisinden laflar ettiler, evlat edinenlerden birinin çocuğu zihinsel engeli olduğu anlaşılmış yıllar sonra dediler.Kısmetinde ne varsa o olur dedim bende, sonuçta istenmeyen bebeklerin çok ta sağlıklı gebelik sürecinden geçmedikleri bir gerçek.
. Arkadaşım kendi şehrinden 3 yılda kavuştu, onun arkadaşı ise 3 ayda sıra gelmiş kavuşmuş. Dİlerim her şey bizim içinde yolunda gider.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?