Evlat Edinme Evlat Edinenler Lütfen Duygularınızı Bizimle Paylaşın

Evlat edinen annelerin paylaşım alanı. Prosedürler neler ? Neler yaşadık ? Neler yaşıyoruz ?
Nasil habersiz geldiler çok şaşırdım önceden musaitmisiniz diye arar insan..sorunsuz gecmis neyseki hayirli olsun canim..
Evet canım herhalde evin her halini görmek için öyle yapıyorlar çok şükür güzel geçti
 
Bizede sali gelecek görevlimiz ama adam kac defa sordu musaitmisiniz diye degilseniz başka gün gelirim dedi..insallah sorunsuz geçer bizimkide :)


Biz de ilçede olduğumuzdan dolayı sanırım, söylemişti şu gün gelicez diye. Uzak olduğumuz için evde olmama ihtimalimize karşı herhalde söylenmişti.. Geçen sene ramazan ayıydı . Hava nasıl sıcaktı.. Camda bekle beklee o sıcakta hoşafım çıkmıştı oruçlu oruçlu :) Bir araba görüyorum, evet sanırım resmi araca benziyor bu olabilir.. Yok bu olamaz.. Yaya mı gelecekler acaba biyere parkedip.. Falan filann, ne beklemiştim camda heyecanla.. Ve cocukk saat 5 oldu gelen giden yok... Yoğunluktan gelememişler... Ertesi gün gelmişlerdi..
Ama kızım geldikten sonraki kontrollere habersiz geldiler hep...
 
Bizede sali gelecek görevlimiz ama adam kac defa sordu musaitmisiniz diye degilseniz başka gün gelirim dedi..insallah sorunsuz geçer bizimkide :)
Evet canım demekki heryerin sistemi aynı olmuyor inşallah sizde güzel bir şekilde atlatırsınuz
 
biz 5 göruşme yaptık 4 göruşmeyede eve gelindi hem heyecan hem stres bitirdik cok şukur
 
Selamlar,
Ben de uzun süredir takip etmeme rağmen yeni katıldım aranıza. Biz de uzun sürmeyen bir karar aşamasını ardından başvurumuzu 4 eylül de yaptık. Ev ziyaretini bekliyoruz.
Allah ın mucizesi bir kız Bebek muhtemelen henüz doğmadı ama Türkiye nin herhangibir yerinde bizi bekliyor.
İnşallah isteyen herkes bebeğini sağlıkla kucağına alır ya karnında ya kalbinde büyüterek....
 
hayırlı olsun surecininiz su gibi akıp gitsin inşallah hoşgeldiniz.
 

Öncelikle kararaınız ve bu yolda attığınız ilk adımınız hayırlı uğurlu olsun. evet yüksek ihtimal henüz doğmadı kızınız, belki arının ağzında taşıdığı polende saklı. ama o arı o poleni sizin kızınız olsun diye taşıyor şuan ağzında :) Bilmiyorum eskiden bu kadar kaderci miydim, ama beklerken bazen keşke daha önce başvursaydım diye kendi kendine yerinirken aklına hep aynı düşünce geliyor,çünkü kızıma/oğluma kavuşmak için tam zamanıydı.

beklerken her ne kadar zaman geçmek bilmese de, gün gelecek ne zaman bu kadar büyüdü, bu zaman nasıl geçti diyeceğiz her birimiz...

ev ziyaretinizi de atlattıktan sonra geri kalan görüşmeler de bir çırpıda bisin inşallah. tüm güzel haberlerini bekliyoruz :)
 
Canim sizde kız icin 0-1 yaş olarak yazdi.diğer arkadaşların yazdiginida okuyorum da böyle bir şey var miydi.zaten kendisi direk bize 0-1 yaş arası yazdı


Bize de aylık falan olarak sormamıştı.. Direkt 0-1 yas arası yazmıştı... Ama bize söylediği şuydu uzmanın;. Yaşı sınırda olanlara genelde daha büyük bebekler veriliyormuş. Hani 3-4 aylığa yaşı yetmiyorsa, onlara 11-12 aylıklar veriliyormuş. Yaşımız zaten gençse ve minik bebekler varsa minikler veriliyormuş..
 

Hayırlı olsun başvurunuz arkadaşım.... İnşşş en kısa zamanda kavuşursun yavrunaa, mis kokulu evladına...
 
Hayırlı olsun başvurunuz canim..
 
arkadaşlar bu ara foruma çok giremiyorum, arada girip son yazılanları okuyorum. son konulardan biri gelecek bebeğin kaç aylık olduğu ile ilgili olduğunu gördüm.

yanlış anlamazsanız birkaç şey söylemek istiyorum. sana ne diyebilirsiniz, haklısınız da, herkes kendini ve korkularını daha iyi bilir. veya madem öyle sen neden 0-1 yaş sırasındasın diyebilirsiniz. biz koymadık o sınırı, her ilde uygulama farklı ne yazık kı, bizi mecburen aldılar sanırım biraz da 0- 1yaş sırasına ama diğer yaş guruplarında sıramız atmaya devam ediyor, hatta sıra için aradığımda diğer yaş guruplarını da soruyorum, çok daha gerilerdeyim büyük yaş gurubunda.

sadece aklımdakileri paylaşmak istedim, belki korkularınız biraz azalır ve bebeğinize kavuşma süreniz bir tık azalır diye. veya yeni başvuru aşamasındasınızdır ve hangi kararı nasıl vereceğiniz konusunda panik yaşıyorsunuzdur. ben de yaşadım, hepimiz yaşadık tercih konusundaki ikilemleri...

mesela ben bbaşvurmadan önce, henüz bu forumu da görmemiştim sadece gazete yazılarından vs okuduğum kadarı ile ne kadar küçük istersen o kadar çok beklersin gibi bir fikre kapılmıştım. daha az bekleyebilmek ve yavruma daha çabuk kavuşabilmek adına biz büyük yaş gurubu terci,h etmeyi plnlayarak gittik. ama öyle olmadı, 0-1 yaş sırasına alındık 40 yaş altı olmamız nedeniyle. halbuki hiç aklımızda yoktu ve ilk etapta minnacık bir bebekle ne yaparız biz diye de paniklemiştik. 14 aylık beklemenin sonunda kaç günlük veya kaç yaşında olduğunu çok umursamaz hale geldik. 1 günlük bile gelse tüm korkularımızı yendik. eşim bebeği kucağına alamzdı daha öncesinden, yeğeniyle alıştırmalar yaptı kendince, bak kucağıma alabiliyorum, tutuyorum canını acıtmadan diye sevindi mesela... ha bu arada benim eşim de en azından zaman konusunda kırkbin takla ve bahane öne sürerek sürecei öncelikle ertelemk suretiyle kaçınmaya çalışan erkeklerdendi. şimdi rüyasında kızını görüyor veya gazetede bir haber okuyup kızı için endişeleniyor, bugüne kadar şu reklam filmindki gibbi gezeriz tozarız, yaşarız diye lira kenara koyamamış bir aile iken, şimdi, kızımıza bir ev bir araba bırakalım en azından diye birikim yapma çabasına girdik. bizim için öyle uzak bir konuydu ki oysa... yani karar vermiş ve başvurmuş olmak bile hayatınızı değiştirmeye başlıyor.

bir akşam eşimle otururken "acaba kızımız doğdu mu, kızıma acaba o kadın iyi bakıyor mu" dedim. eşim çok kızdı bana, o kadın dedim diye. kimin ne yaşadığını ve ne koşullar altında evladından vazgeçtiğini bilemeyiz (ki ben bunu o gün değil, aylar sonra kurumda gönüllü çalışmaya başladıktan sonra anladım, az sonra geleceğim o konuya). sadece kavuşmamıza vesile olduğu için bile olsa - ki bu çok çok önemli bir faktör- kendimize, çocuğumuzu yetiştirme biçimimize ve ona aşıladığımı değerlere güvenerek onu doğuran kadını yok saymamalı veya sadece kendi kendimize aşşağılayıcı tavırlr takınmamalıyız, öyle düşündüm ben.

sonra gönüllü anneliğe başladım. nedense yine hayalim bir kız çocuğuydu. ama 9 yaşında bir oğlanda tanıştım. evlat edinme sürecine girdiğinizde kendi kendine düşündüğünüz veya çevreden aslında konuyla ilgili en fazla bilgisi kendi doğurduğu çocuk olan kişilerden aman bebek olsun, alışamazsınız yoksa, sizi benimsemez, ilk gülüşününün yerini birşey tutmaz tarzı cümleler duymuşsunuzdur. ben de duydum, başta anne babamdan mesela... Ben o 9 yaşındaki küçük adamımın gülüşünü gördüm, belki ilk gülüşü değildi ama bana ilk gülüşüydü. 3 ay sonra bana ilk kez anne deyişini duydum sonra. ilk adım atışını yaşayamadım evet belki ama bana doğru gelirken önce adımlarının hızlanışını, sonra koşarak bana sarılışını yaşadım. ki ben haftada sadece yarım gün ilgilenebildiğim oğluşumla yaşadım bu gelişmeleri. söyleyeceğim o ki, yaşadığınız herşey ilk olacak zaten sizin için, onun için....

3 aylık veya 10 aylık, çok düşünmeyin bence bunları. siz nasıl ki süreçlerden geçiniz, doktorlar, umutlar, umutsuzluklar belki kaybedilen beeklerin acısını yaşadınız, o el kadar minnacık canlar da size kavuşabilmek adına birşeyler yaşıyor, sadece siz gidip ona anne-baba olabilesiniz diye beilki de, 3 ay veya bilmem kaç ay/yıl neler yaşıyor. hepimiz bu kadar kendi ayakları üstünde durabilecek yaştayız çok şükür, kendimize ait hayatlarımız var, ama bir anne/babanın kaybı (allah korusun) hepimizi yıkar. size sıra geldiğinde teklif edilen bebeğin kaç aylık değil de size ne kadar çok ihtiyacı olduğunu kendi kendinize sormanızı önerebilirim sadece...

dediğim gibi yazdıklarım yanlış anlaşılmasın sadece aklınızdaki bir iki soru işaretine cevap olabilmesi adına kendi düşüncelerimi yazıyorum. herkesin kararına saygım var, hem de sonsuz. neticede zor bir süreçten geçiyoruz kendimizce. bırakın kimi neyi nasıl anladığını, sadece kalbinizi dinleeyin...

hepimiz inşallah tez zamanda alın yazılarımıza kavuşuruz, evlerimizde boklu bez kokusu olur, oyuncaklar etrafa yayılır, gece uykusuz kalırız, saçlarımız yıkanamaktan şekilden şekile girer ve yüzümzde yorgun ama bir o kadat gururlu, çünkü ben anneyim gülümseyişi olur :)

iyi ki varsınız kızlar, çünkü paylaştıkça azalıyor üstümüzde biriken tüm o korkular :)
 
Son düzenleme:
Canim cok sağol cevaplarin icin benim yaşım 33 eşimin 38 hangimize göre belirlenir acaba
 
Canim cok sağol cevaplarin icin benim yaşım 33 eşimin 38 hangimize göre belirlenir acaba


Yaş ortalamanız 40 ı geçtiğinde örneğin 41 ise en kucuk 1 yaşında, 42 ise 2 yaşında gibi veriyorlar... Sizin ortalamanız (33+38)/2 = 35,5 oluyor. 40'dan kucuk olduğu için ortalamanız 0-1 yas arası alabiliyorsunuz. Örneğin ortalamanız 39-40 sınırlarında olsaydı bebekte kac aylık olacak hesaplarına giriliyor bildiğim kadarıyla...
Hayatışıltısı arkadaşıma da katılıyorum.. Çok şükür böyle bir sistem var da anne baba olabiliyoruz.. Çok da takılmayın derim.. Bir bebiş gelecek ne güzellllllll... 3 aylık 5 aylıkk 10 aylık... Arkadaşım 2 yaşında bir kız çocuğuna kavuştu... Şimdi 4 yaşında.. Ölüyorlar birbirleri için......
 
Sağol canim kaç aylık olacağına pek takilmiyorum.ama bende çocuğum ilklerini beraber yaşamak isterim.allah hayirlisini nasip etsin.her zaman oyle söylüyorum.kismetimizde bahtimizda ne varsa onu yaşayıp gorcez.allahın izniyle şu aşamaları atlatalım da hayırlısıyla
 
Yok canim daha siraya girmedik ki ama 1 eylulde gorusmeye gittik, 5 ekimde evrak teslim ettik..
Bizde bugun ilk gorusmemizi yaptik.hayirli ugurlu olur insallah.
Erkek bebek dedik sorduklarinda.
O_1 yas olarak isaretleniyomus ay belirtemiyomusuz.

Bazi evraklar istendi bildiginiz gibi
Cabuk toparlariz evlaklari gibime geliyo.
Yalniz bakirkoyden pskiyatriden istedikleri rapor gec cikabiliyomus.
Gecmi cikiyo o rapor.
Sali gunune randevu aldik bakirkoyden insallah hemen hallolur.

Peki siraya evraklari teslim ettigimiz gunmu giriliyo.yoksa ev ziyaretindrn sonrami.onu anlamadim.
Sordum ama 1 sene degerlendirme suresi var dedi ordaki bayan.
1 sene surermiki
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…