- 6 Ağustos 2014
- 961
- 2.445
- 358
Sanırım ilgilenme kısmı ihtiyaç doğrultusunda oluyor. kimi gönüllü anneler mesela sadece ders çalışmaya destek oluyorlar, kimi daha küçük yaşgurubuyla toplu ilgilenip ihtiyaçlarının giderilmesine yardımcı oluyor. ben neye ihtiyaç varsa demiştim. hatta birrebir ilişki içinde olmaktansa gurup ders çalıştırmayı yarın birgün gidemezsem diye daha kolay bulmuştum. kız/erkek/yaş/tek/gurup hepsin farketmez dedim. İlk başta bir form doldurduk, orada ne kadar sürede bir gidebi,leceğiniz, hangi konularda destek olabileceğinizle ilgili sorular oluyor. ben ev hanımı olduğum için haftanın herhangibir günü olabilir, haftadabir gelirim diye seçmiştim. Görüşmeler ve sonrasında evrak hazırlama süreci...
Evrakları teslim etmeye gittiğim gün 9 yaşındaki oğlumla tanıştırdılar :) ogün sadece 10 dk falan görüştük. sonraında haftada 1 gün ama aynı gün ve aynı saatte kuruma gittim. sabah 9 sularında gidiyordum, 11,5-12'ye kadar beraber vakit geçiriyorduk. oyun oynama, kitap okuma veya sohbet etme size kalmış... ben giderken çocuk dergileri alıyordum, hem okuma hem de içinden çıkan oyunları oynama zaman geçirirken faydalı oluyordu. ama bunun yanında maç da yapıyorduk veya balonu yere düşürmemece oynuyorduk. kurum hediyeye izin vermiyor ama giderken ufak tefek mesela resim defteri boya vs götürüyordum, resim yapıyorduk vs.
Çocukla iletişiminiz geliştikçe ve ziyaret sürenin uzadıkça, kurum da uygun görürse veya bulunduğunuz kurumda bu uygulama varsa (her kurumda farklı işliyor dediğim gibi ihtiyaçla alakalı sanırım, ben kendimden örnek veriyorum) önce bir saatle başlayarak dışarı çıkarma hakkınız doğuyor. bu arada tabi eve gelip ev ziyareti vs de yapılıyor, görüşmeler devam ediyor. Yani gönüllü olarak da dosyamız açık orada.
şimdi benim küçük adamı sevgi evine yerleştirdiler. yani kurum dışında bir evde, 6 çocuk kalıyorlar artık. bu nedenle görüşme hakkımız ayda 1 güne düştü. ama o günü tam gün dışarda geçiriyoruz. şimdi valilikten onay bekliyorum, onayım çıkarsa hafta sonları yatılı alma hakkım da olacak.
tabi bunlar hep karşılıklı talepler doğrultusunda şekilleniyor. internette okuduğum kadarıyla bazı yerlerde bırakın yatılı almayı, dışarı çıkarma hakkı bile verilmiyor. ama sanırım iş biraz da devamlılıkla alakalı. herşeyden önce çocuğun psikolojisi önemli, eğer size alışırsa ve siz gitmeyi bırakırsanız ogüne kadar giderek sağladığınız faydalar bitiyor, zararınız bile olabiliyor bir kez daha terk edilme duygusunu yaşayacağı için...
ama bir de şu yanı var, sadece o size alışmıyor, siz de ona alışıyorsunuz, siz de onu seviyorsunuz. hele ki bizim durumumuzda, zaten sevgimizi yıllarca bir çocuğa verebilmenin hayalini kurmuşken zaten aksi olamazdı bence :)
kızım geldiğinde hazır bir abisi olacak inşallah, asla küçük adamımı bırakmam, bırakamam ki... yazarken bile gözlerim doluyor. Çok çok farklı bir sevgi...