Hayırlı olsun başvurunuz Nüfus cüzdanı ve diplomanızı götürdüğünüz ilk görüşmede aslında sıraya girmiş olursunuz ama sıranızı dosyanız onaylandıktan sonra öğrenirsiniz.Hepinize iyi aksamlar, bu evraklarimi teslim ettik ve uzmanimiz ile tanistik. Uzmaniniz henuz sirada deyilsiniz girusmeker bittikten sonra sira basliycak dedi acikcasi kafam cok karisti. Bu durumda 6 ay yada 1 yili bulabilir siraya girmeniz dedi. Siraya girmek bu kadar uzun suruyormu?
Hayırlısı olsun. İkisinin de güzel ve endişeli yanları var. Biz de terk-rıza dedik.Arkadaşlar terk-rıza olur dedik ama sorguluyorum bazen kendimi..Terk dersek yıllar sürebiliyor diye rıza da tmm dedik,Allah sonumuzu hayır etsin.Çok uyaranlar da oldu ne fark eder dedim ama az da olsa çekiniyorum.
Haklısınız..İnşallah zaman iyi şeylere gebedir.Hayırlısı olsun. İkisinin de güzel ve endişeli yanları var. Biz de terk-rıza dedik.
Hepinize iyi aksamlar, bu evraklarimi teslim ettik ve uzmanimiz ile tanistik. Uzmaniniz henuz sirada deyilsiniz girusmeker bittikten sonra sira basliycak dedi acikcasi kafam cok karisti. Bu durumda 6 ay yada 1 yili bulabilir siraya girmeniz dedi. Siraya girmek bu kadar uzun suruyormu?
Sen ve esin devlet hastanesinden ya 8 yada 10 tane polikinlikten muayene olup rapor cikartmasi gerekiyot heyete giriyo o rapor goz kulak noroloji psikatri ordopedi fizik vb gibi korkmana gerek yok sonucta cok buyuk bi sikinti olmayinca takilmiyolar evlatlik alcam deyince zaten doktorlar cok mutlu oluyor biraz psikatri doktoru konusup seni anlamaya calisiyor bu 1 haftayi buluyo sonucta her polikinligin heyet gunu farkli oluyo bide 400 tl esimle benim ucreti olmustu 1 yil oncetekrar merhabalar kızlar forumda sayfaları okuyup bilgi edinmeye devam ediyorum başvuru öncesi. Bir arkadaşımız sağlık sorunları olanlardan rapor istendiğini yazmış geçmiş sayfalarda benimde şimdiye kadar hatırı sayılır sağlık problemlerim oldu hala da devam eden problemlerim var ne gibi raporlar neler isteniyor bbenzer bişeyler yaşayanlar bana yardımcı olabilir mi? ozel mesajda atabilirsiniz buradan yazmak istemezseniz. Bu raporları almak zaman aldığı için surecin uzadığını söylemiş arkadaş moralim çok bozuldu şimdiden bu hastalıklar hayatımın her alanında önume çıktı şimdi yine karşıma dikildi((
Sen basvurdugun an surecin siran basliyor evraklari teslim edip kuruldan gecince sende sirani ogreniyosunb ole seylere takilma sen hemen basvur nasipte varsa olur yoksa olmaz ben basvurali 14 ay oldu yaza dogru gelcek bebegim simdi kendime cok kiziyrm neden daha once basvurmadim diye biraz evraklar ugrastiriyo ama snra deyiyor allah yardimcin olsun isallah hersey gonlunce olurtekrar merhabalar kızlar forumda sayfaları okuyup bilgi edinmeye devam ediyorum başvuru öncesi. Bir arkadaşımız sağlık sorunları olanlardan rapor istendiğini yazmış geçmiş sayfalarda benimde şimdiye kadar hatırı sayılır sağlık problemlerim oldu hala da devam eden problemlerim var ne gibi raporlar neler isteniyor bbenzer bişeyler yaşayanlar bana yardımcı olabilir mi? ozel mesajda atabilirsiniz buradan yazmak istemezseniz. Bu raporları almak zaman aldığı için surecin uzadığını söylemiş arkadaş moralim çok bozuldu şimdiden bu hastalıklar hayatımın her alanında önume çıktı şimdi yine karşıma dikildi((
Sen ve esin devlet hastanesinden ya 8 yada 10 tane polikinlikten muayene olup rapor cikartmasi gerekiyot heyete giriyo o rapor goz kulak noroloji psikatri ordopedi fizik vb gibi korkmana gerek yok sonucta cok buyuk bi sikinti olmayinca takilmiyolar evlatlik alcam deyince zaten doktorlar cok mutlu oluyor biraz psikatri doktoru konusup seni anlamaya calisiyor bu 1 haftayi buluyo sonucta her polikinligin heyet gunu farkli oluyo bide 400 tl esimle benim ucreti olmustu 1 yil once
çok teşekkur ederim cvpl için bebeğim26bbu raporlar haricinde kendi sağlık sorunlarımı beyan etmemi gerektiren işte ne bileyim birrumuzumyok bunları bunları atlattı şimdi bu durumdadır gibi ekstra bişeyler isterlermi ben onları merak ediyorum daha çok aslında
Bu aralar keyifsizim arkadaşlar... Dışarı karşı iyiymiş gibi görülmekten de yorgunum sanırım...
Durmadan absürt rüyalar görüyorum, panik ve sinir haliyle uyanıyorum, onun da etkisi var sanırım.
minnacık bebeği almış gelmişim eve rüyamda, eşim yok, şehir dışındaymış kendim gidip almışım. koyuyorum bir kenara uyuyor. hiç ilgilenmiyorum rüyamda. sonra gidip bakıyorum, beli açılmış, büzüş büzüş uyuyor. ben ne giydiricem bu çocuğa hava soğuk, hiç kıyafet yok diyorum. biri diyor ki karnı acıkmıştır... mama almadan gelmişim eve, bir yandan kendime kızıyorum bu kadar anne olucam dedin yırtındın, daha doyuramıyorsun diye, gidiyorum bbakıyorum ev tam yakır sadece patates var evde, patates haşlıyorum... Tam bir kabustu benim için... Ağlıyarak uyandım kızıma bakamıyorum diye. sanırım yetersiz kalma korkusunun dışa vurumuydu ama kendime gelemedim tüm gün...
dün gece de rüyamda gönüllüsü olduğum oğlumu gördüm. neden beni değil de onu istiyorsun diye ağlayıp duruyordu ve ben teselli edemiyordum... Bugün de ağlayarak uyandım kendime gelemedim daha... (bu arada küçük adamıma durumumuzu anlattım, kız kardeşim olacak, ben abi olucam diye çok sevindi. Asla olumsuz yaklaşmadı duruma... Çünkü oğluşum ailesinin yanına dönme ihtimalini düşünüyor ve tek dileği bu)
sıra küt küt atıyor diye bir gaza geldim, sanki dün başvurdum bilmiyorum atış hızıyla pararlel sıranın küt diye durabileceğini... doğumgünüme gelir kızım diyordum. 26 aralık doğum günüm... şimdi bebek yok diyorlar... Ve aylar var önümde, nerde gelecek doğum günüme... Pazar günü evlilik yıldönümümüzdü... kızım için tuttuğum günlüğü okudum, bu sene evlilik yıldönümümüzü 3 kişi kutlama umudumuzu yazmışım uzun uzun... İnşallah seneye diyorum; sonra acaba anneler gününde gelmiş olur mu kızım diye düşünüyorum. Yine ağlıyorum...
Keşke diyorum oğlum olsa yanımda sarılsam ona; kek yapsam, oyun oynasak beraber, resim yapsak, denize taş atsak sahilde, kitap okusak veya ne yemek istiyorsun bugün diye sorabilsem... Küçük adamımı da çok özledim... ve daha 2 hafta var görüşebilmemiz için... Onunla ilgili de hayallerim var, çok mutluyuz hepsinde...
hayeller, rüyalar bir yanda, yaşadığımız gün diğer yanda... sürekli kendime güçlü ol, moralini yüksek tut diyorum. Bazen işe de yarıyor motivasyon... ama bu son günlerde kötüyüm be arkadaşlar...
HEPİMİZİN hassas olduğu kelimelerden birisi mesela ben hastalık yerine sağlık problemleri kelimesni kullanıyorum çoğunlukla sevmiyorum hastslık kelimesini hele bu problemin adını ağzıma alamıyorum. bilmiyorum belki ben çok hassasım ama yakıştıramıyorum evlatlık alma kelimesini pazardan bişey alırmş gibi geliyor hem o bana evlat.başkasına bahsederken bile evlat edineceğim demeyi daha doğru buluyorum Evlatlık demek canımı acıtır gibi hissediyorum arkadaşımızın da niyeti kötü değildir kesinlkle ama biz dışarda arkadaş çevremizden bu lafı duyup kırılırken bizimle aynı şeyleri hisseden birinin söylemesi sanırm incitiyor biziAh şu evlatlık kelimesini en azından biz kullanmasak keşke... evlatlık değil, evlat... her okuduğumda yüreğim acıyor o kelimeyi...
biliyorum o anlamda kullanmadın, biliyorum sen de hassassın bu konuda, asla asla evlatlık değil canının parçası olacak senin için de, hayattaki en büyük aşkın yaşama sevincin olacak evladın... ben anlarım senin ne niyetle kullandığını veya kullanmadığını... ne olur yanlış anlama, biz burada anlıyoruz birbirimizi ama ağız alışkanlığı bile olsa, beni çok acıtıyor o kelime... dışardan duyduğumuzda tahammül edemediğimi o kelimeyi biz de kullanmayalım lütfen...
hayatışıltısı adın gibi ışıltı katıyorsun bu foruma seni üzgün görmek aslında mesela kendi adıma beni de umutsuzlu
ğa itiyor çnkü buraya hep deneyimlerini yazan pozitif birini boyle gormek beni uzuyor ümidini kaybetme bence bu ruyalar bilinçaltımızın sesleri gönlünü ferah tut ve inan az kaldığına sabır hepimize gereken bu değilmi aslında bunların hepsini zaten sende biliyorsun bazen günümüz günümüzü tutmuyor inşallah meleğin yanında olacak kısa surede
Bu ara negatif bi enerji var forumda. Mutlu haberlerin bir süredir kesilmesî, sonbahar, bir evlat sahibi olabilmek adına hepimizin bugüne kadar yaşadığı deneyimler... Hepsi mutsuzluğumuz için sebepler... Ben de dün forumdaki bir arkadaşımızın dava sürecinde yaşadıklarına üzüldüm. Bilmiyorum arkadaşlar, bazen kendimi bu konularda çok güçlü dünyaya kafa tutacak potansiyelde hissederken bazen de mücadele etmek için çok yorgun olduğumu düşünüyorum. Bizim annelik sürecinde şöyle bir oh deyip oturabileceğimiz zamanlarımız olacak mı acaba. Yoksa hep böyle diken üstünde mi olacağız... Mutluluğumuz hep pamuk ipliğine bağlı sanki, gerçi hayatın kendisi de öyle değil mi ?Rabbim hepimize kolaylıklar versin. Evraklar, dosya onaylanması derken şimdi de henüz kavuşamadığımız bi yavrunun dava süreçleri huzurumu kaçırıyor açıkçası... İlk evlat edinmeye uygunluk kararının çıkacağı dava bizimle ilgili değil sanırım. Taraflar kurum ve biyolojik aile. Geçici bakım sözleşmesi sona erip velayet davası açıldığında mı biyolojik aile ile davamız olacak. Tam oturtamadım kafamda. Dilerim bir an önce sıkıntılarımız dağılır
Rüyalara anlam yüklemeyi sevmem. Hele de olumsuzsa insanı karamsarlığa sürüklüyor. Güzel şeylerle karşılaşırız inşallah.Bu aralar keyifsizim arkadaşlar... Dışarı karşı iyiymiş gibi görülmekten de yorgunum sanırım...
Durmadan absürt rüyalar görüyorum, panik ve sinir haliyle uyanıyorum, onun da etkisi var sanırım.
minnacık bebeği almış gelmişim eve rüyamda, eşim yok, şehir dışındaymış kendim gidip almışım. koyuyorum bir kenara uyuyor. hiç ilgilenmiyorum rüyamda. sonra gidip bakıyorum, beli açılmış, büzüş büzüş uyuyor. ben ne giydiricem bu çocuğa hava soğuk, hiç kıyafet yok diyorum. biri diyor ki karnı acıkmıştır... mama almadan gelmişim eve, bir yandan kendime kızıyorum bu kadar anne olucam dedin yırtındın, daha doyuramıyorsun diye, gidiyorum bbakıyorum ev tam yakır sadece patates var evde, patates haşlıyorum... Tam bir kabustu benim için... Ağlıyarak uyandım kızıma bakamıyorum diye. sanırım yetersiz kalma korkusunun dışa vurumuydu ama kendime gelemedim tüm gün...
dün gece de rüyamda gönüllüsü olduğum oğlumu gördüm. neden beni değil de onu istiyorsun diye ağlayıp duruyordu ve ben teselli edemiyordum... Bugün de ağlayarak uyandım kendime gelemedim daha... (bu arada küçük adamıma durumumuzu anlattım, kız kardeşim olacak, ben abi olucam diye çok sevindi. Asla olumsuz yaklaşmadı duruma... Çünkü oğluşum ailesinin yanına dönme ihtimalini düşünüyor ve tek dileği bu)
sıra küt küt atıyor diye bir gaza geldim, sanki dün başvurdum bilmiyorum atış hızıyla pararlel sıranın küt diye durabileceğini... doğumgünüme gelir kızım diyordum. 26 aralık doğum günüm... şimdi bebek yok diyorlar... Ve aylar var önümde, nerde gelecek doğum günüme... Pazar günü evlilik yıldönümümüzdü... kızım için tuttuğum günlüğü okudum, bu sene evlilik yıldönümümüzü 3 kişi kutlama umudumuzu yazmışım uzun uzun... İnşallah seneye diyorum; sonra acaba anneler gününde gelmiş olur mu kızım diye düşünüyorum. Yine ağlıyorum...
Keşke diyorum oğlum olsa yanımda sarılsam ona; kek yapsam, oyun oynasak beraber, resim yapsak, denize taş atsak sahilde, kitap okusak veya ne yemek istiyorsun bugün diye sorabilsem... Küçük adamımı da çok özledim... ve daha 2 hafta var görüşebilmemiz için... Onunla ilgili de hayallerim var, çok mutluyuz hepsinde...
hayeller, rüyalar bir yanda, yaşadığımız gün diğer yanda... sürekli kendime güçlü ol, moralini yüksek tut diyorum. Bazen işe de yarıyor motivasyon... ama bu son günlerde kötüyüm be arkadaşlar...
Evlatlik yada evlatedinme ayni seylere cikiyor sadece biri digerine gore daha yumusatilmis bi kelime ama sen ve ben yada bizim gibi aileler bunu bastan kabul etmeli evet biz suan evlat edinmeye basvurduk bebegimiz geldiginde evladimiz olucak bunun aksini kimse soyleyemz bole laf cambazliklarina gerek yok bence.ben zaten iste calisip arada 5dk firsat buldugumda girip yazabilen bi insanim bazen vaktim yok diye ne kelime kullanildigini dusunmeden direk yazabiliyrm evde oturup aksama kadar nette takilip sohbet edemiyormAh şu evlatlık kelimesini en azından biz kullanmasak keşke... evlatlık değil, evlat... her okuduğumda yüreğim acıyor o kelimeyi...
biliyorum o anlamda kullanmadın, biliyorum sen de hassassın bu konuda, asla asla evlatlık değil canının parçası olacak senin için de, hayattaki en büyük aşkın yaşama sevincin olacak evladın... ben anlarım senin ne niyetle kullandığını veya kullanmadığını... ne olur yanlış anlama, biz burada anlıyoruz birbirimizi ama ağız alışkanlığı bile olsa, beni çok acıtıyor o kelime... dışardan duyduğumuzda tahammül edemediğimi o kelimeyi biz de kullanmayalım lütfen...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?