Evlat edinme..hep ertelediğim hayata geçirmek istediğim konu.

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
M

ManzaramDeniz

Guru
Kayıtlı Üye
25 Eylül 2011
7.246
10.771
Dertmi bilmiyorum ama çok kişinin fikrine ihtiyacım var.
Çoooook uzun zamandır içimde olan bir duygu,bir kız evlat edinme.Bunu ciddi anlamda istiyorum ama hep erteledim.
Bugün ilk defa eşimle ciddi ciddi konuştuk.
Şartlarımız uyuyor.
Size biraz durumumu açıklayıp fikir almak istiyorum.
Şimdi benim 21 aylık .
bir kızım var.
Evlat edinecwğim çocuğun ilk okul çaglarında olmasını istiyorum.
Bebek istemiyorum.
Onca bebek hasreti çekenlerin hakkına girmek istemiyorum.
Karı koca ikimizde memuruz.
Maddi durumumuz iyi.
Mutlu bir evliliğimiz var.
Suan doğu görevindeyiz.(ogretmenim)
bulunduğum ilden almak istiyorum yani doğudan.
Ama..
Acaba kızım kendinden büyük bir evladın daha bize anne baba demesini nasıl karşılayacak.
kızımla iyi anlaşabileceklermi.
Nasıl olacak? Evlat edindiğim cocuk bizi benimseyecek mi?.
Aklımda bin tane soru.
Olumsuz konuları okuyunca cesaretim kırılıyor.
Eşimde istoyor ama oda benim gibi kaygılı.
Dogu gorevimiz bitince başvuralım diyor.
bende burdayken daha iyi olur diyorum.
Kızım çok büyümeden alsak daha iyi olur diyorum.
Bu duyguyu tatmayı çok istiyorum.
Kimsesiz birine annelik yapmayı.
Kendime güveniyorum evladımdan ayırmam.
eşimde öyle.
tek kaygımız kızımız.
Yaşanmış örnekler duymaya çok ihtiyacım var..
 
Dogal yollardan cocuk sahibi olabilenler ve hatta cocugu olanlar evlatlik alabiliyor mu? Daha once boyle bir engelvardi diye biliyorum.
 
Kızınız şu an bebeklik amnezisi çağında. Yani bu yıllarını ve önünüzdeki 2-3 yılı hatırlamayacak muhtemelen. O yüzden evlat edinmek için doğru dönemdesiniz bence. Kızınızdan büyük bir çocuğu evlat edinmek de çok mantıklı bir yaklaşım. Buna hazırsınız, şartlarınız uygun ve gerçekten istiyorsunuz anladığım kadarıyla.

Kurum size çocuğu direkt vermeyeceği için bence endişeleriniz yersiz. Önce gün içinde birlikte zaman geçirip sonra yurda bırakacaksınız, bir süre sonra bir gece kalmalı alacaksınız ve bu zamanla artacak. Çocuk size siz çocuğa uyum sağlarsanız koruyucu aile olacaksınız ondan sonra evlat edinme süreciniz başlayacak. Yani öyle gideyim alayım gibi bir durum olmayacağı için sizin de kızınızın da çocuğun da alışma süreci olacak zaten.
 
Evlatlik almayi sonuna kadar savunan biriyim ama sizin durumunuzda bana com uygun gelmedi acikcasi , kiziniz cok kucuk , evinize yeni gelecek olan 6 yasindaki yavru size pat diye anne baba demeyecek , cocukcagiz belki de hayatinizi cehenneme cevirecek , bunu cocugu suclamak adina soylemiyorum sadece cok zor kosullarda yasiyorlar ve oyle eve girer girmez aileye adapte olamiyorlar
Ve evde bebeginiz olacak
Bence cok riskli bir yas grubu , kiziniz buyufukten sonra bebek evlat edinmeniz cok daha mantikli
 
Silent_women .!.:
Alınabiliyor,yakın akrabam aldı iki kardeş.
öz çocuklarıda varken hemde
Genişletmek için tıkla...
Pardon. siz şartlarımız uyuyor diye yazmışsınız zaten, gözümden kaçmış. Yaşamadan bilinmez ama siz onu benimseyebilecek misiniz, hazır mısınız buna? Kendi çocuğunuza baktığınız gibi bakabilir misiniz sevebilir misiniz? Nasıl emin oldunuz? Ben mesela kendi acimdan bu aorulara hayir cevabi veririm. Merak ettiğim icin sordum.
 
Ben olsam böyle bir şeye kalkışmazdım.Koruyucu ailelik gibi bir şey yapıp uzaktan uzağa bir çocuğa destek verebilirsiniz veya birkaç cocuk okutabilirsiniz.Neden yapmazdın derseniz,zaten şuan bir çocuğunuz var.Hukuksal açıdan bakıldığında da önce çocuğun menfaati öndedir.Elbette kızınız cok kücük ama aldığınız cocuk ilkokul cagında olduğu için ve kişiliği de oturduğu için o anne baba kardeş ilişkisini kurabilir mi şüpheliyim.Bence böyle bir sey yapmayın,zaten ilerleyen donemde sizin bir cocugunuz daha olabilir.Bu durum maddi manevi sıkıntı verebilir,hele ki simdiki kızınız ortanca cocuk konumuna düşüp arada kalabilir.Niyeyse icime hic sinmedi sizi üzmek istemem ama lütfen yapmayın
 
Valla ne yalan soyleyeyim kotu bir insan degilim bence ama ailem bana bir abla getirsin istemezdim.
Sizin bir cocugunuz daha olabilir. Ilerde kendi cocuklariniz bu karariniza tepki gosterebilir. 6 yasindaki bir cocuk hemen adapte olamaz vs.
Yani bilemedim annem ben kucukken bir cocugu emzirmis o anneme anne diyince bile asiri tepki gosterirdim o benim annem diye.
Bence korucuyu aile olun. Ayni anneden ya da ayni babadan olan uvey kardesler bile buyuduklerinde kanli bicakli oluyo.
 
Silent_women .!.:
Hiç aklımda olmayan bir düşünce şu sıralar beynimi sarmış durumda,fikirlere ihtiyacım var evet.

Ben 31 eşim 36 yaşında ve 16 aylık bir kızımız var.
Öğretmenim,ve doğuda mecburi görevimdeyim 2,5 senemiz kaldı.
iki ailede uzak farklı şehirlerde.

ilk hamileliğim çok sancılı geçti ve hamileyken atandım,doğumdan hemen sonra atandığım şehre taşındık.
Eşimin yanıma gelmesi 7 ay kadar sürdü (memur,eş durumundan yanıma geldi)
ve 7 ay boyunca kızımı tek büyüttüm.
Kolik bir bebekti ve epey zor zamanlardı çok yıprandim.
Ama insan unutuyormuş yerine güzel günler gelince.
Dogunun küçük bi ilçesindeyiz.
Ortam güvenilir.
maddi olarak rahatız.
Evime bakici geliyor ve derslerimi 3 güne topladim.Çok zorlanmıyorum anlayacağiniz.Okulum ile evim dip dibe.
Eşiminde iş yeri yakın mesafede.
Bunlardan bahsetme sebebim şu,
bi arkadaşım bu imkanları batıda bulman zor olur 2. çocugunuda yap diyor ve bu fikir benimde aklımı çelmeye başladi.
ilk bebegimde ucretsiz izin kullanmadım mecburiyetten ve 2.5 aylikken işe başladim.
Bunda istersem kullanadabilirim.
Kreş ögretmenimiz benim komsum ve ve çok iyi biri.(güven açisindan arti)
kızımıda yarim gün kreşe veririm sosyalleşir hemen evimin arkası.ve devlete ait ücretsiz yani kreş.

bebegimide rahatça büyütürüm diyorum.
Batiya gelsek bu imkanları belki bulamayacagım.
Kreşler pahalı,güvenilir bakici bulmak zor ve pahalı.
burda bakici fiyatlari çok uygun.
(500_750 tl) civari.

lojmanda kaliyoruz.
ulasım masrafimiz yok.
ve stresimiz yok.
en önemlisi yaşlarimiz ilerliyor.
ilerde pişman olurmuyum kaygisi...


Buraya kadar güzel ama diğer yandan bakarsak;

Gurbette oldugumuz için 2 senedir eşimle sinemaya gidemedik.
Bırakip gidebilecegimiz kimse yok.
E haliyle zorlaniyoruz yeri geliyor hastalaniyoruz bebege bakacak ailelerimiz yok.
Uzakta oldugumuz için kızım iki aileyide yabanciliyor.
Ara ara yanlarina gittigimizde bile alisamadigi için dede anaane babaannede durmuyor.
yine rahat olamiyoruz pek.
ortami degisiyor,benim ailem bi şehirde esimin eilesi farklı şehirde.
sürekli düzen değisiyor anlayacaginiz..
yaz tatillerimiz evlere şenlik geçiyor.
tam benim aileme alisiyor hooop eşimin ailesinin yanina gidiyoruz.
2 bebekle bu süreci yasamak daha zor geliyor düşününce.

e birde peşpeşe bebegi olan kimi görsem mahvolmuş durumdalar.
sosyal hayat sıfır ve çok zor dönemler yaşıyorlar.
gözümde iyice büyütüyorum.

bi yandan diyorumki kızımı büyüteyim gezip tozalim diğer yandan diyorumki kardeşi olsun araları yakin olsun.
diğer yandan diyorumki iyice büyüsün öyle yaparız kardeşi.
Kafam epeyce karısık gördüğünüz gibi desteklerinize ihtiyacım var:))
Genişletmek için tıkla...

Önceden 2.çocuk fikri diye konu açmışsınız.
Sanırım bir çocuk daha düşünüyorsunuz.
Bir kızınız var. Bir evlatlık düşünüyorsunuz.
3 çocuk eder..
Öğretmensiniz, eşinizde lojmanda kaldığınıza göre ya polis ya asker..
Şu an çok şükür maddi durumunuz iyiymiş..
Ama ileride 3 çocuk için yeterli olur mu?
Yanlış anlamayın da benim bir lise arkadaşım belediyede kadrolu mühendis, eşi aile hekimi.
Tek çocukları var. Şu an ikinciyi yapsak mı yapmasak mı diye sürekli fikir değiştiriyorlar.
Sizden daha fazla para evlerine giriyor. Onlarda Anadolu'da bir şehirde..
3 çocuğa bütçeniz yetecek mi???
 
Evlat edinmek çok bıçak sırtı bir konu. Zaman zaman bizde düşünüyoruz eşimle. Anasınıfına başlayacak olan bir kızım var. Bazen kendi evladıma sesimi yükseltebiliyorum. İnsanın canının parçasına tahammülü olmuyor bazen. Kendi çocuğuma bile sonsuz sabır ve anlayış gösteremezken başka bir yavrunun ömür boyu kalbini kırmadan yetiştirebilirmiyim bilmiyorum. İnşallah siz başarabilirsiniz.
 
Son düzenleme:
Silent_women .!.:
Dertmi bilmiyorum ama çok kişinin fikrine ihtiyacım var.
Çoooook uzun zamandır içimde olan bir duygu,bir kız evlat edinme.Bunu ciddi anlamda istiyorum ama hep erteledim.
Bugün ilk defa eşimle ciddi ciddi konuştuk.
Şartlarımız uyuyor.
Size biraz durumumu açıklayıp fikir almak istiyorum.
Şimdi benim 21 aylık .
bir kızım var.
Evlat edinecwğim çocuğun ilk okul çaglarında olmasını istiyorum.
Bebek istemiyorum.
Onca bebek hasreti çekenlerin hakkına girmek istemiyorum.
Karı koca ikimizde memuruz.
Maddi durumumuz iyi.
Mutlu bir evliliğimiz var.
Suan doğu görevindeyiz.(ogretmenim)
bulunduğum ilden almak istiyorum yani doğudan.
Ama..
Acaba kızım kendinden büyük bir evladın daha bize anne baba demesini nasıl karşılayacak.
kızımla iyi anlaşabileceklermi.
Nasıl olacak? Evlat edindiğim cocuk bizi benimseyecek mi?.
Aklımda bin tane soru.
Olumsuz konuları okuyunca cesaretim kırılıyor.
Eşimde istoyor ama oda benim gibi kaygılı.
Dogu gorevimiz bitince başvuralım diyor.
bende burdayken daha iyi olur diyorum.
Kızım çok büyümeden alsak daha iyi olur diyorum.
Bu duyguyu tatmayı çok istiyorum.
Kimsesiz birine annelik yapmayı.
Kendime güveniyorum evladımdan ayırmam.
eşimde öyle.
tek kaygımız kızımız.
Yaşanmış örnekler duymaya çok ihtiyacım var..
Genişletmek için tıkla...
Yabancı bi çocugun sorumlulugunu almak çok zor
Ben olsan hiç girişmezdim bu işe ordan bi çocuga yine koruyucu annelik gibi bişy yapılıyosa almadan yapın derim haftasonları gidin ihtiyaçlarını alın falan
 
Birdenbire pat diye gelen bir başka çocuğu kızınız hemen kabul etmeyebilir.
Diğer çocuk da hemen adapte olamaz.
Arkadaşların dediği gibi arada kardeşlik bağı kurulabilir mi emin olamadım.
Üstelik 2 yaş bakım anlamında çok ilgi gerektiren bir yaş. Yeni gelen çocuk adapte olamadan bu durumu kıskanmaz mı?
Bana da pek olur gibi gelmedi.
Niyetini çok güzel. Gerçekten takdir ettim ama iki çocuğunda mutsuz olmasına sebep de olabilirsiniz.
Bir çocuk psikiyatristine mi gidip uzmandan görüş alsanız acaba?
 
annekeki .!.:
Valla ne yalan soyleyeyim kotu bir insan degilim bence ama ailem bana bir abla getirsin istemezdim.
Sizin bir cocugunuz daha olabilir. Ilerde kendi cocuklariniz bu karariniza tepki gosterebilir. 6 yasindaki bir cocuk hemen adapte olamaz vs.
Yani bilemedim annem ben kucukken bir cocugu emzirmis o anneme anne diyince bile asiri tepki gosterirdim o benim annem diye.
Bence korucuyu aile olun. Ayni anneden ya da ayni babadan olan uvey kardesler bile buyuduklerinde kanli bicakli oluyo.
Genişletmek için tıkla...
Eğer bir de maddi imkanlar ciddi anlamda bölünürse, sıkıntı çıkabilir..
 
benimseyemezse problem yasayabilirsiniz onunla ugrasayim derken evdeki kucuk bebekle ilgilenebilecekmisiniz?
annem yetistirme yurdunda aşçıydı bir gün çocuklardan birinin bir ailenin arkasindan karpuz secmeye gelmisler yine dedigini anlatir hep
o çocuklar cok farkli psikolojide oluyorlar genelde evlatlik alinip yurda geri kacanlar var evden kaçıp gidenler var kiskananlar evdeki diger cocuga zarar vermek isteyenler var tabiki çok çok ilimli karsilayan cocuklarda var
kendi cocugunuz varsa yapmayin derim ben ama belki daha ilimli ornekler sunacak insanlarda vardir burada
 
Silent_women .!.:
Dertmi bilmiyorum ama çok kişinin fikrine ihtiyacım var.
Çoooook uzun zamandır içimde olan bir duygu,bir kız evlat edinme.Bunu ciddi anlamda istiyorum ama hep erteledim.
Bugün ilk defa eşimle ciddi ciddi konuştuk.
Şartlarımız uyuyor.
Size biraz durumumu açıklayıp fikir almak istiyorum.
Şimdi benim 21 aylık .
bir kızım var.
Evlat edinecwğim çocuğun ilk okul çaglarında olmasını istiyorum.
Bebek istemiyorum.
Onca bebek hasreti çekenlerin hakkına girmek istemiyorum.
Karı koca ikimizde memuruz.
Maddi durumumuz iyi.
Mutlu bir evliliğimiz var.
Suan doğu görevindeyiz.(ogretmenim)
bulunduğum ilden almak istiyorum yani doğudan.
Ama..
Acaba kızım kendinden büyük bir evladın daha bize anne baba demesini nasıl karşılayacak.
kızımla iyi anlaşabileceklermi.
Nasıl olacak? Evlat edindiğim cocuk bizi benimseyecek mi?.
Aklımda bin tane soru.
Olumsuz konuları okuyunca cesaretim kırılıyor.
Eşimde istoyor ama oda benim gibi kaygılı.
Dogu gorevimiz bitince başvuralım diyor.
bende burdayken daha iyi olur diyorum.
Kızım çok büyümeden alsak daha iyi olur diyorum.
Bu duyguyu tatmayı çok istiyorum.
Kimsesiz birine annelik yapmayı.
Kendime güveniyorum evladımdan ayırmam.
eşimde öyle.
tek kaygımız kızımız.
Yaşanmış örnekler duymaya çok ihtiyacım var..
Genişletmek için tıkla...
Aklıma This Is Us dizisindeki Deja geldi :)
Onlar da büyük bi kız istemişlerdi ,
Baya sorunlu geçmişti ilk dönemleri.
Niyetiniz güzel ama uzman değilim , yorum yapmıyorum :)
 
Milana22 .!.:
Evlatlik almayi sonuna kadar savunan biriyim ama sizin durumunuzda bana com uygun gelmedi acikcasi , kiziniz cok kucuk , evinize yeni gelecek olan 6 yasindaki yavru size pat diye anne baba demeyecek , cocukcagiz belki de hayatinizi cehenneme cevirecek , bunu cocugu suclamak adina soylemiyorum sadece cok zor kosullarda yasiyorlar ve oyle eve girer girmez aileye adapte olamiyorlar
Ve evde bebeginiz olacak
Bence cok riskli bir yas grubu , kiziniz buyufukten sonra bebek evlat edinmeniz cok daha mantikli
Genişletmek için tıkla...
İste bu olumsuz yorumlar yüzünden cesaretim kırılıyor.
Siz neden bu kadar olumsuz konuştunuz?
ne biliyim,iyi düşünüyorum ben hep yada öyle olsun istiyorum
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.

Benzer Konular

Themiscan
Kardeşime doğumda da gelmeyin dedim
2 3 4
Yorumlar
71
Görüntüleme
3K
dogadostupanda
dogadostupanda
Nhessa
27 Mayıs - 2 Haziran 2024 Haftalık Burç Yorumları
2
Yorumlar
28
Görüntüleme
914
Nhessa
Nhessa
I
6 yıldır evlilik ve hiç orgazm olmamak...
2 3
Yorumlar
58
Görüntüleme
15K
ozerknnn
ozerknnn
E
Boşanmak istiyorum
2 3 4
Yorumlar
72
Görüntüleme
8K
Spagettisever
S
L
Mucizelere İnanın ve Lütfen Okuyun!!!
Yorumlar
16
Görüntüleme
9K
soralbeysu
soralbeysu
X