malesef eşlerimizin gözüne batıyor annemize gitmemiz ,anemizle birşeyler paylaşmamız
aslında eşim annemle iyi anlaşır......dı
yalnız son 5-6 aydır pek iyi
değil
biz köyde yaşıyoruz annemler ilçede ,her hafta ineriz ilçeye tabiki ben önce annemlere uğrarım eşim sürekli kendi annesine gitmek için ısrar etmez ayda 1 belki 2 ayda bir gideriz
onlarda başka bir köyde yaşıyolar
sağolsun bırakır bişey demez ama sonrasında bir surar mahkeme duvarı
e benim buna canım çok sıkılıyor tabi
mesela cuma annemin günü vardı pazartesi dönerim dedim
cuma sabah beni minübüse bindirdi,haçlığımı verdi
güzel güzel gönderdi
neyse cuma gün,cuömartsi ekmek yaptık ,dün kuşburnu yaptık,eşim tutturdu (dün)akşam gelcem pazartesi döncez ya dedim yardım edeyim bugünde işini bitireyim madem çarşamba günü yapın devamını diye,bi yandan düşünüyorum benmi tadını kaçırıyorum,bi yandan düşünüyorum çok mu taviz veriyorum
aslında azcık anneminde istekleri çok hani sürekli orda kalsam kalma demez,
illa çarşambaya kadar kal dedi,neyse ben bugün döndüm köye biraz önce konuşuyoruz perşembede kalın akşama gidin diyor,:97:kocama sen git ben kalayım desem kabul etmez,bi yandan köyü bırakamaz ,çok küçük bi mevzu gibi görünüyor amaaaa,bide bana sorun,kimseyi kırmak istemiyorum ,hayır demeyi beceremiyorum ,
dengeyimi kuramıyorum anlamadımki
