- 29 Nisan 2010
- 7.844
- 3.457
- 448
- Konu Sahibi EU3
-
- #561
slm kızlaarrr,beni de kabul edin.yaş,maş herşeyiyle duruma uygun müzbiin bi evde kalmış daha size:)28 yaşında sayılırım yıl itibariyle malesef,ve beğenememe alışkanlığı var sanırım bende de alışkanlık diyorum çünki birine hayır diyince otomatikleştim sanki,güvenemiyorum kimseye.bunda tabi yediğim kazıkların da etkisi çok!!inanın bu böle yıllarca sürecekmiş gibi gelio,evde kalma korkusu buymuş meğerAllah yardımcımız olsun ve en kısa zamanda karşımıza elimizi kolumuzu bağlicak nasiplerimizi çıkartsın..
o söze bende çok alınırdım. şimdi ben kimseyi istemiyoruum.
yetersince üzüldüm.
artık upuzun bir süre istemiyorum.
öyle deme duan kabul olur.der annem.D:
iyi düşünen iyilik kötü düşünene kötülük versin rabbim..
beni soğuttunuz evlilikten ....
çok teşekkür ederim emeği geçen erkeklere...
merhaba arkadaşlar.Ben şu anda buraya ait değilim çünkü evlenmek için yaşım çok erken.
Daha 18 yaşındayım. :)
ÜNiversite öğrencisiyim 1. sınıfım da daha yeniyim yani. =)
Bu zamana kadar hayatımda ciddi düşündüğüm hiç kimse olmadı diyebilirim.Çıktığımda fazla yoktur yani.
Ama ciddi birisi olsun hayatımda ona aşık olup evelenmek isterim aynı filmlerdeki gibi ben aramıyorum arayış içinde de değilim.Ama kendimide çok yalnz hissediyorum sanki bir boşluktayım.Önüme çıkan ilk kişiye bağlanmktan korkuyorum karşımdaki kişinin doğru insan olmasını istiyorum ama bulamıyorumda.Gerçektende güzel bir kız olarak görüyorum kendimi sadece ben değil çevremdekilerde maş çok güzelsn derler.Otobüsde yanımda oturan bir abla bana dönüp bunu sölemişti yani. :)
Her neyse kendimi çok yalnz hissediyorum ve bir çok arkadşımın sevgilisi var.
En yakın arkadşımın mesela gerçekten kız hem kilolu hem yüzdende çok güzel diyemeyeceğim bir kız ama çıktığı kişiler hep yakışıklı oldu bu zamana kadar hepsi onun gibi okuyan ona değer veren ve ileride ewlendiğinde sorun çıkarabilecek kişiler değildi hiç bir zaman.Benim çıktığım kişiler ise serseri tipleriydi hep gönül iştee..Hani derler yaa Allah çirkinler bahtı versin die amin valla.:)
Ne biliyim yani benim hatam ne mesela neden doğru kişiyi bulamıyorum.Birde erkeklere pek yüz vermk istemem yani hiç bir erkeğe hoşlandımı belli etmem.Hep karşımdaki kişiden beklerm beni o kesfetsin gibi.Ayrıca çok uzun zamandırda çıkma tek almıyorum ciddi anlamda neden sizce?
Bana çok yakın yazdıkların. Ben de hep bu kadar beğenildiğim halde neden yalnızım diye çok düşünmüşümdür ama vazgeçtim artık bunları düşünmekten. 21 yaşındayım üni 3. sınıftayım ben de. :)) Ama herkesin de sevgilisi yok aslında, yalnız olan çok insan var da biz sanki daha çok aşk yaşayanları görüyor gibiyiz. :))
Senin zaten yaşın çok küçük ciddi düşünmek için ama kendini de kasma bence. Bağlanmaktan korkuyorum diye düşünme. Sonuçta yaşadığımız her şeyin bir getirisi muhakkak oluyor. Planlı hareket edilemez zaten bu tür konularda, insanın başına hiç ummayacağı şeyler gelebiliyor.
Erkeklerle yüz göz olmamak çok iyi bence. Ben de yüz vermem kimseye ama hoşlanabileceğim biri çıkarsa karşıma fırsatı asla kaçırmam.) Yani her erkeğe değil ama hoş bulduğun birine karşı daha sıcak davranmayı deneyebilirsin. Sonuçta karşındaki insan ondan hoşlandığını bile ne olacak ki? Eğer yeşil ışık alıyorsan sen de boş durma. )
Çıkma teklifi meselesine gelince o işler lisede ilkokulda kaldı sanıyordum ben. :s Kimse pat diye karşına gelip teklif etmez. Çok nadir vardır belki öyleleri, bilemiyorum. Karşılıklı diyaloglarla gelişiyor o duygusal bağlar daha çok. Ama şöyle de düşünebilirsin, belki etrafında senden çok hoşlanan birileri var ama sen farkında değilsin ve onlar da bunu anlayıp seninle irtibata geçmiyorlar. Erkeklere bir şekilde cesaret vermek lazım. Ya da kendine güveni çok yüksek biri olmalı ki peşinden gelsin. Ben kendine güveni çok yüksek olan, benim peşimde koşturacak birini arıyorum ama yok. Yine de bu kararımdan vazgeçmem, mutlaka inandığım ve hayalini kurduğum şeyi yaşayacağıma inanıyorum. Bu yüzden hiç kafana takma bence.
Ayrıca belirteyim, ki sen de zaten biliyorsun, bir insanın aşk yaşaması ya da bir sevgiliye sahip olması için güzel olmasına gerek yok. Bunlar farklı etkileşimlerle alakalı daha çok.)
bende aranızdayım kızlar 25 yaşındayım şuana kadra sade 2 kişiyle çıktım ikisinide sevmiyodum zaten bana hep sevmedğim kişiler teklif ediyor ben napayım bu yaşa kadar hiç seveceğim biri teklif etmedi artık umudumda kalmadı hem iyi yürekli temiz bi insan bulmak hemde gönlüme hitap edicek azda olsa biraz çekiciliği olan bi erkeğin bana denk geleceğine artık inanmıyo gibiyim(( zaten işte bulamıyorum ve haliyle evde otoruyorum nerden bulucam iş ilanlarıan başvuru yapıp duruyorum ama sonuç hiç bişey eve misafirliğe gelen annemin arkadaşları kadınların laflarından bıktım evlen evlen diyip duruyolar kiminle evlenicemde diyemiyorum grur yapıp ben evlenmeyi düşünmüyorum diyorum bi diğer kadında ordan lafa atlar kısmeti ne zamansa ozaman evlenir diye bu lafada çok alınıyorum kısmetsiz çirkin bi kız muammelsi görmüş gibi hemen savunmaya geçiyorum isteyenler vardı ben istemedim diye offff canımı çok sıkıyorlar bi iş bulsamda görmesem şu kadınların ve akrabaların yüzünü en azından çalışıyo derler
sağol cnm aynen öyle düşünüyorum bende bi iş bulayım hayatımı kazanayım ozaman belkide hiç bişey diyemicekler
3 yılımı verdım hayırsız birine ve nişan bozuldu aılesı sayesınde hersey bıttı..yas 30 oldu..ben oyle erkek olsun ne olursa olsun evleneyım dıye evlılık yapamam kı..huzur sevgi saygı karşılıklı arzular ne bileyım sankı artık hiç evlenemem gıbı gelıyor..neden dersenız benım yasıma gelmıs kısılerın cogu evlı...ask olursa ınsan dul dıye ayrım yapmayabılır ama bılemıyorum.şu sıra enerjık bıır olmama ragmen işsiz asksız mutsuz bırıyım..benımle konusacak bırılerıne ıhtıyacım var belkıde
semizotu tşk ederım..evdeyım yemek temızlık bana kendımı unutturacak ne varsa yapıyorum..kendımı bırakmamak ıcın psıkıyatr gıttım hafıf bır ılac alıyorum..neden hep olumsuzluklar benı buluyor dıyorum..ah ah konusacak o kadar sey var kı arada dertlesırız belkı aynı durumdayım demışsın benı anlarsın..siz kaç yaşındasınız[/QU
istediğin kadar dertleşebiliriz fountain...ben 24 yaşındayım. senin gibi evdeyim konuşcak dertleşcek kimsem yok
buraya geliyorum içimi döküyorum işte... dostlarım vardı yani öyle sanıyordum acımdan kaçtılar dinlemek istemediler
kendilerini düşündüler kendi dertlerindeler 2si de yaza evleniyor. allah korusun onlar benim durumumda olsa ben elimden geleni yapardım. benim durumumda şu 2 yıl süren bi ilişkim vardı herşey yolunda sanıyordum beni seviyor sanıyordum
hiç bırakmam seni nefes alamam sensiz diyordu sonra birgün aniden terk etti beni hiç bişey söylemeden bi açıklama yapmadan
yapayalnız kaldım çok zor günler geçirdim maf oldum ama hep yalnızdım...beinm durumum özetle böyle işte canım
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?