İnsanların hayata bakış açıları, kaygıları, onları hayata hazırlayan olaylar doğrultusunda+ kişilik yapılarıyla değişkenlik gösterebiliyor. Kimi umursamaz oluyor kimi vurdumduymaz kimi sinirli vs. Ben de önümü görmeden hareket etmeyi sevmem mesela. Zaten herkes öyle yapsaydı daha kaliteli hayatlar yaşıyor olurduk.Aslında psikoloğa gitmek istiyorum ama siz daha iyi geliyorsunuz. Arkadaşlarımın çoğu evli çocukları var. Ve ben hayretle izliyorum. Bir arkadaşım kendisini yıllarca aldatan bi çocukla evlendi mesela. Mutlu şimdi doğum yapıcak. Cesaretlerine bakıyorum ben mi çok korkağım acaba diyorum. Annem, babam bizi terk ettiğinden beri çalışıp bize baktı. Şimdi büyüdük biz de çalışıyoruz ama maddi olarak rahatlasa da manevi olarak yıllardır yükün altında ezildi kadın. Babam hem terk edip hem de bu çocukları nasıl yetiştireceğini görücem, okutuyosun kötü yola düşücekler tarzı bişiler söylemişti. Annem o yüzden ahlakımız için de çok özendi. Şimdi babamla görüşüyoruz gururdan gerinerek taşıyor yanında bizi artık.
Anneme bakıyorum arkadaşlarıma bakıyorum bir de kendime. Şimdi nişanlıyım. Ama sanki evlenince 4 yıl önce biten 2 aylık saçma sapan evlilik kaldığı yerden devam edicekmiş gibi bi boğulma hissi yaşıyorum ara ara. Sanki yine kötü olacak. Sanki 4 yılda hiç toparlanmadım ayağa kalkmadım gibi kaldığım yerden düşücekmişim gibi korku var. Bu 4 yıl rüyamış da gözümü açıp yine o travmaların altına girecekmişim gibi. Sanki evlenip çocuk yaparsam hayatım kararacak gibi geliyor.
Ama insanlar mutlu maşallah korkmadan evlenip çocuk yapıyorlar. Şimdi tanıdığım hem de çok mutlu olmayan bi tanıdığım ikinciye hamile.
Ben çok mu korkağım? Kendimi böyle hissetmemek için ne yapmalıyım? Çocuk yük müdür yoksa hayata bağ mı? Evlenmek hep kötü müdür? Hep travma mıdır? Boşandığım kıytırık, erkek değildi diye de psikolojim çökmüştü, istenmemek reddedilmek filan. Bi yardımcı olun bacınıza :)
yorumlar için çok teşekkür ederim kızlar. yaşadıklarımın ardından böyle olmam normal yani dimi? artık geçmişi bırakıp sıfırdan bi sayfa açmam lazım o zaman. kötü çıkarsa da bahtıma artık
nişanlının olumlu pek çok özelliği var.sizin adınıza çok sevindim pozitif bi insansınız belli. inşallah mutluluğunuz daim olur :)
ben aslnda 4 yıl önce psikoloğa da gittim. sadece bi kere gittim anlattım adamın yüzü mosmor olunca ben teselli etmek zorunda kalmıştım. 'vay ş.refsz' filan demişti. üzülmeyin ben iyiyim demiştim :)) verdiği ilaçları da kullanmadım. uyuşmak istemedim. aslında şimdi ne diyeceğini de tahmin ediyorum. yaşanmış örnekler daha iyi geliyo o yüzden. 2. evliliğinde mutlu olanları filan okuyunca ümit oluyor. mutsuz bi insan da değilim, ailem bana hacıyatmaz diyorneşeme hayret ediyorlar ama ya yine bozulursa bu huzurum diye korkuyorum.
bi de karşılaştırıyorum, öbüründe aileler uyumsuzdu ve ailesine gittiğimde diken üstünde oturuyodum kendimi ait hissetmiyodum. ailesi yalnz bırakmıyodu, görgüsüzdüler. bu sefer kültürümüz çok yakın. ailesi görgüsüz değil. öbürünün cinsel sorunları vardı, bu sefer sanırım öyle sorunum da olmayacak. o elimi bile tutmamıştı şimdi nişanlımın eline koluna zor hakim oluyorum. onla samimiyetim yoktu, çok gülmezdi, gezmezdi, enerjisi düşüktü, sinsiydi. nişanlm çok eğlenceli açıksözlü, samimiyiz. öbürü cimriydi kuruşunun bana geçme ihtimali olsa yüzünden acısını okuyodum, şimdi nişanlım çok cömert.
bunları düşündüm bugün. aslında beni o zaman boğan üzen sorunlar bu sefer yok. böyle hissetmemeliyim. mutlu olabilme ihtimalim var en azndan dimi
Aslında psikoloğa gitmek istiyorum ama siz daha iyi geliyorsunuz. Arkadaşlarımın çoğu evli çocukları var. Ve ben hayretle izliyorum. Bir arkadaşım kendisini yıllarca aldatan bi çocukla evlendi mesela. Mutlu şimdi doğum yapıcak. Cesaretlerine bakıyorum ben mi çok korkağım acaba diyorum. Annem, babam bizi terk ettiğinden beri çalışıp bize baktı. Şimdi büyüdük biz de çalışıyoruz ama maddi olarak rahatlasa da manevi olarak yıllardır yükün altında ezildi kadın. Babam hem terk edip hem de bu çocukları nasıl yetiştireceğini görücem, okutuyosun kötü yola düşücekler tarzı bişiler söylemişti. Annem o yüzden ahlakımız için de çok özendi. Şimdi babamla görüşüyoruz gururdan gerinerek taşıyor yanında bizi artık.
Anneme bakıyorum arkadaşlarıma bakıyorum bir de kendime. Şimdi nişanlıyım. Ama sanki evlenince 4 yıl önce biten 2 aylık saçma sapan evlilik kaldığı yerden devam edicekmiş gibi bi boğulma hissi yaşıyorum ara ara. Sanki yine kötü olacak. Sanki 4 yılda hiç toparlanmadım ayağa kalkmadım gibi kaldığım yerden düşücekmişim gibi korku var. Bu 4 yıl rüyamış da gözümü açıp yine o travmaların altına girecekmişim gibi. Sanki evlenip çocuk yaparsam hayatım kararacak gibi geliyor.
Ama insanlar mutlu maşallah korkmadan evlenip çocuk yapıyorlar. Şimdi tanıdığım hem de çok mutlu olmayan bi tanıdığım ikinciye hamile.
Ben çok mu korkağım? Kendimi böyle hissetmemek için ne yapmalıyım? Çocuk yük müdür yoksa hayata bağ mı? Evlenmek hep kötü müdür? Hep travma mıdır? Boşandığım kıytırık, erkek değildi diye de psikolojim çökmüştü, istenmemek reddedilmek filan. Bi yardımcı olun bacınıza :)
Hayatına bak kardeşim inşallah yolunda, bahtında açık olsun....öyle yapacağım çok çok teşekkür ederim iltifatınız ve güzel düşünceleriniz için. kendimi telkin etmeye başlıyorum o halde :)
Amin tesekkur ederim. Güven cok onemli kiyaslama yapmayacaksin icinden geldigi gibi devam edeceksin. Benimde gelgitlerim oldu evlilik oncesinde korktum ne yalan söyleyeyim bende acaba ayni seyler olurmu diye ama karsindaki insan cok onemli bu noktada esim bana o guveni ve telkini verdi. Nisanlindan yana tek sıkıntın isiyse zaman ver oda aşılır sonucta kimse dort dortluk degil bazi seyleride tolere edebilmek lazim bu hayatta.yorumunuza ağlayacaktım nerdeyse. sizin adınıza çok sevindim inşallah bundan sonra çok mutlu olursunuz. 8.5 yıllık eziyetn altından bile çıkılıyosa demek ki 2 ayı ben de atlatabilirim o zaman. nişanlımla mutlu olacağıma inanıyorum aslında sadece işiyle ilgili biraz soru işareti var onun haricinde hayatıma girdiğinden beri iyileştiriyo yaralarımı. ama ne bileyim korkular korkular. çok iyi geldi yorumunuz çok sağolun bebiş de hayırlı olsun şimdiden :)
Aslında psikoloğa gitmek istiyorum ama siz daha iyi geliyorsunuz. Arkadaşlarımın çoğu evli çocukları var. Ve ben hayretle izliyorum. Bir arkadaşım kendisini yıllarca aldatan bi çocukla evlendi mesela. Mutlu şimdi doğum yapıcak. Cesaretlerine bakıyorum ben mi çok korkağım acaba diyorum. Annem, babam bizi terk ettiğinden beri çalışıp bize baktı. Şimdi büyüdük biz de çalışıyoruz ama maddi olarak rahatlasa da manevi olarak yıllardır yükün altında ezildi kadın. Babam hem terk edip hem de bu çocukları nasıl yetiştireceğini görücem, okutuyosun kötü yola düşücekler tarzı bişiler söylemişti. Annem o yüzden ahlakımız için de çok özendi. Şimdi babamla görüşüyoruz gururdan gerinerek taşıyor yanında bizi artık.
Anneme bakıyorum arkadaşlarıma bakıyorum bir de kendime. Şimdi nişanlıyım. Ama sanki evlenince 4 yıl önce biten 2 aylık saçma sapan evlilik kaldığı yerden devam edicekmiş gibi bi boğulma hissi yaşıyorum ara ara. Sanki yine kötü olacak. Sanki 4 yılda hiç toparlanmadım ayağa kalkmadım gibi kaldığım yerden düşücekmişim gibi korku var. Bu 4 yıl rüyamış da gözümü açıp yine o travmaların altına girecekmişim gibi. Sanki evlenip çocuk yaparsam hayatım kararacak gibi geliyor.
Ama insanlar mutlu maşallah korkmadan evlenip çocuk yapıyorlar. Şimdi tanıdığım hem de çok mutlu olmayan bi tanıdığım ikinciye hamile.
Ben çok mu korkağım? Kendimi böyle hissetmemek için ne yapmalıyım? Çocuk yük müdür yoksa hayata bağ mı? Evlenmek hep kötü müdür? Hep travma mıdır? Boşandığım kıytırık, erkek değildi diye de psikolojim çökmüştü, istenmemek reddedilmek filan. Bi yardımcı olun bacınıza :)
Babanız sadece evliliği yürütemediği için annenizi mi terk etmişti yoksa yanında sizi de mi terk etmişti. sizin yetişmenizde maddi ve manevi bir desteği varmı, zor zamanınızda bir kız evlat olarak babaya ihtiyaç duyduğunuzda yanınızdamıydı yoksa uzaktan izleyip potansiyel bir o....u olup olmayacağınızımı izlemişti. eğer cevaplarınız ikinci sorulara evet ise neden yanında yürüyüp gururlanmasına yardımcı oluyorsunuz.
kusura bakmayın bu tip insanlardan nefret ediyorum. suya sabuna dokunmadan hazır yetişmiş evlada sahip çıkanları. Acaba babanızın tabiri ile kötü yola düşseydiniz yine sizi yanında taşırmıydı.
her okuyan kız kötümü olacak ne alakası var . Evlilik konusuna gelince ben de ikinci evliliğimi yaptım ilki üç yıl sürmüştü çok şükür ki şu an çok mutluyum. Siz de olumlu düşünün ki olumlu olsun.
Amin tesekkur ederim. Güven cok onemli kiyaslama yapmayacaksin icinden geldigi gibi devam edeceksin. Benimde gelgitlerim oldu evlilik oncesinde korktum ne yalan söyleyeyim bende acaba ayni seyler olurmu diye ama karsindaki insan cok onemli bu noktada esim bana o guveni ve telkini verdi. Nisanlindan yana tek sıkıntın isiyse zaman ver oda aşılır sonucta kimse dort dortluk degil bazi seyleride tolere edebilmek lazim bu hayatta.
nişanlının olumlu pek çok özelliği var.
bir iş konusunda kaygılıydın.
işini bırakmıyormuş ne güzel.
işi bırakınca bu adam evde yan gelip yatacakmıydı da sen bu kadar korkmuştun o zaman?
mutluluk kısmına gelince de ;evlilikte iyi günlerin olduğu kadar kötü günlerin de olacaktır elbet.
hergünün güllük gülistanlık geçmez.
tartışırsınız da ,küsersiniz de vs.
Bunlar tolore edilebiliyor çoğunlukla,uç noktalarda olmadığı sürece.
Demek istediğim ileride bu evliliğinde de ufak veya orta çaplı bir sorun yaşadığında yıkıma uğrama,
yine aynısı oldu yürümüyor evliliğim psikolojisine girme.
Olur halledilir pek çok sorun.
Her evlilik böyle.
Salt mutluluk yok hiçkimsenin hayatında.
Çocuk konusuna gelirsek te ;evliliğin biraz oturduktan sonra düşünürsünüz.
Zten kendin isteyeceksindir.
Çocuk yük değil büyük bir sorumluluktur anne baba için.
Sırtımızda bir kambur değil ama yüreğimizde bir sızı hep evlatlarımız.
Anne olunca anlarsın:))
Evlendikten sonra işini bırakma bir de.Çalışmaya devam et.Hayattan kopma.
Hayatını tamamen eşine endeksleme.
Dağılmış ailelerin çocuklarında bu korku oluyo benim de ailem dağıldı annem büyüttü beni babamın katkısı yoktu denebilir şimdi kızı oldum torun sahibi oluyo havadan hemde annem de yılların derdine yenilip vefat etti inan insanın çok zoruna gidiyo ama hayat maalesef böyle ya yaşarsın ya ölürsün misali. Babayla konuşmasam diyorum ama çocuğumun da dede sevgisine ihtiyacı var ve maalesef et tırnaktan ayrılmıyo ne kadar kırgın olsam da. Evlilik konusunda ben de senin gibiydim çevremdeki dağılan yuvaları gözlemledim hep evlenmiş olmak için evlenmicem dedim, bi gün aşk cinsellik bittiğinde sohbet edebildiğim gibi bi adamla evlenicem dedim, olur da ayrılırsak çocuğuna sahip çıkacak bi adamla evlenicem dedim ve kocamla flört dönemimizde hep gözlemledim onu hem de her hareketini. Her hareketini yorumladım bu böyleyse şöyledir gibilerinden ve haklı da çıktım hemen hemen her konuda. Daha önce kötü bi tecrüben olmuş ondan eminim ders almışsındır doğru yorumlarsan şuan yaşadıklarını evlendikten sonra da mutlu olursun bence. Mutlu olmak senin de hakkın panik yapma sakın. İhtiyaç duyuyorsan psikoloğa git gerçekten hayata bakış açında değişiklikler göreceksin.
Öncelikle senin şuanda hala yanlış kısıyle bırlıkte oldugunu dusunuyorum.
En azından kendı ayakları uzerınde durmayı bılen bırıyle bırlıktelıgın olmalıydı.
2. evlılıgımı yaparken bende (ilki 3 sene surdu ) kısa bir süre sonra bitecek gibi hissetmiştim, cok uzun sure beraber olamayız gıbıme gelmıstı . Şimdi maşallah5 senedir evliyiz ve yolunda gidiyor birlikteliğimiz
Annem rahmetli de öyleydi hem tepeden evlat sahibi oldu derdi hem de konuş babanla derdi. Tahminlere gelince ben doğru yorumladım, mesela 18:00-18:30 arası aramıyodum kızıyodu eve gitmek için uğraşıyodu trafik varsa sinirleniyodu ben de dedim ki bu evini seviyo şimdi de öyleyiz eve gelmek için akşamları kendini paralıyo, aylık ticket alırdı işyerinden yemezdi hepsini abisi babası eve para vermediği halde annesine verirdi alışveriş yapardı eve onlar vermiyo ben de vermeyim demezdi şimdi de öyle alışverişimizi beraber yapıyoruz yemiyo ticketini vs vs. Sorunlar her evde olduğu gibi bizde de var ama önemli olan sorunları çözmedeki gidişat.O tahminler dogru cikiyo yani dimi :) mutlu olun babanizi takmayin o da ettigini burda bulmasa otede bulacak hesap var. bazen benm de annem diyor ben buyuttum sizi sefasini o suruyo diyo ama yine de vicdan yapip gorusturuyo bizi zorla bazen.
Annem rahmetli de öyleydi hem tepeden evlat sahibi oldu derdi hem de konuş babanla derdi. Tahminlere gelince ben doğru yorumladım, mesela 18:00-18:30 arası aramıyodum kızıyodu eve gitmek için uğraşıyodu trafik varsa sinirleniyodu ben de dedim ki bu evini seviyo şimdi de öyleyiz eve gelmek için akşamları kendini paralıyo, aylık ticket alırdı işyerinden yemezdi hepsini abisi babası eve para vermediği halde annesine verirdi alışveriş yapardı eve onlar vermiyo ben de vermeyim demezdi şimdi de öyle alışverişimizi beraber yapıyoruz yemiyo ticketini vs vs. Sorunlar her evde olduğu gibi bizde de var ama önemli olan sorunları çözmedeki gidişat.
Sanki bi an ben yaziyormusum konu benimm is gibi geldi benim annemle babamda ayrıldılar biz küçükken babamın alkol vardı zor zarar verdi hepimize maddi manevi ve anneme hep okut okut kızların o... oğlun p... olsun derdi bizim için hepimiz okuduk annem bizi etini tirnagini yiye yiye baktı çalışıp tek başına ne akraba en es ne dost kimse yardım etmedi Velhasıl hepimiz okuduk büyüdük biz babamızla gorusmuyoruz bizi hiç merak etmedi annemizin başını one egmemek için cocuklugumuzdan beri hep olgun olmak zorunda kaldık cahillik genclik hiç bişeyi yasamadik erken büyümek zorunda kaldık annem rahim kanseri oldu ve kanseri yendi sonra çok şükür yani bende çok korktum hep evlilikten ama evlendim annemi hep idol olarak gördüm şükür şimdi hamileyim ilk bebeğim evliliğim güzel eşim iyi ama bebegimikimseye ggüvendiğim için dogurmuyorum eşim olmasada bn bakabilirim maddi manevi yeterim evladıma bu hayatta kendine guvenmek zorundasın kimseye güvenme ve altından kalkabilecegin şeylere kalkiş benim annem 4 tane çocuk büyüttü ev temizledi merdiven sildi çalıştı ve hepimiz bi yerlere geldik korkma cesur ol sen o annenin kiziysan herşeyin ustesinden gelirsin
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?