- Konu Sahibi arzuca9432
-
- #81
Biz eşimle çıkarken açık açık konuştum, o daha hiçbişey söylemede..
Ddeim ki bak ben liseden mezun olduktan sonra hep tek yaşadım... Öyle zaman oluyoki kendi annemle bile anlaşamadığımız oluyor, eğer aklında beraber otururmuyuz gibi bir düşünce varsa hemen çıkar ben oturamam... Ailen öyle bişey düşünüyorsa da baştan bu fikri sen onarın aklından çıkar ben onlarla kötü olmak istemem dedim....
Kendisi çok olgunlukla karşıladı, zaten böyle bir düşüncem hiç olmadı dedi...
Yani soru yaşamadık... Ama bana böylebir dayatmayla gelseydi sanırım evliliği ertelerdim, kendi evini kurabilecek maddi seviyeye ve olgunluğa erişene kadar beklerdim....
ben kabul ettim oturcamda annemle:lepi:
halimden memnunumda cok şükür yerimseniben
hep böyle olsun Allah agzımızın tadını hiç bozmasın inş :Saruboceq:
ben kayınvalidemle altılı üstlü oturuyorum.daha hiç bir sıkıntı çekmedim.çok anlayışlı kültürlü insanlar.
dışarı çıkarken kapısını tıklatıyorum var mı bi isteğin ya da haberin olsun diye...bazı insanlara bunu yapmak zor geliyor sanki izin alıyormuş gibi algılıyorlar ama bu izin almak değildir haber vermektir arayan soran olursa diye..ama dediğim gibi gerçekten çok kötü insanlarda var evin anahtarını bıraksan evi karıştırırlar sen evdeyken anahtarla kapıyı açıp girenler vardır..allahtan kayınvalidem ve kayınpederim görgüsüz insanlar değil.ben kayınvalidemle çok güzel vakit geçiriyorum ama aynı evde oturmam kapım ayrı olması lazım.ama altlı üstlü oturmaktan memnunum.
canım ben de kayınvalidemle karşılıklı sitelerde oturuyorum. aynen senin durumundayım. onu sevmesine seviyorum.eminim ki iyi niyetlidir ama bu kadar da karışılmaz ki. çok bunalıyorum ve bazen sinir krizi geçiriyorum ve eşime patlıyorum ne yazık ki. ben sanırım burcumdan dolayı -kova- acaip özgürlüğüme düşkünüm. kendi kararımı kendim verir hayatımı kendim düzenlerim. öyle de yapıyorum zaten. ama kendi bildiğimi yapmama rağmen neden hala herşeye karışma hakkını buluyor anlamıyorum. yaşlılığına veriyorum.kalbini kırmamak için bazen sınırlarımı zorluyorum.içimden sakin ol sakin ol diye komut verdiğim çok oluyor kendi kendime...benim annemler başka bir şehirde ve bebeğim var.şuan çalışmıyorum.arkadaşım da yok burada.o yüzden sıtkım sıyrıldı. kafayı yiyorum.paylaşamıorum da eşimden başka kimseyle.annemlere de böyle şeyleri anlatmak çok huyum değil. üzülürler boş yere. eşimi üzüyorum biliyorum ama burdan taşınmak istediğimi söylüyorum sürekli. şuan arabamızın taksitleri var.o bitince inşallah taşınacağız.iple çekiyorum o günü. kafam rahat olacak. eşime ya onlar da bizim taşındığımız yere peşimizden gelip ev alırlarsa diyorum. :1shok: Allah korusun!!!
yani 4 sene kadar sabredeceğim.başka çarem yok.umarım yüzyüze bakamayacağımız şeyler yapmaz,birbirimizi kırmayız.ben böyle birşeyi hiç istemiyorum ama bazen sabrımın sınırına geldiğimi hissediyorum. o zamanlar biraz alıp bebeğimi annemlere gidiyoruım.iki - üç hafta kafamı boşaltıyorum. burdan talşınınca ancak yeni gelin olacağım ben. eşimi o zaman daha çok seveceğime eminim...
senin gitme gibi bi ihtimalin var bende o bile yok burdayıom ömür boyu bide burası çok ıssız arabalar bile saatli sosyalleşmemiz çok zor oluyo bi yere gidicek olsak gidemiyoruz burda can sıkıntısından patlıyorum bi parkımız bile yok bi cafe vs gibi yerler yok bende alışmaya çalışıyorum ama çok zor bide arkadaşımda yok öle gidip geldiğim hem burdan biriyle arkadaş olsam kaynanam hemen vetoyu koyar eşimede söyler arkdaş markadaş edinemem ben bunları eşime söyleyemiyorum biliyorum annesinin tarafında olucağını o yüzden konuyu açıpta kavga etmemize hiç gerek yok annemlerede diyemiyorum öyle bi huyum yok gidip anneme söyleyeyim sonra sen istedin dediklerini duymak istemiyorum eşim çok iyi kaynanamda cadoloz biri değil kaynanamında çok iyiliği dokundu bize allah biliyo bizim için çok çalıştı çabaladı galiba bu yüzden bu kadar karışıyo yani sahiplenme duygusu çok fazla bebeğimede karışıcak hemde herşeyine benim istemediklerimi yapma dediklerimi o inatla yapıcak buna dayanabilirmiyim bilmiyorum bende aynı senin gibi özgürlüğüme düşkünüm kimsenin benim işime karışmasından hoşnut kalmam çok sinirleniyorum kaynanam karıştıkça benim beynim dönüyo allahım sen büyüksün sen sabır ver diyorum her defasında zaten yeterince stres sıkıntı oluyo geçim derdi şu bu derdi bide onun böyle karıştığını görünce sabır diliyorum ama nereye kadar allahım sen büyüksün inş burdan giderim ve hayırlı bi yere giderim ve rahat ederim inş canım senin istediğin gibi olur taşınırsınız ve hayırlısı olur allahım gönlüne göre versin :Saruboceq::Saruboceq::Saruboceq:
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?