Evlenip çocuk olunca yalnız kalıyor insan

Evdeki iki saatini bile çocuguna ayıran babalar var arkadaşlar,çocuk uyuyunca da eşiyle birebir vakit geçiren,ama genelde ilgili baba olmak mutlu ebeveyn ilişkisinden de geçiyor aranızdaki cinselliğin bitmesi aslında görünmez bi mesafe koymuş aranıza,bence asıl mesele bu
 
Sanki tum dunyaniz bebeginize gore sekillenmis gibi. Cocugum yok ama burada mi hata ediyorsunuz acaba? Esinize de vakit ayiran siz olsaniz? Biraz bastan cikarmaya oturup konusmaya bi kahvelikte olsa gunun nasil gecti demeye mi calissaniz?
 
Otuzbeşyaş bazı şeyler için gerçekten geç Keşke 27 falan olsaydım dediğim çok zaman oluyor insanın kafası kaldırmıyor gençken anlamıyorsun sanırım ne kadar erken o kadar iyi şuan düşünüyorum 27 olsaydı sekiz yaşında olacaktı okula gidecekti kendini izah edebilen kendi ile vakit geçirebilen Arkadaş olacaktı neyse böyle oldu yapacak bir şey yok sen de düşünüyorsan bir an önce yap derim
 
Anliyorum sizi ama bu ilgisiz babaligi normallestirip digerlerinin hakkini yemeyelim. Babalik boyle bir sey degil, isten gel cocukla on dakika oyna bitti gitti. Yok babalar da anneler kadar sorumlular ve bu sorumlulugu tasiyan cok baba var.
Zaten bu ilgisizlik normalleşmemeli ama maalesef bir de çoğunluk azınlık durumu var bu işin her neyse tabii ki ilgili babalar da var etrafımızda keşke hepte olsalar ama takdir ederseniz çoğunluk ilgisiz sorumsuz ya da rahat,buradan ilgili tüm babalara saygılar
 
Sanki tum dunyaniz bebeginize gore sekillenmis gibi. Cocugum yok ama burada mi hata ediyorsunuz acaba? Esinize de vakit ayiran siz olsaniz? Biraz bastan cikarmaya oturup konusmaya bi kahvelikte olsa gunun nasil gecti demeye mi calissaniz?
Kariyerimi bitirmiş falan değilim kendi şirketimiz zaten bebek 3 yaşına geldiğinde Tekrar Dönerim tabi bu benim fikrim çocuk yapıp anneye ya da bakıcıya vermek bana anlamsız geliyor o zaman niye yaptım
 
Vallahi ben de aynı senin gibi düşünüyorum büyüyünce onunla her yere giderim beni anlar gezeriz yemeye gideriz alışverişe belki sinemaya büyüdüğü için sosyalleşebilir im
çocuğumu büyütürken çok zorlandım aynı veya benzeri şeyler yaşadım ama artık o günler geride kaldı kızım bu yıl ünden mezun oldu yemekleri mi ve pasta çeşitlerini bu hafta bana o pişirdi süper anne kızı ilişkimiz var darısı size
 
çocuk değişiyo.
ne güzelleşmesi.. çocuk işine karışmaya kadar gidiyoo.
 
Belki eşiniz çekiniyordur. Siz bu konuda biraz adım atın, özellikle cinsellik kendinizi iyi hissetmenizi sağlar.

Mesela bebeği birlikte yıkayın, sonra sevgililer gibi evde kaçamak yapın bebek uyuyunca. İlk başta eşiniz şaşırıp reddedebilir, ama siz kontrol edin süreci. Hem çocukla ilgili anları paylaşmış olursunuz hem de tekrar yol arkadaşı olursunuz.
 
Henüz bebeğiniz küçük uyanma aralıkları sıklıkla oluyordur evet bebek dünyaya geldikten sonra evlilik büsbütün farklı bir hal alıyor biz de yaklaşık 1 yaşına kadar ve hala devam etmekte olup cinsel yaşamımızı bir rayına oturtamadık uyandı uyanacak derken biraz zor oluyor bu yüzden canımız pek yapmak istemiyor karşılıklı hergün aynı muhabbet insan pek birsey bulamıyor ama karşılıklı sevgi saygı sadakat olduktan sonra bu sorunlar ileride duzelecektir canınızı sıkmayın bebeginiz emeklemeye ve yaramazliklara başlayınca eşinizle bunları paylaşıp gülmeye başlayacaksiniz şuanda pek sizinle karnını doyurma ve ihtiyaçları dışında bir karşılık vermediği için bebeginizle rutin bir hayat var uyku düzeniniz bozuk o yüzden eşiniz de sizi yormamak adına bir müddet kendini frenliyordur üzülmeyin
 
Ay inşallah sorunlarımdan bir tanesi çözülmüş olur sağol
Bu konuda arkadaşların dediğine katılıyorum eşim de bana doğumdan sonra çok yaklaşmak istemeyince sorduğumda beni anne olarak gördüğünü söylemişti ne ağlamıştım bir müddet sürdü daha sonra kendi yaklaşmaya başladı doğum sonrası sendrom gibi birşey bu da erkeklerin yaşadığı hatta o zamanlar aldatıyor mu diye bile düşünmüştüm.
 
19 aylık bebeğim var yaşım 35. Tüm arkadaşlarım işyerindendi işten bebege bakmak icin ayrıldım çok aziyla gorusebiliyorum. Arkadaşım yok 1 2 tane komşu var biri zaten çalışıyor ailem uzakta eşimin ailesi de aynı ilde ama uzakta zaten anlasamiyoruz derin bir yalnızlık bendeki. İlk yıl gerçekten zordu sürekli ağlıyordum bebek kolik kış bebeği falan sonra bebek buyudu ben evde olmaya alıştım onla oyun oynamaya bayılıyorum şimdi. Artık dediklerimi anlıyor birbirimize çay dolduruyoruz bebekleri uyutuyoruz yemek yediriyoruz parkta top oynuyoruz inan ki büyüyünce daha rahat. Bu kış birlikte tiyatroya gitme hayali kuruyorum. maddi sıkıntı yokmuş dayan dayananildigin kadar bende var ve kışın kreşe baslaticam. Eşimle aramız da bu zamana kadar hep kötüydü heo kavgalı hepmesefeli ben ilk adımı attım ben başlattım ilişkiyi sadece aramız sogumasin diye. Ve bunu da hep yüzüne soyledim (ne anlamı kaldiysa)ama son bir kaç seferde o yaklaşıyor ozledigini soyluyir. Erkeklerde kutsal annelik sendromu var maalesef. Aşmaları zaman alıyor. Evde çocuğumu buyutmenin bu zamanda nimet olduğunu bir süre sonra ise basliycagimi çocukların çok çabuk büyüyeceğini ve bu günlerin geri gelmeyip tadını çıkarmam gerektiğini düşünerek motive oluyorum ani yaşıyorum. çok bunalip esime sardigim sürekli kavga ettiğimiz günler birbirimizle tek kelime Paylaşim yapmadigimiz günler çok oldu ama inan ki geçiyor biraz sabir
 
Vallahi ben de aynı senin gibi düşünüyorum büyüyünce onunla her yere giderim beni anlar gezeriz yemeye gideriz alışverişe belki sinemaya büyüdüğü için sosyalleşebilir im
Katiliyorum yapabilirsin bunlar. Oglum 3.5 yasinda dogum yaoana kadar onunla her yere giderdim. Arkadaslarimla kahve icmeye bile cikardim. Alistirmak lazim disariya. Cikarmayip sonra cikarinca zorlaniyo cocuklar. En basindan disariya alistirmak lazim.
 
Merhaba
Benim eşim kavga etmez ona sarsam bile susar zaten anlaşamadığımız bir noktada yok genelde ne desem yapar ( bugün dışada yiyelim şuraya gidelim şunu yapalım ) hep tamam der of puf yapmaz ama hep ben teklif ederim kendiliğinden şunu yapalım demez bu konuyu açtım ona ne var sen söylüyorsun ne fark eder der Aslında çok sey fark eder sen köskös otururken plan yapmış sende uyuyorsun gel gelelim bunu anlamıyor
 
Su anda sadece bebeginizi dusunun. Havalar guzel her gun parka cikarin. Arada haftasonlari esinle birlikte gezmeye cikin cocukla. Cocuklu hayata alisacaksiniz baska yolu yok
 

İstemsizce güldüm , biZde de tam tersi durum, hep o söyler, şunu yapalım şu zaman şöyle şöyle yapalım, ben böyle böyle yapalım derim, derim ama dediklerimin 10 tanesinden 8 tanesi olur. Artık böyle olsun bile demiyorum, uğraşmıyorum ve çok şaşırıyorum kendime. Demek ki böyle tükeniyormuş insanlar, ilişkiler...
Çok poZitif bir insanım normal şartlarda ama iki gündür konunuzu okudukça durumumun vehametini farkedip endişeleniyorum. Benim karşımda bir kaya var, ne konuşur , ne bir tepki verir..
 
Kariyerimi bitirmiş falan değilim kendi şirketimiz zaten bebek 3 yaşına geldiğinde Tekrar Dönerim tabi bu benim fikrim çocuk yapıp anneye ya da bakıcıya vermek bana anlamsız geliyor o zaman niye yaptım
Ben kariyerle isle ilgili bisey dememistim oysaki...
 
Bebeğim gündüzleri asla uyumazdı inanın en fazla on dk olurdu uykusu çalışıyorum işten geliyorum çocuğa bakıyorum yemek derdi kimseyi tanımıyordum bulunduğumuz yere yeni taşınmıştık ne bir komşu ne işten biri ne aileden biri kimse yoktu Yanımda çok zorlandım ama büyüdükçe işler kolaylaşıyor çünkü dikkati başka yönlere kayıyor biraz daha sabredin.
Eşinizle ilgili olan duruma gelince size haksızlık ediyor bebek ortak fikirse ki öyle olmuş tüm yükü size bırakamaz ve böyle davranamaz.
 
Bebeğin getirdiği sorumluluğu eşinizle paylaşın.
Akşam geldiğinde ona bırakın arkadaşlarınızla zaman geçirin. Dışarı çıkamazsanız bile anlık bir işle ilgilenin evde bırakın o baksın çocuğa. Bu arafa çocuk 5 aylık olmuş bence işe başlayabilirsiniz.Sosyal hayat size iyi gelecektir.
Birliktelik konusunda ise içiniz rahat olsun ortalama 1 yılda eskiye dönüyorlar
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…