Otuzbeşyaş bazı şeyler için gerçekten geç Keşke 27 falan olsaydım dediğim çok zaman oluyor insanın kafası kaldırmıyor gençken anlamıyorsun sanırım ne kadar erken o kadar iyi şuan düşünüyorum 27 olsaydı sekiz yaşında olacaktı okula gidecekti kendini izah edebilen kendi ile vakit geçirebilen Arkadaş olacaktı neyse böyle oldu yapacak bir şey yok sen de düşünüyorsan bir an önce yap derim35 yaşındayım demişsniz peki enerji bakımından keşke daha erken olsaydı diyormusunuz bana hep 20 li yaşlar daha mantıklı çocuk için deniyor da ben 25 de evlendim hiç hazır değildim şu an 30 yaşındayım ne bileyim enerjim yeter herahlde bilemiyorum
Zaten bu ilgisizlik normalleşmemeli ama maalesef bir de çoğunluk azınlık durumu var bu işin her neyse tabii ki ilgili babalar da var etrafımızda keşke hepte olsalar ama takdir ederseniz çoğunluk ilgisiz sorumsuz ya da rahat,buradan ilgili tüm babalara saygılarAnliyorum sizi ama bu ilgisiz babaligi normallestirip digerlerinin hakkini yemeyelim. Babalik boyle bir sey degil, isten gel cocukla on dakika oyna bitti gitti. Yok babalar da anneler kadar sorumlular ve bu sorumlulugu tasiyan cok baba var.
Kariyerimi bitirmiş falan değilim kendi şirketimiz zaten bebek 3 yaşına geldiğinde Tekrar Dönerim tabi bu benim fikrim çocuk yapıp anneye ya da bakıcıya vermek bana anlamsız geliyor o zaman niye yaptımSanki tum dunyaniz bebeginize gore sekillenmis gibi. Cocugum yok ama burada mi hata ediyorsunuz acaba? Esinize de vakit ayiran siz olsaniz? Biraz bastan cikarmaya oturup konusmaya bi kahvelikte olsa gunun nasil gecti demeye mi calissaniz?
çocuğumu büyütürken çok zorlandım aynı veya benzeri şeyler yaşadım ama artık o günler geride kaldı kızım bu yıl ünden mezun oldu yemekleri mi ve pasta çeşitlerini bu hafta bana o pişirdi süper anne kızı ilişkimiz var darısı sizeVallahi ben de aynı senin gibi düşünüyorum büyüyünce onunla her yere giderim beni anlar gezeriz yemeye gideriz alışverişe belki sinemaya büyüdüğü için sosyalleşebilir im
hyr terazibenim eşim de böyle eşiniz yay burcu mu
çocuk değişiyo.çocuk evliliği güzelleştirir derler güzellik bunun neresinde böle yorumları okuyunca korkuyorum bnde kayınvalideyle kavga ederim kesin o potansiyel var..acaba hiç çocuk olmasa daha mı kolay olur çabalaıyorum bnde hamile kalmaya zaten 4 sene istemedim 5 senelik evliyim eşimle süperiz her konuda gezme tozma muhabbet ama çabalamaktan vazmıgeçsem madolyanun bir de öbür ucu var
Bu konuda arkadaşların dediğine katılıyorum eşim de bana doğumdan sonra çok yaklaşmak istemeyince sorduğumda beni anne olarak gördüğünü söylemişti ne ağlamıştım bir müddet sürdü daha sonra kendi yaklaşmaya başladı doğum sonrası sendrom gibi birşey bu da erkeklerin yaşadığı hatta o zamanlar aldatıyor mu diye bile düşünmüştüm.Ay inşallah sorunlarımdan bir tanesi çözülmüş olur sağol
Katiliyorum yapabilirsin bunlar. Oglum 3.5 yasinda dogum yaoana kadar onunla her yere giderdim. Arkadaslarimla kahve icmeye bile cikardim. Alistirmak lazim disariya. Cikarmayip sonra cikarinca zorlaniyo cocuklar. En basindan disariya alistirmak lazim.Vallahi ben de aynı senin gibi düşünüyorum büyüyünce onunla her yere giderim beni anlar gezeriz yemeye gideriz alışverişe belki sinemaya büyüdüğü için sosyalleşebilir im
Merhaba19 aylık bebeğim var yaşım 35. Tüm arkadaşlarım işyerindendi işten bebege bakmak icin ayrıldım çok aziyla gorusebiliyorum. Arkadaşım yok 1 2 tane komşu var biri zaten çalışıyor ailem uzakta eşimin ailesi de aynı ilde ama uzakta zaten anlasamiyoruz derin bir yalnızlık bendeki. İlk yıl gerçekten zordu sürekli ağlıyordum bebek kolik kış bebeği falan sonra bebek buyudu ben evde olmaya alıştım onla oyun oynamaya bayılıyorum şimdi. Artık dediklerimi anlıyor birbirimize çay dolduruyoruz bebekleri uyutuyoruz yemek yediriyoruz parkta top oynuyoruz inan ki büyüyünce daha rahat. Bu kış birlikte tiyatroya gitme hayali kuruyorum. maddi sıkıntı yokmuş dayan dayananildigin kadar bende var ve kışın kreşe baslaticam. Eşimle aramız da bu zamana kadar hep kötüydü heo kavgalı hepmesefeli ben ilk adımı attım ben başlattım ilişkiyi sadece aramız sogumasin diye. Ve bunu da hep yüzüne soyledim (ne anlamı kaldiysa)ama son bir kaç seferde o yaklaşıyor ozledigini soyluyir. Erkeklerde kutsal annelik sendromu var maalesef. Aşmaları zaman alıyor. Evde çocuğumu buyutmenin bu zamanda nimet olduğunu bir süre sonra ise basliycagimi çocukların çok çabuk büyüyeceğini ve bu günlerin geri gelmeyip tadını çıkarmam gerektiğini düşünerek motive oluyorum ani yaşıyorum. çok bunalip esime sardigim sürekli kavga ettiğimiz günler birbirimizle tek kelime Paylaşim yapmadigimiz günler çok oldu ama inan ki geçiyor biraz sabir
Çok iyiydi çocuk dönüm noktamız oldu hadi bir iki ay anladım Sonra devamı gelmedi
Merhaba
Benim eşim kavga etmez ona sarsam bile susar zaten anlaşamadığımız bir noktada yok genelde ne desem yapar ( bugün dışada yiyelim şuraya gidelim şunu yapalım ) hep tamam der of puf yapmaz ama hep ben teklif ederim kendiliğinden şunu yapalım demez bu konuyu açtım ona ne var sen söylüyorsun ne fark eder der Aslında çok sey fark eder sen köskös otururken plan yapmış sende uyuyorsun gel gelelim bunu anlamıyor
Ben kariyerle isle ilgili bisey dememistim oysaki...Kariyerimi bitirmiş falan değilim kendi şirketimiz zaten bebek 3 yaşına geldiğinde Tekrar Dönerim tabi bu benim fikrim çocuk yapıp anneye ya da bakıcıya vermek bana anlamsız geliyor o zaman niye yaptım
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?