İyi geceler herkese,benim bi sorunum var burada paylaşmak istedim aslında sorun mu değil mi o da belli değil daha çünkü gerçekleşmedi henüz.. Özet geçmem gerekirse;
5 yıllık bir ilişkim var ayrı şehirlerde yaşıyoruz ve bu zamana kadar toplasanız anca 10 kere falan yüzyüze görüşmüşüzdür, o geldi ailemle tanıştı ben gittim ailesiyle tanıştım(babası hariç) ve ilişkimiz ciddi seyrinde devam ediyor şuan askerde.Sevdiğim insandan yana bir şüphem yok ona güveniyorum saygı duyuyorum bazı yönlerini takdir ediyorum hatta.İkimizde birbirimizi eş adayı olarak görüyoruz zaten.Ama bir sorun var ve ben bunu nasıl hallederim bilmiyorum.Evlendiğimizde benim onun yaşadığı şehre gitmem gerekiyor ve bu durum özellikle annemin hiç ama hiç hoşuna gitmiyor beni vazgeçirmek için neler neler anlatıyor bir duysanız.Aslında kendi açısından haklı çünkü o da zamanında ailesinden köyünden ayrılıp koca bir şehre gelmiş bir çok sıkıntı yaşamış babamın ailesiyle ve alışık olmadığı şehirle ilgili.. ''Annen ne sıkıntılar çekti sen kolay mı sanıyorsun ailenden ayrı bir başına uzaklarda yaşamayı'' filan diyor hatta bununla yetinmeyip duygu sömürüsüne girişiyor ''benim 2 tanecik evladım var tek kızım sensin bana bişey olsa hasta olsam nasıl geleceksin ben sana nasıl geleceğim ha deyince'' bu tarz şeyler.. hatta işin içine akrabalarda girdi herkes bir ağızdan bana delirmişim gibi davranmaya başladı ''sen İstanbulda yetişmiş bir kızsın küçük yerde yapamazsın'' tarzında konuşuyorlar.Hatta annem o buraya geldiğinde çocuğada söyledi benim yanımda üstelik, kriz geçirecektim neredeyse çocuğa aynen ''benim kızım küçük yerde yaşayamaz ben onu iyi tanıyorum kaçıp yine buraya gelecek olduktan sonra oraya gitmesinin bir manası yok'' dedi benimki tabi üzüldü boynu büküldü birşey diyemedi ben araya girdim toparlamaya falan çalıştım neyse geçti gitti derken annem pes etmedi halen fikri olumsuz.. oğlana birşey dediğim yok efendi biri ama sen orda yapamazsın diyor başkada birşey demiyor.Aslında artık bana bırakıyor naparsan yap gibisinden ama herşeyin güzellikle olmasından yanayım ben. Ayrıca şu da var annemin sözlerini tamamen yabanada atamıyorum doğrusu çünkü gözümü karartıp evlenip gidince annem haklıymış meğer demek kadar kötü bir şey olamaz heralde,bu düşünceyi destekleyecek bir şey yaşamadım tabi ama hayat bu belli olmaz Allah iyilerle karşılaştırsın inşallah cümlemizi.Annemi ÜZMEDEN bu sorun çözülür mü ya herkesin ''delirdin mi napıcan küçük yerde sen'' demesindende bıktım artıkk(
Bunu duymak istemiyorsun belli, ama: ANNEN HAKLI.
Evlilik bambaska birsey, simdi boynunu bükmüs sevgilin annenin lafiyla, ama yarin birgün horoz gibi diklenecektir isine gelmedigi birsey isittiginde.
Tecrübeye dayanarak söylüyorum! Nisanliyken esim kuzu gibi bir insandi, evlendikten sonra ilk bana diklenisini gördügümde aman allahim buda kim demistim, hala hatirliyorum beynimden vurulmus gibi olmustum ; )
Ayrica onun ailesinin oldugu yerde niye yasamaya mecbursunuzki? Iki aileyede orta mesafede olsun?
Simdi isi gücü varsa yerini yurdunu degistirsin demem, cünki erkek kismi hep kadini suclar sonra mutsuz olunca.
Ama cidden: Sen evlenmek icin bence acele etme. Daha dur. Bir git gel bakalim, nisanlilikta ortaya para mevzulari vs de girince oglan ve aileside iyice belli eder kendini zaten.
Benim kuzenimin hanimi annesinin lafini dinlemedi, kuzenimle evlendi (ve ben kuzenimi cok severim, kuzen olarak süper ama es olarak maalesef cok eksik birisi) ve kizcagiz simdi bin pisman.
Annem bana yapma dedi (köy yerinden geliyor oda) etme, o oglanda mutsuz olur sende mutsuz olursun, orda yasiyamazsin yapamazsin dedi, ama ben onun göz yaslarina ragmen anne cok mutlu olacagim göreceksin dedim, kardeslerime hayatima karismayin biz birbirimizi seviyoruz dedim ve geldim dedi, ama simdi iki sözünün birisi, ben bu hatayi nasil yaptim, nasil annemi babami erkek kardeslerimi dinlemedim, ben okadar akilliyken nasil olduda böyle oldum...ama onunkide bir sene icinde olup bitmisti, aceleye gelince öyle insan kendine gelemiyor iste.
Birde kuzenim cok yakisiklidir, asik olmustu belli.
Ama evlilikte ilk kavgalarini yasadiktan sonra, istedigi zaman annesine babasina gidemedikten sonra, esin ailesinden laf sokmalar vs olduktan sonra oda anladi annesinin zamaninda neden bukadar karsi geldigini.
Ask insani kör eder. Nekadar yanlisda bulsan annenin dediklerini iyi düsün, iyi tart. Acele etme.
tesadüfen okumuş bulundum kötü bir durumdasın farkındayım aslında aynı durumda sayılırız benimde sevdiğim kişi işinden dolayı bana 1ooo km kadarcık uzaktaherşey o kadar zorki evlenmeyi düşünüyoruz ama benim çalışmam lazım işe girmem lazım bişekilde tayin istemesi için senelerdir deniyorum ama olmuyor bende ailemin tek kızıyım annemde senin annen gibi gitmemi istemiyor ben gelemem de diyemiyorum çünkü çok seviyorum annem diyorki ben taa oralara hayatta gelemem sen bilirsin diyor açıkçası bende yaşadığım çevreyi arkadaşlarımı ailemi buırakıpta gitmek istemiyorum benim avantajım ise sadece şu sevgilimin bikaç sene sonra tayini kesin çıkacak benim istediğim yere gelebileceğini hatta şuan bulunduğum şehire bile geliriz kalırız orda yaşarız diyo ve kendi ailesinin yanına gitmek istemiyor
sevgili kardeşim sana göre biraz daha şanslıyım bunu hissediyorum ama yinede yazmak istedim herşey zamanla elbet düzelir allah büyüktür hakkında herşeyin hayırlısını diliyorum canı gönülden ama şu geldi aklıma işte çalışma gibi şansın olsa sevdiğinle ailenin yanında kalamazmısın işi bahane edip o gelmezmi acaba senin bulunduğun şehire? genelde erkeklerin çoğu kedi ailelerinin yanını ister farklı şehirlerde olunca zamanla elbet alışırsında benim gibi ailenin yanından hiç uzaklaşmamış başka şehirler okul vs nedenlerle kalmadıysan işimiz zor gerçekten
hımm cnm bu durumda ne söylesek zor yani.anneler her zaman haklıdır .benm annemde evlenrken varlıktn yokluğa gidcksn baba evindeki gibi kocanın evinde göremeycksn yaşayamzsın filn demişti.olmaz deemdi.ama ben hep desteğin olucm arkandyım dedi.sadece bunlar önüne çıkıck dedi.hazırladı binevi evt gerçktn zor.bende ailemdn uzağım başka şehrdeym.bazen isyanda edyrm düzelck diyrm.alışırım diyrm vs..eşim çok yardımcı yani soğuk diyrm otur ben yaparm edrm filn diyr .yani bunları yaşayblsn .seviyorsn herşeyn üstesnden gelinir yapamazsın edemezsin diyede birşy yok yani..herkes rahat doğup büyüyüp rahat yere evlenmyr ..maddi sıkıntıyla sorununuz yk siizn sanırım sadece küçük yer meselesi emin ol küçk yerlr de daha mutlu oluyrsn küçük ama kalpleri büyük komşuları innsanları tanııynca..büüyükteyzde noluyr yani.Alnına ne yazılmışsa onu yaşayacaksın..kalbinin sesini dinle
bende çok gördüm severek evlenip gidenleri ailesi çok sevmiş baştan öylede sonradan işler değişebiliyor işte bide kendi ayaklarının üzerinde duramıyorsan bayan olarak işin yoksa bazı erkekler çok eziyor eşini ailesinin lafına bakıpta eşini üzenlerde çok Allah yardımcın olsun allah şansını ve bahtını açık etsin inş. yinede karamsar olma mutlu olan insanlarda var şu hayatta bi bakarsın herşey değişir belki istanbula bir iş bulur hayat bu olmaz denilen herşey olur içini ferah tut
merhaba canım kısaca kendi hayatımı özet geçeyim sana: 18 yaşıma kadar anne ve babamın yanından hiç ayrılmadım taa ki ünv. kazanana kadar kazandım ve başka bir memlekette okudum... ben buraya okumaya gelmiştim ama kalış o kalış... evlendim... 7 senelik evliyim.... halbuki annemler beni okulumu bitirip yine evime döneceğimi düşünüyorlardı ama olmadı kısmetim burasıymış... 2003 yılından beri annemlerden ayrı bir şekilde yaşıyorum zorlukları yok mu ? elbetteki var çok özlüyorum onları 5-6 saat mesafe var aramızda... eşim gece işinde çalışıyor her gece yalnızım, özellikle hasta olduğum zaman bu bana nasıl koyuyor tahmin edemezsin o kadar muhtaç oluyorsun ki kalkıp bir bardak su bile almaya halin olmuyor... o zaman aklıma geliyor keşke annemler yanımda olsaydı onlar bana bakardı...televizyonda anneyle ilgili bir şarkı çalsın gözlerim yaşarıyor evliliğinde mutsuz musun dersen hayır mutluyum ama ben sana dez avantajlarını anlattım aslında bu örnekler çoğaltılabilir... benim annemde bana hala laf sokar ne vardı bilmedik memlekette evlendin kaldın gibi çok üzülüyor farkındayım... oraya onları ziyarete gitmek güzel oluyor oluyor da, tabii bir de her gidişin bir dönüşü var annemin gözleri yaşlı otobüsün arkasından el sallıyorr ben otobüsün içinde salya sümük... sonra kendime kızıyorum onu ağlattığım için... ama birde şu tarafından bakalım garantisi var mı bu işlerin ? okulu bitirip yine ailemin yaşadığı şehre döndüğümü varsayalım ... belki benim kısmetimde bir polisle bir askerle yada ne bileyim bir öğretmenle evlenmek var nasıl oluacaktı bana yine tayin yüzünden uzak şehirlerde yaşamak düşmeyecek miydi payıma? bu kadarını kontrol edemezsin. yarına çıkacağımızın garantisi yokken böyle kısmet işlerinin garantisi hiç yok. bu benim nacizane fikrim. sen iyice bir kendini dinle en doğru kararı vereceğine inanıyorum düşün taşın canım...
Eger Ist da yasama sansiniz var ise sen gitme o gelsin bence, çunku annen hakli, kuçucuk yerde sIkIlirsIn, gezmelerin kv'nin eviyle sInIrli olur + bi yerden sonra ufak tefek sorunlar olur ki esin annesini atamayacagina gore kendini yapayalniz hissedersin...
Sevgiliyken esim gel burda (Ankarada) yasayalim deseydi "tabi ki neden olmasin" derdim, 4 yillik evliyim, esimle aramiz çok çok iyi, bugun oraya yerleselim derse gitmem !
1. bu saatten sonra Kv derdi çekemem, ne kadar az gorussem o kadar mutlu olurum ve o kadar az huzurumuzu kaçirir..
2. anneme yakin olmak varken...
3. buyuk sehir olmayinca (genel olarak Ank degil) çok sIkInti yasiyor insan (saglik, alisveris, gezme...)
4. insan nerde buyurse gozu hep orda oluyor (esimden biliyorum)
5. is sIkIntisi oluyor kuçuk yerlerde (Ank degil genel olarak)
ben hep "evlenmmeden annem beni hiç bir konuda uyarmadi, tavsiyelerde bulunmadi" diye sikayet ederdim ama seni okuduktan sonra "acaba dinlermiydim?" diye dusunmeye basladim ki bence dinlemezdim...
Anneni dinle pisman olmazsin, Istda hayat kursaniz orayi bilmedigin için pisman olma ihtimalin yok ama gidersen pisman olma ihtimalin çok yuksek (kuçuk yer olmasi, kvye yakin olmak, alisamamak, arkadassiz kalmak, aileni ozlemek vb)..
Kaldi ki oraya gidersen Ista zor donersin (ailesi karsi olursa, sen kotu olursun ve çok problem çikar)..
Canım hayırlısı olsun öncelikle, Allah hayırlı olanı nasip etsin.
Hepimiz evlenip yuva kurmayacağız mı?
Bazılarımız ailemize yakın oturacağız, bazılarımız onlardan uzağa düşeceğiz....
Hem yakın bile otursak, her zaman ailemizi göreceğimizin garantisi var mı?
Nice yakınlar vardır, ne uzaklara bedel...
Böyle düşünme, canını da sıkma...
Akışına bırak, şu an ilişkinde kötü şeyler yaşamıyorsan, sevgilinle mutluysan annenin sözleri seni bu kadar rahatsız etmesin...
Onun İstanbula gelme ihtimalini konuşmuyoruz artık çünkü öyle bir alternatif yok canım.. Bundan 1-2 sene önce o ihtimali ortadan kaldırdı kendisi..(ev,iş,geçim konularını öne sürerek)
Eğer gidersem şayet gideceğim yeri gördüm küçük bir şehir sayılmaz Samsun a gideceğim ama tabi ki İstanbul gibi olmaz.
Annemi öncesinde hiç dinlemiyordum bile ama artık bir şeyler yaklaştıkça acaba diyorum kendi kendime sürekli pişman olur muyum olmaz mıyım nasıl olacak ailemden ayrı vs. Arkadaş çevrem yok denecek kadar az, kv konusunda bir şey diyemem annesini tanıdım kadın zararsız görünüyor ama yaşamadan bilinmez elbette ki..
Sürekli gel git ler yaşıyorum yani bir bakmışsın İstanbulda b.kmu var sanki bu zamana kadar yaşadında ne oldu mis gibi memleket işte git kafanı dinle orda yaşa diyorum, bir bakmışsın anan yanında olmayınca seni kim sahiplenir kim destek olur arka çıkar diyorum.. Sevdiğim insana güvenmekten başka bir şey yapamıyorum şimdilik.
Sen yinede annenin dediklerine kulak ver bence hakli kendisi ki tecrubesi olan herkes annene hak verir
Pisman gelinleri okumaktan fenalik geldi kk de...
Bir de senin ne istedigin de onemli, boyle alismasina izin verme
Mahsus burda yasayalim de bakalim ne diyecek, nasil tepki verecek, sen onun için oraya gitmeyi goze alabiliyorsan o da senin için yapabilmeli sonuçta ikinizin de gitmemek için sebepleri var..
rica ederim canım keşke elimden çok daha fazla şey gelseydi de yardımcı olabilseydim evlilik tamamen şans ve kader işi inş. çok ama çok mutlu olursunuz
Elbette veriyorum anneme kulak ama bir yere kadar.. Ona kalsa ayrılmalıyım zaten bir sürü bahanede buluyor kendince yok senden kısa yok çok kıskanç yok şöyle yok böyle ohoo.. herşeyi denedi yani.
Benim istediğim tek şey huzur arkadaşım.. Hani kendi yağlarıyla kavrulan azıcık aşım kaygısız başım diyebilen çocuklu güzel aileler vardır ya o yani daha fazlasında hiç gözüm yok.
Ben o mahsus yap dediğin şeyi yaptım zaten evvelden, sen bilirsin gelme o zaman dedi ne beni bıraktı ne de buraya gelmeyi kabul etti.Memur olmuş olsaydı tayini nereye çıkarsa oraya gidermiş ama memur olmadığı sürece geçinebileceği en rahat yer kendi memleketiymiş.Yani işin zor kısmı bana düştü anlayacağın.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?