Evlenipte aileden çoook uzaklara gitmek ne menem bir şeydir :(


canım annen gerçekten haklı... Eltim vearkdasım evlenip ufak yerlere gittiler. Sürekli bi şikeyet içindeler. Ne çıkıp gezebiliyoruz ne istediğimizi bulup alabiliyorz , şehire gidince kendimi köyden indim şehre sanıyorum diye şakasını bile yapıyorlar:) ßenimki de istedi gitmeyi kabul etmedim . Ailemde konustu oğlum ya melek ya baska sehir? Seçim senin dedi ve gitmekten vazgeçti...
Ama ben onada kendimede güveniyorum birlikte olduktan sonra ben sıkılmam bunalmam dersen pişmanlık duymıcağına eminsen sen bilirsin.ayrıca annen duygu sömürüsü yapmıyor haklı.. Bayram olucak şehre gleceksin .. Annen hasta olucak şehre gelceksin özliceksin şehre gliceksin. Bebeğin olucak annene gtrceksin vs vss.... Bunların yol paraları masraflarıda cabası :)
iiyi düşün öle karar ver hayırlısı olsun
 
gitme bence. ank ya gidin madem kabul ediyor ank yı orda iş kursun ikinize de orta yer olur. bence sakın gitme. eşin işe gitcek sen kv yle iletişim kurmak gezme tozma vs vs
ben de ank dan eşimn memlekte olan doğu iline geldm. çok kötüyüm 9 aydr hiçbişey anlamadım evliliğimden. ama ben de eşiim ikna edemedm. bura die tuttrduğunda resmi nikahımızı yapmıştık ve ben de sen gibi doğru insan bu vazgeçemiyorum ama oraya da gitmek aslaaaa istemiyorum die hep boğuşrum. sen yine ben kadr tepkili değilsin ama aynı senin arkadaşının dediğin gibi binbir bahaneyle iş güç para biriktrme vs ile zorladı ağlaya ağlaya geldm. keşke benm annem de seninki gibi olsaydı arkamda dursaydı, eşime resti çekselerdi. kv m burda kötü biri değil ama beklentileri çok yüksek. o yüzden kavgasz gürültüsz kötü olduk. soğuk savaş var. burda olduğum için çok mutsuzum. konulaırm da var.. hele de eşin kuracağı işte çok yoğun olursa yapayalnız kalıyorsun. alıştığın yerleri özlüyorsun. eski hayatını çok özlüyorsun. ama eşin den de vazgeçemiyorsun. çok karışık gerçekten ve bu ilden gitme ihitmalimz ne onu bile bilmiyorum.
eğer bu gitme konusunu zaten sorguluyorsan gitmemen gerektiğini iç sesin sana haykırdığı için sorguluyorsun ama kendini dinlemek istemiyorsun. çok zor gerçekten. madem illaaaaa gidicen bi yerlere hem samsundan büyük hem de ailesi yok, hem de kabul ediyor arkadaşın. ankaraya gidin. hem de ist a daha yakın. ama ank ya da gitsen ist u özlersn ama sorunlarının bir kolu kv kb olmııcak orda. kenetlenrsinz birbirinize....
ben pişmanım... mutsuzum.... nasıl burdan giderz her gece her sabah her saniye bunu sorguluyorum....
 
eşim polis, şark görevi nedeniyle Ankaradan Batmana geldim 7 aydır burdayım, hiç sıkıntım yok annemin babamın kardeşimin canı sağolsun yeter bi uçağa bakar gelmek, 1 saat, ama biz 9 sene flört ettik ve sayılı görüşmemiz olmadı vıcık vıcık tanıdık birbirimizi, ama sen 5 senede 10 kere görüştük diyosun, sence ne kadar tanıyosun bu kişiyi
 
off aynı benim annem... oturup uzun uzun dertleşmek istedm şu an senle
 
Her konuda cesur olduğum söylenir
Ama bu yaşadığım şehri bırakıp başka yere yerleşme fikrinde hiç cesur olamayanlardanım
Sadece ailem değil İstanbul benim her şeyim çünkü..
 
Aynı durumu yaşamış bi insan olarak söylüyorum.Anneni dinle bende büyük şehirden küçük bi yere geldin arada 8 saat var .inanılmaz zorlandım halada alışamadım kültür farkı şehir farkı bi yandan kimsen yok bunun gibi bir sürü neden. eşimi deliler gibi sevmeme rağmen zamanı geri çevirebilseydim tereddüt etmeden arkamı döner giderdim.Elimde maddi imkan olsa gene giderdim .Bana güven ve arkadaşlığını bitir derim
 
Son düzenleme:

eşin de çok önemli ama ailesi de batmanda olsaydı sorun yaşamaz mıydn?konu sahibinin ailesi de o şehrde. ben gibi...
 
sen onun karşısında dik dur bende gelemem diye bak nasıl herşey değişiyor.neden onun istediği gibi yaşayasın.seviyorsa bir orta yol bulunur.o nasıl kendini ifade ediyorsa sende et.anam anam diye ağlarsın geriye dönüşü olmaz. kimse olmuyor bak yok işte.her zaman önce kendini düşün.saçmalama sakın.bugün bunu kabul edersen belki de herşeyi kabul etmiş olacaksın.bilmiyorum o şimdi nasılsa gelir diyordur erkekler işin içine çok girmez su akar yolunu bulur misali.bizde akarız su gibi maşallah çağlaya çağlaya
 

Kesinlikle doğru
 
bende evlenip ailemden ayrıldım başka şehire geldim
evet çok zor arkadaşlarını aileni çevreni değiştirip başka bir hayat başlıyosun
ama annenin anlattıkları biraz abartılı kendisi eski zamanın yokluğun zorluklarını çekmiş
şimdi öçyle değil aynı gün i,çinde gidip dönebiliosun aynı şehire
yani evleneceğin adamdan eminsen ve ailesinden yana bir sıkıntı yoksa evlen
şimdilerde doğup büyüdüğü şehirde çalışan yaşayan insan zaten artık çok az
 
eşin de çok önemli ama ailesi de batmanda olsaydı sorun yaşamaz mıydn?konu sahibinin ailesi de o şehrde. ben gibi...

sorun yaşardım heralde ama o da eşle ilgili hem seni kendi şehrinden koparıp hem de her gün annemler gelsin biz gidelim derse boğulur tabi insan
 

Gerçekten güzel sorular sormuşsun insan içindeyken herşeyi göremiyor. Evet İstanbuldan gitme fikri bana ilk başta cazip geldi ama düşününce gerçekten ben 25 ime girdim ve ömrüm burda geçti benim gittiğim yere alışabilmem için yıllar gerek.. Bana seni istediğin zaman İstanbula götürürüm diyor gezmeyi seven bir tip atlar arabaya gider geliriz diyor ama işte ne kadar gerçekleşebilecek bu bilinmez. Bazen çok sinirleniyorum çok haksızlık bu onun tüm ailesi yanında olacak benim gittiğim şehirde hiç bir yakınım olmayacak ondan başka.O ne ana ne baba ne kardeş hasreti çekmeyecek ben hep hasretle yaşamak zorunda olacağım. Neleri göze alıp neleri alamayacağımı bir kez daha düşünmeliyim sanırım.. Sonuç değişir mi bilmem. Zaten bana annen beni sevmiyor diyip duruyo annemle onun arasında kalmaktanda yoruldum.
 

Hah bide bu soru var bu kadarcık görüşmeyle ne kadar tanıyorsun onu sorusu..
Biz yüzyüze fazla görüşemesekte hep iletişimde olduk telefon internet vs. tabiki sürekli dip dibe bir flört dönemi yaşamadık yaşasaydık elbette bir çok kereler tartışabilirdik ama zaten biz yine birçok kere tartıştık ben onun nelere kızdığını vs o benimkini öğrendi artık hayattan neler beklediğimiz neler istediğimiz konusunda da hem fikir olduk. Ama şu konuda sana hak veririm insan tuhaf bir varlık yakınındayken olduğu gibidir her halini görebilme fırsatın olur da böyle işte sayılı görüşmelerde en iyi halini takınır aradaki özlem bazı şeyleri gizleyebilir.. ben herşeyi düşünüyorum. Sağol yorumun için.
 
ben ankarada doğup büyüdüm eşim başka bir şehirde ve ankaradan küçk bir yer burası,ailem benim isteğime bıraktı eşimide seviyordum Rabbim beni utandırmadı şükürler olsun,gurbet zor tabi zor yanları var aileden uzaksın,özlüyorsun ama şöyle söyleyim ailemin aynı şehirde evlenip mutsuz olmaktansa başka şehirde evlenip mutlu olmanı tercih ederim zamanla alışıyorsun ben 4 aylık evliyim ve alılştım insanoğlu herşeye alışıyor..önemli olan evleneceğin insanın sana ne kadar değer verdiği ve seni ne kadar çok sevdiği,emin ol seni çok seviyorsa ve değer veriyorsa hiç düşünme derim,ben öyle yaptım ve Allah ıma şükürler olsun mutluyum çevrene kulaklarını kapat ağzı olan konuşur banada çok şeyler söylediler ama ben kulak asmadım çünkü eşimin bana olan sevgisinden emindim,zaten annen sana bırakmış artık zamanla sen evlenince göreceklerdir mutluluğunu,inş mutlu olursun....tek tavsiyem erkek arkadaşının sevgisinden emin ol gerçekten sevmeyen insanla ne olursan ol yapamazsın..
 

Off bu da çok acımasız oldu ya.. Ben hala iyimser havalardayım bu kadar mı kötü diyorsun yanii
Kültür farkı falan yok aslında ama kimsen yok konusuna çok aşırı katılıyorum... Biliyorum benimde alışmam nerdeyse imkansız gibi görünüyor herşeye alışırım da annemsiz bir hayata alışamazdım annemi iki gün görmesem öksüz moduna giriyorum hemen bu kadar bağlıyken ona benim işim zor çok zorr
 

Yok zaten ailem beni zorlamaz bana bıraktılar ama ben ilerde olabilecekler konusunda düşünüyorum annemin sözleri aklımdan çıkmıyor ki kadıncağız kendince haklı da. Benim gibi sıkıntı çekmeyeceğine eminsen git dedi ama ne malum işte.. Onun sevgisinden eminim canım yoksa zaten dediğim gibi biterdi çoktan ben ayrılmayı istedim bir iki defa olmadı yapamadık. Çevredekilerin ne dediği inan umrumda değilde annem işte ona kulak vermeden yapamıyorum. Allah mutluluğunu daim etsin bu arada.
 
Valla yazmadan duramayacağım.
Okurken sanki kendim yazmışım gibi okudum. Aynı şeyleri bende yaşadım.
Beni anlatmışsın resmen. Bende geçen sene bu zamanlar şu an senin durumundaydım.
Arkadaşların yazdığı tüm yorumlara aynen bende katılıyorum.
İnsan böyle zamanlarda bazen gerçekleri göremiyor. Pembe gözlük veriyorlar sanki.
Ama o gözlüğü çıkardığında da tüm gerçekleri görüyorsun.
Vakti zamanında benim her iki tarafıda hoşnut tutmak için demediğim, yapmadığım kalmamıştı.
O'na gidiyordum, sen gel İstanbul'a diyordum. O ise hayır ben kesinlikle gelemem sen gelceksin diyordu.
Hem sürekli İstanbul'a gideriz, her hafta sonu gideriz götürürüm seni diyordu.
Annemlere gidiyordum, rızanız olmadan ben mutlu olamam diyordum. Arada bıraktılar beni.
Benimde annem senin ki gibiydi. Ben çektim aynısını yaşadım biliyorum. Senin benim yaşadıklarımı yaşamanı istemiyorum.
Ha diyince gelemeyeceksin. İzin vermeyecek belki. Bi de çocuğunuz olursa o zaman hiç gelemeyeceksin.
Babanda bende çok iyi biliyoruz, sen orda yapamazsın diyordu. Konuşmalar sürekli bu şekilde geçiyordu.
Orta yolu bulamadım, arada ben kaldım. Ne yapcağımı şaşırdım.
O'da ailem ve onun arasında kaldığım için sonradan pişman oldu. Ve BİTTİ.
Üzerinden 10 ay geçti. Ve ben şu an düşündüğümde iyi ki annemi dinlemişim diyorum.
İyi ki olmamış diyorum. İstanbul'dan başka bir şehirde yaşayabileceğimi düşünmüyorum.
Ben üniversiteyi şehir dışında okudum ama bununla o bir değil bunu çok iyi anladım.
Anneler ne derse şuna emin ol ki HAKLIDIR. Bir bildikleri vardır.
Bu yüzden annemi çok seviyorum.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…