iyi geceler herkese,benim bi sorunum var burada paylaşmak istedim aslında sorun mu değil mi o da belli değil daha çünkü gerçekleşmedi henüz.. özet geçmem gerekirse;
5 yıllık bir ilişkim var ayrı şehirlerde yaşıyoruz ve bu zamana kadar toplasanız anca 10 kere falan yüzyüze görüşmüşüzdür, o geldi ailemle tanıştı ben gittim ailesiyle tanıştım(babası hariç) ve ilişkimiz ciddi seyrinde devam ediyor şuan askerde.sevdiğim insandan yana bir şüphem yok ona güveniyorum saygı duyuyorum bazı yönlerini takdir ediyorum hatta.ikimizde birbirimizi eş adayı olarak görüyoruz zaten.ama bir sorun var ve ben bunu nasıl hallederim bilmiyorum.evlendiğimizde benim onun yaşadığı şehre gitmem gerekiyor ve bu durum özellikle annemin hiç ama hiç hoşuna gitmiyor beni vazgeçirmek için neler neler anlatıyor bir duysanız.aslında kendi açısından haklı çünkü o da zamanında ailesinden köyünden ayrılıp koca bir şehre gelmiş bir çok sıkıntı yaşamış babamın ailesiyle ve alışık olmadığı şehirle ilgili.. ''annen ne sıkıntılar çekti sen kolay mı sanıyorsun ailenden ayrı bir başına uzaklarda yaşamayı'' filan diyor hatta bununla yetinmeyip duygu sömürüsüne girişiyor ''benim 2 tanecik evladım var tek kızım sensin bana bişey olsa hasta olsam nasıl geleceksin ben sana nasıl geleceğim ha deyince'' bu tarz şeyler.. Hatta işin içine akrabalarda girdi herkes bir ağızdan bana delirmişim gibi davranmaya başladı ''sen istanbulda yetişmiş bir kızsın küçük yerde yapamazsın'' tarzında konuşuyorlar.hatta annem o buraya geldiğinde çocuğada söyledi benim yanımda üstelik, kriz geçirecektim neredeyse çocuğa aynen ''benim kızım küçük yerde yaşayamaz ben onu iyi tanıyorum kaçıp yine buraya gelecek olduktan sonra oraya gitmesinin bir manası yok'' dedi benimki tabi üzüldü boynu büküldü birşey diyemedi ben araya girdim toparlamaya falan çalıştım neyse geçti gitti derken annem pes etmedi halen fikri olumsuz.. Oğlana birşey dediğim yok efendi biri ama sen orda yapamazsın diyor başkada birşey demiyor.aslında artık bana bırakıyor naparsan yap gibisinden ama herşeyin güzellikle olmasından yanayım ben. Ayrıca şu da var annemin sözlerini tamamen yabanada atamıyorum doğrusu çünkü gözümü karartıp evlenip gidince annem haklıymış meğer demek kadar kötü bir şey olamaz heralde,bu düşünceyi destekleyecek bir şey yaşamadım tabi ama hayat bu belli olmaz allah iyilerle karşılaştırsın inşallah cümlemizi.annemi üzmeden bu sorun çözülür mü ya herkesin ''delirdin mi napıcan küçük yerde sen'' demesindende bıktım artıkk(
eşim polis, şark görevi nedeniyle Ankaradan Batmana geldim 7 aydır burdayım, hiç sıkıntım yok annemin babamın kardeşimin canı sağolsun yeter bi uçağa bakar gelmek, 1 saat, ama biz 9 sene flört ettik ve sayılı görüşmemiz olmadı vıcık vıcık tanıdık birbirimizi, ama sen 5 senede 10 kere görüştük diyosun, sence ne kadar tanıyosun bu kişiyi
sen onun karşısında dik dur bende gelemem diye bak nasıl herşey değişiyor.neden onun istediği gibi yaşayasın.seviyorsa bir orta yol bulunur.o nasıl kendini ifade ediyorsa sende et.anam anam diye ağlarsın geriye dönüşü olmaz. kimse olmuyor bak yok işte.her zaman önce kendini düşün.saçmalama sakın.bugün bunu kabul edersen belki de herşeyi kabul etmiş olacaksın.bilmiyorum o şimdi nasılsa gelir diyordur erkekler işin içine çok girmez su akar yolunu bulur misali.bizde akarız su gibi maşallah çağlaya çağlaya
eşin de çok önemli ama ailesi de batmanda olsaydı sorun yaşamaz mıydn?konu sahibinin ailesi de o şehrde. ben gibi...
Bence sana İstanbul yolunu kapatması biraz bencillik, evet erkek evi geçindirir işinin iyi olması lazım vs vs ama eğer gittiğinde orada huzurlu olamazsan kazandığı paranın da bi önemi kalmayacak. 5 yılda toplasan 10 kez görüştük demişsin. Telefonla ya da bu 10 defa görüşmelerinde çok büyük sıkıntılar yaşamamışsındır eminim. Sen bi diretseydin ben İstanbuldan gitmek istemiyorum burada yaşayalım diye, yani sen kabullenmeseydin gel bak o zaman işin gerçek yüzüne. O zaman 5 yıldır tanıyamadığın bir karakterde çıkacaktı karşına eminim. Arada bir göüşmelerinizde elbette güzel vakit geçiriyosunuzdur mutlu oluyorsundur. Ama birbirinizin en kötü halinizi de görmeniz lazım.
Annesi iyi bi kadın diyosun ama işte içlerine girmeden bilemeyiz ki. Mesela bir sorun yaşasan ailesiyle Allah korusun, eşin seni müdafaa edecek mi yoksa haksız mı bulacak. Annesi iki gün sonra sen orada mutsuz olduğunda, farklı şeyler istediğinde kendi isteğinle geldin otur çek mi diyecek yoksa seni kızı gibi sahiplenecek mi? Annenle otur güzelce konuş, ne hissettiğini sor. Çocuğun seni mutlu edebileceğine inanıyor mu, yüzde yüz güveniyor mu, bunlar çok önemli... Bi düşün evlendin gittin oraya, 10. günündesin. Eşin gitti işe. Sen boş duvarlara bakacaksın. Ben naptım nereye geldim. İz bilmezsin yol bilmezsin. Herşey kısıtlı. İşe girmen de çok çok önemli tabi bu noktada da. Sevmek aşık olmak çok güzel ama sıkıntılar da olacak illa ki evlilikte o zaman ne diyceksin , ne için nelerden vazgeçeceğini ölç tart.
eşim polis, şark görevi nedeniyle Ankaradan Batmana geldim 7 aydır burdayım, hiç sıkıntım yok annemin babamın kardeşimin canı sağolsun yeter bi uçağa bakar gelmek, 1 saat, ama biz 9 sene flört ettik ve sayılı görüşmemiz olmadı vıcık vıcık tanıdık birbirimizi, ama sen 5 senede 10 kere görüştük diyosun, sence ne kadar tanıyosun bu kişiyi
Aynı durumu yaşamış bi insan olarak söylüyorum.Anneni dinle bende büyük şehirden küçük bi yere geldin arada 8 saat var .inanılmaz zorlandım halada alışamadım kültür farkı şehir farkı bi yandan kimsen yok bunun gibi bir sürü neden. eşimi deliler gibi sevmeme rağmen zamanı geri çevirebilseydim tereddüt etmeden arkamı döner giderdim.Elimde maddi imkan olsa gene giderdim .Bana güven ve arkadaşlığını bitir derim
off aynı benim annem... oturup uzun uzun dertleşmek istedm şu an senle
ben ankarada doğup büyüdüm eşim başka bir şehirde ve ankaradan küçk bir yer burası,ailem benim isteğime bıraktı eşimide seviyordum Rabbim beni utandırmadı şükürler olsun,gurbet zor tabi zor yanları var aileden uzaksın,özlüyorsun ama şöyle söyleyim ailemin aynı şehirde evlenip mutsuz olmaktansa başka şehirde evlenip mutlu olmanı tercih ederim zamanla alışıyorsun ben 4 aylık evliyim ve alılştım insanoğlu herşeye alışıyor..önemli olan evleneceğin insanın sana ne kadar değer verdiği ve seni ne kadar çok sevdiği,emin ol seni çok seviyorsa ve değer veriyorsa hiç düşünme derim,ben öyle yaptım ve Allah ıma şükürler olsun mutluyum çevrene kulaklarını kapat ağzı olan konuşur banada çok şeyler söylediler ama ben kulak asmadım çünkü eşimin bana olan sevgisinden emindim,zaten annen sana bırakmış artık zamanla sen evlenince göreceklerdir mutluluğunu,inş mutlu olursun....tek tavsiyem erkek arkadaşının sevgisinden emin ol gerçekten sevmeyen insanla ne olursan ol yapamazsın..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?