- 15 Ağustos 2017
- 128
- 104
- 33
- Konu Sahibi gecmeyengunler
- #1
Arkadaşlar merhaba. kısaca kendimden ve sevgilimden söz edeyim size. 1 yıldır birlikteyiz. ikimizde 27+ yaş, işi gücü olan ,ortalamanın üstü geliri olan, uyumlu ve cok mutlu , ailelerinden güler yüz dışında hiçbirşey beklemeyen gençleriz.
Sorun erkek arkadaşımın ailesi benimle daha doğrusu kimseyle evlenmesini istemiyorlar oğullarının. Sevgilim, babasının kariyeri altında hep ezilmiş, sürekli eleştirilmiş, ailede hep kendini yetersiz hissettirilmiş. Tam bir beyefendi olmasına, nazik olmasına, sorumluluk sahibi olmasına ve tahsilini fazlasıyla yapmasına rağmen...
Binbir türlü bahane ile bizi ayırmaya çalışıp oğullarının iş dışı zamanını enerjisini onlara ayırmasını, ailede ayak işlerine koşmasını, bir taraftan evliliği falan boşverip kariyer yapmasını istiyorlar. daha gençmiş. 35 yaş falan idealmiş :) yani 10 yıl sonra. üstüne oğullarının bilinç altında benden soğumasını sağlamak için benimle ilgili sürekli eleştirel ve kötü yorumlar yapıyorlar.
erkek arkadaşım ise bana evlenme teklif ettiğini söylemiş. bayramda istemeye gidelim demiş. babası tabiki "ben gelmem sende pişman olursa dön baba evin burası ben demiştim demem" demiş. şaka gibi...
Erkek arkadaşım böyle olunca çok üzüldü çok ağladı hatta kaç. gündür kalp çarpıntısı yaşıyor. Psikolojisi çöktü. Çünkü alışılagelenin aksine çok hassas, duygusal bir erkek. Ailesinin bu davranışı onu hayal kırıklığına uğrattı. istemeye yalnız geleceğim diyor. ailemde bu şartlarda olumlu bakmaz tabi.
Ayrılık kelimesi geçtiğinde bile sinir krizleri geçiriyor. ayrılmak kesinlikle istemiyor. Ama arada kalmak onu da çok yoruyor. Bekledikce bizi daha cok üzecekler türlü bahanelerle yıldırmaya çalışacaklar biliyoruz. Bu durumdan çok yoruldu-k ve artık evlenmemiz gerektiğini düşünüyoruz. ama ya sonrası.. sevgilim üzülür onları özler pişman olur mutsuz oluruz evliliğimizde diye çok korkuyorum.
Sanıyorum başka çıkar yol da yok bize. derdimizi paylaşacak kimsemiz de yok. fikri olan varsa paylaşsın lütfen..
Sorun erkek arkadaşımın ailesi benimle daha doğrusu kimseyle evlenmesini istemiyorlar oğullarının. Sevgilim, babasının kariyeri altında hep ezilmiş, sürekli eleştirilmiş, ailede hep kendini yetersiz hissettirilmiş. Tam bir beyefendi olmasına, nazik olmasına, sorumluluk sahibi olmasına ve tahsilini fazlasıyla yapmasına rağmen...
Binbir türlü bahane ile bizi ayırmaya çalışıp oğullarının iş dışı zamanını enerjisini onlara ayırmasını, ailede ayak işlerine koşmasını, bir taraftan evliliği falan boşverip kariyer yapmasını istiyorlar. daha gençmiş. 35 yaş falan idealmiş :) yani 10 yıl sonra. üstüne oğullarının bilinç altında benden soğumasını sağlamak için benimle ilgili sürekli eleştirel ve kötü yorumlar yapıyorlar.
erkek arkadaşım ise bana evlenme teklif ettiğini söylemiş. bayramda istemeye gidelim demiş. babası tabiki "ben gelmem sende pişman olursa dön baba evin burası ben demiştim demem" demiş. şaka gibi...
Erkek arkadaşım böyle olunca çok üzüldü çok ağladı hatta kaç. gündür kalp çarpıntısı yaşıyor. Psikolojisi çöktü. Çünkü alışılagelenin aksine çok hassas, duygusal bir erkek. Ailesinin bu davranışı onu hayal kırıklığına uğrattı. istemeye yalnız geleceğim diyor. ailemde bu şartlarda olumlu bakmaz tabi.
Ayrılık kelimesi geçtiğinde bile sinir krizleri geçiriyor. ayrılmak kesinlikle istemiyor. Ama arada kalmak onu da çok yoruyor. Bekledikce bizi daha cok üzecekler türlü bahanelerle yıldırmaya çalışacaklar biliyoruz. Bu durumdan çok yoruldu-k ve artık evlenmemiz gerektiğini düşünüyoruz. ama ya sonrası.. sevgilim üzülür onları özler pişman olur mutsuz oluruz evliliğimizde diye çok korkuyorum.
Sanıyorum başka çıkar yol da yok bize. derdimizi paylaşacak kimsemiz de yok. fikri olan varsa paylaşsın lütfen..
Son düzenleme:
