öncelikle eni affedin ne olur sık konu açıyorum buraya farkındayım vaktinizi alıyorum okuyandan okumayandan ALLAH razı olsun.
ben bir hata yaptım.evlendim ayrıldım.sonra karşıma başka biri çıktı bir önceki konumda da anlattım yaş farkı falan sorun oldu.onun hayata atılmamış olması vb..ilk başlarda sorun gibi görünmüyordu ama için girince sorun oldu.bir de ayrı memleketler aradaki mesafeler falan...
evet ben hata yaptım geldi evimde kaldı eşim dedim ben ona nikah yapacaktık ama olmadı.ne deseniz haklısınız.o kadar kötüyüm ki bugün kusarken midemden kan geldi ağlamalarımı sinir krizlerimi saymıyorum.evime geldi komşular görmüştür mutlaka onca hediye mektuplar....evimin her bir eşyasında izi var...ve bende.evet ben onunla her şeyi yaşadım.şu an nasıl üzülüyorum.ama ona da kızamıyorum demek ki yaşı küçük olduğu için yapamadı kaldırasmadı.ama evin her bir odasında izi var.bedenimde de.ben bunu hazmedemiyorum.bu durumda olan tek insan benim gibi hissediyorum.diğer kadınlar evleniyorlar güzelce eşleriyle helal dairede yaşıyorlar ben bu hale soktum kendimi.
arkadaşlar kendimden korkuyorum.çok duygusal bir insanım çok içten bağlandım ben ona samimi duygularla ve onun benim evime geldiği duyuldu.karşıma kim çıkar bir daha zaten evlendim ayrıldım..
evimdeki eşyalarımı kıyafetlerimi kullanamıyorum o dokundu diye.
kendime zarar vermekten korkuyorum
bi insanı birine bağlayacak olan şeyin bi imza olduğunu düşünecek kadar hayal dünyasında yaşayan bence sizsiniz.. saygılar :)
