- 10 Ekim 2014
- 32.980
- 148.653
- 798
Bazi degişimler yaşadim bunlar iyi mi oldu kotu mu oldu bilmiyorum bazen diyorum iyi ama bazen benlikten cikiyor muyum diye dusunuyorum
Esimle flort ederken esim sen benden daha sertsin, saglamsin derdi oyleydim.Annem hep senin duygularin mi yok filan derdi bicok kisinin duygulanacagi aglayacagi yerlerde umursamazdim vs bicok seyde duygusal olmadim ,istedigim kisiye istedigim lafi aninda soylerdim ve sonuclarindan hic korkmadim bedelinide odedim iş olsun, okul olsun ,aile olsun hep boyleydim ve birazda agresiftim bana mantikli ,kafama yatan bir sebep sunulmadikca ben " bunu boyle yapmani istiyorum." diyen kimsenin dedigini yapmadim kendi sinirlarimi hep kendim cizdim esimde beni boyle tanidi boyle sevdi..
Ama gelin gorun ki evlenince esimin ailesiyle problemler yasadim bir iki kez. Esim beni hic uzmedi ezdirmedi ama ben istedigim tepkiyi gostermedim hic, onun ailesi sonucta diye ama ben savunulmaktan cok kendimi savunabilmeyi isterdim cunku o beni savunsada benim sinirim gecmiyor kendim haşlamadigim icin ve boyle bir kizken bu durumlarda eski halim gibi davranamamak yada buna benzer seylerde acaba cok mu degişiyorum dedim ..
Birde niyeyse daha duygusal olmaya başladim ... Bu beni hepten sinir ediyor
ve sanki kafeslenmişim gibi hissediyorum eski ,yalniz ,hatalari cok olan ama guclu ben'i kayip mi ediyorum bilmiyorum surekli kendimden birsey kaybediyormusum gibi geliyor ben törpülenmek istemiyorum aynı kalmalıyım ucundan ufak degisiklerimi fark etmek beni telaşlandiriyor cunku tamamen ben ben olmaktan ciktigimda bunu fark etmem belki gec olacakti kötü bile olsa en ufak huyumdan vazgecmek istemiyorum bunun bi yolunu bulmam gerekiyor biliyorum ortada aman aman bir dert fazla bi kaybim yok ama 2 ozelligim bile benim ozelligimdi ve deger veriyorum iyi veya kotu oyuzden kaybetmek istemiyorum cunku beni saglam yapan beni ben yapan seylerden belki 2 taneside onlardi
Esimle flort ederken esim sen benden daha sertsin, saglamsin derdi oyleydim.Annem hep senin duygularin mi yok filan derdi bicok kisinin duygulanacagi aglayacagi yerlerde umursamazdim vs bicok seyde duygusal olmadim ,istedigim kisiye istedigim lafi aninda soylerdim ve sonuclarindan hic korkmadim bedelinide odedim iş olsun, okul olsun ,aile olsun hep boyleydim ve birazda agresiftim bana mantikli ,kafama yatan bir sebep sunulmadikca ben " bunu boyle yapmani istiyorum." diyen kimsenin dedigini yapmadim kendi sinirlarimi hep kendim cizdim esimde beni boyle tanidi boyle sevdi..
Ama gelin gorun ki evlenince esimin ailesiyle problemler yasadim bir iki kez. Esim beni hic uzmedi ezdirmedi ama ben istedigim tepkiyi gostermedim hic, onun ailesi sonucta diye ama ben savunulmaktan cok kendimi savunabilmeyi isterdim cunku o beni savunsada benim sinirim gecmiyor kendim haşlamadigim icin ve boyle bir kizken bu durumlarda eski halim gibi davranamamak yada buna benzer seylerde acaba cok mu degişiyorum dedim ..
Birde niyeyse daha duygusal olmaya başladim ... Bu beni hepten sinir ediyor
ve sanki kafeslenmişim gibi hissediyorum eski ,yalniz ,hatalari cok olan ama guclu ben'i kayip mi ediyorum bilmiyorum surekli kendimden birsey kaybediyormusum gibi geliyor ben törpülenmek istemiyorum aynı kalmalıyım ucundan ufak degisiklerimi fark etmek beni telaşlandiriyor cunku tamamen ben ben olmaktan ciktigimda bunu fark etmem belki gec olacakti kötü bile olsa en ufak huyumdan vazgecmek istemiyorum bunun bi yolunu bulmam gerekiyor biliyorum ortada aman aman bir dert fazla bi kaybim yok ama 2 ozelligim bile benim ozelligimdi ve deger veriyorum iyi veya kotu oyuzden kaybetmek istemiyorum cunku beni saglam yapan beni ben yapan seylerden belki 2 taneside onlardi