Evlenmeden önce ben,evlendikten sonra ben

Bence olgunlasiyorsunuz
Daha cok gucleniyorsunuz hep ayni kalmak cok da iyi bir fikir degil bence
 

Degismek hayatin normal bir parcasi.
Seni gucsuzlestirmez herzaman.
Eskiden ve suan diye dusunme, karsilastirma bence, cunku hayatin su an cok daha farkli.
Eskiden pat diye lafini soyleyebiliyordun cunku kaybedicek fazla birseyin yoktu, cunku ailen her zaman seni oldugun gibi kabul eder, ve disardaki insanlar hosnalmiyorsa gider, ama yerlerine biri gelirdi.
Ama evlilik oyle birsey deyil iste.
O insanlari esinin ailesi diye hep gormek zorunda olmasanda illa ki bir sekilde iletisim icinde olmak zorunda oldugunu icten ice biliyorsundur. Ve buna gore davraniyorsun.
Herkese, onlarin sana davrandigi gibi davranmak akillica deyil zaten, ve sende sanirim bunu icten ice bildigin icin davranislarini deyistirmissin.
Bence uzulucek hicbirsey yok.
Zaman gectikce esinin ailesiyle de iliskinde tam anlamiyla senin icini rahat ettiricek sekilde davranmayi ogrenirsin.

Bende senin gibiydim, ben de cok ama cok deyistim.
Hayat bu iste.
PS: Sukret esin savunuyormus seni. Benim esim tam olarak savunmazdi bile beni ilk baslarda, napicagini bilemiyordu.
 
Değişmek benliğinden çıkmak demek değildir.
Bahsettiğiniz gibi umursamaz olmak, başka insanların tabiriyle duygusuz olmak güçlü olmanın göstergesi değildir ayrıca.
Esas öyle bir insan çok güçlü olmadığından etrafına duvar örmüş demektir. Duygusal davranabilen insanlara özenirim çok güçlü oldukları için.
Sizin bakış açınız enteresandır.
 
değişmeyen tek şey değişim
evlilik gibi bir kurumda, törpülenmiyorsa insan o zaman sorun var demektir
sizinki normal
ateş olup yakmaktansa, ateş olup ısıtmayı öğrenmişsiniz
hepimiz bunu öğreniyoruz, öğrenmeye çalışıyoruz ya da
rahatsız olmayın, kendi kendinizi tebrik edin
öğrenemeyip herkesi huzursuz, mutsuz edenler var ve dahi kendisini!
sevgiler...
 
Halk tabiri ile "kafasinin dikene gidin" denilir sizin gibilere. Yanlis anlamayin lütfen.
Fakat bu tavirlarinizin size hic bir kazanci olamaz. Bosuna "en ufak bir huyumdan vazgecmek istemiyorum" demeyin.
Agresif olmak, insanlari sizin tabirinizle haslamak hos seyler mi? Siz sizin gibi birini severmiydiniz?

Ayrica bekarken sorumlulugunuz daha az. Anne babaniz nazinizi cekmis olabilir, ama esinizin anne babasina ve ailesine karsi ayni tutumlarinizi devam ettiremezsiniz, böyle bir lüksünüz yok. Tabi esinizin ailesini tanimiyorum, belkide gercekten size karsi kötü davrandilar bilemem onu. Ama sizin genel olarak agresif bir yapiniz varmis zaten eskidende.
Duygusal olmak sizin insanliktan cikarmaz, aksi halde sizi daha cok insan yapar. Kafanizin dikine gitmeyin lütfen. Esiniz sizin agresif yönünüzü seviyor mu sizce? Bence esiniz sakin yapili biridir büyük ihtimalle ve sizi öyle kabul etmistir, ama karsisinda daha uysal bir es olsa onu daha cok severdi. Agresif olmanin neresi iyi de sevilsin Allah askina?

Benim esimde sizin gibi. Kimseye eyvallahi yok tarzinda. Cevresi ve ailesi hep idare etti onu. Bende cok idare ettim, oldugu gibi kabul ettim, nefret etmedim ondan ama agresif hallerinide hic sevmedim halada sevmem. Simdi esim sirf bu yüzden benim ailemle sorun yasadi. Agresif olmak, ben buyum degismem demek hos birsey degil bütün iliskilerinizi alt üst eder. Suan esinle iyi giden yuvani bile tetikler. Siz degerlisiniz, herkes degerli ama unutmayin ki bulunmaz hint kumasi degil kimse, birgün gelir kafanizin dikine gittiginize pisman olursunuz. Gerekirse psikolog yardimi alin.
 
Tekrar yaziyorum, lütfen yanlis anlamayin. Siz sevilmeye tabii kide deger bir insansiniz, bütün insanlar öyledir. Ama ben buyum ben degismek istemiyorum derseniz, önce acisi size dokunur. Mutsuz olursunuz. Bu tutumunuz size hic birsey kazandirmaz. Biraz daha uysal olsaniz, bir süre sonra inanin cevreniz size daha samimi davranacaktir, daa cok sevileniniz olacaktir. Kendi fikirlerinizden vazgecin demiyorum, uysal insanlarinda fikirleri ve kendi tarzlari vardir, ve onlar cevre tarafidan daha cok kaideye alinirlar. Deneyin farki görün.
 
Duygusallaşma bende de başladı.
Normal belki de..

Bu arada eşin savunmasa kendin savunsan da rahatlamazsın, eşine nefret dolarsın.

Eşin en güzelini yapıyor yani. Boşu boşuna dert arama :)
 
Evet uysal degilim ama esimin ailesine saygisizlikta bulunmadim mantikli davrandim icim oyle soylemesede gerektigi sekilde davrandim ki kimsenin kimseyide sevmesi gerekmiyor saygi kafi beni sevsinler derdinde degilim esime gelince flortumuzden beridir oldugun gibi seviyorum der birseyimi degistirmeye kalkmadi kimseye o sekilde naz yapmiyorum hislerimle davrandim hep ama sadece esimin ailesine karsi kendimi tuttum herzaman sonunda benim yararima oldu evet benim tek dedigim icim baska soyluyor disim baska sey yapiyor bunu yaparken oyle olmak istemiyorum dedim ama evlilikte ufak tefek fedakarliklarin gerektigini ve sonrasinda ben gibi olmaya devam edebilecegimide fark ettim sagolsun arkadaslar icimi rahatlarti en cok uysal sevvilir hepimiz uysal olmaliyiz diye birsey yok fabrika cikisli robotlar degiliz senin esin senin gibi birini sevmis evlenmis benimkide beni boyle tanidi sevdi evlendi karakterimi saklamadim zorlamadimda tesekkurler
 
Duygusallaşma bende de başladı.
Normal belki de..

Bu arada eşin savunmasa kendin savunsan da rahatlamazsın, eşine nefret dolarsın.

Eşin en güzelini yapıyor yani. Boşu boşuna dert arama :)
Aynen esime karsida savunma hissi uyanirdi icimde o savunmasa aramiz baya acilirdi...
 
Bazen bende kendimi boyle hissediyorum,ama sadece esimin ailesine karsi boyle oldum ben.niye bilmiyorum,hic sesim cikmadan,süt dökmus kedi gibi duruyorda degilim ama tepkilerim baskasina daha fazla olurdu.ayni sinir ayni kizginlik,hatta daha fazla diyeyim ama tepkim o kadar sert degil.bilmiyorum bu esimden dolayi mi,yada bilincaltunda biryerlerde esin ailesiyle buyuk bi tartisma yasama korkusundan mi deyim ne bilmiyorum ama beni tutan birsey var..
 

En cok kirici olmayan insan sevilir. Uysallik derken bundan bahsediyorum ben. Agresifligin hic bir iyi tarafi yoktur,bunu kime sorsaniz aynisini söyler. Esiniz tabiikde sizi sevmis, sizi secmis. O sizden memnunsa sorun yokzaten. Esinizin ailesine karsi kendinizi tutmaniz cok güzel birsey. Icten ice sizi kemiren sey seytan vesvesesidir. Kötü olmanizi ister insanlarla. Sükut bazen altindir. Kisiliginize yönelik saldiri olmadigi sürece büyük büyüktür saygili olmak bazen susmak gerekir, nacizane fikrim.
Esinizin ailesi ile aranizdaki problemler neler mesela? Anlatmak istemezseniz anlarim.
Bu arada oldugunuz gibi olmak güzel birsey, kendini farkli göstermek hos degil, ama agresif tutumlarda bulunmadanda oldugunuz gibi olabilirsiniz.
 
Uzun uzadiya anlatmicam ama beni ailemi ziyarete gittigimizde biraz rencide ettiler acikcasi ordayken bisey demedim esimde sadecr uyardi yapnayin bidaha filan diye sonra kv kp dondu biz ailemde kaldik 1 haftaya geri donduk sonra kp kv ile gorustuk bende sordum neden oyle yaptiniz tarzinda ses tonum bile yumusakti gayet sakin ama aldigim tepkiler cok duydugum laflar cok kotuydu esim o halimi gorunce asiri sert cikisti onlara sonrasinda pek konusmuyoruz gibi artik benim gibi biri icin cok zordu o laflari duymak azarlanmak ve susmak yinede kendimi bozmamistim ... esimide ben sakinlestirdim yine kendimi unutup o derece kizmisti onlara
 


Neden rencide ettiler?
 
Neden rencide ettiler?
Ben zayifmişim kilolu kuzenim var beni onunla kiyaslayip o daha guzelmiş kilolu oldugu icin beni gecmiş sollamiş ben ucacakmişim filan abarttikca abarttilar gayet normalim oysa gobekli kilolu olmami esim istemez zaten asla.. ustlerine vazife gibi yerdilerde yerdiler kilolu olsam buseferde sisman derlerdi maksat laf olsun iste :))
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…