- Konu Sahibi agresifkiz
-
- #1
Evet bunun için aslında konuyu açtım belki güzel şeyler okursam bilirsem bakış açım değişir. Mesela konuştuğum kişi evliliğe çok sıcak bakıyor çok da iyi birisi. Her şey bekarken iyi hoş çok keyif alıyorum ama evliliğe gelince bir korku sarıyor o sorumluluk bağlanma korkusu falan mıdır nedir bilmiyorum tüylerim ürperiyor.Bence evlenmeye bakis acinizi degistirin. Asik oldugunuz bir arkadas ile gunlerinizi gecireceksniz gibi dusunun. Cocuk icin yasiniz cok genc, bence simdiden gereksiz yere evhamlanmayin cunku yapabilceginiz birsey yok.
Evlilikten korkmayın eger sevdiğiniz insansa hiç korkmanıza gerek yok herkesin evlenen vakti vardır önemli olan anlaşmak aileler de tabi önemli ama eş adayı bu sınırı koruyor mu önemli iki tarafın saygısı önemli birbirine karşı evde herkesin bir yaşamalı olmalı birlikte vakit geçirebileceğimiz zamanlar da olur ama karışmamak gerekir .çocuk zaten hemen olacak değil ev içindende birbirinizi tanımanız lazım sonra olur çocuk
Cnm çocuk konusunu çok düşünme bence herseyin zamanı var hayırlı vakitte gelir önemli olan güzel yuvanı kur gerisi gelir geç değil çocuk içinde ben de 26 yaşımda evlendim evlendikten 1 sene sonra hamile kaldım bana kalsa 30 undan sonra düşünüyordum eşim ailesi çok istedi çocuksuz gezin dolanınİşte çocuk için aslında bu süreç beni geriyor. Evlenmeye karar vermem zaman alacak belli. E evlendikten sonra hemen çocuk yapmak çok akıllıca değil insanlar evlendikten sonra değişebiliyor çünkü biraz emin olmak için 1-2 sene beklemek gerek. Ha deyince çocukta olmuyor. Of çok mu düşünüyorum bilmiyorum ki
Bdv de hep kötu örnekleri okuyorsunuz cunku insanlar dertlerini anlatiyorlar. Bende evlenmeden önce cok korkuyordum ama cok sukur cok mutluyum iyiki evlenmisim diyorum. Tabikide dikkatli olun es seciminde herseyi ölcun tartin ama dunyada kesinlikle mutlu örneklerde var.Evet bunun için aslında konuyu açtım belki güzel şeyler okursam bilirsem bakış açım değişir. Mesela konuştuğum kişi evliliğe çok sıcak bakıyor çok da iyi birisi. Her şey bekarken iyi hoş çok keyif alıyorum ama evliliğe gelince bir korku sarıyor o sorumluluk bağlanma korkusu falan mıdır nedir bilmiyorum tüylerim ürperiyor.
Cok fazla dusunup kendinizi yormayin hersey olacaginda olur. Cocuksuz zamaninizi degerlendirin, yeni deneyimler katin kendinize. Evlenirseniz cocuksuz yillarinizda bol bol birbirinizi sevin gezin tozun. Cocuk olunca artik öncelik tamamen degisiyor.İşte çocuk için aslında bu süreç beni geriyor. Evlenmeye karar vermem zaman alacak belli. E evlendikten sonra hemen çocuk yapmak çok akıllıca değil insanlar evlendikten sonra değişebiliyor çünkü biraz emin olmak için 1-2 sene beklemek gerek. Ha deyince çocukta olmuyor. Of çok mu düşünüyorum bilmiyorum ki
Çok düşünüyorsun bence biraz akışına bırakİşte çocuk için aslında bu süreç beni geriyor. Evlenmeye karar vermem zaman alacak belli. E evlendikten sonra hemen çocuk yapmak çok akıllıca değil insanlar evlendikten sonra değişebiliyor çünkü biraz emin olmak için 1-2 sene beklemek gerek. Ha deyince çocukta olmuyor. Of çok mu düşünüyorum bilmiyorum ki
Karşınıza doğru insan çıktığında bunları asla düşünmeyeceksiniz. O yüzden şimdiden kafanızı kurcalamayınÖncelikle merhaba hanımlar. Son zamanlarda kafamı çok kurcalayan bir konu var. Yaşım 26. Bir senedir işimde gücümdeyim ekonomik özgürlüğüm var kendime göre de iyi kazanıyorum hayatımdan da memnunum. Buraya kadar bir sıkıntı yok. Ama tuhaf bir şekilde çocuk konusunda strese giriyorum. Çocuk sahibi olmak için geç mi kalıyorum diye düşünmeye başladım. Çünkü düşününce şu an hayatımda biri yok. Birini tanımam hayatıma almam evlenmeye karar vermem evlenmem derken belki de 30 bile olabilirim. Sıkıntı şurda ki herkes çok zor çocuk sahibi oluyor sanki artık. Niyeyse geç kalırım düşüncesi içimi kemiriyor bazen. Buraya kadar aslında normal bir durum her kadın hemen hemen anne olmak ister belli bir yaşa gelince hormonal bir durum sanırım. Ama sıkıntı şu ki evlenmekten de çok korkuyorum. Hayatıma birini alırken şu an çok ince eleyip sık dokumaya çalışıyorum. Alsam bile evlenmezmişim gibi geliyor. Biriyle aynı evde yaşama düşüncesi, ya da evlendikten sonra kötü biri çıkar mı değişir mi çok korkutuyor bunlar beni. Devir kaynaklı mı bilmiyorum ama birine güvenmek evlenmek o evliliğin sorumluluğu ya da ailesi nasıl insanlar çıkacak düşüncesi çok korkutucu çok uçuk geliyor bana. Ama çocuk sahibi olmak için de gecikmek istemiyorum. En azından 2-3 sene sonra tatmak istiyorum bu duyguyu. Evlilik düşüncesine kendimi nasıl alıştırabilirim? Nasıl buna ısınabilirim? Ya da olumlu yanları neler? Siz nasıl korkmadan evlendiniz? Bu korkuyu nasıl aşabilirim?
Bu arada şu an konuştuğum biri var ama daha tanıma aşamasındayız çok yeni hemen evlilik düşünmek istemiyorum haliyle ama ister istemez evlensek nasıl olur diye aklımdan geçiyor bazen ama korkuyorum hemen
Teşekkür ederim sözleriniz çok mantıklı geldi doğrusu. Kendimi gerçekten çok düşünerek çok yoruyorum. Akışa bırakmayı denemem gerekiyor sanırımSiz de benim gibi yasamadan yorulanlardansnz. Sirf bu yuzden psikologa gtmstm. Her ihtimali dusunup kndime dert ettim. Hicbsyi yasamadan hesapla kitapla yapamiyomussnz onu anldm. Kafamdaki cok az kritere uyan biriyle evlendim ama kafamdaki kriterlern evlilik icn cok da gerekli olmdgni yasayarak gordum. Size bi evlilikte neler cok buyuk sorun olur bunlari dusunun. Esiniz ne yaparsa mutlu olursnz,hayatnz kolaylasr vs..sonra karsidakinin ozellikleriyle eslestrn. Olayi yaşamadan yasanan bu kaygilar,yasadigimzda cozum ararkenki kaygilardan cok daha buyuk yuk emin olun. Psikolog bna şöyle demsti bn sze bi kalem firlatcgmi soylesem strese girersnz ne zamn atck? elimi kaldrip mi savunsam kndmi yoksa basimi mi egsem vs bu ihtimalleri dusunerek yorulursnz. Ama bn bunu attgmda o an bi cozum uretir ve halledersnz. Tamam temkinli adımlar atin ama bu dusuncelre bogularak yasancklarn da onune gecmyn demsti. Uygulamk cok zor evet ama denemk gerek cunku bu seklde yasamk cok yorucu kndmden biliyorum
Hiç hazır hissedemeyecekmişim gibi geliyorEger korkunuz varsa evlenmeyin..evlilik farklı bir durum sevgiliyle birlikte gezme tozma yada aynı evde yasama gibi bir şey değil korkanlar için
Çoğu kişi aşık olduğu sevdiği insanla evleniyor ama olmuyor
Evlilik sabır saygı alttan alma işi kendinizi hazır hissetmeden evlenmeyin
Daha yolun başındasın bu ne aceleÖncelikle merhaba hanımlar. Son zamanlarda kafamı çok kurcalayan bir konu var. Yaşım 26. Bir senedir işimde gücümdeyim ekonomik özgürlüğüm var kendime göre de iyi kazanıyorum hayatımdan da memnunum. Buraya kadar bir sıkıntı yok. Ama tuhaf bir şekilde çocuk konusunda strese giriyorum. Çocuk sahibi olmak için geç mi kalıyorum diye düşünmeye başladım. Çünkü düşününce şu an hayatımda biri yok. Birini tanımam hayatıma almam evlenmeye karar vermem evlenmem derken belki de 30 bile olabilirim. Sıkıntı şurda ki herkes çok zor çocuk sahibi oluyor sanki artık. Niyeyse geç kalırım düşüncesi içimi kemiriyor bazen. Buraya kadar aslında normal bir durum her kadın hemen hemen anne olmak ister belli bir yaşa gelince hormonal bir durum sanırım. Ama sıkıntı şu ki evlenmekten de çok korkuyorum. Hayatıma birini alırken şu an çok ince eleyip sık dokumaya çalışıyorum. Alsam bile evlenmezmişim gibi geliyor. Biriyle aynı evde yaşama düşüncesi, ya da evlendikten sonra kötü biri çıkar mı değişir mi çok korkutuyor bunlar beni. Devir kaynaklı mı bilmiyorum ama birine güvenmek evlenmek o evliliğin sorumluluğu ya da ailesi nasıl insanlar çıkacak düşüncesi çok korkutucu çok uçuk geliyor bana. Ama çocuk sahibi olmak için de gecikmek istemiyorum. En azından 2-3 sene sonra tatmak istiyorum bu duyguyu. Evlilik düşüncesine kendimi nasıl alıştırabilirim? Nasıl buna ısınabilirim? Ya da olumlu yanları neler? Siz nasıl korkmadan evlendiniz? Bu korkuyu nasıl aşabilirim?
Bu arada şu an konuştuğum biri var ama daha tanıma aşamasındayız çok yeni hemen evlilik düşünmek istemiyorum haliyle ama ister istemez evlensek nasıl olur diye aklımdan geçiyor bazen ama korkuyorum hemen
O zaman bekleyin işiniz var ne güzel herşeyin de vakti varHiç hazır hissedemeyecekmişim gibi geliyor
Ne alakası var 25 yaşımdayım çocukken bile evcilik oynarken bebek istemezdim,ne önceden istedim ne de şimdi istiyorum, öğretmenim çocukları seviyorum ama asla kendi cocugum olsun istemem,bebekleri de sevmiyorum sevimli gelmiyorlar . Etrafımda da böyle arkadaşlarım var. Pembe panjurlu ev hayallerini Türk dizilerinin kadınlara fazla kodladigini düşünüyorum.her kadın hemen hemen anne olmak ister belli bir yaşa gelince hormonal bir durum sanırım.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?