Kendime benzettim. Benim de hep sevgililerim birbirinden ponçik,yerde su birikintisi varken kucaginda yolun karşısına kadar götüren insanlar olmuslardir.
Ama bir noktada hep ilişkimi sabote ediyp ayriliyorum.
çünkü bekarligi, flört etmeyi seviyorum ve büyüük bir sorumluluğun altına gitmek istemiyorum.
Yaşıt sayılırız,ben de 30'um.
Ama kimse bana böyle cümleler kuramiyor.
Çevremdekiler ‘vakit kaybediyorsun,hemen evlenmen cocuk yazman lazım’ diyorlar.
Çünkü keyifli bir hayatım var, geziyorum,tozuyorum,canım istiyor bilet alıp uçuyorum... Bana böyle diyen sanki kendi hayatinda benden daha mı mutlu? Daha duymadım böyle cumle ama ters ters konuşup onu kendi yaşadığı hayatı sorgulatabilirim,eger duyarsam.
Bence siz de insanların salak salak yorumlar yapmasına engel olun. Siz kimsenin hayatına hadsizce burnunuzu sokmuyorsaniz, ne bileyim evli insana 'bebek doğur da sevelim' demiyorsaniz, milletin anneligini elestirmiyorsaniz kimse sizin hayatınıza karışamaz.
Benim ailede iki kuzenim var,biri kadın biri erkek.
İkisi de bu sene kırk yaşına girecekler,bekar...
Çok çok çok nadirdir ki birisi onların bekarligina laf edecek. İkisi de halinden gayet mutlu çünkü. Aynı şekilde evlenip boşanıp kirklarinda yine yalnız ve mutlu olan kuzenlerim de var... Ne evlilikmis arkadaş, hazır olan evlensin. Aallah mesut etsin.
Ama insan sırf laf olsun diye, aman ya anne olmak istersem diye evlenir mi?
Öyle evlenenler çok var, okuyoruz sayfa sayfa BDVde