• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Evlenmeyi, yuva kurmayi cok istedigi halde evlenemeyen var mi?

Var ve 30 yaşında değilim ama bu gidişle 30undan sonra da evlenemicem gibi geliyor... Çok zor ya en iyisi kafa açmamak...
 
ben de varım listede:) evlliği cocuk için istiyorum, aile ortamında cocuk büyütebilmek için, tek kıstasım baba olabilecek bi adam kendi adıma bi beklentim yok desem yeridir.Öyle bi psikoloji işte...
Ben bi türkiye bi almanya gide gele dogru dürüst -sabit- bi arkadaş ortamı edinemedim şimdi olanların da hepsi evli (bu arada benim için evlenen kuzenler, arkadaşlar bi sorun teşkil etmiyor, çok da severim eğlenceyi filan)
yaş 27, mesleğim var, türkiye de yeniden başladım çalışmaya asla işssiz güçsüz oturacak bi insan değilim, siyaset takip ederim, salsa yaparım, börek açarım, defalarca (yalnız yaşarken) tek başıma ev taşıdım kimseyi boya-badana tamir- tadilat bi şeye yardıma çagırmadım. Sonuç: cok eğlenceli, cok kültürlü, cok iyi bi kızsın ama kesin neler neler yaşamışsındır dedi bana erkek arkadasım. (ilk erkek arkadasımdı yaş 25)İşin garip yani, ondan ayrıldıktan sonra art arta ciddi olan olmayan bi sürü teklif aldım, ama öyle bi canım yanmıştı ki kimseyle ilgilenemedim. Şimdi unuttum acımı tekrar önüme bakıyım diyorum hobaaa başa döndük yine kimse yok ortalıkta:(
Bi de bizim çevre hem muhafazakardır hem de görücü filan olayları olmaz bizde, yani verilmesi kesin olmayan bi kız için öyle bakmaya gitmezler. Anlattığınız görücü hikayelerine çok güldüm.

Bunu ben de duymuştum. Cinayet işleyecektim elimden zor aldılar. :9:
 
yazdiklarinizi okudukca daha bi moral bozuyorum

cnm ya neden kafaya takıyosun ki bu kadar?sanırım bi işin de var gayet de aklı başındasın mutlaka bi yerlerde bizi bekleyen birileri var be güzelim olmayacağı varsa olmuyo işte napalım.sen elinden geleni yaptın mı?ben kendi adıma hiçbişeyy.zaten birkaç ay öncesine kadar da evlilik falan aklımda yoktu desem yeridir yeni yeni tasalanıyorum:) biraz da böyle yetiştirildim yani zamanla o gelir seni bulur anlayışı işlendi bilinçaltıma aman nolur bulma diye işlediler beynime erkek arkadaşım oldu ama onu bile aman evliliğe bağlayayım olayı diye düşünmedim ama işte hata ettim.yaş geçip gitmiş meğersem.kendi hayatımı da yaşayamadım..hani özgür kız olsam,kendi hayatımın sorumluluğu sadece bana ait olsa,yalnızca benim adıma bi hayat yaşıyo olsam,o da değil,aslında şuan en cazip yol evlenmek gibi ama işte ya yanlış insanlar çıkıyo karşıma ya doğru insanlar yanlış zamanda çıkıyo ya da başka şeyler engel oluyor yada ben çok istekli olmuyorum bak senin işin de varmış ben işsizim hala ve bu yüzden evlenemiyorum.sorun maddiyat değil yanlış anlaşılmasın,denk insanı bulamamak,bu ara biri var akrabalar tanıştıralım söyleyelim diyolar ben çocuğu da bilmiyorum hiç..ama daha tanışmadan evhamlanıyorum..önce işimi mi bekliyim diyorum,çok kısa zaman içinde olabilir,sonra daha iyileri çıkarmı acaba karşıma,yada artk daha fazla hayatımdan çalmayayım da bi yuvam mı olsun karşımdaki insan kabul ettikten sonra nasılsa evlendikten sonra da hallolur?kırılmaktan üzülmekten öyle korkuyorum ki
 
canım çokkk sıkılıyor yanımda sevdiğim olsaydı fena olmazdıı gamzeli haklısın galiba :(
 
Ben de varım :( yaşım 29 oldu. 30 a 1 kaldı hayatımda aday adayı bile yok nasıl olacak onu da bilemiyorum bu konuda çok umutsuzum yaşıtlarımın kaç yaşında cocukları var sen de birşey yok mu hala sorusundan bıktım. facebookta birilerinin mutlu mesut gelinlikli fotoğraflarına bakmaktan çoluk çocuklu resimlerine bakmaktan ve bu mutluluğun bana çok uzak olduğunu hissetmekten daha da bunalıma girdim. üstelik yakın zamanda bir arkadaşım daha evlenecek ve habire bana gelip şu gelinlik modeli nasıl o nasıl deyip fikir almaya çalışıyor nişanlım şunu daha çok beğendi diyor çok imreniyorum. benim de artık hayatımda bana değer veren biri olsun istiyorum evlenmek istiyorum anne olmak istiyorum şimdiye kadar bir kişi oldu hayatımda o da bana çok güzel dersler verdi hayatımın en büyük hayal kırıklıklarını yaşattı. ben de artık evlenmek,anne olmak istiyorum neden olamiyorum çok takıyorum...
 
Ben de varım :( yaşım 29 oldu. 30 a 1 kaldı hayatımda aday adayı bile yok nasıl olacak onu da bilemiyorum bu konuda çok umutsuzum yaşıtlarımın kaç yaşında cocukları var sen de birşey yok mu hala sorusundan bıktım. facebookta birilerinin mutlu mesut gelinlikli fotoğraflarına bakmaktan çoluk çocuklu resimlerine bakmaktan ve bu mutluluğun bana çok uzak olduğunu hissetmekten daha da bunalıma girdim. üstelik yakın zamanda bir arkadaşım daha evlenecek ve habire bana gelip şu gelinlik modeli nasıl o nasıl deyip fikir almaya çalışıyor nişanlım şunu daha çok beğendi diyor çok imreniyorum. benim de artık hayatımda bana değer veren biri olsun istiyorum evlenmek istiyorum anne olmak istiyorum şimdiye kadar bir kişi oldu hayatımda o da bana çok güzel dersler verdi hayatımın en büyük hayal kırıklıklarını yaşattı. ben de artık evlenmek,anne olmak istiyorum neden olamiyorum çok takıyorum...

ayni benim sorunum yaaa
 
çok mu kafaya takıyoruz yaa acaba:52: bazen ben delirdiğimi falan düşünüyoumda...yaşamayan,bizim durumumuzda olmayan bunu anlamaz...birde seni anlıyorum demiyolar mııı:84:
 
çok mu kafaya takıyoruz yaa acaba:52: bazen ben delirdiğimi falan düşünüyoumda...yaşamayan,bizim durumumuzda olmayan bunu anlamaz...birde seni anlıyorum demiyolar mııı:84:

bi de evliler, 'evlilik o kadarda iyi bisey degil, keske simdi bekar olsaydim' diyolar yaa en ilginci o :):)
 
arkadaslar neden bu kadar depresif davranıyorsunuz ki.. yasınız kaç olursa olsun.. şuanın tadını çıkartın..
çok mutlu evlılıklerın bile içinde neler olup bitiyor biliyormusunuz.. dört duvar arası sonucta olumsuz olsa bile kımse bunu dısarıya negatif olarak yansıtmaz aksıne daime iyiyiz mukemmeliz aa sen ne zaman bulcaksın gibi bazı hemcınslerımde yok değil..

eşimle flört zamanımızda bazı fesat arkadaslarım bana ee ne zaman dugun,ne zaman evlilik bu sorular artık gunluk hayatın slm verme yerıne gecmıstı yani.. okadar sinir oluyordumki.. cunku eşimle durumumuz biraz acayıptı (netten tanısmıstık) oyuzden kımse ihtimal dahi vermıyor ustune ustluk benım canımı yakmak için nişanı yapmıs olabılırsın ama nıkah yapma görelim demeler almıstı artık yerını :53:

hatta en yakını ablam aynen sunu dedi bana ''haha sen evlenene kadar menepoza girersin o saatten sonrada evlenecegın adama yazık'' :4::20: yani uzaktakıler dısında en yakınımdakılerden yedım ben darbeyi.. öz dayım bana her karsılastıgımızsa senı ruyamda evlenmıs olarak gordum yok hamıle olarak gordum ama daha evlı bile değilsin hahaha (kendi 2 kızı 18ine girince evlendırmıstı ben tabı karta kaçmıstım ona göre)neyse...

öncelıkle bana göre yasınız kaç olursa olsun böyle dusunmeyın , bu dusuncelerınızı art nıyetlı ınsanlara acmayın ozelıklede.. 40-45 gec değil.. sonucta nasip bu işler.. isterse 55 olsun kimseyi ilgilendirmez -bi arkadas güyaaa şok gecırmıs ona ithafen-
Allah gonlunuze göre versın arkadaslar...

ne demişler nasipse hintten fizandan gelir nasip değilse elinden gider...

benım nasibimde öyle,cografi bölgelrımız uymaz kültrlerimiz,mezheplerımız ,siyası dusuncelerımız farklı hatta ama bu aşka engel değil..evliliğimize engel değil..mutlulugumuza engel değil.. aşktan öte saygımız oldugu sürece birbirimize bu evlilikte umarım dozajında gecer ne diyim.
 
Arkadaşlar iyiki konuyu açmışım cok dertli varmış...
Ben de bazen bu konuyu unutup bosveriyorum, normal hayatıma devam ediyorum bazen de cok uzulup aglayabiliyorum...

Ama su da bir gercek ki zaman gectikce daha zorLASİYOR evlenmek ama her onune cikanla da olmuyor iste...Daha gencken kafayı calistirip birini ayarlamak lazimdi bu saatten sonra zor
 
35,40 yasinda evlilik:53:bu yastan sonra nezaman cocuk olacakta nezaman buyuyecek..Anne babayla cocuk iletisimleri nasil olur:44: benim dusumcem 30 dan sonrasi gec...:27:

Herkeze hayirli kismetler...:61:

Bunlar şuan ki düşünelerin canım.Bundan bi 5 yıl sonra çocuklarınla dul kalabilirsin.Ve 35 inde evlenen bir bayanda ömrünün sonuna kadar eşiyle mutlu bir yuvada yaşar gider..
O yüzden şimdi böyle insanların derdini paylaştığı bir ortamda dalga gecer gibi yazarsan o zaman eminim ki yarın öbür gün sende o duruma düşersin :79:
 
Ben de varım :( yaşım 29 oldu. 30 a 1 kaldı hayatımda aday adayı bile yok nasıl olacak onu da bilemiyorum bu konuda çok umutsuzum yaşıtlarımın kaç yaşında cocukları var sen de birşey yok mu hala sorusundan bıktım. facebookta birilerinin mutlu mesut gelinlikli fotoğraflarına bakmaktan çoluk çocuklu resimlerine bakmaktan ve bu mutluluğun bana çok uzak olduğunu hissetmekten daha da bunalıma girdim. üstelik yakın zamanda bir arkadaşım daha evlenecek ve habire bana gelip şu gelinlik modeli nasıl o nasıl deyip fikir almaya çalışıyor nişanlım şunu daha çok beğendi diyor çok imreniyorum. benim de artık hayatımda bana değer veren biri olsun istiyorum evlenmek istiyorum anne olmak istiyorum şimdiye kadar bir kişi oldu hayatımda o da bana çok güzel dersler verdi hayatımın en büyük hayal kırıklıklarını yaşattı. ben de artık evlenmek,anne olmak istiyorum neden olamiyorum çok takıyorum...
Onu hiç sorma arkadasım yaa.Gercekten cok doğru facebook cıktı benim bunalımım daha da arttı zaten.Lİse arkadaslarımın cocuklarını gördükce daha beter oluyorum.Normalde iş güç derken insan o kadar kafaya takmıyor da,facebook da daha cok hatırlıyor hayatta bazı duyguları tatmak için gec kaldığını.Ne bilim Allah büyük.Umarım bu topikte ne kadar dertli varsa bu konuda düğün hazırlıkları kısmında hep beraber gülüp eğlenmek nasip olur bizlere..Amiiiinn
 

Bunlar şuan ki düşünelerin canım.Bundan bi 5 yıl sonra çocuklarınla dul kalabilirsin.Ve 35 inde evlenen bir bayanda ömrünün sonuna kadar eşiyle mutlu bir yuvada yaşar gider..
O yüzden şimdi böyle insanların derdini paylaştığı bir ortamda dalga gecer gibi yazarsan o zaman eminim ki yarın öbür gün sende o duruma düşersin :79:

zaten kimse buyuk konustugu bi seyi yasamadan olmezmis.
 
Yaşım 27 oldu. Okul yıllarında okula baktım başımız önde okul-ders... platonik aşklar.... sonra kısa süreli flörtler ... korkular... kimseye yüz vermeme ... iş hayatı ... tekrar aşkı yaşamak isteme sonra kalp kırıklıkları hayal kırıklıkları... başarısızlıklar... yeniden hayata tutunma çabası... birde bakmışsın koca bir ömür geçmiş... bir çok hayat tecrübesiyle... sonra düşünmüşsün hayat sana neler sundu ...

üni. sonra evlenseydin ... çoluk çoçuğun olurdu.. şuanda ki yaşadıklarından daha fazla sıkıntı stres.. kaynana dırdırı .. falan felan..

ö kendimizi baştan şekillendirebiliriz mesala .. hayatımız boyunca yapmak istediğimiz kurstur .. spordur... estetiktir... hepsini yapabiliriz...

hayat bu dışarı çıktığınız da bile kendinize sanki bir erkekle buluşacakmış gibi bakım yapmamız bize ne kaybettirir.. eski işden dolayı 2-3 kez ziyaret ettiğim bir yerden 50 m uzakta biri sen daha önce görmüştüm seni hatırlıyorum..( 1 sene olmuştur eski işimden ayrılalı ... )şuaraya geliyordun dediğinde farkettim. aslında biri için değil sadece kendine bakım yapmak önemli... gez dolaş ... yapmak istediklerini yap...

gülümsemeyi unutma diyorum. ben hayata ne kadar gülümseme gönderirsem haytata bana çok daha fazlasını gönderiyor...

herkes farkediyor sende bir farklılık var... nedeni ne diye... bir farklılık yok... aşkda yok... sadece hayata gülümsüyorum ... saçımı makyajımı değiştirdim.... içimde bir yaşam sevinciyle yürüyorum çünkü hayat o kadar kısa ki. bana sunduğu tüm güzellikleri hissedebiliyorum...

ne olmuş yani yanlızsam... şu devirde çocuk sahibi olmak böyle bir dünyada bir bebek büyütmek ne kadar doğru ki ... o yüzden eskisi kadar takmıyorum ... eşim yok sıkıntım yok ... Allah nasip ederde doğru dürüst temiz bir insanla yuva kurarım ... onun haricinde beni alacak kadar şanslı bir erkek daha çıkmadı demek ki... ne yapsınlar şansların küssünler :D:69::52::31:
 
Back
X