Benim kayinvalidem ve kayinpederim evime yürüme mesafesinde oturuyor. Nerdeyse her gün görüsüyoruz. Cocuklarim da bayiliyor onlara. Ben (herkes bana "sakin izim verme" dedigi halde) simdiye kadar bir sıkıntı yasamadim. Tam aksine faydasini gördüm. Ama bunu da eklemem gerekir: kayinpederim ve kayinvalidem israrci insanlar degiller. Yani illaha gelin, illaha beraber yiyelim, illaha sunu beraber yapalim diye insani sıkbogaz etmezler. Gelip cocuklari sevmelerine ses etmem. Cocuklarim sansli ki aile büyüklerini taniyorlar. Ben yasamadim, cünkü bizim aile büyükleri erkek vefat etmisti zamaninda. Uzun lafin kisasi: Karsinizdaki insanlara bagli.