Evli_mutlu olmak isterdim

PERSONA NON GRATA_ .!.:

Nereden başlayacağımı bilemiyorum.Simdi tenefus arasında gözlerim dolu olarak yazıyorum.Öğretmenim eşimle 7 yıldır beraberiz 4 yıldır evliyiz.bu 4 sene bana bir ömür gibi geçti.28 yaşındayım ama yolun sonunda gibiyim.Zor sartlarda okudum.Her şeyi çalışarak çabalamaya kazandım.Doğu görevim çıktı ülkenin bir ucuna yıllarca öğrencilerime ışık unut oldum.Eşimle de orada tanıştık.ikimizde eğitimli insanlarız.3 yıl birbirimizi güya tanıdık.Ama ben hiç bir şeyi tanımamışim şu anda fark ediyorum.Evlenmeye karar verdik .Her şey bundan sonra başladı.Ailesi hiçbir yarım etmedi.Benimde kesinlikle hiç bir beklentim olmadı.ama yıllarca onların borçlarını ödedik.Eşim sürekli ailesine kredi çekti bende evi geçirirdim.Ama hep anlayışlı oldum benim ailem de zor durumda olsa ne yapardım dedim.Hem okulda çalış hem evde.eşimin daha bir bardağı kaldırmış ligi yoktur.evet beni sevdi mi sevdi.o kadar.ailesi beni resmen satılacak inek gibi gördü.tartismalarimizda kesinlikle alttan almaz günlerce kuş kalabilir di.sonra kızımız oldu.kızına karşı iyi bir baba çok sevkatli ama iyi bir değil sinirlenince gözü görmez.Benim yaptığım fedakarlıklar yıllarca çektiğim asla umrunda olmaz.Ailesi biziráat maddi manevi batırdı ama onlara karşı en ufak söz koca bir tartışma ve günler süren kuşluk.benim ailem ise sürekli maddi ve manevi yarım eder.annem iki yıldır kızımıza bakar bir teşekkür yok.inanın hiçbir beklentim yok ailesinden yanlış anlamayın.ama her tartışmada benim susup Altan almam gerekiyor neden ben kadınım.ev işlerini tek yapmam lazım ben kadınım.ama evi ben geç indirip faturalar onun harçlığı bende.neden o ailesine yardım eder.hep aynı bahane ne yapayım.siz söyleyin ben ne yapayım.boşa geçen yıllarımızı yanayım.kaç yıllık öğretmenim kenarda kuruş yok.kızım hastalandı hastaneye götürecek parayı bulamadım.ve umrunda değil boşandıktan kapı orda diyor.çünkü ondan var geçemeyeceğim kızımı babasız bırakmayacağima inanıyor.ama çok düşündüm bir sonumuz yok ve dava açmaya karar verdim.sizlerden fikir istiyorum .şu konuya da açıklık getireyim.ailesinin borçları tamamen keyfi babasının gazino borçları kardeşinin tatil borçları kredi kartları vs.lütfen bana yardımcı olun.öğrencilerim bana bakıyor ağlamamak için zor tutuyorum kendimi.yazım hataları için özür dilerim telefondan yazıyorum

Genişletmek için tıkla...

PERSONA NON GRATA_ .!.:

Arkadalar size yazdığının üstünden 6 yıl geçmiş.Bosanma davası açmıştım. Ailem araya girdi davadan vazgeçtik ve devam ettik.En büyük hata burada yapmışım.Evet düzeldi bir süreliğine artık ailesine para vermiyordu.islerimizi yoluna koymuştuk. Sonra kızımıza bir kardeş istedik.Rabbim nasip etti.Bundan sonra benim iş yüküm daha da arttı.Ev iş çocuklar derken ke dimi çok yalnız ve mutsuz buldum.Cocuklarini çok seven bir baba ama eşine değer vermeyen bir adam gordum.Ben her işi yaparsam hiç sorun çıkarmazsam gayet iyiyiz.ona göre benim çıkarcıların sorun da değil. Çünkü aile yaşantısı böyle.Evde iş yapmayan günlerce çıkardıkları yer de kalsada almayan biri.sadece onun iş yoğunluğu sıkıntıları vs.bir kere sen de okulda çok yoruluyorsun bugün de yemeği ben yapayım dediğini asla duymadım.evde bozulan bir şey olsa aylarca öyle kalabiliyor.eve gelip uyuyor elinden telefon hiç düşmüyor.Cocuklarla 30 dakika oynayip bütün görevini yaptığını düşünüyor.Deger görmediğimi yaş ilerleyince çok daha iyi anladım.Eve anlasmali dava açtık.Arkadaslar büyük kizim i yaşında beni üzen çocuklarım çok düşkünler.Onlari bu durumdan en az hasarla nasıl çıkarabilirim.Gecligim hayallerim yılların emeği için yanıyor. Bundan sonra hayatım çok kötü olacak diye hissediyorum.Ama evlilik devam etseydi 1 sene sonra da aynı olaylari yaşayacaktım.Lutfen çocukları olup bozandanlar yardim edin hiç bir yere sığamıyorum. Neden sevilmedim neden değer görmedim.Bosanarak çocuklarıma haksızlık mi yaptım.

Genişletmek için tıkla...

Sidney098 .!.:

Hem yazmissiniz ki benim ailem olsa ne yapardım. (Yardım etmesi konusunda) hem yazmışsınız ki borçlar keyfi..gazino borcu ,tatil borcu....hata sizin..Bu borçlar için kredi çekiliyorsa orada dünyayı başlarına yıkacaktınız.. eşinizi boşamak için daha fazla geç kalmayın.cocugu da bahane etmeyin.en azından hastalandığında hastane parası cebinizde olur

Genişletmek için tıkla...

Dasmeer .!.:

O zamandan sonra bu adama 6 yıl daha mı katlandiniz?
Şimdi dava mi açtınız?

Genişletmek için tıkla...

PERSONA NON GRATA_ .!.:

Evet hatalarını anladığını düşündük.Kizina çok düşkündü.Herkes ikinci bir şansı hakeder dedim.Ama insan degismiyormus

Genişletmek için tıkla...

PERSONA NON GRATA_ .!.:

Bahane etmiyorum güncel yorumumu okudunuz mu?Hiç kimse değişmiyor. Sadece çocukların bu durumu atlatabilir mi ?Hayatımız nasıl olacak .Destek sözlerime ihtiyacım var

Genişletmek için tıkla...

PERSONA NON GRATA_ .!.:

Arkadalar size yazdığının üstünden 6 yıl geçmiş.Bosanma davası açmıştım. Ailem araya girdi davadan vazgeçtik ve devam ettik.En büyük hata burada yapmışım.Evet düzeldi bir süreliğine artık ailesine para vermiyordu.islerimizi yoluna koymuştuk. Sonra kızımıza bir kardeş istedik.Rabbim nasip etti.Bundan sonra benim iş yüküm daha da arttı.Ev iş çocuklar derken ke dimi çok yalnız ve mutsuz buldum.Cocuklarini çok seven bir baba ama eşine değer vermeyen bir adam gordum.Ben her işi yaparsam hiç sorun çıkarmazsam gayet iyiyiz.ona göre benim çıkarcıların sorun da değil. Çünkü aile yaşantısı böyle.Evde iş yapmayan günlerce çıkardıkları yer de kalsada almayan biri.sadece onun iş yoğunluğu sıkıntıları vs.bir kere sen de okulda çok yoruluyorsun bugün de yemeği ben yapayım dediğini asla duymadım.evde bozulan bir şey olsa aylarca öyle kalabiliyor.eve gelip uyuyor elinden telefon hiç düşmüyor.Cocuklarla 30 dakika oynayip bütün görevini yaptığını düşünüyor.Deger görmediğimi yaş ilerleyince çok daha iyi anladım.Eve anlasmali dava açtık.Arkadaslar büyük kizim i yaşında beni üzen çocuklarım çok düşkünler.Onlari bu durumdan en az hasarla nasıl çıkarabilirim.Gecligim hayallerim yılların emeği için yanıyor. Bundan sonra hayatım çok kötü olacak diye hissediyorum.Ama evlilik devam etseydi 1 sene sonra da aynı olaylari yaşayacaktım.Lutfen çocukları olup bozandanlar yardim edin hiç bir yere sığamıyorum. Neden sevilmedim neden değer görmedim.Bosanarak çocuklarıma haksızlık mi yaptım.

Genişletmek için tıkla...

PERSONA NON GRATA_ .!.:

Nereden başlayacağımı bilemiyorum.Simdi tenefus arasında gözlerim dolu olarak yazıyorum.Öğretmenim eşimle 7 yıldır beraberiz 4 yıldır evliyiz.bu 4 sene bana bir ömür gibi geçti.28 yaşındayım ama yolun sonunda gibiyim.Zor sartlarda okudum.Her şeyi çalışarak çabalamaya kazandım.Doğu görevim çıktı ülkenin bir ucuna yıllarca öğrencilerime ışık unut oldum.Eşimle de orada tanıştık.ikimizde eğitimli insanlarız.3 yıl birbirimizi güya tanıdık.Ama ben hiç bir şeyi tanımamışim şu anda fark ediyorum.Evlenmeye karar verdik .Her şey bundan sonra başladı.Ailesi hiçbir yarım etmedi.Benimde kesinlikle hiç bir beklentim olmadı.ama yıllarca onların borçlarını ödedik.Eşim sürekli ailesine kredi çekti bende evi geçirirdim.Ama hep anlayışlı oldum benim ailem de zor durumda olsa ne yapardım dedim.Hem okulda çalış hem evde.eşimin daha bir bardağı kaldırmış ligi yoktur.evet beni sevdi mi sevdi.o kadar.ailesi beni resmen satılacak inek gibi gördü.tartismalarimizda kesinlikle alttan almaz günlerce kuş kalabilir di.sonra kızımız oldu.kızına karşı iyi bir baba çok sevkatli ama iyi bir değil sinirlenince gözü görmez.Benim yaptığım fedakarlıklar yıllarca çektiğim asla umrunda olmaz.Ailesi biziráat maddi manevi batırdı ama onlara karşı en ufak söz koca bir tartışma ve günler süren kuşluk.benim ailem ise sürekli maddi ve manevi yarım eder.annem iki yıldır kızımıza bakar bir teşekkür yok.inanın hiçbir beklentim yok ailesinden yanlış anlamayın.ama her tartışmada benim susup Altan almam gerekiyor neden ben kadınım.ev işlerini tek yapmam lazım ben kadınım.ama evi ben geç indirip faturalar onun harçlığı bende.neden o ailesine yardım eder.hep aynı bahane ne yapayım.siz söyleyin ben ne yapayım.boşa geçen yıllarımızı yanayım.kaç yıllık öğretmenim kenarda kuruş yok.kızım hastalandı hastaneye götürecek parayı bulamadım.ve umrunda değil boşandıktan kapı orda diyor.çünkü ondan var geçemeyeceğim kızımı babasız bırakmayacağima inanıyor.ama çok düşündüm bir sonumuz yok ve dava açmaya karar verdim.sizlerden fikir istiyorum .şu konuya da açıklık getireyim.ailesinin borçları tamamen keyfi babasının gazino borçları kardeşinin tatil borçları kredi kartları vs.lütfen bana yardımcı olun.öğrencilerim bana bakıyor ağlamamak için zor tutuyorum kendimi.yazım hataları için özür dilerim telefondan yazıyorum

Genişletmek için tıkla...

PERSONA NON GRATA_ .!.:

Nereden başlayacağımı bilemiyorum.Simdi tenefus arasında gözlerim dolu olarak yazıyorum.Öğretmenim eşimle 7 yıldır beraberiz 4 yıldır evliyiz.bu 4 sene bana bir ömür gibi geçti.28 yaşındayım ama yolun sonunda gibiyim.Zor sartlarda okudum.Her şeyi çalışarak çabalamaya kazandım.Doğu görevim çıktı ülkenin bir ucuna yıllarca öğrencilerime ışık unut oldum.Eşimle de orada tanıştık.ikimizde eğitimli insanlarız.3 yıl birbirimizi güya tanıdık.Ama ben hiç bir şeyi tanımamışim şu anda fark ediyorum.Evlenmeye karar verdik .Her şey bundan sonra başladı.Ailesi hiçbir yarım etmedi.Benimde kesinlikle hiç bir beklentim olmadı.ama yıllarca onların borçlarını ödedik.Eşim sürekli ailesine kredi çekti bende evi geçirirdim.Ama hep anlayışlı oldum benim ailem de zor durumda olsa ne yapardım dedim.Hem okulda çalış hem evde.eşimin daha bir bardağı kaldırmış ligi yoktur.evet beni sevdi mi sevdi.o kadar.ailesi beni resmen satılacak inek gibi gördü.tartismalarimizda kesinlikle alttan almaz günlerce kuş kalabilir di.sonra kızımız oldu.kızına karşı iyi bir baba çok sevkatli ama iyi bir değil sinirlenince gözü görmez.Benim yaptığım fedakarlıklar yıllarca çektiğim asla umrunda olmaz.Ailesi biziráat maddi manevi batırdı ama onlara karşı en ufak söz koca bir tartışma ve günler süren kuşluk.benim ailem ise sürekli maddi ve manevi yarım eder.annem iki yıldır kızımıza bakar bir teşekkür yok.inanın hiçbir beklentim yok ailesinden yanlış anlamayın.ama her tartışmada benim susup Altan almam gerekiyor neden ben kadınım.ev işlerini tek yapmam lazım ben kadınım.ama evi ben geç indirip faturalar onun harçlığı bende.neden o ailesine yardım eder.hep aynı bahane ne yapayım.siz söyleyin ben ne yapayım.boşa geçen yıllarımızı yanayım.kaç yıllık öğretmenim kenarda kuruş yok.kızım hastalandı hastaneye götürecek parayı bulamadım.ve umrunda değil boşandıktan kapı orda diyor.çünkü ondan var geçemeyeceğim kızımı babasız bırakmayacağima inanıyor.ama çok düşündüm bir sonumuz yok ve dava açmaya karar verdim.sizlerden fikir istiyorum .şu konuya da açıklık getireyim.ailesinin borçları tamamen keyfi babasının gazino borçları kardeşinin tatil borçları kredi kartları vs.lütfen bana yardımcı olun.öğrencilerim bana bakıyor ağlamamak için zor tutuyorum kendimi.yazım hataları için özür dilerim telefondan yazıyorum

Genişletmek için tıkla...

PERSONA NON GRATA_ .!.:

Arkadalar size yazdığının üstünden 6 yıl geçmiş.Bosanma davası açmıştım. Ailem araya girdi davadan vazgeçtik ve devam ettik.En büyük hata burada yapmışım.Evet düzeldi bir süreliğine artık ailesine para vermiyordu.islerimizi yoluna koymuştuk. Sonra kızımıza bir kardeş istedik.Rabbim nasip etti.Bundan sonra benim iş yüküm daha da arttı.Ev iş çocuklar derken ke dimi çok yalnız ve mutsuz buldum.Cocuklarini çok seven bir baba ama eşine değer vermeyen bir adam gordum.Ben her işi yaparsam hiç sorun çıkarmazsam gayet iyiyiz.ona göre benim çıkarcıların sorun da değil. Çünkü aile yaşantısı böyle.Evde iş yapmayan günlerce çıkardıkları yer de kalsada almayan biri.sadece onun iş yoğunluğu sıkıntıları vs.bir kere sen de okulda çok yoruluyorsun bugün de yemeği ben yapayım dediğini asla duymadım.evde bozulan bir şey olsa aylarca öyle kalabiliyor.eve gelip uyuyor elinden telefon hiç düşmüyor.Cocuklarla 30 dakika oynayip bütün görevini yaptığını düşünüyor.Deger görmediğimi yaş ilerleyince çok daha iyi anladım.Eve anlasmali dava açtık.Arkadaslar büyük kizim i yaşında beni üzen çocuklarım çok düşkünler.Onlari bu durumdan en az hasarla nasıl çıkarabilirim.Gecligim hayallerim yılların emeği için yanıyor. Bundan sonra hayatım çok kötü olacak diye hissediyorum.Ama evlilik devam etseydi 1 sene sonra da aynı olaylari yaşayacaktım.Lutfen çocukları olup bozandanlar yardim edin hiç bir yere sığamıyorum. Neden sevilmedim neden değer görmedim.Bosanarak çocuklarıma haksızlık mi yaptım.

Genişletmek için tıkla...

PERSONA NON GRATA_ .!.:

Nereden başlayacağımı bilemiyorum.Simdi tenefus arasında gözlerim dolu olarak yazıyorum.Öğretmenim eşimle 7 yıldır beraberiz 4 yıldır evliyiz.bu 4 sene bana bir ömür gibi geçti.28 yaşındayım ama yolun sonunda gibiyim.Zor sartlarda okudum.Her şeyi çalışarak çabalamaya kazandım.Doğu görevim çıktı ülkenin bir ucuna yıllarca öğrencilerime ışık unut oldum.Eşimle de orada tanıştık.ikimizde eğitimli insanlarız.3 yıl birbirimizi güya tanıdık.Ama ben hiç bir şeyi tanımamışim şu anda fark ediyorum.Evlenmeye karar verdik .Her şey bundan sonra başladı.Ailesi hiçbir yarım etmedi.Benimde kesinlikle hiç bir beklentim olmadı.ama yıllarca onların borçlarını ödedik.Eşim sürekli ailesine kredi çekti bende evi geçirirdim.Ama hep anlayışlı oldum benim ailem de zor durumda olsa ne yapardım dedim.Hem okulda çalış hem evde.eşimin daha bir bardağı kaldırmış ligi yoktur.evet beni sevdi mi sevdi.o kadar.ailesi beni resmen satılacak inek gibi gördü.tartismalarimizda kesinlikle alttan almaz günlerce kuş kalabilir di.sonra kızımız oldu.kızına karşı iyi bir baba çok sevkatli ama iyi bir değil sinirlenince gözü görmez.Benim yaptığım fedakarlıklar yıllarca çektiğim asla umrunda olmaz.Ailesi biziráat maddi manevi batırdı ama onlara karşı en ufak söz koca bir tartışma ve günler süren kuşluk.benim ailem ise sürekli maddi ve manevi yarım eder.annem iki yıldır kızımıza bakar bir teşekkür yok.inanın hiçbir beklentim yok ailesinden yanlış anlamayın.ama her tartışmada benim susup Altan almam gerekiyor neden ben kadınım.ev işlerini tek yapmam lazım ben kadınım.ama evi ben geç indirip faturalar onun harçlığı bende.neden o ailesine yardım eder.hep aynı bahane ne yapayım.siz söyleyin ben ne yapayım.boşa geçen yıllarımızı yanayım.kaç yıllık öğretmenim kenarda kuruş yok.kızım hastalandı hastaneye götürecek parayı bulamadım.ve umrunda değil boşandıktan kapı orda diyor.çünkü ondan var geçemeyeceğim kızımı babasız bırakmayacağima inanıyor.ama çok düşündüm bir sonumuz yok ve dava açmaya karar verdim.sizlerden fikir istiyorum .şu konuya da açıklık getireyim.ailesinin borçları tamamen keyfi babasının gazino borçları kardeşinin tatil borçları kredi kartları vs.lütfen bana yardımcı olun.öğrencilerim bana bakıyor ağlamamak için zor tutuyorum kendimi.yazım hataları için özür dilerim telefondan yazıyorum

Genişletmek için tıkla...

Rockeropt .!.:

Yok artık ya hala boşanarak çocuklarıma haksızlık mı yapıyorum diyorsunuz bunca eziyetten sonra? Siz kendini adama, kurban psikolojisine girmişsiniz. Bunları bir araştırın kendinizi bulacaksınız direkt. Yani ikimiz de eğitimli insanlarız demişsiniz ama ikiniz de olgun karar verememişsiniz. Zaten kötü bir evliliğe aileniz barıştırdı diye 2. çocuğu yapmışsınız. Adam da iyi bir baba falan değil anlatışınıza göre. Yarım saatlik oyunla mı baba olunuyor? Adamı sinirlendirmemek için her sorumluluğu üstlenip huzurumuz kaçmasın diye kendinizi feda ediyorsunuz. Bunu yapmasanız çocuklara da tahammül göstermeyebilir. Korktuğunuz ne bilmiyorum gerçekten dışarıdan bakınca rasyonel gözükmüyorsunuz. Yıllardır çalışan bir kadınsınız cocuklar ananeye veya yuvaya bırakılabilir, e nafaka da gelecek. Tereddüt edecek ne var?

Genişletmek için tıkla...

Dasmeer .!.:

Şuan iki kız çocuğunuz mu var?

Genişletmek için tıkla...