Ogretmen olarak yetiştirdim öğrenciler için aileri her zaman teşekkür eder.Dik duran ,adil özgüvenli ve akademik olarak başarılı Ogrencilerin yetişmesine vesile olmuşumdur.Ama kendi evliliğinde çok haklısınız bana bir şey oldu.Baba anneme en akıllı çocuğum buydu bunun bu durumda olmasına anlam veremiyorum demiş.Cok teşekkür ederim kendime geliyorum.Bir aydınlanma yaşıyorum sankiİyide arkadaşım konu sahibi köyde yaşayan ilkokul mezunu , işi gücü güvencesi olmayan biri değil ki; kaldı ki bu dediğim şartlarda olup, dik duran bir sürü kadın varken ama Anadoluda zihniyet bu demek bence konu sahibinin karakter olarak zayıflığını örtmekten ve kolaycılığa kaçmaktan başka birşey değil. Bakın bende köylü kızıyım, 7 yaşında hayvan toplardım köyün içinden, annem babam ilkokul mezunu ama beni okuttularsa ve elimde bir mesleğim varsa onlardan bir farkım olmalı değil mi? Bir kadın eğer kocasına hizmetçilik ediyorsa, kocası maddi manevi kendini sömürüyorsa niçin okuyor, neden çalışıyor. Otursun evinde çocuğuna baksın ev işini yapsın en azından iş yükü çekmez, nasıl olsa parasının bir hayrını da göremiyor, güvencede olmuyor. Ayrıca o Anadolu zihniyetinde bile adamın görevi eve para getirmek. Bu Cumhuriyet kadınlara neden eğitim , çalışma , seçme ve seçilme hakkı getirdi ki? Bir eğitimci aman kocam başında dursun, yanımda yatsın diye kendini maddi manevi her türlü kullandırıyorsa, bırak eğiteceği yeni nesileri, kendi kızlarına nasıl rol model olacak. Ben konu sahibi gibi kadınlara üzülemiyorum. Elinde imkanı varken boşanmayan, üstüne birde bir başka kız çocuğunuda öyle öküz bir babaya mahkum eden kadının nesine üzüleyim. Ben sadece bu aciz anne ile , öküz baba arasında kadını mal gibi gören ve kocasına her türlü hizmet edip kendini kullandırmayı normal sayacak bir ailede büyüyüp hayatı zindan olacak o iki kız çocuğuna üzüldüm. Kaldı ki konu sahibinin boşanma kararını kendi aldığınıda sanmıyorum, muhtemelen kocası konu sahibini boşuyor.zira eve maddi manevi katkısı olmayan, elinde tüm gün telefonla dolaşan adam çoktan bulmuştur başkasını. Konu sahibide eğer adam yeni karısını gerçekten sever ve kadında akıllı ve dirayetli çıkarsa, kocasının ona karşı tavırlarını ve yaptıklarını görüp bir depresyondan başkasına girip girip çıkar artık.
Bugünün ünlü sözü insan yedisinde neyse yetmişinde de odur. Hiç kimse değişmez değişmek için yıllarını çöpe atmaya değmez en azından sizin ilişkinizden bunu anlamış oldum bir kez daha üzülerek söylüyorum maalesefNereden başlayacağımı bilemiyorum.Simdi tenefus arasında gözlerim dolu olarak yazıyorum.Öğretmenim eşimle 7 yıldır beraberiz 4 yıldır evliyiz.bu 4 sene bana bir ömür gibi geçti.28 yaşındayım ama yolun sonunda gibiyim.Zor sartlarda okudum.Her şeyi çalışarak çabalamaya kazandım.Doğu görevim çıktı ülkenin bir ucuna yıllarca öğrencilerime ışık unut oldum.Eşimle de orada tanıştık.ikimizde eğitimli insanlarız.3 yıl birbirimizi güya tanıdık.Ama ben hiç bir şeyi tanımamışim şu anda fark ediyorum.Evlenmeye karar verdik .Her şey bundan sonra başladı.Ailesi hiçbir yarım etmedi.Benimde kesinlikle hiç bir beklentim olmadı.ama yıllarca onların borçlarını ödedik.Eşim sürekli ailesine kredi çekti bende evi geçirirdim.Ama hep anlayışlı oldum benim ailem de zor durumda olsa ne yapardım dedim.Hem okulda çalış hem evde.eşimin daha bir bardağı kaldırmış ligi yoktur.evet beni sevdi mi sevdi.o kadar.ailesi beni resmen satılacak inek gibi gördü.tartismalarimizda kesinlikle alttan almaz günlerce kuş kalabilir di.sonra kızımız oldu.kızına karşı iyi bir baba çok sevkatli ama iyi bir değil sinirlenince gözü görmez.Benim yaptığım fedakarlıklar yıllarca çektiğim asla umrunda olmaz.Ailesi biziráat maddi manevi batırdı ama onlara karşı en ufak söz koca bir tartışma ve günler süren kuşluk.benim ailem ise sürekli maddi ve manevi yarım eder.annem iki yıldır kızımıza bakar bir teşekkür yok.inanın hiçbir beklentim yok ailesinden yanlış anlamayın.ama her tartışmada benim susup Altan almam gerekiyor neden ben kadınım.ev işlerini tek yapmam lazım ben kadınım.ama evi ben geç indirip faturalar onun harçlığı bende.neden o ailesine yardım eder.hep aynı bahane ne yapayım.siz söyleyin ben ne yapayım.boşa geçen yıllarımızı yanayım.kaç yıllık öğretmenim kenarda kuruş yok.kızım hastalandı hastaneye götürecek parayı bulamadım.ve umrunda değil boşandıktan kapı orda diyor.çünkü ondan var geçemeyeceğim kızımı babasız bırakmayacağima inanıyor.ama çok düşündüm bir sonumuz yok ve dava açmaya karar verdim.sizlerden fikir istiyorum .şu konuya da açıklık getireyim.ailesinin borçları tamamen keyfi babasının gazino borçları kardeşinin tatil borçları kredi kartları vs.lütfen bana yardımcı olun.öğrencilerim bana bakıyor ağlamamak için zor tutuyorum kendimi.yazım hataları için özür dilerim telefondan yazıyorum
Ailenizi nasıl da bahane ediyorsunuz, boşanmak istedim ailem istemedi evet evet. Adam da ne güzel “bir çocuk daha doğursun da iyiyce sesi soluğu kesilsin, otursun aşağı” demiş.Arkadalar size yazdığının üstünden 6 yıl geçmiş.Bosanma davası açmıştım. Ailem araya girdi davadan vazgeçtik ve devam ettik.En büyük hata burada yapmışım.Evet düzeldi bir süreliğine artık ailesine para vermiyordu.islerimizi yoluna koymuştuk. Sonra kızımıza bir kardeş istedik.Rabbim nasip etti.Bundan sonra benim iş yüküm daha da arttı.Ev iş çocuklar derken ke dimi çok yalnız ve mutsuz buldum.Cocuklarini çok seven bir baba ama eşine değer vermeyen bir adam gordum.Ben her işi yaparsam hiç sorun çıkarmazsam gayet iyiyiz.ona göre benim çıkarcıların sorun da değil. Çünkü aile yaşantısı böyle.Evde iş yapmayan günlerce çıkardıkları yer de kalsada almayan biri.sadece onun iş yoğunluğu sıkıntıları vs.bir kere sen de okulda çok yoruluyorsun bugün de yemeği ben yapayım dediğini asla duymadım.evde bozulan bir şey olsa aylarca öyle kalabiliyor.eve gelip uyuyor elinden telefon hiç düşmüyor.Cocuklarla 30 dakika oynayip bütün görevini yaptığını düşünüyor.Deger görmediğimi yaş ilerleyince çok daha iyi anladım.Eve anlasmali dava açtık.Arkadaslar büyük kizim i yaşında beni üzen çocuklarım çok düşkünler.Onlari bu durumdan en az hasarla nasıl çıkarabilirim.Gecligim hayallerim yılların emeği için yanıyor. Bundan sonra hayatım çok kötü olacak diye hissediyorum.Ama evlilik devam etseydi 1 sene sonra da aynı olaylari yaşayacaktım.Lutfen çocukları olup bozandanlar yardim edin hiç bir yere sığamıyorum. Neden sevilmedim neden değer görmedim.Bosanarak çocuklarıma haksızlık mi yaptım.
O kadar haklisinizki şiddet ve aldatma yoksa boşanmaya sebep yok olarak bakılıyor.Insanlar da değişmiyor .Yiprandigin yanina kaliyorBugünün ünlü sözü insan yedisinde neyse yetmişinde de odur. Hiç kimse değişmez değişmek için yıllarını çöpe atmaya değmez en azından sizin ilişkinizden bunu anlamış oldum bir kez daha üzülerek söylüyorum maalesef
Ancak uye konusuna guncelleme yapti.Konu eskiymis
Boşanmalı miyim?diye sormuyorum. Bu zamanları nasıl atlatırım çocuklarım etkilenmeden diye soruyorum.ayrica 21 nisan 14 de dava var .En az kayıpla nasıl atlatirimAncak uye konusuna guncelleme yapti.
O zaman bosanmamis, evine geri dönüp bir cocuk daha yapmis.
Simdi de iki cocukla nasil bosanabilirim, bosanmali miyim diye soruyor.
Ben şimdi bunun neresinden başlayıp anlatayım. Öncelikle anadolu köyden ibaret değil, şu coğrafyanın kasabasından büyük şehirine kadar hepsi anadolu. Ve herkes sizin benim gibi dik başlı değil, düşünme yetileri yokmuş gibi özellikle anne baba ve genel düsturlar kapsamında yaşamayı olağan görüyorlar. Siz bu ülkede "gelinlikle girdin, kefenle çıkarsın"," erkeğini hoş tut", "kocandır olur böyle şeyler" sözlerinin modası geçti mi sanıyorsunuz. Emin olun sadece sizin için geçti. Ailem üzülür diye boşanmayan insan var ya, kk bunlardan geçilmiyor. Üst düzey yönetici hatta hukukçu var bunların içinde. Bizi yakan yine bu düsturlar "anne babaya of denmez, cennet onların ayağı altındadır, ana baba hakkı ödenmez" diye beynimize işlediler işlediler. Çoğu zaman yanlış olduğunu bile bile onların dediğini ve geleneklerden öğrendiklerimizi yapıyoruz.İyide arkadaşım konu sahibi köyde yaşayan ilkokul mezunu , işi gücü güvencesi olmayan biri değil ki; kaldı ki bu dediğim şartlarda olup, dik duran bir sürü kadın varken ama Anadoluda zihniyet bu demek bence konu sahibinin karakter olarak zayıflığını örtmekten ve kolaycılığa kaçmaktan başka birşey değil. Bakın bende köylü kızıyım, 7 yaşında hayvan toplardım köyün içinden, annem babam ilkokul mezunu ama beni okuttularsa ve elimde bir mesleğim varsa onlardan bir farkım olmalı değil mi? Bir kadın eğer kocasına hizmetçilik ediyorsa, kocası maddi manevi kendini sömürüyorsa niçin okuyor, neden çalışıyor. Otursun evinde çocuğuna baksın ev işini yapsın en azından iş yükü çekmez, nasıl olsa parasının bir hayrını da göremiyor, güvencede olmuyor. Ayrıca o Anadolu zihniyetinde bile adamın görevi eve para getirmek. Bu Cumhuriyet kadınlara neden eğitim , çalışma , seçme ve seçilme hakkı getirdi ki? Bir eğitimci aman kocam başında dursun, yanımda yatsın diye kendini maddi manevi her türlü kullandırıyorsa, bırak eğiteceği yeni nesileri, kendi kızlarına nasıl rol model olacak. Ben konu sahibi gibi kadınlara üzülemiyorum. Elinde imkanı varken boşanmayan, üstüne birde bir başka kız çocuğunuda öyle öküz bir babaya mahkum eden kadının nesine üzüleyim. Ben sadece bu aciz anne ile , öküz baba arasında kadını mal gibi gören ve kocasına her türlü hizmet edip kendini kullandırmayı normal sayacak bir ailede büyüyüp hayatı zindan olacak o iki kız çocuğuna üzüldüm. Kaldı ki konu sahibinin boşanma kararını kendi aldığınıda sanmıyorum, muhtemelen kocası konu sahibini boşuyor.zira eve maddi manevi katkısı olmayan, elinde tüm gün telefonla dolaşan adam çoktan bulmuştur başkasını. Konu sahibide eğer adam yeni karısını gerçekten sever ve kadında akıllı ve dirayetli çıkarsa, kocasının ona karşı tavırlarını ve yaptıklarını görüp bir depresyondan başkasına girip girip çıkar artık.
En akıllı çocuğuna "bir şans daha ver" demeseydi o zaman babanız. Çıkmaya çalıştığınız kuyuya geri tıkacağına "sen nasıl istersen kızım" deseydi boşanmaktan vaz geçmeyecektiniz belkide. Dava günü aldım yazmışsınız en son, kendi kendinize mi döndünüz o eveOgretmen olarak yetiştirdim öğrenciler için aileri her zaman teşekkür eder.Dik duran ,adil özgüvenli ve akademik olarak başarılı Ogrencilerin yetişmesine vesile olmuşumdur.Ama kendi evliliğinde çok haklısınız bana bir şey oldu.Baba anneme en akıllı çocuğum buydu bunun bu durumda olmasına anlam veremiyorum demiş.Cok teşekkür ederim kendime geliyorum.Bir aydınlanma yaşıyorum sanki
Umudunu kaybetme kesinlikle, kamburundan kurtuluyorsun. Evde seni mutsuz eden bir soluk olmayacak artık. Bunu düşün nefes al. Destek olabilecekken yattığı yerden hizmet bekleyen adamın yokluğu emin ol en büyük ferahlık olacak. Ütüsü yok, dağınığı yok, yemek yetişti yetişmedi derdi yok, harçlığı yok, ödemesi yok. Sadece evini geçindireceksin hepsi o. Ama sakın çocuklarına nafaka almadan boşanma, elini kolunu sallayarak kurtulamamalı evlatlarındanKızlar bir umut doluyorum her şey çok güzel olacak diye bir karamsar oluyorum bu ruh halim ne zaman geçecek.Bu hafta da ara tatildeyiz.Okula gidince kafamı takmıyorum bütün enerjimi öğrencilere verdiğim için.
Nasıl güzel geldi yorumunuz tam da dediginiz gibi bugün herşey.Simdilik 2 gu de 1 evlatlarını aliyor gezdiriyor Bu benim için yeterli.Umudunu kaybetme kesinlikle, kamburundan kurtuluyorsun. Evde seni mutsuz eden bir soluk olmayacak artık. Bunu düşün nefes al. Destek olabilecekken yattığı yerden hizmet bekleyen adamın yokluğu emin ol en büyük ferahlık olacak. Ütüsü yok, dağınığı yok, yemek yetişti yetişmedi derdi yok, harçlığı yok, ödemesi yok. Sadece evini geçindireceksin hepsi o. Ama sakın çocuklarına nafaka almadan boşanma, elini kolunu sallayarak kurtulamamalı evlatlarından
Ev de ben ve çocuklar kaldık.o evden gitti.Yillardir kendi paramla aldığım eşyaları da bırakamazdım.Kizlarinla kendi evimizde oturuyoruz.O kendine ev tuttuBen şimdi bunun neresinden başlayıp anlatayım. Öncelikle anadolu köyden ibaret değil, şu coğrafyanın kasabasından büyük şehirine kadar hepsi anadolu. Ve herkes sizin benim gibi dik başlı değil, düşünme yetileri yokmuş gibi özellikle anne baba ve genel düsturlar kapsamında yaşamayı olağan görüyorlar. Siz bu ülkede "gelinlikle girdin, kefenle çıkarsın"," erkeğini hoş tut", "kocandır olur böyle şeyler" sözlerinin modası geçti mi sanıyorsunuz. Emin olun sadece sizin için geçti. Ailem üzülür diye boşanmayan insan var ya, kk bunlardan geçilmiyor. Üst düzey yönetici hatta hukukçu var bunların içinde. Bizi yakan yine bu düsturlar "anne babaya of denmez, cennet onların ayağı altındadır, ana baba hakkı ödenmez" diye beynimize işlediler işlediler. Çoğu zaman yanlış olduğunu bile bile onların dediğini ve geleneklerden öğrendiklerimizi yapıyoruz.
Ha bu aklamak değil kesinlikle, ama ortada inkar edilemez gerçekler var.
En akıllı çocuğuna "bir şans daha ver" demeseydi o zaman babanız. Çıkmaya çalıştığınız kuyuya geri tıkacağına "sen nasıl istersen kızım" deseydi boşanmaktan vaz geçmeyecektiniz belkide. Dava günü aldım yazmışsınız en son, kendi kendinize mi döndünüz o eve
Boşamak için illa aldatmak yada diğerlerinin olmasını lazım sizi dört senede somurmus hem maddi hem manevi evlenipte evine bakmiyacak erkek sürekli ailesine bakacak kişi bı zahmet evlenmesin o evi eşiniz değil siz gecindiriyosunuzO kadar haklisinizki şiddet ve aldatma yoksa boşanmaya sebep yok olarak bakılıyor.Insanlar da değişmiyor .Yiprandigin yanina kaliyor
Çok iyi yapmışsınız, sakın taviz vermeyinEv de ben ve çocuklar kaldık.o evden gitti.Yillardir kendi paramla aldığım eşyaları da bırakamazdım.Kizlarinla kendi evimizde oturuyoruz.O kendine ev tuttu
Cevabınız için çok teşekkür ederim.Evde ve çocuklar üzerinde sorumluluğun çoğunluğu bana ait olduğundan şu anda babalarının yokluğunu hissetmiyoruz.Tabiki ilerleyen zamanlarda hayat ne gösterecek bilemeyiz.Konuya tesadüfen rastladım, olay eskiden başlayıp bugüne gelmiş. Aralarda neler olduğunu okumadım. Ben de eğitimciyim, Çocuğum yok, onun geçinmeye gönlü yoktu. '21 kasımda boşandım. Bu nedenle yazmak istedim. Evinde düzeninde kaldığın için süreç bu yönden daha az yıpratacaktır. Çocuklarına yöneleceğinden acın azalacaktır. Psikiyatrik destek aldım ben, ilaç da kullandım çünkü modum yerlerdeydi. Kendime faydam olamayacak gibiydi, toparlandım, evimi aldım, taşındım, mahkememi açtım, davamı gördüm, işi bitirdim. Çocuk olmadığı için herkes kolay diyor işin, çocuk yok ya... ama ben de evde bir başıma kaldım. Çocuğum olaydı tabiki boşanmak istemezdim. Kim ister? Ama bu yorum canımı yakıyor açıkçası. Sana tavsiye: kesinlikle psikolojik destek al, ayakta kalmalısın. süreç uzun, mahkemenin bitmesiyle bitmiyor, yepyeni bir hayat inşa ediyorsun, kendine şaşacaksın, ne çok şey değişti diye. Çocuklarının nafakasını talep etmelisin, yok öyle sevsin gezdirsin yeter. Belki adam olur da parasını çocuklarına harcar, ki çocuklarının rızkı o, sen almamazlık etmemelisin. (öyle anladım diye böyle yazdım, umarım doğru anladım nafaka meselesini), kararından dönme, düzelmez bunlar.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?