• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Evliliğe alışamamak

Evlenir evlenmez yolu bahane edip işinizi birakmasaydiniz bu sorunu yaşıyor olmadınız.

Cüzdan mi yahu bu adamlar? Nedir bu hemen evlilik = maaş algısı.

Şu anda evde boş boş otururken tabii ki sıkılırsınız. Sorunu da sonra evlilik sanarsiniz. Sizin evlilik algınız baştan aşağı sorunlu o ayrı, evlilik demek artık çalışmayı bırakma özgürlüğü demek değildir.

Öyle düşünen cahile laf anlatmam, kendini kandırmaya devam etsin burda da dolu öylesi.

Ama siz 27 yaşında hemen tekrar yeni bir işe girin, sonra hala mutsuzsaniz o zaman nedeni sizin gece hayatınızı çok sevmeniz ve evlilik getirdiği belki sadık olma zorunluluğu ya da başka bir şey olabilir. En azından sorun neyse onu anlar, bosanabilmek için de kendi ayaklarınızın üzerinde durmuş olursunuz.
Evet kesinlikle haklısınız işi bırakmamın sebebi sadece yol değil tabi ki müthiş stresli ve baskılı bir ortamdaydım eşimle evlenmeden öncede hepsini konuştuk zaten evlendikten sonra farklı bir iş bakıcaktık sağolsun birlikte bakıyoruzda zaten ama henüz uygun bir iş bulamadım. Yoksa ben hiç bir zaman kocamın parasını yiyip orda burda gezerim diye evlenmedim zaten eşim için onun parası diye birşey yok bizim paramız var ama kesinlikle bir kadın ayakları üstünde durmalı hem maddi olarak iyi geliyor hem manevi kendimi bu kadar mutsuz hiç hayal etmemiştim eğer edebilseydim işede katlanırdım bi şekilde o zaman belki farklı olurdu herşey..
 
Herkese merhabalar öncelikle nerden başlayacağımı bilemiyorum evleneli daha 4 ay oldu ama çok mutsuzum aslında eşimi seviyorum bana çok değer veriyor sevdiğini her saniye hissettiriyor ama yeterli gelmiyor benim için aşırı yalnız hissediyorum ailemi çok özlüyorum geçmişi mi bir türlü unutamıyorum bekarken çok renkli çok canlı bir hayatım vardı şimdi ise yapayalnız geçiyor günlerim eşim için hepsinden vazgeçtim bir ilişkiyi yürütmek içinde yapılması gereken bu bence ama bir türlü alışamıyorum evliliğe evlenince işide bıraktım yol probleminden dolayı tekrar işe başlasam belki kendime gelirim bilemiyorum ama içimde hergün büyüyen bir boşluk var eşimde farkında bunun beni mutlu etmek için herşeyi yapıyor hakkını ödeyemem ama bir türlü olmuyor işte çok özlüyorum evlenmeden önce ki hayatımı.. Ne yapmam lazım? lütfen birileri yardımcı olsun belki derdim çok saçma gelecek size ama hergün ağlamaktan yoruldum sadece içimi boşaltmak istedim…
Yapılması gerekenleri tek tek sıralamışsın zaten. Vazgeçtiğin şeylere geri dön. Sen mutlu olmadan kimseyi mutlu edemezsin. Eşin de sıkılır yakında. Senin keyfinle uğraşıp duramaz. Sıkıcı bir hayat olur ikiniz için. Kim dedi ki evliliğin kuralı eve kapanmak, diye?
 
Eşim türünün son örneği gerçekten gece hayatını sevmez bir yere gidileceksede benimle gitmeyi tercih eder bilemiyorum belkide problem fazla asosyal olması evet kesinlikle işe tekrar başlamam lazım bu boşluktan kurtulmak için🙏🏻
Kendinize hiç uymayan biriyle evlenmişsiniz bana kalırsa.

Evlilik aşırı fedakarlıklar yapmak, her şeyden vazgeçmek demek değil. Size kim evliliğin böyle olduğunu söyledi hiç anlamadım.

Evlilik anlaşabildiğin, sevdiğin ve hayat tarzının benzer olduğu biriyle hayat arkadaşlığı kurmaktır.
 
Yani şunu anlamıyorum , evlilik ulaşılması gerekn kutsal bir destinasyon, nirvana falan değil evlenince de aynı hayatına az çok devam ediyorsun. Bud ruumda işini bırak, sosyal çevreni bırak, evlendim diye başka yere taşın eee tabi ki koca var diye her şeyi atınca satınca yapayalnız kalıyorsun. Pek bana göre değil açıkçası, bir erkek için işimi asla bırakmazdım, sosyal ortam da insan insana değişir, sosyal insanalr bırakmamalı bence. Öbür türlü toplumdan izole şekilde eve kısılıyorsun.
Kesinlikle öyle evliliği asla bir nirvana olarak görmedim ki değil zaten sadece sevdiğim birisiyle aynı evde yaşamak istedim bununda getirmiş olduğu bazı sorumluluklar var maalesef kabul etsekte etmesekte eşim gerçekten kısıtlayan bir insan değil istediklerimi yapabiliyorum birliktede bir çok şeyi yapıyoruz anlatmak istediğim bekarlık gibi olmuyor geçmiş bekar hayatımı unutamıyorum belki alışma sürecindeyim bilemiyorum ama tek bildiğim ve istediğim yeni bir iş yeni bir ortama ayak atmak
 
Kesinlikle öyle evliliği asla bir nirvana olarak görmedim ki değil zaten sadece sevdiğim birisiyle aynı evde yaşamak istedim bununda getirmiş olduğu bazı sorumluluklar var maalesef kabul etsekte etmesekte eşim gerçekten kısıtlayan bir insan değil istediklerimi yapabiliyorum birliktede bir çok şeyi yapıyoruz anlatmak istediğim bekarlık gibi olmuyor geçmiş bekar hayatımı unutamıyorum belki alışma sürecindeyim bilemiyorum ama tek bildiğim ve istediğim yeni bir iş yeni bir ortama ayak atmak
Diğer arkadaşlar da söylemiş, evlilik herkes için uygun değil. Belki de birlikte yaşayıp vakti gelince yolları ayırabileceğiniz bir ilişki daha uygun olurdu. İşe girip biraz zamana bırakmakta fayda var. Çalışırken bazı şeyler oturabilir yerine. Ama evde olacak gibi değil bu alışma işi. Ha evlendin diye dönüşü de yok değil. Kendin için yapabileceğini yap, olmuyorsa da güzellikle biter.
 
Eşinizin kısıtlayan biri olmadığını, karışan biri olmadığını söylüyorsunuz ama sizi tam anlayamadım o zaman size tam olarak eski hayatınızı aratan nedir? Benim mesela hayatım aynı sayılır dediğiniz gibi arkadaşlarımla mecburen eskisi kadar geç saatlere kadar görüşemiyorum veya kız kıza yurt dışı tatillerine çıkamıyorım eşlerimiz de yanımızda gelmek istiyor aile olarak gidiyoruz ama bana doğal geliyor. Yeni yerleri keşfederken eşimin de yanımda olmasını sevdim. Bu durumda sizin sorununuz eşiniz veya evlilikle ilgili değil. Önce sorununuzun ne ile ilgili olduğunu bulun ve ona göre çözümler üretmeye çalışın
 
Evlenince soyutlanmak zorunda değilsin herseyden.
İşe girebilirsin tekrardan .
Yafa ne bilim kurslara git kendini geliştir.
Hiç arkadasın yok mu?
 
Aslında vazgeçmedim vazgeçtiğim ortam bekarken gece 3 lere kadar takıldığım ortamlar evlenince bu pek mümkün değil mümkün olsa evlilik olmaz zaten arkadaşlarımla yine görüşüyorum ama bekarken aldığım haz yok henüz çok yeni evliliğimiz şuan alışamamamda normal geliyor siz bunları yaşamadınız mı? Y
Biz bekarken çevremiz ortak olmuştu zaten üç sene sevgili olduk. Haliyle gece üçlere kadar takıldığımız da olmaya devam etti.
Yada en yakın arkadaşım gelirse kocam oğlumuza bakar ben çocuk da anne diye tutturmazsa 12-1 e kadar takılır dönerim. Kocam da o arada korku filmi izleyemedim için açar korku filmi izler.
Yani bende değişim olmadı.
Evlenen arkadaşlarımızla da kocaları da dahil edip görüşüyoruz. Bu haftasonu meyhaneye gideceğiz üç kız arkadaş üç koca geliyor.
 
Ben de 4 aydır evliyim henüz ve şehirdışına taşındım yine de sizin kadar yalnız hissetmiyorum sanırım. Ben henüz çalışmaya başlayamadım ama bence en etkili olan iş hayatı. Evde insan çok bunalıyor hele ki herkesten de uzaksa.
 
Ben de sizin gibiyim. Evleneli 1.5 yıl oldu eşim memur ama alışamadım. Ona belli etmiyorum ama üzülüyorum. Ailem İstanbul'da yaşıyor. 6 ay da bir gelip gidiyorum ama bi faydası olmuyor. Daha kötü oluyorum. Bazen keşke aileme bu kadar düşkün olmasaydım diyorum. Ama işte elimizde değil :(
 
Herkese merhabalar öncelikle nerden başlayacağımı bilemiyorum evleneli daha 4 ay oldu ama çok mutsuzum aslında eşimi seviyorum bana çok değer veriyor sevdiğini her saniye hissettiriyor ama yeterli gelmiyor benim için aşırı yalnız hissediyorum ailemi çok özlüyorum geçmişi mi bir türlü unutamıyorum bekarken çok renkli çok canlı bir hayatım vardı şimdi ise yapayalnız geçiyor günlerim eşim için hepsinden vazgeçtim bir ilişkiyi yürütmek içinde yapılması gereken bu bence ama bir türlü alışamıyorum evliliğe evlenince işide bıraktım yol probleminden dolayı tekrar işe başlasam belki kendime gelirim bilemiyorum ama içimde hergün büyüyen bir boşluk var eşimde farkında bunun beni mutlu etmek için herşeyi yapıyor hakkını ödeyemem ama bir türlü olmuyor işte çok özlüyorum evlenmeden önce ki hayatımı.. Ne yapmam lazım? lütfen birileri yardımcı olsun belki derdim çok saçma gelecek size ama hergün ağlamaktan yoruldum sadece içimi boşaltmak istedim…
Ise baslayin. Gunboyu evde vakit mi gecer
 
Herkese merhabalar öncelikle nerden başlayacağımı bilemiyorum evleneli daha 4 ay oldu ama çok mutsuzum aslında eşimi seviyorum bana çok değer veriyor sevdiğini her saniye hissettiriyor ama yeterli gelmiyor benim için aşırı yalnız hissediyorum ailemi çok özlüyorum geçmişi mi bir türlü unutamıyorum bekarken çok renkli çok canlı bir hayatım vardı şimdi ise yapayalnız geçiyor günlerim eşim için hepsinden vazgeçtim bir ilişkiyi yürütmek içinde yapılması gereken bu bence ama bir türlü alışamıyorum evliliğe evlenince işide bıraktım yol probleminden dolayı tekrar işe başlasam belki kendime gelirim bilemiyorum ama içimde hergün büyüyen bir boşluk var eşimde farkında bunun beni mutlu etmek için herşeyi yapıyor hakkını ödeyemem ama bir türlü olmuyor işte çok özlüyorum evlenmeden önce ki hayatımı.. Ne yapmam lazım? lütfen birileri yardımcı olsun belki derdim çok saçma gelecek size ama hergün ağlamaktan yoruldum sadece içimi boşaltmak istedim…
Bende ilk zamanlar oyleydım aılemı cok ozluyordum zamanla alıstım ama suan hersey guzel şükürler olsun
 
Alışma süreci olur ilk başlarda.Ama siz işi bıraktığınız için sıkılmışsınız bence.Ben uzun yıllar çalıştım.1.5 senedir de evdeyim.Resmi olarak bir yerde çalışıyorum ama işe gitmek zorunda değilim.Bu yaz tekrar aktif olarak iş hayatına atılmayı düşünüyorum.Hiç sevmedim ev hanımlığını ben.İşe başlarsanız düzelirsiniz
 
ailemi çok özlüyorum geçmişi mi bir türlü unutamıyorum bekarken çok renkli çok canlı bir hayatım vardı
İşten ayrılmışsınız.Renkli ve canlı derken aile ve arkadaşlarınızı mı kastettiniz?İstediğiniz zaman onlarla görüşürsünüz.İş mi?
Evet kesinlikle haklısınız işi bırakmamın sebebi sadece yol değil tabi ki müthiş stresli ve baskılı bir ortamdaydım
İş hayatınız da pek renkli ve canlı değilmiş ki.Başka ne var renkli ve canlı olan?
 
27 yaşındayım evlilik için normal bir yaş diye düşünüyorum tabi kime göre neye göre o değişir aslında eşimide çok seviyorum ama keşke birazcık daha bekleseymişiz diyorum. Siz bulunduğunuz ilden farklı bir ile mi taşındınız evlenince?
Biraz daha beklesenizde çok bir şey değişmeyecekti zira sizi rahatsız eden şey bekarken yaşadığınız özgürlüklerinizin kısıtlanmış olması. Gece 3'e kadar arkadaşlarınızla eğlenebiliyorken şimdi bunun mümkün olmadığında bahsetmişsiniz asıl sorun bu bence. Neden mümkün olmuyor ki? Tamam abartacak seviyede evliliğin sorumluluklarını ihmal edin demiyorum ama yeri geldiğinde de yine gezin, geç dönün, eğlenin niye hayatınızı bu kadar daraltıyorsunuz? Zaten evlilikten bu yüzden korkuyor çoğu kişi. Artık bekarken yaptıklarıın yapamayacakları için.
 
Ben de sizin gibiyim. Evleneli 1.5 yıl oldu eşim memur ama alışamadım. Ona belli etmiyorum ama üzülüyorum. Ailem İstanbul'da yaşıyor. 6 ay da bir gelip gidiyorum ama bi faydası olmuyor. Daha kötü oluyorum. Bazen keşke aileme bu kadar düşkün olmasaydım diyorum. Ama işte elimizde değil :KK43:
Sonunda benimle aynı şeyleri yaşayan birisinin yorumu bekarlar için bir çok şeyi söylemek çok kolay bende evlenmeden önce atıp tutuyordum ama evlenince öyle atıp tuttuğumuz gibi olmuyor maalesef çoğu şey :) sizinle yakın olmayı çok isterdim konuşup içimizi dökmeyi çünkü o kadar iyi anlıyorum ki sizi keşke bende aileme bu kadar düşkün olmasam o zaman belki daha kolay olurdu herşey bu kadar özlem duymamız normal mi peki😔
 
Daha önce hiç ailenizden ayrı yaşamadınız mı?Kurs,okul..
 
Biraz daha beklesenizde çok bir şey değişmeyecekti zira sizi rahatsız eden şey bekarken yaşadığınız özgürlüklerinizin kısıtlanmış olması. Gece 3'e kadar arkadaşlarınızla eğlenebiliyorken şimdi bunun mümkün olmadığında bahsetmişsiniz asıl sorun bu bence. Neden mümkün olmuyor ki? Tamam abartacak seviyede evliliğin sorumluluklarını ihmal edin demiyorum ama yeri geldiğinde de yine gezin, geç dönün, eğlenin niye hayatınızı bu kadar daraltıyorsunuz? Zaten evlilikten bu yüzden korkuyor çoğu kişi. Artık bekarken yaptıklarıın yapamayacakları için.
Mümkün olursa ortada bir evlilik olmuyor üzgünüm ama tamamen gerçek evliyken bekarken yaptığın bir çok şeyi geride bırakman gerekiyor yada törpülemen gerekiyor şunu bir kez daha belirtmek istiyorum eşim beni sıkan bir insan değil ve gerçekten çok anlayışlı ama gecenin 3 ne kadar hiç bir eş karısını mekanda yada hernerdeyse yalnız bırakmaz ayrıca derdim sadece gece 3 lere kadar takılmak değil aile evimide çok özlüyorum en büyük problem onu aşamıyorum bi türlü
 
Back
X